آیه 94 انعام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 344
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ تَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاء ظُهُورِكُمْ وَ مَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَ ضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ».|سوره=6|آیه=94}}
  
==شأن نزول آیه 94 سوره انعام==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«وَلَقَدْ جِئْتُمُونا فُرادى  كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ».</I>'''<ref> بقیه آیة، «وَ تَرَكْتُمْ ما خَوَّلْناكُمْ وَراءَ ظُهُورِكُمْ وَ ما نَرى  مَعَكُمْ شُفَعاءَكُمُ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِیكُمْ شُرَكاءُ لَقَدْ تَقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَ ضَلَّ عَنْكُمْ ما كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ؛ هر آینه به تنهائى نزد ما خواهید آمد چنان كه در نخستین بار شما را آفریدیم و آنچه به شما داده بودیم همه را خواهید واگذاشت و پشت سر انداخت و نمى بینیم (در آن روز) از براى شما شفیعانى كه مى پنداشتید با شما انباز و شریك خواهند بود و هر آینه میان شما جدائى افتد و دور افتند كسانى را كه مى پنداشتید (كارى براى شما انجام می‌دهند)».</ref>
+
و همان گونه كه شما را نخستين بار آفريديم اكنون نيز تنها به سوى ما آمده‌ايد و آنچه را به شما عطا كرده بوديم پشت ‌سر خود نهاده‌ايد و شفيعانى را كه در كار خودتان شريكان خدا مى‌‌پنداشتيد با شما نمى‌‌بينيم به يقين پيوند ميان شما بريده شده و آنچه را كه مى‌‌پنداشتيد از دست ‌شما رفته است.
  
«[[شیخ طوسی]]» عكرمة گوید: این آیه درباره نضر بن حارث بن كلدة نازل شده، موقعى كه گفته بود بزودى لات و عزّى از من شفاعت خواهند كرد سپس این آیة نازل گردید.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و دیگران از مفسرین عامه نیز آن را از عكرمة روایت كرده اند.</ref><ref> در تفسیر على بن ابراهیم كه صاحب تفسیر برهان نقل نموده از [[امام صادق]] علیه‌السلام نقل گردیده كه این آیه درباره معاویة و بنى‌امیه نازل شده است.</ref>
+
==نزول==
  
==پانویس ==
+
'''محل نزول:'''
<references />
+
 
 +
این آیه در [[مکه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌4، ص 421.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 344.</ref>
 +
 
 +
«[[شیخ طوسی]]» گوید: عكرمة گوید: این آیه درباره نضر بن حارث بن كلدة نازل شده، موقعى كه گفته بود بزودى لات و عزّى از من شفاعت خواهند كرد سپس این آیة نازل گردید.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و دیگران از مفسرین عامه نیز آن را از عكرمة روایت كرده اند.</ref><ref> در تفسیر على بن ابراهیم كه صاحب تفسیر برهان نقل نموده از [[امام صادق]] علیه‌السلام نقل گردیده كه این آیه درباره معاویة و بنى‌امیه نازل شده است.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره انعام]]
 +
* [[سوره انعام/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره انعام]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۵۴

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ تَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاء ظُهُورِكُمْ وَ مَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَ ضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

و همان گونه كه شما را نخستين بار آفريديم اكنون نيز تنها به سوى ما آمده‌ايد و آنچه را به شما عطا كرده بوديم پشت ‌سر خود نهاده‌ايد و شفيعانى را كه در كار خودتان شريكان خدا مى‌‌پنداشتيد با شما نمى‌‌بينيم به يقين پيوند ميان شما بريده شده و آنچه را كه مى‌‌پنداشتيد از دست ‌شما رفته است.

نزول

محل نزول:

این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: عكرمة گوید: این آیه درباره نضر بن حارث بن كلدة نازل شده، موقعى كه گفته بود بزودى لات و عزّى از من شفاعت خواهند كرد سپس این آیة نازل گردید.[۳][۴]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌4، ص 421.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 344.
  3. طبرى صاحب جامع البیان و دیگران از مفسرین عامه نیز آن را از عكرمة روایت كرده اند.
  4. در تفسیر على بن ابراهیم كه صاحب تفسیر برهان نقل نموده از امام صادق علیه‌السلام نقل گردیده كه این آیه درباره معاویة و بنى‌امیه نازل شده است.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها