جمل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
جمل یک کلمه عربی است به معنای شتر نر است چنانچه عرب شتر ماده را ناقه می گوید.<ref> لسان العرب، ج‌11، ص: 123 </ref>
 
جمل یک کلمه عربی است به معنای شتر نر است چنانچه عرب شتر ماده را ناقه می گوید.<ref> لسان العرب، ج‌11، ص: 123 </ref>
جمع جمل جماله است. در قرآن آمده:«لاتفتح لهم ابواب السماء و لا یدخلون الجنه حتی یلج الجمل فی سم الخیاط» (اعراف/39) : گشاده نمی شود برای سرکشان و تکذیب کنندگان درهای آسمان و به بهشت در نمی آیند مگر آنکه شتر در سوراخ سوزن بگنجد. یعنی اینکه همانگونه که گنجیدن شتر در سوراخ سوزن محال است همچنین گذشتن سرکشان در درهای آسمان.
+
جمع جمل جماله است. در قرآن آمده:{{متن قرآن|«للَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ»}} (اعراف/40) : گشاده نمی شود برای سرکشان و تکذیب کنندگان درهای آسمان و به بهشت در نمی آیند مگر آنکه شتر در سوراخ سوزن بگنجد. یعنی اینکه همانگونه که گنجیدن شتر در سوراخ سوزن محال است همچنین گذشتن سرکشان در درهای آسمان.
  
در جای دیگر آمده: «کانه جمالة صفر» (مرسلات/33) شراره را که از دوزخ بر می جهد در بزرگی و رنگ تشبیه به شتر سرخ موی کرده است. <ref> نثر طوبی، علامه شعرانی، ج1، ص 136 </ref>
+
در جای دیگر آمده: {{متن قرآن|«كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ»}} (مرسلات/33) شراره را که از دوزخ بر می جهد در بزرگی و رنگ تشبیه به شتر سرخ موی کرده است. <ref> نثر طوبی، علامه شعرانی، ج1، ص 136 </ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۱

جمل یک کلمه عربی است به معنای شتر نر است چنانچه عرب شتر ماده را ناقه می گوید.[۱] جمع جمل جماله است. در قرآن آمده:«للَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ» (اعراف/40) : گشاده نمی شود برای سرکشان و تکذیب کنندگان درهای آسمان و به بهشت در نمی آیند مگر آنکه شتر در سوراخ سوزن بگنجد. یعنی اینکه همانگونه که گنجیدن شتر در سوراخ سوزن محال است همچنین گذشتن سرکشان در درهای آسمان.

در جای دیگر آمده: «كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ» (مرسلات/33) شراره را که از دوزخ بر می جهد در بزرگی و رنگ تشبیه به شتر سرخ موی کرده است. [۲]

پانویس

  1. لسان العرب، ج‌11، ص: 123
  2. نثر طوبی، علامه شعرانی، ج1، ص 136