بلاشر: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای جدید حاوی ' {{نیازمند ویرایش فنی}} {{مدخل دائرة المعارف|دانشنامه جهان اسلام}} بلاشر ، رژیس ...' ایجاد کرد) |
(←منابع) |
||
سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
− | *عبدالرحمان بدوی ، موسوعة المستشرقین ، بیروت 1984، ص | + | *عبدالرحمان بدوی ، موسوعة المستشرقین ، بیروت 1984، ص 82؛ رژیس بلاشر، تاریخ ادبیات عرب ، ترجمة آذرتاش آذرنوش ، تهران 1363ه ش ؛ |
− | + | إgis Blachةre, Analecta , Damas 1975; David Cohen, Rإgis Blachةre (1900-1973) , Journal Asiatique , 262 (1974), 1-10. | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[http://www.encyclopaediaislamica.com/ دانشنامه جهان اسلام] مدخل "بلاشر"از آذرتاش آذرنوش.بازیابی: 19آبان 1392. | *[http://www.encyclopaediaislamica.com/ دانشنامه جهان اسلام] مدخل "بلاشر"از آذرتاش آذرنوش.بازیابی: 19آبان 1392. | ||
[[رده:ادیبان]] | [[رده:ادیبان]] |
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۵۱
بلاشر ، رژیس ، خاورشناس و عربی دان فرانسوی . در 1900 در حومة پاریس زاده شد. پانزده ساله بود که پدرش به کشور مغرب مهاجرت کرد و در دارالبیضاء (کازابلانکا) مسکن گزید. رژیس در دبیرستان لیوتة آن شهر به تحصیل پرداخت و از همان روزگار، عشق شدید به مطالعه و بویژه فراگرفتن زبانهای بیگانه در او پدیدار بود.
تحصیلات
رژیس ، بلافاصله پس از اخذ دیپلم ، ناظر مدرسة مولای یوسف رباط شد، سپس از دانشگاه الجزیره لیسانس گرفت (1922) و پس از آن نیز چندی از درسهای ویلیام مارسه در همان دانشگاه بهره برد. در 1924 در امتحان ورودی فوق لیسانس مدرّسی پذیرفته شد و چون پدرش کارمندی ساده بود، وی ناگزیر، ضمن تحصیل در الجزیره ، به کار خود در مدرسة مولای یوسف ادامه داد و پیوسته میان رباط و الجزیره در رفت و آمد بود؛ اما سرانجام در1929 مدرسة رباط را ترک کرد و به یاری لوی پرووانسال در «مؤسسة پژوهشهای عالی مغرب » سرپرست پژوهش گردید و تا 1935 به کار خود ادامه داد. سال بعد، از دو رسالة دکتری خود، اولی دربارة متنبی و دومی ترجمه و تحقیق کتاب طبقات الامم ( رجوع کنید به ادامة مقاله )، دفاع کرد. پس از دریافت درجة دکتری ، در «مدرسة ملی زبانهای شرقیِ» پاریس استاد زبان عربی شد و به مدت پانزده سال به آن کار ادامه داد. در 1950 کرسی استادی زبان و ادبیات عربیِ دانشگاه سوربن را به او سپردند که تا زمان بازنشستگیش در1970 در این سمت باقی بود.
مسئولیتهای دیگر
بلاشر در کنار وظایف استادی ، مسئولیتهای دیگری نیز به عهده داشت : از 1950 در «مدرسة کاربردی مطالعات عالی » وابسته به دانشگاه سوربن به جای ویلیام مارسه ، سرپرست پژوهش بود؛ از 1956تا1965 ریاست مؤسسة مطالعات اسلامی در فرهنگستان پاریس ، از 1956، ریاست عالیة «انجمن پیشبرد پژوهشهای اسلامی » و از 1962 ریاست «مرکز لغت شناسی عربی » را بر عهده داشت . در 1972، عضو «فرهنگستان خط نگاره و ادب » شد و یک سال بعد در مرداد 1351/ اوت 1973 درگذشت .
بلاشر خاورشناس
بلاشر را می توان آخرین مردِ کلان از سلسلة خاورشناسانی دانست که نزدیک به دو سده به پژوهش در زبان و ادبیات کلاسیک عربی پرداخته اند. اینک شیوة کار و حتی واژگان ادب شناسان دگرگون شده و اینگونه پژوهشها به شیوه های تازه ای انجام می شود، و به عقیدة برخی از محققان امروزی ، بزرگانی چون بلاشر، طی دویست سال مواد لازم را برای تحلیلهای امروزی فراهم آورده اند.
تألیفات
بلاشر در زندگی پر بار خود حدود دوازده کتاب و بیش از چهل مقاله تألیف کرده و انبوهی گزارش و معرفی و نقد کتاب نوشته است . مقالات او در مجلات معروف فرانسوی ( > مجلة آسیایی < ؛ عربیکا ) و دایرة المعارفهای بزرگ ( > دایرة المعارف اسلام < ؛ لاروس ؛ اونیورسالیس ...) به چاپ رسیده است . برخی از کتابهای او، در شمار منابع اصلی تحقیق در آمده اند. از جمله آثار اوست : > گزیده ای از آثار جغرافی نویسان قرون وسطی < (بیروت ?ـ الجزیره 1934)؛ > یک شاعر عرب در سدة چهارم قمری : ابوالطیب المتنبی < (پاریس 1935)؛ ترجمة کتاب طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی به فرانسوی همراه با تعلیقات (پاریس 1935)؛ > دستور زبان عربی کلاسیک < (پاریس 1937)؛ > عناصر برگزیده از عربی کلاسیک < (پاریس 1939)؛ > تمرین برای عربی کلاسیک < ؛ (پاریس 1946)؛ > مقدمه بر قرآن < (پاریس 1947) که با عنوان در آستانة قرآن به همت محمود رامیار به فارسی ترجمه و در1359?ش در تهران منتشر شده است (صفحه عنوان کتاب )؛ > ترجمة قرآن < (پاریس 1949ـ1950) که در آن کوشیده است ، سوره های قرآن کریم را بر?حسب زمان نزول تنظیم کند. این ترجمه به شکلی ساده تر و با مراعات ترتیب رایج در نزد مسلمانان ، چند بار به چاپ رسیده است ؛ > مسئلة محمد صلی الله علیه وآله و سلم < مشتمل بر زندگینامة پیامبر اکرم (پاریس 1952)؛ > تاریخ ادبیات عرب از آغاز تا پایان قرن پانزدهم < ، در سه جلد (پاریس 1952ـ1966). این کتاب را ابراهیم کیلانی به عربی (دمشق 1973ـ1974) و جلد اول آن را نیز آذرتاش آذرنوش به فارسی برگردانده است (تهران 1363?ش )؛ > همگام با محمد ] صلی الله علیه وآله وسلم <[ (پاریس 1956)؛ > فرهنگ عربی ?ـ فرانسه ?ـ انگلیسی < ، با همکاری دو خاورشناس دیگر. از 1967 به بعد، از این کتاب سه جلد منتشر شده است .
پس از مرگ بلاشر، چندین مقاله دربارة او انتشار یافت که برخی از مهمترین آنها جزو منابع این مقاله بوده است . در 1354?ش / 1975 انجمن فرانسوی دمشق ، یادنامه ای همراه با زندگینامه ، فهرست جامع آثار و تمامی مقالات علمی او منتشر کرد ( رجوع کنید به منابع ).
منابع
- عبدالرحمان بدوی ، موسوعة المستشرقین ، بیروت 1984، ص 82؛ رژیس بلاشر، تاریخ ادبیات عرب ، ترجمة آذرتاش آذرنوش ، تهران 1363ه ش ؛
إgis Blachةre, Analecta , Damas 1975; David Cohen, Rإgis Blachةre (1900-1973) , Journal Asiatique , 262 (1974), 1-10.
منابع
- دانشنامه جهان اسلام مدخل "بلاشر"از آذرتاش آذرنوش.بازیابی: 19آبان 1392.