آیه 113 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آيه== | |
| − | |||
| − | + | {{قرآن در قاب|«لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللّهِ آنَاء اللَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ».|سوره=3|آیه=113}} | |
| − | == | + | ==ترجمه آیه== |
| − | + | ولى همه آنان يكسان نيستند از ميان اهل كتاب گروهى درست كردارند كه آيات الهى را در دل شب مى خوانند و سر به [[سجده]] مى نهند. | |
| − | + | ==نزول== | |
| − | == | + | '''محل نزول:''' |
| − | <references /> | + | |
| + | اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.</ref> | ||
| + | |||
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 140.</ref> | ||
| + | |||
| + | «[[شیخ طوسى]]» گوید: عبدالله بن عباس و قتادة و ابن جريج گويند: كه سبب نزول آيه چنين بود وقتى كه عبدالله بن سلام با جماعتى از يهود مسلمان شدند. احبار يهود گفتند: اينان از بدترين افراد ما بودند كه به محمد [[ایمان]] آوردند.<ref> ابن ابى‌حاتم در تفسير خود و نيز طبرانى و ابن منده نيز اين موضوع را از ابن عباس روايت كنند و اسامى كسانى كه با عبدالله بن سلام [[ایمان]] آورده بودند بدين شرح است: ثعلبة بن سعية و اسيد بن سعية و اسد بن عبد، - صاحب كشف الاسرار از عطا نقل كند كه جماعتى از انصار مانند اسعد بن زرارة و براء بن معرور و محمد بن مسلمة و محمود بن مسلمة و ابوقيس صرفة بن انس كه قبلا نيز موحد بودند وقتى كه ايمان آوردند اين آيه براى آن‌ها نازل گرديد.</ref><ref> صاحب مجمع البيان بنا به نقل از عطا چنين گويد: كه اينان چهل نفر از اهل نجران و سى و دو نفر از اهل حبشه و هشت نفر از اهل روم بودند كه مسيحى بوده و به [[رسول خدا]] ايمان آوردند سپس اين آية نازل گرديد.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانويس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پيوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره آل عمران]] | ||
| + | * [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آيات سوره آل عمران]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۱۳
متن آيه
ترجمه آیه
ولى همه آنان يكسان نيستند از ميان اهل كتاب گروهى درست كردارند كه آيات الهى را در دل شب مى خوانند و سر به سجده مى نهند.
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: عبدالله بن عباس و قتادة و ابن جريج گويند: كه سبب نزول آيه چنين بود وقتى كه عبدالله بن سلام با جماعتى از يهود مسلمان شدند. احبار يهود گفتند: اينان از بدترين افراد ما بودند كه به محمد ایمان آوردند.[۳][۴]
پانويس
- ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 140.
- ↑ ابن ابى‌حاتم در تفسير خود و نيز طبرانى و ابن منده نيز اين موضوع را از ابن عباس روايت كنند و اسامى كسانى كه با عبدالله بن سلام ایمان آورده بودند بدين شرح است: ثعلبة بن سعية و اسيد بن سعية و اسد بن عبد، - صاحب كشف الاسرار از عطا نقل كند كه جماعتى از انصار مانند اسعد بن زرارة و براء بن معرور و محمد بن مسلمة و محمود بن مسلمة و ابوقيس صرفة بن انس كه قبلا نيز موحد بودند وقتى كه ايمان آوردند اين آيه براى آن‌ها نازل گرديد.
- ↑ صاحب مجمع البيان بنا به نقل از عطا چنين گويد: كه اينان چهل نفر از اهل نجران و سى و دو نفر از اهل حبشه و هشت نفر از اهل روم بودند كه مسيحى بوده و به رسول خدا ايمان آوردند سپس اين آية نازل گرديد.
منابع
- قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پيوندها
