فضیلت استماع قرآن: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} مستحب است ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | ||
| − | {{ | + | مستحب است هنگام تلاوت [[قرآن]]، دیگران به احترام آن سکوت کرده به آن گوش جان بسپارند و پیام خدا را بشنوند و در زندگی خود از آن الهام گیرند؛ زیرا قرآن تنها کتاب قرائت نیست؛ بلکه کتاب فهم و درک و سپس عمل است: {{متن قرآن|«وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»}}. ([[سوره اعراف]]/204) |
| − | + | در روایات برای «استماع» (گوش دادن به [[قرآن]] که در آن به معنا و مفهوم کلام الهی هم توجه بشود) و نیز «سماع» (مطلق شنیدن) فضیلت و پاداش ذکر کرده‌اند. | |
| − | + | پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: قارئ القرآن والمستمع، فی الأجر سواء؛ تلاوت‌کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی هستند. | |
| − | پیامبر اکرم | ||
| − | امام صادق | + | [[امام صادق]] علیه السلام فرموند: کسی که حرفی از کتاب خدا را بشنود، بی‌آن‌که بخواند. خداوند حسنه‌ای برای او می‌نویسد و گناهی را از او می‌بخشد و یک درجه او را بالا می‌برد. |
| − | پیامبر اکرم | + | پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموند: هر کس آیه‌ای از کتاب خدا را استماع کند، روز قیامت آن آیه برای او نور است. و در روایتی دیگر فرمودند: ده نیکی برای وی نوشته می‌شود. |
| − | پیامبر اسلام | + | [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله به ابن مسعود، یکی از اصحاب و شاگردان مکتب [[قرآن]]، فرمودند: برایم قرآن بخوان! ابن مسعود عرض کرد: قرآن به شما نازل شده است؛ آن وقت من برای شما بخوانم؟! رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «من دوست دارم قرآن را از دیگری بشنوم». ابن‌مسعود قرآن خواند و دیدگان پیامبر صلی الله علیه و آله پر از اشک شد. |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%81%D8%B6%DB%8C%D9%84%D8%AA_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش فضایل عمومی قرآن)] | |
| − | [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%81%D8%B6%DB%8C%D9%84%D8%AA_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش فضایل عمومی قرآن)] | ||
[[رده:آداب قرآن]] | [[رده:آداب قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۵۸
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مستحب است هنگام تلاوت قرآن، دیگران به احترام آن سکوت کرده به آن گوش جان بسپارند و پیام خدا را بشنوند و در زندگی خود از آن الهام گیرند؛ زیرا قرآن تنها کتاب قرائت نیست؛ بلکه کتاب فهم و درک و سپس عمل است: «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ». (سوره اعراف/204)
در روایات برای «استماع» (گوش دادن به قرآن که در آن به معنا و مفهوم کلام الهی هم توجه بشود) و نیز «سماع» (مطلق شنیدن) فضیلت و پاداش ذکر کرده‌اند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: قارئ القرآن والمستمع، فی الأجر سواء؛ تلاوت‌کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی هستند.
امام صادق علیه السلام فرموند: کسی که حرفی از کتاب خدا را بشنود، بی‌آن‌که بخواند. خداوند حسنه‌ای برای او می‌نویسد و گناهی را از او می‌بخشد و یک درجه او را بالا می‌برد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموند: هر کس آیه‌ای از کتاب خدا را استماع کند، روز قیامت آن آیه برای او نور است. و در روایتی دیگر فرمودند: ده نیکی برای وی نوشته می‌شود.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به ابن مسعود، یکی از اصحاب و شاگردان مکتب قرآن، فرمودند: برایم قرآن بخوان! ابن مسعود عرض کرد: قرآن به شما نازل شده است؛ آن وقت من برای شما بخوانم؟! رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «من دوست دارم قرآن را از دیگری بشنوم». ابن‌مسعود قرآن خواند و دیدگان پیامبر صلی الله علیه و آله پر از اشک شد.
منابع
