طعیمة بن عدی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
«طعيمة بن عدى» از «بنى نوفل بن عبدمناف» و از سران قريش بود كه در غزوه بدر بدست [[امام على]] عليه السلام و حمزه به هلاكت رسيد. <ref>السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج2، ص709؛ الاعلام، زركلى، ج2، ص227.</ref>  
+
'''طعیمة بن عدى''' از «بنى نوفل بن عبدمناف» و از سران [[قریش|قریش]] بود که در [[غزوه بدر]] بدست [[امام على]] علیه السلام و [[حضرت حمزه علیه السلام|حمزه]] به هلاکت رسید.<ref>السّیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۷۰۹؛ الاعلام، زرکلى، ج۲، ص۲۲۷.</ref>  
  
برخى مفسّران، در شأن نزول آيه 30 [[سوره انفال]](8) كه حاكى از توطئه مشركان قريش عليه پيامبر صلى الله عليه و آله است، از وى نام برده اند كه در دارالندوه با ديگر سران شرك مشغول توطئه و مكر عليه پيامبر صلى الله عليه و آله بودند.<ref>السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج2، ص481؛ معالم التنزيل، بغوى، ج2، ص205.</ref>
+
برخى مفسّران، در [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه ۳۰ [[سوره انفال]](۸) که حاکى از توطئه مشرکان قریش علیه [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله است، از وى نام برده اند که در [[دار الندوه|دارالندوه]] با دیگر سران [[شرک|شرک]] مشغول توطئه و [[مکر|مکر]] علیه پیامبر صلى الله علیه و آله بودند.<ref>السّیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۴۸۱؛ معالم التنزیل، بغوى، ج۲، ص۲۰۵.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 170.
+
 
 +
*[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۹، صفحه ۱۷۰.
  
 
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]
 
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


طعیمة بن عدى از «بنى نوفل بن عبدمناف» و از سران قریش بود که در غزوه بدر بدست امام على علیه السلام و حمزه به هلاکت رسید.[۱]

برخى مفسّران، در شأن نزول آیه ۳۰ سوره انفال(۸) که حاکى از توطئه مشرکان قریش علیه پیامبر صلى الله علیه و آله است، از وى نام برده اند که در دارالندوه با دیگر سران شرک مشغول توطئه و مکر علیه پیامبر صلى الله علیه و آله بودند.[۲]

پانویس

  1. السّیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۷۰۹؛ الاعلام، زرکلى، ج۲، ص۲۲۷.
  2. السّیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۴۸۱؛ معالم التنزیل، بغوى، ج۲، ص۲۰۵.

منابع