فنحاص بن عاذورا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
فنحاص بن عاذورا از عالمان و [[احبار]] [[يهود]] [[بنی قینقاع]]<ref>السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج 2، ص 514.</ref> و از دشمنان كينه توز پيامبر بود.<ref>همان، ص 558.</ref> برخى مفسران، آيه 181 [[سوره آل عمران]](3) را درباره جمعى از احبار يهود از جمله وى دانسته اند كه گفتند: خداوند فقير است و ما دارا.<ref>جامع البيان، ج 3، جزء 4، ص 258 - 259؛ مجمع البيان، ج 1 - 2، ص 898.</ref>
  
فنحاص بن عاذورا از عالمان و [[احبار]] [[يهود]] [[بنی قینقاع]]<ref> السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج 2، ص 514. </ref> و از دشمنان كينه توز پيامبر بود.<ref>  همان، ص 558. </ref> برخى مفسّران، آيه 181 آل عمران (3) را درباره جمعى از احبار يهود از جمله وى دانسته اند كه گفتند: خداوند فقير است و ما دارا.<ref> جامع البيان، ج 3، جزء 4، ص 258 - 259; مجمع البيان، ج 1 - 2، ص 898 . </ref>
+
نيز آيه 64 [[سوره مائده]](5) را درباره وى و هم كيشان وى دانسته اند كه معتقد بودند، دستان خدا بسته است.<ref>جامع البيان، ج 4، جزء ص 405؛ مجمع البيان، ج 3 - 4، ص 339.</ref>
 
 
نيز آيه 64 مائده (5) را درباره وى و هم كيشان وى دانسته اند كه معتقد بودند دستان خدا بسته است.<ref> جامع البيان، ج 4، جزء 6 ، ص 405; مجمع البيان، ج 3 - 4، ص 339. </ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۱: سطر ۹:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 313.
فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 313 .
 
  
 
[[رده: دشمنان پیامبر]]
 
[[رده: دشمنان پیامبر]]
 
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]
 
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۲۹

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


فنحاص بن عاذورا از عالمان و احبار يهود بنی قینقاع[۱] و از دشمنان كينه توز پيامبر بود.[۲] برخى مفسران، آيه 181 سوره آل عمران(3) را درباره جمعى از احبار يهود از جمله وى دانسته اند كه گفتند: خداوند فقير است و ما دارا.[۳]

نيز آيه 64 سوره مائده(5) را درباره وى و هم كيشان وى دانسته اند كه معتقد بودند، دستان خدا بسته است.[۴]

پانویس

  1. السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج 2، ص 514.
  2. همان، ص 558.
  3. جامع البيان، ج 3، جزء 4، ص 258 - 259؛ مجمع البيان، ج 1 - 2، ص 898.
  4. جامع البيان، ج 4، جزء 6، ص 405؛ مجمع البيان، ج 3 - 4، ص 339.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 313.