مشهد رأس الحسین علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز (مشهد راس الحسین را به مشهد رأس الحسین علیه السلام منتقل کرد) |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{مدخل | + | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} |
حرم و بقعه‌اى كه مدفن سر مطهر [[سیدالشهدا]]ست، يا مكانى كه سر آن حضرت به آنجا هم برده شده است. به اين نام، دو محل يكى در شام و ديگرى در [[مصر]] وجود دارد. | حرم و بقعه‌اى كه مدفن سر مطهر [[سیدالشهدا]]ست، يا مكانى كه سر آن حضرت به آنجا هم برده شده است. به اين نام، دو محل يكى در شام و ديگرى در [[مصر]] وجود دارد. | ||
| سطر ۲۰: | سطر ۲۰: | ||
[[رده:اماکن سوریه]] | [[رده:اماکن سوریه]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:واقعه عاشورا]] | ||
نسخهٔ ۶ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۲۵
حرم و بقعه‌اى كه مدفن سر مطهر سیدالشهداست، يا مكانى كه سر آن حضرت به آنجا هم برده شده است. به اين نام، دو محل يكى در شام و ديگرى در مصر وجود دارد.
در شام در عسقلان مسجدى بزرگ و ضريحى عظيم است كه مردم آنجا را زيارت كرد، تبرك مى‌جستند.[۱] به نوشته سيد محسن امين: محلى در كنار مسجد جامع اموى در دمشق كه گويا محل نگهدارى سر مطهر سيدالشهدا در ايام يزيد بوده و در خزانه آن ملعون نگهدارى مى‌شده است.[۲]
همچنين وى مى‌نويسد: (در سفرنامه خويش) در مصر، زيارتگاه با شكوه و مقدسى است كه مردم مصر معتقدند سر ابا عبدالله الحسين علیه السلام در آنجا مدفون است و خلفاى مصر آن را از شهر عسقلان (در فلسطين) آورده و طى مراسمى در مصر دفن كرده‌اند.
در همين زمينه در «اعيان الشيعه» مى‌نويسد: بنا به قول برخى، يكى از خلفاى فاطمى در مصر، مامورانى به عسقلان (بين مصر و شام) فرستاد و سرى را برايش آوردند و گفت كه سر حسين علیه السلام است.
آن را به مصر آوردند و در محلى كه الآن به نام مشهد يا مسجد راس الحسين علیه السلام معروف است دفن كردند. مردم مصر به اين محل علاقه نشان‌مى‌دهند و زن و مرد دسته دسته به زيارت آن مى‌روند و مراسم دعا و تضرع در آنجا مى‌گيرند.
البته در اين كه آن سر، سر امام حسين علیه السلام بوده، ترديد وجود دارد.[۳] اين مسجد، اكنون نيز در قاهره وجود دارد، محل تجمع و مركز محافل دينى و قرآنى، به ويژه در شبهاى ماه رمضان است و در ميلاد امام حسين علیه السلام هزاران نفر آنجا گرد مى‌آيند و حتى دست توسل به سوى خداى حسين علیه السلام دراز كرده و به بركت آن مكان، بيماران و گرفتاران شفا و نجات مى‌يابند.
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
