سوره عصر: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز |
|||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
==فضيلت سوره== | ==فضيلت سوره== | ||
| − | در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خداوند ختم فرمايد براى او به صبر و در روز قيامت با اصحاب حق بوده باشد. | + | در حديث [[ابى بن كعب]] است كه هر كس آن را قرائت كند خداوند ختم فرمايد براى او به صبر و در روز [[قيامت]] با اصحاب حق بوده باشد. |
| − | حسين بن ابى العلاء از [[امام صادق]] عليه السلام روايت كرده كه فرمود: كسى كه در نوافلش «و العصر» را قرائت كند خداوند او را در روز قيامت برانگيزد در حالى كه چهره و صورتش درخشنده و لبانش پر خنده و چشمانش روشن است تا داخل بهشت گردد. | + | [[حسين بن ابى العلاء]] از [[امام صادق]] عليه السلام روايت كرده كه فرمود: كسى كه در نوافلش «و العصر» را قرائت كند خداوند او را در روز قيامت برانگيزد در حالى كه چهره و صورتش درخشنده و لبانش پر خنده و چشمانش روشن است تا داخل [[بهشت]] گردد. |
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۱۷
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
سوره العصر مکی است و به اتّفاق مفسّرين سه آيه است.
فضيلت سوره
در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خداوند ختم فرمايد براى او به صبر و در روز قيامت با اصحاب حق بوده باشد.
حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: كسى كه در نوافلش «و العصر» را قرائت كند خداوند او را در روز قيامت برانگيزد در حالى كه چهره و صورتش درخشنده و لبانش پر خنده و چشمانش روشن است تا داخل بهشت گردد.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص260.
پیوست
