سوره تکاثر: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
− | |||
سوره تكاثر [[مدنی]] است و بعضى گفتهاند [[مکی]] است و آياتش به اتفاق هشت آيه است. | سوره تكاثر [[مدنی]] است و بعضى گفتهاند [[مکی]] است و آياتش به اتفاق هشت آيه است. | ||
==فضيلت سوره== | ==فضيلت سوره== | ||
− | در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا نعمت هايى را كه بر او انعام فرموده در دار دنيا، محاسبهاش نكند و به او عطا فرمايد اجر هزار آيه را. | + | در حديث [[ابى بن كعب]] است كه هر كس آن را قرائت كند خدا نعمت هايى را كه بر او انعام فرموده در دار دنيا، محاسبهاش نكند و به او عطا فرمايد اجر هزار آيه را. |
شعيب عقرقوفى از حضرت [[امام صادق]] عليه السلام روايت كرده كه هر كس سوره، «الهيكم التكاثر» را در نماز واجبش بخواند نوشته شود براى او ثواب و اجر صد شهيد و كسى كه در نافلهاش بخواند، براى او ثواب پنجاه شهيد است و كسى كه در نماز فريضهاش بخواند چهل صف از فرشتگان به او اقتدا كرده و با او نماز بخوانند. | شعيب عقرقوفى از حضرت [[امام صادق]] عليه السلام روايت كرده كه هر كس سوره، «الهيكم التكاثر» را در نماز واجبش بخواند نوشته شود براى او ثواب و اجر صد شهيد و كسى كه در نافلهاش بخواند، براى او ثواب پنجاه شهيد است و كسى كه در نماز فريضهاش بخواند چهل صف از فرشتگان به او اقتدا كرده و با او نماز بخوانند. | ||
سطر ۱۱: | سطر ۹: | ||
درست بن ابی منظور از حضرت صادق عليه السلام روايت نموده كه گفت [[رسول خدا]] صلّى اللَّه عليه و آله فرمود كسى كه سوره «الهيكم التكاثر» را در موقع خوابش بخواند از فتنه و فشار قبر مصون بماند. | درست بن ابی منظور از حضرت صادق عليه السلام روايت نموده كه گفت [[رسول خدا]] صلّى اللَّه عليه و آله فرمود كسى كه سوره «الهيكم التكاثر» را در موقع خوابش بخواند از فتنه و فشار قبر مصون بماند. | ||
+ | == محتوای سوره == | ||
+ | اين سوره مردم را به شدت توبيخ میكند بر اينكه با [[تكاثر]] ورزيدن و مسابقه گذاشتن در جمع مال و اولاد و ياوران با يكديگر از خداى تعالى و از سعادت واقعى خود بیخبر میمانند، از تبعات و آثار سوء خسرانآور اين سرگرمى غفلت مىورزند. و ايشان را تهديد میكند به اينكه به زودى نتيجه سرگرمیهاى بيهوده خود را میدانند و میبينند، و به زودى از اين نعمتها كه در اختيارشان گذاشته شده بود تا شكرش را بجاى آورند بازخواست مىشوند، كه چرا در شكرگزارى خدا خود را به نادانى زديد، و به كارهاى بيهوده سرگرم كرديد، و چرا نعمت خدا را با كفران مقابله نموديد <ref> ترجمه الميزان، ج20، ص: 600 </ref> | ||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص250. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص250. |
− | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 600، قم 1374. | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره تکاثر/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره تکاثر/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] |
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۵۱
سوره تكاثر مدنی است و بعضى گفتهاند مکی است و آياتش به اتفاق هشت آيه است.
محتویات
فضيلت سوره
در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا نعمت هايى را كه بر او انعام فرموده در دار دنيا، محاسبهاش نكند و به او عطا فرمايد اجر هزار آيه را.
شعيب عقرقوفى از حضرت امام صادق عليه السلام روايت كرده كه هر كس سوره، «الهيكم التكاثر» را در نماز واجبش بخواند نوشته شود براى او ثواب و اجر صد شهيد و كسى كه در نافلهاش بخواند، براى او ثواب پنجاه شهيد است و كسى كه در نماز فريضهاش بخواند چهل صف از فرشتگان به او اقتدا كرده و با او نماز بخوانند.
درست بن ابی منظور از حضرت صادق عليه السلام روايت نموده كه گفت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود كسى كه سوره «الهيكم التكاثر» را در موقع خوابش بخواند از فتنه و فشار قبر مصون بماند.
محتوای سوره
اين سوره مردم را به شدت توبيخ میكند بر اينكه با تكاثر ورزيدن و مسابقه گذاشتن در جمع مال و اولاد و ياوران با يكديگر از خداى تعالى و از سعادت واقعى خود بیخبر میمانند، از تبعات و آثار سوء خسرانآور اين سرگرمى غفلت مىورزند. و ايشان را تهديد میكند به اينكه به زودى نتيجه سرگرمیهاى بيهوده خود را میدانند و میبينند، و به زودى از اين نعمتها كه در اختيارشان گذاشته شده بود تا شكرش را بجاى آورند بازخواست مىشوند، كه چرا در شكرگزارى خدا خود را به نادانى زديد، و به كارهاى بيهوده سرگرم كرديد، و چرا نعمت خدا را با كفران مقابله نموديد [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 600
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص250.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 600، قم 1374.