سوره نازعات: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
سوره نازعات در [[مکه]] نازل شده است. | سوره نازعات در [[مکه]] نازل شده است. | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۹: | ||
ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره (و النّازعات) را قرائت كند نباشد توقّفش و حسابش در روز قيامت مگر باندازه وقت نماز واجب تا اينكه داخل بهشت گردد. | ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره (و النّازعات) را قرائت كند نباشد توقّفش و حسابش در روز قيامت مگر باندازه وقت نماز واجب تا اينكه داخل بهشت گردد. | ||
| − | و[[امام صادق]] عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب. | + | و[[امام صادق]] عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب.<ref> ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259. |
| + | </ref> | ||
| + | == محتوای سوره == | ||
| + | |||
| + | در اين سوره خبرهاى مؤكدى از وقوع قيامت آمده، و از طريق تدبير ربوبى كه نتيجه اش تقسيم شدن مردم به دو طايفه بهشتى و دوزخى است، بر وقوع آن استدلال كرده، و در آخر با اشاره به اينكه از رسول خدا (ص) می‌پرسيدند كه قيامت چه وقت است؟ و با پاسخ به اين سؤال سوره را ختم می‌كند<ref> ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 290 </ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259. |
| − | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 290، قم 1374 | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره نازعات/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره نازعات/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۵۸
سوره نازعات در مکه نازل شده است.
عدد آیات
این سوره شامل چهل و شش آيه است از نظر اهل كوفه و چهل و پنج آيه است از ديد ديگران.اختلاف آن در دو آيه است:« وَ لِأَنْعامِكُمْ» حجازى و كوفى «طغى» عراقى و شامى است.
فضيلت آن
ابى بن كعب از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره (و النّازعات) را قرائت كند نباشد توقّفش و حسابش در روز قيامت مگر باندازه وقت نماز واجب تا اينكه داخل بهشت گردد.
وامام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب.[۱]
محتوای سوره
در اين سوره خبرهاى مؤكدى از وقوع قيامت آمده، و از طريق تدبير ربوبى كه نتيجه اش تقسيم شدن مردم به دو طايفه بهشتى و دوزخى است، بر وقوع آن استدلال كرده، و در آخر با اشاره به اينكه از رسول خدا (ص) می‌پرسيدند كه قيامت چه وقت است؟ و با پاسخ به اين سؤال سوره را ختم می‌كند[۲]
پانویس
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 290، قم 1374
پیوست
