آیه ۷ علق: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى |سوره=96|آیه=7}} === ترجمه === هر گاه ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى».|سوره=96|آیه=7}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | + | هرگاه که خویشتن را بی نیاز بیند. | |
| − | === شأن نزول آیات 6 و 7 | + | ==نزول== |
| + | |||
| + | '''شأن نزول آیات 6 و 7:''' | ||
مقاتل گوید: این آیات درباره ابوجهل نازل شد که از اثر مال و ثروت فراوان به طغیان پرداخته بود.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref> | مقاتل گوید: این آیات درباره ابوجهل نازل شد که از اثر مال و ثروت فراوان به طغیان پرداخته بود.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref> | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۵: | ||
ابوهریره گوید: ابوجهل مى گفت: آیا محمد باز هم روى خود را در [[سجده]] به خاک مى گذارد. به او گفتند: آرى، سپس گفت: سوگند به لات و عزى اگر او را به این وضع ببینم پاى خود را روى گردنش مى گذارم و صورتش را به خاک میمالم سپس این آیات براى او نازل گردید.<ref> تفسیر ابن المنذر.</ref> | ابوهریره گوید: ابوجهل مى گفت: آیا محمد باز هم روى خود را در [[سجده]] به خاک مى گذارد. به او گفتند: آرى، سپس گفت: سوگند به لات و عزى اگر او را به این وضع ببینم پاى خود را روى گردنش مى گذارم و صورتش را به خاک میمالم سپس این آیات براى او نازل گردید.<ref> تفسیر ابن المنذر.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 869. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره علق]] | |
| − | + | * [[سوره علق/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره علق ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره علق /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره علق]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۰۷
متن آیه
ترجمه
هرگاه که خویشتن را بی نیاز بیند.
نزول
شأن نزول آیات 6 و 7:
مقاتل گوید: این آیات درباره ابوجهل نازل شد که از اثر مال و ثروت فراوان به طغیان پرداخته بود.[۱]
ابوهریره گوید: ابوجهل مى گفت: آیا محمد باز هم روى خود را در سجده به خاک مى گذارد. به او گفتند: آرى، سپس گفت: سوگند به لات و عزى اگر او را به این وضع ببینم پاى خود را روى گردنش مى گذارم و صورتش را به خاک میمالم سپس این آیات براى او نازل گردید.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 869.
پیوندها
