آیه ۲۲ جن: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|قُلْ إِنِّی لَن یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَن...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«قُلْ إِنِّی لَن یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا».|سوره=72|آیه=22}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | بگو: هیچ کس مرا از عقوبت خدا پناه ندهد و من جز او پناهگاهی نمی یابم | + | بگو: هیچ کس مرا از عقوبت خدا پناه ندهد و من جز او پناهگاهی نمی یابم. |
− | == | + | ==نزول== |
حضرمى گوید: یکى از جنیان که از اشراف آنها بوده و داراى پیروانى هم بوده است. گفت: محمد میخواهد که خداوند او را در پناه خود بگیرد در صورتى که من به خود او پناه میبرم سپس این آیه نازل شد.<ref> طبرى صاحب جامع البیان.</ref> | حضرمى گوید: یکى از جنیان که از اشراف آنها بوده و داراى پیروانى هم بوده است. گفت: محمد میخواهد که خداوند او را در پناه خود بگیرد در صورتى که من به خود او پناه میبرم سپس این آیه نازل شد.<ref> طبرى صاحب جامع البیان.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 838. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره جن]] | |
− | + | * [[سوره جن/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | *[[سوره جن ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره جن /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره جن]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۳
متن آیه
ترجمه
بگو: هیچ کس مرا از عقوبت خدا پناه ندهد و من جز او پناهگاهی نمی یابم.
نزول
حضرمى گوید: یکى از جنیان که از اشراف آنها بوده و داراى پیروانى هم بوده است. گفت: محمد میخواهد که خداوند او را در پناه خود بگیرد در صورتى که من به خود او پناه میبرم سپس این آیه نازل شد.[۱]
پانویس
- ↑ طبرى صاحب جامع البیان.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 838.