آیه ۲۸ حدید: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآم...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوااللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِكُمْ كِفْلَیْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَیَجْعَل لَّكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ».|سوره=57|آیه=28}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا بترسید و به پیامبرش ایمان بیاورید تا شما را از رحمت خویش دوبار مزد بدهد و شما را نوری عطا کند که در روشنایی آن راه بجویید و بیامرزدتان که خدا آمرزنده مهربان است | + | ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا بترسید و به پیامبرش ایمان بیاورید تا شما را از رحمت خویش دوبار مزد بدهد و شما را نوری عطا کند که در روشنایی آن راه بجویید و بیامرزدتان که خدا آمرزنده مهربان است. |
| − | == | + | ==نزول== |
ابن عباس و سعید بن جبیر گویند: پیامبر جعفر را با هفتاد نفر به [[حبشه]] فرستاده بود تا نجاشى و قوم او را به اسلام دعوت نمایند. نجاشى از اثر این دعوت خود را با چهل نفر از کسان او اسلام آوردند وقتى که جعفر خواست به [[مکه]] برگردد. چهل نفر از تازه مسلمانان مزبور گفتند: چون جعفر با یاران خود راه دریا در پیش دارند ما آنان را راهنمائى مى کنیم و در ضمن به دیدار [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله هم نائل خواهیم گشت. | ابن عباس و سعید بن جبیر گویند: پیامبر جعفر را با هفتاد نفر به [[حبشه]] فرستاده بود تا نجاشى و قوم او را به اسلام دعوت نمایند. نجاشى از اثر این دعوت خود را با چهل نفر از کسان او اسلام آوردند وقتى که جعفر خواست به [[مکه]] برگردد. چهل نفر از تازه مسلمانان مزبور گفتند: چون جعفر با یاران خود راه دریا در پیش دارند ما آنان را راهنمائى مى کنیم و در ضمن به دیدار [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله هم نائل خواهیم گشت. | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
مقاتل گوید: وقتى که این آیه نازل گردید. اهل کتابى که به رسول خدا صلی الله علیه و آله [[ایمان]] آورده بودند و بر مسلمین فخر مى فروختند و مى گفتند: ما داراى دو اجر و پاداش هستیم و شما داراى یک اجر و پاداش، این موضوع بر اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله گران آمد سپس به خاطر آنان این آیه نازل شد و به آن‌ها فهمانید که آن‌ها نیز داراى دو اجر و پاداش خواهند بود.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | مقاتل گوید: وقتى که این آیه نازل گردید. اهل کتابى که به رسول خدا صلی الله علیه و آله [[ایمان]] آورده بودند و بر مسلمین فخر مى فروختند و مى گفتند: ما داراى دو اجر و پاداش هستیم و شما داراى یک اجر و پاداش، این موضوع بر اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله گران آمد سپس به خاطر آنان این آیه نازل شد و به آن‌ها فهمانید که آن‌ها نیز داراى دو اجر و پاداش خواهند بود.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 777. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره حدید]] | |
| − | + | * [[سوره حدید/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره حدید ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره حدید /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره حدید]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۱۱
متن آیه
ترجمه
ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا بترسید و به پیامبرش ایمان بیاورید تا شما را از رحمت خویش دوبار مزد بدهد و شما را نوری عطا کند که در روشنایی آن راه بجویید و بیامرزدتان که خدا آمرزنده مهربان است.
نزول
ابن عباس و سعید بن جبیر گویند: پیامبر جعفر را با هفتاد نفر به حبشه فرستاده بود تا نجاشى و قوم او را به اسلام دعوت نمایند. نجاشى از اثر این دعوت خود را با چهل نفر از کسان او اسلام آوردند وقتى که جعفر خواست به مکه برگردد. چهل نفر از تازه مسلمانان مزبور گفتند: چون جعفر با یاران خود راه دریا در پیش دارند ما آنان را راهنمائى مى کنیم و در ضمن به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله هم نائل خواهیم گشت.
اینان وقتى به مکه آمدند، اصحاب پیامبر را در عسرت و سختى دیدند. از پیامبر اجازه خواستند تا از اموال خویش به اصحاب فقیر کمک نمایند. پیامبر اجازه داد و آیه 52 سوره قصص «الَّذِینَ آتَیناهُمُ الْکتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ یؤْمِنُونَ» درباره آنان نازل گردید (چنان که در جاى خود مذکور شده است).
بعد از نزول این آیه آنان به مسلمین گفتند: اى معشر مسلمانان کسانى که از ما به کتاب شما قرآن ایمان آورده باشند از براى آن‌ها دو اجر خواهد بود و کسانى که ایمان به قرآن نیاورده باشند داراى یک اجر مانند شما خواهند بود سپس این آیه نازل گردید و فهمانید که دو اجر و بهره نصیب کسانى خواهد بود که ایمان به محمد آورده باشند و دو اجر مزبور عبارت از بخشایش نور و مغفرت الهى است ولى کسى که ایمان به محمد نیاورده باشد. او را هیچ اجر و مزدى نخواهد بود.[۱]
مقاتل گوید: وقتى که این آیه نازل گردید. اهل کتابى که به رسول خدا صلی الله علیه و آله ایمان آورده بودند و بر مسلمین فخر مى فروختند و مى گفتند: ما داراى دو اجر و پاداش هستیم و شما داراى یک اجر و پاداش، این موضوع بر اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله گران آمد سپس به خاطر آنان این آیه نازل شد و به آن‌ها فهمانید که آن‌ها نیز داراى دو اجر و پاداش خواهند بود.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 777.
پیوندها
