آیه 43 فرقان: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَیْهِ وَكِیلًا».|سوره=25|آیه=43}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | آیا آن کس را که هوای نفس را به خدایی گرفته | + | آیا آن کس را که هوای نفس را به خدایی گرفته بود، دیدی؟ آیا تو ضامن او هستی؟ |
− | == | + | ==نزول== |
این آیه درباره قریش نازل گردیده که هر وقت معاش و زندگى بر آنها سخت میشد از مکه بیرون رفته و متفرق مى گشتند و هرگاه به درخت یا سنگ خوبى میرسیدند، آن را پرستش مى کردند و از براى آن چارپایانى قربانى مینمودند و درخت یا سنگ مزبور را با خون آن حیوان مى آلودند و اگر دردى و یا مرضى بر چارپایان آنها عارض میگردید، به طرف آن درخت یا سنگ مى رفتند و حیوان مریض را به آن درخت یا سنگ مى مالیدند.<ref> تفسیر على بن ابراهیم.</ref> | این آیه درباره قریش نازل گردیده که هر وقت معاش و زندگى بر آنها سخت میشد از مکه بیرون رفته و متفرق مى گشتند و هرگاه به درخت یا سنگ خوبى میرسیدند، آن را پرستش مى کردند و از براى آن چارپایانى قربانى مینمودند و درخت یا سنگ مزبور را با خون آن حیوان مى آلودند و اگر دردى و یا مرضى بر چارپایان آنها عارض میگردید، به طرف آن درخت یا سنگ مى رفتند و حیوان مریض را به آن درخت یا سنگ مى مالیدند.<ref> تفسیر على بن ابراهیم.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 585. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره فرقان]] | |
− | + | * [[سوره فرقان/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره فرقان ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره فرقان /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره فرقان]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۰
متن آیه
ترجمه
آیا آن کس را که هوای نفس را به خدایی گرفته بود، دیدی؟ آیا تو ضامن او هستی؟
نزول
این آیه درباره قریش نازل گردیده که هر وقت معاش و زندگى بر آنها سخت میشد از مکه بیرون رفته و متفرق مى گشتند و هرگاه به درخت یا سنگ خوبى میرسیدند، آن را پرستش مى کردند و از براى آن چارپایانى قربانى مینمودند و درخت یا سنگ مزبور را با خون آن حیوان مى آلودند و اگر دردى و یا مرضى بر چارپایان آنها عارض میگردید، به طرف آن درخت یا سنگ مى رفتند و حیوان مریض را به آن درخت یا سنگ مى مالیدند.[۱]
پانویس
- ↑ تفسیر على بن ابراهیم.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 585.