آیه 72 اسراء: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَمَن كَانَ فِی هَـذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِی الآخِرَةِ ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَمَن كَانَ فِی هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِی الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِیلاً».|سوره=17|آیه=72}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | و هر که در این دنیا نابینا باشد، در آخرت نیز نابینا و گمراه تر | + | و هر که در این دنیا نابینا باشد، در آخرت نیز نابینا و گمراه تر است. |
− | == | + | ==نزول== |
ابوالطفیل عامر بن وائله از [[امام باقر]] علیهالسلام نقل نماید که فرمود: مردى نزد پدرم [[امام سجاد]] علیهالسلام آمد و گفت: یابن رسول الله عبدالله بن عباس مى پندارد که به تمام جریان آیات [[قرآن]] از لحاظ این که در کجا نازل شده و براى چه کسى نزول یافته و در چه وقت نازل گردیده است، میداند و مى گوید هیچ آیه اى از آیات قرآن از این حیث بر من پوشیده نیست. امام فرمود: از او سؤال کنید این آیه درباره چه کسى نازل شده است؟ | ابوالطفیل عامر بن وائله از [[امام باقر]] علیهالسلام نقل نماید که فرمود: مردى نزد پدرم [[امام سجاد]] علیهالسلام آمد و گفت: یابن رسول الله عبدالله بن عباس مى پندارد که به تمام جریان آیات [[قرآن]] از لحاظ این که در کجا نازل شده و براى چه کسى نزول یافته و در چه وقت نازل گردیده است، میداند و مى گوید هیچ آیه اى از آیات قرآن از این حیث بر من پوشیده نیست. امام فرمود: از او سؤال کنید این آیه درباره چه کسى نازل شده است؟ | ||
سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
سپس امام به شرح خلقت عرش و کیفیت آفرینش آن پرداخت و آن مرد وقتى که شرح آن را شنید، براى ابن عباس که خواسته بود مشروحاً ذکر نمود.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و عیاشى و برهان.</ref> | سپس امام به شرح خلقت عرش و کیفیت آفرینش آن پرداخت و آن مرد وقتى که شرح آن را شنید، براى ابن عباس که خواسته بود مشروحاً ذکر نمود.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و عیاشى و برهان.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 505. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره اسراء]] | |
− | + | * [[سوره اسراء/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره اسراء ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره اسراء /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره اسراء]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۹
متن آیه
ترجمه
و هر که در این دنیا نابینا باشد، در آخرت نیز نابینا و گمراه تر است.
نزول
ابوالطفیل عامر بن وائله از امام باقر علیهالسلام نقل نماید که فرمود: مردى نزد پدرم امام سجاد علیهالسلام آمد و گفت: یابن رسول الله عبدالله بن عباس مى پندارد که به تمام جریان آیات قرآن از لحاظ این که در کجا نازل شده و براى چه کسى نزول یافته و در چه وقت نازل گردیده است، میداند و مى گوید هیچ آیه اى از آیات قرآن از این حیث بر من پوشیده نیست. امام فرمود: از او سؤال کنید این آیه درباره چه کسى نازل شده است؟
و نیز از وى سؤال کنید آیه «وَلاینْفَعُکمْ نُصْحِی إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَکمْ» درباره چه کسى نزول یافته است؟ و همچنین از او بپرسید آیه «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا» درباره چه کسى نازل گردیده است؟ آن مرد نزد ابن عباس آمد و از آیات مذکور از وى سؤال کرد.
ابن عباس به خشم افتاد و گفت: خیلى مایل بودم کسى که تو را براى جواب سؤال از این آیات نزد من فرستاده با او مواجه میشدم و از او سؤال میکردم که عرش چگونه و در چه وقت آفریده شده است، آن مرد نزد پدرم مراجعت کرد.
پدرم از او پرسید: آیا ابن عباس جواب سؤال تو را از آن آیات داده است؟ آن مرد گفت: نه، امام فرمود: اکنون که او جواب تو را نداده است، خودم به تو خواهم گفت. اما آیه «وَ مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمى » درباره خود او و پدرش عباس نازل شده است و نیز آیه «وَلاینْفَعُکمْ نُصْحِی إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَکمْ» درباره پدرش عباس نزول یافته است[۱] و همچنین آیه «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا» درباره ما و اولاد عباس نازل گردیده است.[۲]
سپس امام به شرح خلقت عرش و کیفیت آفرینش آن پرداخت و آن مرد وقتى که شرح آن را شنید، براى ابن عباس که خواسته بود مشروحاً ذکر نمود.[۳]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 505.