آیه 37 توبه: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَیَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ».|سوره=9|آیه=37}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | به تاخیر افکندن ماههای | + | به تاخیر افکندن ماههای حرام، افزونی در کفر است و موجب گمراهی کافران، آنان یک سال آن ماه را حلال می شمردند و یک سال حرام تا با آن شمار که خدا حرام کرده است توافق یابند پس آنچه را که خدا حرام کرده حلال می شمارند. کردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردیده و خدا کافران را هدایت نمی کند. |
− | == | + | ==نزول== |
ابومالک گوید: کفار سال را سیزده ماه به حساب مى آوردند و ماه [[محرم]] را [[صفر]] قرار میدادند و آن را که از ماههاى [[حرام]] بوده، [[حلال]] نموده و کارهائى که نمى باید در ماههاى حرام انجام بدهند، میدادند سپس خداوند این آیه را نازل فرمود.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref> | ابومالک گوید: کفار سال را سیزده ماه به حساب مى آوردند و ماه [[محرم]] را [[صفر]] قرار میدادند و آن را که از ماههاى [[حرام]] بوده، [[حلال]] نموده و کارهائى که نمى باید در ماههاى حرام انجام بدهند، میدادند سپس خداوند این آیه را نازل فرمود.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref> | ||
− | سبب نزول این آیه چنین بود که مردى از طائفه کنانه که در موسم شرکت کرده بود، مى گفت: من خون عده اى از طائفه مورد نظر خود را در ماه حرام، حلال مى گردانم و حرمت آن را به تأخیر انداخته و در ماه صفر آن را حرام خواهم شمرد و در سال دیگر حرمت ماه صفر را تبدیل نموده و در ماه محرم حرام مى گردانم و صفر را حلال خواهم شمرد سپس این آیة نازل گردید.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref> | + | سبب نزول این آیه چنین بود که مردى از طائفه کنانه که در موسم شرکت کرده بود، مى گفت: من خون عده اى از طائفه مورد نظر خود را در ماه حرام، حلال مى گردانم و حرمت آن را به تأخیر انداخته و در ماه [[صفر]] آن را [[حرام]] خواهم شمرد و در سال دیگر حرمت ماه صفر را تبدیل نموده و در ماه محرم حرام مى گردانم و صفر را حلال خواهم شمرد سپس این آیة نازل گردید.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref> |
شیخ بزرگوار موضوع تبدیل و تأخیر ماههاى حرام را بدون ذکر شأن و نزول در تفسیر خود ذکر نموده و چنین افزوده که کفار یک سال، [[صفر]] را از [[محرم]] جلوتر محسوب میداشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند. | شیخ بزرگوار موضوع تبدیل و تأخیر ماههاى حرام را بدون ذکر شأن و نزول در تفسیر خود ذکر نموده و چنین افزوده که کفار یک سال، [[صفر]] را از [[محرم]] جلوتر محسوب میداشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند. | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره توبه]] | |
− | + | * [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره توبه ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره توبه /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۳
متن آیه
ترجمه
به تاخیر افکندن ماههای حرام، افزونی در کفر است و موجب گمراهی کافران، آنان یک سال آن ماه را حلال می شمردند و یک سال حرام تا با آن شمار که خدا حرام کرده است توافق یابند پس آنچه را که خدا حرام کرده حلال می شمارند. کردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردیده و خدا کافران را هدایت نمی کند.
نزول
ابومالک گوید: کفار سال را سیزده ماه به حساب مى آوردند و ماه محرم را صفر قرار میدادند و آن را که از ماههاى حرام بوده، حلال نموده و کارهائى که نمى باید در ماههاى حرام انجام بدهند، میدادند سپس خداوند این آیه را نازل فرمود.[۱]
سبب نزول این آیه چنین بود که مردى از طائفه کنانه که در موسم شرکت کرده بود، مى گفت: من خون عده اى از طائفه مورد نظر خود را در ماه حرام، حلال مى گردانم و حرمت آن را به تأخیر انداخته و در ماه صفر آن را حرام خواهم شمرد و در سال دیگر حرمت ماه صفر را تبدیل نموده و در ماه محرم حرام مى گردانم و صفر را حلال خواهم شمرد سپس این آیة نازل گردید.[۲]
شیخ بزرگوار موضوع تبدیل و تأخیر ماههاى حرام را بدون ذکر شأن و نزول در تفسیر خود ذکر نموده و چنین افزوده که کفار یک سال، صفر را از محرم جلوتر محسوب میداشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند.
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411.