آیه 37 توبه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ ...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
=== متن آیه ===
+
==متن آیه==
  
{{قرآن در قاب|إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ |سوره=9|آیه=37}}
+
{{قرآن در قاب|«إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَیَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ».|سوره=9|آیه=37}}
  
=== ترجمه ===
+
==ترجمه==
  
به تاخیر افکندن ماههای حرام ، افزونی در کفر است و موجب گمراهی کافران، آنان یک سال آن ماه را حلال می شمردند و یک سال حرام ، تا با آن شمار که خدا حرام کرده است توافق یابند پس آنچه را که خدا حرام کرده حلال می شمارند کردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردیده و خدا کافران را هدایت نمی کند
+
به تاخیر افکندن ماههای حرام، افزونی در کفر است و موجب گمراهی کافران، آنان یک سال آن ماه را حلال می شمردند و یک سال حرام تا با آن شمار که خدا حرام کرده است توافق یابند پس آنچه را که خدا حرام کرده حلال می شمارند. کردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردیده و خدا کافران را هدایت نمی کند.
  
=== شأن نزول ===
+
==نزول==
  
 
ابومالک گوید: کفار سال را سیزده ماه به حساب مى آوردند و ماه [[محرم]] را [[صفر]] قرار می‌دادند و آن را که از ماه‌هاى [[حرام]] بوده، [[حلال]] نموده و کارهائى که نمى باید در ماه‌هاى حرام انجام بدهند، می‌دادند سپس خداوند این آیه را نازل فرمود.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref>
 
ابومالک گوید: کفار سال را سیزده ماه به حساب مى آوردند و ماه [[محرم]] را [[صفر]] قرار می‌دادند و آن را که از ماه‌هاى [[حرام]] بوده، [[حلال]] نموده و کارهائى که نمى باید در ماه‌هاى حرام انجام بدهند، می‌دادند سپس خداوند این آیه را نازل فرمود.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref>
  
سبب نزول این آیه چنین بود که مردى از طائفه کنانه که در موسم شرکت کرده بود، مى گفت: من خون عده اى از طائفه مورد نظر خود را در ماه حرام، حلال مى گردانم و حرمت آن را به تأخیر انداخته و در ماه صفر آن را حرام خواهم شمرد و در سال دیگر حرمت ماه صفر را تبدیل نموده و در ماه محرم حرام مى گردانم و صفر را حلال خواهم شمرد سپس این آیة نازل گردید.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref>
+
سبب نزول این آیه چنین بود که مردى از طائفه کنانه که در موسم شرکت کرده بود، مى گفت: من خون عده اى از طائفه مورد نظر خود را در ماه حرام، حلال مى گردانم و حرمت آن را به تأخیر انداخته و در ماه [[صفر]] آن را [[حرام]] خواهم شمرد و در سال دیگر حرمت ماه صفر را تبدیل نموده و در ماه محرم حرام مى گردانم و صفر را حلال خواهم شمرد سپس این آیة نازل گردید.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref>
  
 
شیخ بزرگوار موضوع تبدیل و تأخیر ماه‌هاى حرام را بدون ذکر شأن و نزول در تفسیر خود ذکر نموده و چنین افزوده که کفار یک سال، [[صفر]] را از [[محرم]] جلوتر محسوب می‌داشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند.
 
شیخ بزرگوار موضوع تبدیل و تأخیر ماه‌هاى حرام را بدون ذکر شأن و نزول در تفسیر خود ذکر نموده و چنین افزوده که کفار یک سال، [[صفر]] را از [[محرم]] جلوتر محسوب می‌داشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند.
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
===
 
 
 
 
 
=== منابع ===
 
  
 +
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411.
  
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 411
+
==پیوندها==
 
+
* [[سوره توبه]]
=== پیوندها ===
+
* [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]]
 
 
*[[سوره توبه ]]
 
 
 
*[[سوره توبه /متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره توبه ]]
 
  
 +
[[رده:آیات سوره توبه]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۳

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«إِنَّمَا النَّسِیءُ زِیَادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُواْ یُحِلِّونَهُ عَامًا وَیُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّیُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَیُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَیَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

به تاخیر افکندن ماههای حرام، افزونی در کفر است و موجب گمراهی کافران، آنان یک سال آن ماه را حلال می شمردند و یک سال حرام تا با آن شمار که خدا حرام کرده است توافق یابند پس آنچه را که خدا حرام کرده حلال می شمارند. کردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردیده و خدا کافران را هدایت نمی کند.

نزول

ابومالک گوید: کفار سال را سیزده ماه به حساب مى آوردند و ماه محرم را صفر قرار می‌دادند و آن را که از ماه‌هاى حرام بوده، حلال نموده و کارهائى که نمى باید در ماه‌هاى حرام انجام بدهند، می‌دادند سپس خداوند این آیه را نازل فرمود.[۱]

سبب نزول این آیه چنین بود که مردى از طائفه کنانه که در موسم شرکت کرده بود، مى گفت: من خون عده اى از طائفه مورد نظر خود را در ماه حرام، حلال مى گردانم و حرمت آن را به تأخیر انداخته و در ماه صفر آن را حرام خواهم شمرد و در سال دیگر حرمت ماه صفر را تبدیل نموده و در ماه محرم حرام مى گردانم و صفر را حلال خواهم شمرد سپس این آیة نازل گردید.[۲]

شیخ بزرگوار موضوع تبدیل و تأخیر ماه‌هاى حرام را بدون ذکر شأن و نزول در تفسیر خود ذکر نموده و چنین افزوده که کفار یک سال، صفر را از محرم جلوتر محسوب می‌داشتند و در یک سال آن را به عقب مى انداختند.

پانویس

  1. تفسیر جامع البیان.
  2. تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.

منابع

پیوندها