آیه 12 توبه: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَإِن نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِم...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَإِن نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِی دِینِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ».|سوره=9|آیه=12}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | اگر پس از بستن | + | اگر پس از بستن پیمان، سوگند خود شکستند و در دین شما طعن زدند، با پیشوایان کفر قتال کنید که ایشان را رسم سوگند نگه داشتن نیست، باشد که از کردار خود بازایستند. |
− | == | + | ==نزول== |
«[[شیخ طوسی]]» از [[امام على]] مرتضى علیهالسلام و [[عمار یاسر]] و سایرین و نیز از [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیهالسلام روایت گردیده است که این آیه درباره اهل جمل نازل شده است. | «[[شیخ طوسی]]» از [[امام على]] مرتضى علیهالسلام و [[عمار یاسر]] و سایرین و نیز از [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیهالسلام روایت گردیده است که این آیه درباره اهل جمل نازل شده است. | ||
− | == | + | ==منابع== |
− | |||
− | |||
− | |||
− | منابع== | ||
− | |||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره توبه]] | |
− | + | * [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره توبه ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره توبه /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۰۸
متن آیه
ترجمه
اگر پس از بستن پیمان، سوگند خود شکستند و در دین شما طعن زدند، با پیشوایان کفر قتال کنید که ایشان را رسم سوگند نگه داشتن نیست، باشد که از کردار خود بازایستند.
نزول
«شیخ طوسی» از امام على مرتضى علیهالسلام و عمار یاسر و سایرین و نیز از امام محمدباقر علیهالسلام روایت گردیده است که این آیه درباره اهل جمل نازل شده است.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411.