الفخری فی الآداب السلطانیة و الدول الاسلامیة (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۲۳: سطر ۲۳:
 
|لینک=
 
|لینک=
  
}}
+
}}«الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية» تألیف محمد بن على بن طباطبا، معروف به [[ابن طقطقی|ابن طقطقى]] (م، 672 ق)، کتابی مشتمل بر مباحثی درباره دانش سیاست و ملك‌دارى، و نیز گزارشی از تاریخ دولت اسلامى پس از [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت پیامبر اکرم]] (صلی الله علیه وآله) تا پایان [[حکومت بنی عباس|خلافت عباسى]] است.
==مؤلف کتاب==
 
  
ابوعبدالله  محمد بن على بن على بن طباطبا، معروف به ابن طقطقى (م 672 ق).
+
==مؤلف ==
  
==زندگی‌نامه و اظهارنظرها==
+
محمد بن على بن طباطبا، معروف به [[ابن طقطقی|ابن طقطقى]] (م، 672 ق)، ادیب، مورخ و نسب شناس برجسته [[شیعه]] در قرن هفتم هجرى است. وى نقیب [[علویان]] [[حله]]، [[نجف]]، [[كربلا]] در دوران تسلط مغولان بر [[بغداد]] بود.
  
وى نقیب برجسته علویان حله، [[نجف]]، [[كربلا]] و از دانشمندان و مورخان شیعه مذهب در نیمه دوم قرن هفتم هجرى است؛ دورانى كه مغولان بر [[بغداد]] مستولى شدند. پدر وى شریف تاج الدین، نقیب علویان بود و در سال 672 كشته شد كه پس از وى فرزندش به نقابت رسید. ابن طقطقى از ادیبان و مورخان و نسب شناسان شایسته این دوره بوده است.
+
ابن طقطقى از شاگردان [[علی بن عیسی اربلی|على بن عیسى اربلى]] (صاحب [[کشف الغمة (کتاب)|كشف الغمة]][[یحیی بن سعید حلی|یحیى بن سعید حلى]] و ابن فوطى است.
  
==استادان ابو عبدالله طباطبا==
+
«الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية» و «[[الأصیلی فی أنساب الطالبیین (کتاب)|الاصیلى فى انساب الطالبین]]» از تألیفات اوست.
 +
==معرفى كتاب ==
  
* على بن عیسى اربلى (صاحب كشف الغمة)
+
تألیف این كتاب در سال 701 ق. به پایان رسیده و مطالب آن در دو فصل تنظیم شده است: فصل نخست، درباره دانش سیاست و ملك دارى است و فصل دوم، درباره تاریخ دولت اسلامى پس از [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت پیامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله تا پایان [[حکومت بنی عباس|خلافت عباسى]] است.
  
* یحیى بن سعید حلى
+
وى در بخش نخست به تحلیل سیاست پرداخته و ضمن بهره گیرى از نمونه هاى تاریخى، درباره موضوعاتى چون: سیاست و اقسام آن، دانش سیاست میان اقوام مختلف، بكارگیرى عفو و كرم در حكومت دارى، هیبت و نقش آن در حفظ حكومت، مشورت و استبداد به رأى، تعریف كلى از دولت‌هاى كسروى، [[اسلام|اسلامى]]، [[بنی امیه|اموى]] و [[حکومت بنی عباس|عباسى]] و ویژگی‌هاى آن‌ها، حقوق شاه، حقوق رعیت و... سخن گفته است.
 
* ابن فوطى
 
 
 
 
 
==تألیفات ایشان==
 
 
 
* الفخرى
 
 
 
* الاصیلى فى انساب الطالبین
 
 
 
==معرفى اجمالى كتاب الفخرى فى الاداب السلطانيه و الدول الاسلامية==
 
 
 
تألیف این كتاب در سال 701 ق به پایان رسیده و مطالب آن در دو فصل تنظیم شده است: فصل نخست، درباره دانش سیاست و ملك دارى است و فصل دوم كه پایان كتاب است، درباره تاریخ دولت اسلامى پس از رحلت پیامبر تا پایان خلافت عباسى است.
 
 
 
وى در بخش نخست به تحلیل سیاست پرداخته و ضمن بهره گیرى از نمونه هاى تاریخى، درباره موضوعاتى چون: سیاست و اقسام آن، دانش سیاست میان اقوام مختلف بكارگیرى عفو و كرم در حكومت دارى، هیبت و نقش آن در حفظ حكومت، مشورت و استبداد به رأى، تعریف كلى از دولت‌هاى كسروى، اسلامى، اموى و عباسى و ویژگی‌هاى آن‌ها، حقوق شاه، حقوق رعیت و... سخن گفته است.
 
 
 
==وضعیت نشر کتاب==
 
 
 
این كتاب به وسیله انتشارات دار صادر چاپ و منتشر شده است.
 
 
[[رده:منابع تاریخ سیاسی اسلام]]
 
[[رده:منابع تاریخ سیاسی اسلام]]
  
 
==منابع==
 
==منابع==
کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی/ نویسنده: محمدرضا ضمیری
+
 
 +
* کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.

نسخهٔ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۱

الفخرى فى الاداب السلطانيه و الدول الاسلامية.jpg
نویسنده ابن طقطقی
موضوع تاریخ اسلام
زبان عربی
تعداد جلد 1

«الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية» تألیف محمد بن على بن طباطبا، معروف به ابن طقطقى (م، 672 ق)، کتابی مشتمل بر مباحثی درباره دانش سیاست و ملك‌دارى، و نیز گزارشی از تاریخ دولت اسلامى پس از رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) تا پایان خلافت عباسى است.

مؤلف

محمد بن على بن طباطبا، معروف به ابن طقطقى (م، 672 ق)، ادیب، مورخ و نسب شناس برجسته شیعه در قرن هفتم هجرى است. وى نقیب علویان حله، نجف، كربلا در دوران تسلط مغولان بر بغداد بود.

ابن طقطقى از شاگردان على بن عیسى اربلى (صاحب كشف الغمةیحیى بن سعید حلى و ابن فوطى است.

«الفخرى فى الآداب السلطانية و الدول الاسلامية» و «الاصیلى فى انساب الطالبین» از تألیفات اوست.

معرفى كتاب

تألیف این كتاب در سال 701 ق. به پایان رسیده و مطالب آن در دو فصل تنظیم شده است: فصل نخست، درباره دانش سیاست و ملك دارى است و فصل دوم، درباره تاریخ دولت اسلامى پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله تا پایان خلافت عباسى است.

وى در بخش نخست به تحلیل سیاست پرداخته و ضمن بهره گیرى از نمونه هاى تاریخى، درباره موضوعاتى چون: سیاست و اقسام آن، دانش سیاست میان اقوام مختلف، بكارگیرى عفو و كرم در حكومت دارى، هیبت و نقش آن در حفظ حكومت، مشورت و استبداد به رأى، تعریف كلى از دولت‌هاى كسروى، اسلامى، اموى و عباسى و ویژگی‌هاى آن‌ها، حقوق شاه، حقوق رعیت و... سخن گفته است.

منابع

  • کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.