ابواحمد نیشابوری: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
# المخرّج على کتاب المزنى؛ | # المخرّج على کتاب المزنى؛ | ||
# الشیوخ و الابواب؛ | # الشیوخ و الابواب؛ | ||
| − | # شرح «[[صحیح بخاری (کتاب)| | + | # شرح «[[صحیح بخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]»؛ |
# شرح «[[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]»؛ | # شرح «[[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]»؛ | ||
# شرح «[[سنن ترمذی (کتاب)|سنن ترمذى]]». | # شرح «[[سنن ترمذی (کتاب)|سنن ترمذى]]». | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[[اثر آفرینان (کتاب)|اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج۲، ص۲۳۹. | *[[اثر آفرینان (کتاب)|اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج۲، ص۲۳۹. | ||
| − | [[رده: | + | [[رده:علمای قرن چهارم]][[رده:محدثان]] |
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۵
«ابواحمد محمد نیشابوری» (ح ۳۷۸-۲۹۰ ق)، مشهور به محدث خراسان و حاکم کبیر، حافظ و محدث قرن ۴ قمری است.
وی در نیشابور نشو و نما یافت. پس از بیست سالگى به طلب حدیث برآمد و در خراسان و عراق و شام و جزیره و حجاز و جبال از خلق بسیارى چون احمد ماسرجسى، ابوخزیمه، عبداللَّه بن زیدان، ابوبکر باغندى، ابوالقاسم بغوى، ابوالعباس سرّاج، عباس بن شاذان رازى، على بن عبدالحمید غضائرى و ابن ابى‌حاتم رازى حدیث شنید.
همچنین، ابوعبداللَّه حاکم نیشابورى، ابوعبدالرحمن سُلمى، محمد بن على اصفهانى جصّاص، محمد جارودى، ابوبکر ابن منجویه و ابوسعد محمد کنجرودى، از شاگردان و راویان وى بودند.
نیشابوری در ۳۳۳ ق. عهده‌دار منصب قضاوت شد و در ساس مدتى حکم کرد و مدتى نیز در طوس قضاوت نمود. وى در ۳۴۵ ق. به نیشابور بازگشت و ملازم منزل و مسجد شد و در پایان عمر بینایى خود را نیز از دست داد و سرانجام در نیشابور درگذشت.
او را تصانیف بسیارى است، از جمله:
- الاسماء و الکُنى، یا «الکنى فى المحدثین والوزراء والولاة»، در چند مجلد؛
- کتاب العلل؛
- کتاب الشروط؛
- المخرّج على کتاب المزنى؛
- الشیوخ و الابواب؛
- شرح «صحیح بخاری»؛
- شرح «صحیح مسلم»؛
- شرح «سنن ترمذى».
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج۲، ص۲۳۹.
