سید محمد فیروزآبادی: تفاوت بین نسخهها
(←هجرت به سامرا) |
|||
سطر ۳۰: | سطر ۳۰: | ||
===هجرت به سامرا=== | ===هجرت به سامرا=== | ||
− | یعد از رحلت فاضل اردکانی، سیّد که نام و آوازه ی درسی میرزا محمدحسن شیرازی و عظمت حوزه ی تدریس او را شنیده بود. این بار عزم خویش را جزم کرد و برای تکمیل معلومات رهسپار سامرا گردید و در جوار حرمین امامین عسکریین، علیهما السلام، رحل اقامت افکند و از محضر گرم میرزای شیرازی بهره ها برد و از دانش بیکران آن زعیم فرزانه خوشه ها بچیند. آیت الله سیّد محمد حسینی تا پایان حیات استادش در سال 1312 قمری از محضرش کسب علم کرد. و توانست مبانی علمی خود را استوار سازد. | + | یعد از رحلت فاضل اردکانی، سیّد که نام و آوازه ی درسی [[میرزا سید محمد حسن شیرازی|سید محمدحسن شیرازی]] و عظمت حوزه ی تدریس او را شنیده بود. این بار عزم خویش را جزم کرد و برای تکمیل معلومات رهسپار [[سامرا]] گردید و در جوار حرمین امامین عسکریین، علیهما السلام، رحل اقامت افکند و از محضر گرم میرزای شیرازی بهره ها برد و از دانش بیکران آن زعیم فرزانه خوشه ها بچیند. آیت الله سیّد محمد حسینی تا پایان حیات استادش در سال 1312 قمری از محضرش کسب علم کرد. و توانست مبانی علمی خود را استوار سازد. |
===هجرت به نجف=== | ===هجرت به نجف=== |
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۴۴
آیت الله العظمی سيد محمد حسینی فيروزآبادی (۱۲۶۵ - ۱۳۴۵ ق)، عالمی عابد ، فاضل، فقیه و مجتهد که از تلامذه آخوند خراسانی و سید یزدی و مرجع تقلید جمعی از شیعیان بود. دانشمندی متين، باوقار و کريم و خوش اخلاق، جامع و عابد و بارع بود. جامع الکلم از آثار اوست.
نام کامل | سيد محمد حسینی یزدی فيروزآبادی |
زادروز | ۱۲۶۵ قمری |
زادگاه | فیروزآباد یزد |
وفات | ۱۳۴۵ قمری |
مدفن | نجف - حرم امام علی علیه السلام |
اساتید |
فاضل اردکانی، سید محمدحسن شیرازی، آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبائی یزدی و ... |
شاگردان |
سیّد محمد حجت کوه کمره ای، میرزا مهدی آشتیانی، علی اصغر تویسرکانی همدانی، سید فخرالدین فیض دزفولی و... |
آثار |
جامع الکلم فی حکم اللبأس المشکوک فیه، مجموعة الاحادیث الاخلاقیة و المواعظ و ... |
محتویات
نسب
آیت الله سیّد محمد فرزند سیّد محمدباقر فرزند سیّد حسین فیروزآبادی یزدی از سادات جلیل القدر حسینی است که نسب شریف ایشان به چهارمین پیشوای شیعیان سیّدالساجدین امام زین العابدین علی بن الحسین، علیه السلام، می رسد.
تولد
سید محمد در سال 1265 در فيروزآباد یزد متولد شد. از طفوليت علاقه به دانشهای دينی پيدا نمود.
تحصیلات
سیّد محمد حسینی پس از رشد و پرورش به یزد آمد و در مدارس علوم دینی یزد به تحصیل علوم الهی پرداخت. وی مقدمات و سطح را در نزد آیت الله سیّد یحیی یزدی فرا گرفت. آیت الله سیّد یحیی واعظ یزدی از بزرگان علمی یزد و از مدّرسان نامدار و نیز از واعظان و خطیبان با فضیلت شهرستان یزد بود. وی به همراه آیات سیّد میرعلی مدرسی بزرگ و آقا شیخ غلامرضا فقیه خراسانی، ریاست حوزه ی علمیه یزد را بر عهده داشتند.
هجرت به کربلا
وی پس از اتمام سطوح دروس حوزوی در یزد، جهت کسب مدارج علمی و اجتهاد به مراکز علمی مهاجرت کرد. وی ابتدا به حوزه ی علمیه ی کربلای معلّی سفر کرد و در آن جا از درس پرفایده ی فقیه پارسا و کهن سال مرحوم آیت الله حاج شیخ محمدحسین فاضل اردکانی (متوفای 1302 قمری) بهره ها برد.
هجرت به سامرا
یعد از رحلت فاضل اردکانی، سیّد که نام و آوازه ی درسی سید محمدحسن شیرازی و عظمت حوزه ی تدریس او را شنیده بود. این بار عزم خویش را جزم کرد و برای تکمیل معلومات رهسپار سامرا گردید و در جوار حرمین امامین عسکریین، علیهما السلام، رحل اقامت افکند و از محضر گرم میرزای شیرازی بهره ها برد و از دانش بیکران آن زعیم فرزانه خوشه ها بچیند. آیت الله سیّد محمد حسینی تا پایان حیات استادش در سال 1312 قمری از محضرش کسب علم کرد. و توانست مبانی علمی خود را استوار سازد.
هجرت به نجف
ایشان بعد از رحلت میرزای شیرازی در سال 1312 قمری سامرا را ترک کرد و در جوار بارگاه ملکوتی امیرالمؤمنین، علیه السلام، رحل اقامت افکند و ضمن بهره گیری از فضای معنوی نجف اشرف از محضر عالمان و فقیهان برجسته ی این حوزه ی بزرگ استفاده کرد. وی ابتدا در درس پرفایده ی آخوند ملا محمدکاظم خراسانی شرکت جست.
آیت الله فیروزآبادی تا زمان واقعه ی مشروطه از محضر آخوند خراسانی بهره برد. سرانجام در شمار شاگردان سید محمدکاظم طباطبائی یزدی (صاحب کتاب ارزشمند و نفیس العروة الوثقی) در آمد و مدارج عالی اجتهاد را طی کرد و نیز از مدرسان والا مقام حوزه ی نجف گردید.
تدریس
معظم له پس از فوت آیت الله سیّد محمد کاظم یزدی و شريعت اصفهانی یکی از مهم ترین کرسی تدریس را در نجف اشرف بر عهده داشتند.
حجت الاسلام سید علی کمالی دزفولی می گوید:
«قریب هشتاد سال قبل، پدرم مرحوم سید رضی الدین، از محضر درس آیت الله العظمی مرحوم آقا سید محمد فیروزآبادی ـ که مرجع بزرگ امامیه بود ـ بهره مند گردید و از آن مرحوم اجازه ی اجتهاد گرفت. من در ده سالگی به یاد دارم که رساله عملیّه ی آن مرجع عالی قدر با حروف سربی و قطع کوچک، بین کتاب های مرحوم پدرم بود.». [۱]
شاگردان
- آیت الله سیّد محمد حجت کوه کمره ای
- آیت الله حاج سید مرتضی فیروزآبادی (فرزند معظم له)
- آیت الله آقا شیخ ابوالقاسم اصفهانی
- آیت الله میرزا مهدی آشتیانی
- شیخ علی اصغر تویسرکانی همدانی
- آیت الله حاج شیخ محمد مهدوی لاهیجانی
- سید فخرالدین فیض دزفولی
- میرزا فضل الله زنجانی
- میرزا عبدالله زنجانی
- علامه میرزا کاظم شبستری
- آیت الله حاج شیخ محمدحسین سبحانی تبریزی
- سید محمود مرعشی نجفی شوشتری
- علامه حاج شیخ عبدالحسین امینی
- آیت الله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی
- آیت الله حاج شیخ عبدالکریم زنجانی
- آیت الله حاج میرزا حسین سبزواری
- آیت الله حاج سید علی علم الهدی خراسانی
- سید رضی الدین کمالی دزفولی
- میرزا علی اکبر یزدی صدرآبادی [۲]
آثار
- جامع الکلم فی حکم اللبأس المشکوک فیه
- مجموعة الاحادیث الاخلاقیة و المواعظ
- حاشیة علی العروة الوثقی
- مناسک الحج و العمرة
- منتخب الوسایل
- کتاب الطهارت
- کتاب الصلاة
- رساله ی عملیه [۳]
رحلت
آیت الله سید محمد فیروزآبادی سرانجام در روز سه شنبه 27 ربیع الاول سال 1345 قمری در سامرا رحلت کرد. پیکر پاکش بعد از تشیع با شکوهی تا نجف حمل گردید. در روز جمعه آخر ربیع الاول در یکی از حجرات صحن علوی مدفون گردید.
منابع
سايت شعائر
پانویس