ذاکر اهل البیت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
 
يادآورنده، كسى كه از مصايب اهل بيت مى‌گويد و مردم را مى‌گرياند، چه مداح باشد و چه واعظ و منبرى. «ذاكر اهل بيت‌»، عنوانى افتخارآميز است براى آنان كه با مداحى و مرثيه‌خوانى، نام و ياد و فضايل و مظلوميت هاى خاندان پيامبر را زنده نگه مى‌دارند و نقشه ‌دشمنان را در به فراموشى سپردن ظلم هاى خود به دودمان رسالت، خنثى مى‌سازند.
 
يادآورنده، كسى كه از مصايب اهل بيت مى‌گويد و مردم را مى‌گرياند، چه مداح باشد و چه واعظ و منبرى. «ذاكر اهل بيت‌»، عنوانى افتخارآميز است براى آنان كه با مداحى و مرثيه‌خوانى، نام و ياد و فضايل و مظلوميت هاى خاندان پيامبر را زنده نگه مى‌دارند و نقشه ‌دشمنان را در به فراموشى سپردن ظلم هاى خود به دودمان رسالت، خنثى مى‌سازند.

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


يادآورنده، كسى كه از مصايب اهل بيت مى‌گويد و مردم را مى‌گرياند، چه مداح باشد و چه واعظ و منبرى. «ذاكر اهل بيت‌»، عنوانى افتخارآميز است براى آنان كه با مداحى و مرثيه‌خوانى، نام و ياد و فضايل و مظلوميت هاى خاندان پيامبر را زنده نگه مى‌دارند و نقشه ‌دشمنان را در به فراموشى سپردن ظلم هاى خود به دودمان رسالت، خنثى مى‌سازند.

ذكر و ياد ائمه و شهداى كربلا، مورد تشويق امامان بود و خودشان همواره از ذاكران و احياگران حادثه كربلا و مظلوميت اهل بيت بودند و بر آن مى‌گريستند.

امام صادق‌ علیه السلام فرمود: «من ذكرنا عنده ففاضت عيناه حرم الله وجهه على النار؛[۱] هر كس كه نزد او ياد شويم و چشمانش اشك آلود شود، خداوند چهره‌اش را بر آتش حرام مى‌كند».

پانویس

  1. بحارالانوار، ج 44، ص 285.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.