محمدعلی معصومی بهبهانی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اصلاح الگو) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | حاج شيخ محمد علی فرزند علامه شيخ سليمان معصومی یکی از علمای بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجری است. | |
| − | حاج شيخ محمد علی فرزند علامه شيخ سليمان معصومی یکی از علمای بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجری است | ||
| + | ==ولادت== | ||
| + | در سال 1288 در بيت علم به جهان ديده گشودمرحوم آيت الله شيخ سليمان والد آيت الله معصومی یکی از علما و مجتهدين بزرگ شيعه در اوايل قرن اخير در استان خوزستان بود. شيخ سليمان از شاگردان شيخ انصاری بود که خود به درجه اجتهاد رسيد و سالها در ديلم به ترويج مذهب اشتغال داشت و سپس ساکن بهبهان شد. وفات او را در سال 1320 در بهبهان نوشته اند. مدفن آن دو در بهبهان مزار است. | ||
| + | |||
| + | ==تحصیل== | ||
| + | از اوايل زندگی به تحصيلات علمی و دينی همت گماشت. آيت الله معصومی پس از خاتمه مقدمات علوم عازم نجف اشرف گرديد و سالها از محضر آيات عظام: [[فاضل شرابيانی]]، [[شيخ هادی تهرانی]]، [[آخوند خراسانی]] و [[علامه یزدی]] استفاده نمود و خود به مقام اجتهاد و استادی نائل گرديد. | ||
| + | |||
| + | ==اقدامات اجتماعی آیت الله معصومی== | ||
آيت الله معصومی یکی از علما و مراجع بهبهان در رأس مجاهدين اين استان بود که در زمان جنگ بين الملل بعد از آنکه علامه یزدی امر به جهاد و دفاع از مملکتهای اسلامی را صادر نمود. اين آيت بزرگ شخصا لباس رزم پوشيد و مدتها به اتفاق مردم از حريم اسلام و ميهن خويش دفاع نمود. معظم له سالها در بهبهان ملجأ و پناه مردم بود و در ترويج مذهب و خدمات مردمی کوشا بود. آيت الله معصومی و آيت الله بهبهانی در عصر مرحوم آيت الله بروجردی در رأس علما و مراجع خوزستان بودند و از حوزه درس اينها فضلائی به مقام علمی و استادی رسيدند. | آيت الله معصومی یکی از علما و مراجع بهبهان در رأس مجاهدين اين استان بود که در زمان جنگ بين الملل بعد از آنکه علامه یزدی امر به جهاد و دفاع از مملکتهای اسلامی را صادر نمود. اين آيت بزرگ شخصا لباس رزم پوشيد و مدتها به اتفاق مردم از حريم اسلام و ميهن خويش دفاع نمود. معظم له سالها در بهبهان ملجأ و پناه مردم بود و در ترويج مذهب و خدمات مردمی کوشا بود. آيت الله معصومی و آيت الله بهبهانی در عصر مرحوم آيت الله بروجردی در رأس علما و مراجع خوزستان بودند و از حوزه درس اينها فضلائی به مقام علمی و استادی رسيدند. | ||
| − | آيت الله معصومی حاشيه ای بر جواهر و شرح لمعه و نجاة العباد نوشت، و قواعد مشکله، کتاب مواعظ، انيس المهموم و رسائلی در فروع نيز به رشته تحرير برد. آن جناب پس از عمری خدمت به اسلام و مسلمين سرانجام در پنجم صفر سال 1372 در بهبهان وفات نمود | + | ==تالیفات== |
| + | آيت الله معصومی حاشيه ای بر جواهر و شرح لمعه و نجاة العباد نوشت، و قواعد مشکله، کتاب مواعظ، انيس المهموم و رسائلی در فروع نيز به رشته تحرير برد. | ||
| + | |||
| + | ==وفات== | ||
| + | آن جناب پس از عمری خدمت به اسلام و مسلمين سرانجام در پنجم صفر سال 1372 در بهبهان وفات نمود | ||
| − | |||
| − | == | + | == منابع == |
| − | سايت شعائر | + | *سايت شعائر |
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۳۷
حاج شيخ محمد علی فرزند علامه شيخ سليمان معصومی یکی از علمای بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجری است.
ولادت
در سال 1288 در بيت علم به جهان ديده گشودمرحوم آيت الله شيخ سليمان والد آيت الله معصومی یکی از علما و مجتهدين بزرگ شيعه در اوايل قرن اخير در استان خوزستان بود. شيخ سليمان از شاگردان شيخ انصاری بود که خود به درجه اجتهاد رسيد و سالها در ديلم به ترويج مذهب اشتغال داشت و سپس ساکن بهبهان شد. وفات او را در سال 1320 در بهبهان نوشته اند. مدفن آن دو در بهبهان مزار است.
تحصیل
از اوايل زندگی به تحصيلات علمی و دينی همت گماشت. آيت الله معصومی پس از خاتمه مقدمات علوم عازم نجف اشرف گرديد و سالها از محضر آيات عظام: فاضل شرابيانی، شيخ هادی تهرانی، آخوند خراسانی و علامه یزدی استفاده نمود و خود به مقام اجتهاد و استادی نائل گرديد.
اقدامات اجتماعی آیت الله معصومی
آيت الله معصومی یکی از علما و مراجع بهبهان در رأس مجاهدين اين استان بود که در زمان جنگ بين الملل بعد از آنکه علامه یزدی امر به جهاد و دفاع از مملکتهای اسلامی را صادر نمود. اين آيت بزرگ شخصا لباس رزم پوشيد و مدتها به اتفاق مردم از حريم اسلام و ميهن خويش دفاع نمود. معظم له سالها در بهبهان ملجأ و پناه مردم بود و در ترويج مذهب و خدمات مردمی کوشا بود. آيت الله معصومی و آيت الله بهبهانی در عصر مرحوم آيت الله بروجردی در رأس علما و مراجع خوزستان بودند و از حوزه درس اينها فضلائی به مقام علمی و استادی رسيدند.
تالیفات
آيت الله معصومی حاشيه ای بر جواهر و شرح لمعه و نجاة العباد نوشت، و قواعد مشکله، کتاب مواعظ، انيس المهموم و رسائلی در فروع نيز به رشته تحرير برد.
وفات
آن جناب پس از عمری خدمت به اسلام و مسلمين سرانجام در پنجم صفر سال 1372 در بهبهان وفات نمود
منابع
- سايت شعائر
