نصرالله شبستری: تفاوت بین نسخهها
(←آثار) |
|||
سطر ۲۲: | سطر ۲۲: | ||
«زندگانى حضرت [[لقمان|لقمان حکیم]]» به نام «درّ یتیم»؛ «هدایة الاقران الى اخبار لقمان الحکیم» و مختصر آن «الکلمه الطیبه»، در نصایح لقمان حکیم؛ «اللولوء النضید فى شرح زیارة مولینا [[امام حسین علیه السلام|ابى عبداللَّه الشهید]] علیه السلام»؛ مقدمه و تعلیقات بر «آداب الصلاة» [[علامه مجلسى]]؛ کتاب «وفادار باشید». | «زندگانى حضرت [[لقمان|لقمان حکیم]]» به نام «درّ یتیم»؛ «هدایة الاقران الى اخبار لقمان الحکیم» و مختصر آن «الکلمه الطیبه»، در نصایح لقمان حکیم؛ «اللولوء النضید فى شرح زیارة مولینا [[امام حسین علیه السلام|ابى عبداللَّه الشهید]] علیه السلام»؛ مقدمه و تعلیقات بر «آداب الصلاة» [[علامه مجلسى]]؛ کتاب «وفادار باشید». | ||
+ | |||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۵
نام کامل | نصرالله زرگر شبسترى |
زادروز | 1292 شمسی |
زادگاه | تبریز |
وفات | 1382 شمسی |
مدفن | تبریز، قبرستان وادى رحمت |
اساتید |
آیت الله سید ابوالحسن اصفهانى، آیت الله آقا ضیاء الدین عراقى، آیت الله سید محسن حکیم و آیت الله میرزا باقر زنجانى |
شاگردان |
آیة الله شیخ محمد غروی، احمد کریمى اصل هشترودى ، سید شمس الدین مرعشى نجفى و سید مهدى مرعشى نجفى |
آثار |
دُّر یتیم یا زندگانى لقمان حکیم، هدیة الأقران الى اخبار لقمان الحکیم، مقدمه و تعلیقه بر آداب الصلاة (علاّمه مجلسى) و اللؤلؤ النضید فی شرح زیاره مولانا ابی عبدالله الشهید علیه السلام |
آیت الله نصرالله زرگر شبستری (1333 - 1424 ق) (1292 - 1382 ش) از علمای اعلام و فقهای عالی مقام برخاسته از شهر تبریز است. حضرتش عالمی ربانی، فقیهی صمدانی، زاهد و پارسا، صاحب فضائل اخلاقی و خوش گفتار بوده و انس عمیق با قرآن و الفتی با دعا و مناجات داشت. از جمله آثار ایشان می توان به "اللؤلؤ النضید فی شرح زیاره مولانا ابی عبدالله الشهید علیه السلام" اشاره کرد
تحصیلات
مقدمات و سطوح را در زادگاهش خواند. سپس به قم مسافرت کرد و در فقه و اصول شاگردى آیتاللَّه حجت کوه کمرى را نمود. آنگاه به نجف رفت و از محضر آیتاللَّه اصفهانى و آیتاللَّه شیخ محمدحسین غروى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و پس از آنان از آیتاللَّه حکیم و آیتاللَّه خویى و آیتاللَّه میرزا باقر زنجانى استفادهى کامل نمود.
دورهى فلسفه و حکمت را از آقا شیخ صدرا بادکوبهاى فراگرفت و با اجازات عدیده اجتهاد و روایت به وطن بازگشت و در تبریز به انجام وظائف دینى و اقامهى نماز جماعت و تدریس پرداخت.
آثار
«زندگانى حضرت لقمان حکیم» به نام «درّ یتیم»؛ «هدایة الاقران الى اخبار لقمان الحکیم» و مختصر آن «الکلمه الطیبه»، در نصایح لقمان حکیم؛ «اللولوء النضید فى شرح زیارة مولینا ابى عبداللَّه الشهید علیه السلام»؛ مقدمه و تعلیقات بر «آداب الصلاة» علامه مجلسى؛ کتاب «وفادار باشید».
پانویس
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص301.