شیخ احمد بحرانی

احمد بن حمد بحرینی معروف به شیخ احمد بحرانی از دانشمندان بزرگ اسلام در اواخر قرن یازدهم است.

معرفی اجمالی

احمد بحرینی دانشمندی محقق و مجتهدی کامل و عالمی پارسا و پرهیزکار بود. پدرش شیخ محمد بحرینی در علوم فلسفی و ریاضیات و هیئت و نجوم مهارت داشت.

با توجه به نظریه صاحب تراجم مختلف، وی از بزرگترین علمای بحرین و بلاد در عصر خویش بوده است. صاحب روضات به نقل از شیخ یوسف بحرینی (صاحب لؤلؤة البحرین) چنین می نویسد: «بحرانی دانائی بود که فهمی بسیار کنجکاو داشت، و در پارسائی و بندگی حق و بی اعتنائی به زر و سیم دنیا و پرهیزکاری به عالی ترین درجات انسانی رسیده بود. در فصاحت و بلاغت و تقریر، گوی سبقت را از اقران ربوده، به قاعده سخن و به مقتضای حال حقایق را بیان نمودی و بر صحایف تحریر در آوردی. او در میان دانشمندان بحرین از همه برتر و من او را افضل علمای آن سامان می دانم. او در مسافرتش به اصفهان هفته ای دو روز از مجلس محقق سبزواری به طور خصوصی استفاده می نمود و از محضر محقق خوانساری نیز بهره ها برد».

علامه مجلسی در مورد شیخ احمد بحرانی گوید: او را دریای مالامالی از دانش یافتم که کسی تاب برابری با او نداشت، و دانشمند ماهری او را دیدم که کسی در فضل و علم همتای او نبود.

آثار و تألیفات

• «ریاض الدلایل» در فقه، که مرحوم آقا سید علی صاحب ریاض المسائل نام کتاب فقهی خویش را از کتاب معظم له اقتباس نمود.
• «امور خفیه» را در مسائل منطقی؛
• رساله ای در وجوب نماز جمعه.

وفات

شیخ احمد بحرانی سرانجام در اوایل قرن دوازدهم در شهر کاظمین وفات نمود.

منابع

• پایگاه شعائر