دعای توسل: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | ''' | + | '''«دعای توسل»''' یکی از ادعیه مشهور [[شیعه]] است و محتوای آن، [[دعا]] و درخواست حاجت از درگاه [[الله|خداوند]] با واسطه قرار دادن [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام می‌باشد. [[شیخ صدوق]] این دعا را از [[ائمه اطهار|امامان]] عليهم السلام روايت كرده و گفته است: «در هيچ امرى آن را نخواندم مگر آنكه به زودى اثر اجابت آنرا يافتم». |
==معنای توسل== | ==معنای توسل== | ||
| − | + | «توسّل»، یعنی واسطه قرار دادن امور خیر و افراد صالح مقرب درگاه الهی برای بر آورده شدن درخواست و اجابت [[دعا]]. توسل در لغت به معنای انجام دادن کاری برای تقرب به یک چیز یا شخص است و در اصطلاح به این معناست که انسان در هنگام دعا و [[استغاثه]]، به درگاه الهی چیزی عرضه کند که واسطه پذیرش [[توبه]] و اجابت دعای او و بر آورده شدن درخواستش باشد، مانند صفات و اسمای الهی یا نام [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] و دعای آن حضرت یا نام اولیای عظیم الشأن و [[فرشتگان]].<ref>جعفر سبحانی، توسل، دانشنامه جهان اسلام. </ref> | |
==سند دعا== | ==سند دعا== | ||
| − | دعای توسل یکی از ادعیه مشهور شیعه است. شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان سند دعا را اینگونه ذکر می کند: | + | دعای توسل یکی از ادعیه مأثور و مشهور در میان [[شیعه|شیعیان]] است. [[حاج شیخ عباس قمی|شیخ عباس قمی]] در کتاب [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] سند دعا را اینگونه ذکر می کند: |
| − | + | [[علامه مجلسى]] رحمة اللّه علیه فرموده است: در بعضى از كتابهاى معتبر از [[شیخ صدوق|محمد بن بابويه]] نقل كرده‌اند كه اين دعا را از [[ائمه اطهار|امامان]] عليهم السّلام روايت كرده و گفته است: در هيچ امرى آن را نخواندم مگر آنكه به زودى اثر اجابت آنرا يافتم. | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[دعای توسل/متن دعا]] | + | [[دعای توسل/متن دعا|'''دعای توسل/متن دعا''']] |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
[[رده:دعاها]] | [[رده:دعاها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴
«دعای توسل» یکی از ادعیه مشهور شیعه است و محتوای آن، دعا و درخواست حاجت از درگاه خداوند با واسطه قرار دادن اهل بیت علیهم السلام می‌باشد. شیخ صدوق این دعا را از امامان عليهم السلام روايت كرده و گفته است: «در هيچ امرى آن را نخواندم مگر آنكه به زودى اثر اجابت آنرا يافتم».
محتویات
معنای توسل
«توسّل»، یعنی واسطه قرار دادن امور خیر و افراد صالح مقرب درگاه الهی برای بر آورده شدن درخواست و اجابت دعا. توسل در لغت به معنای انجام دادن کاری برای تقرب به یک چیز یا شخص است و در اصطلاح به این معناست که انسان در هنگام دعا و استغاثه، به درگاه الهی چیزی عرضه کند که واسطه پذیرش توبه و اجابت دعای او و بر آورده شدن درخواستش باشد، مانند صفات و اسمای الهی یا نام پیامبر اکرم و دعای آن حضرت یا نام اولیای عظیم الشأن و فرشتگان.[۱]
سند دعا
دعای توسل یکی از ادعیه مأثور و مشهور در میان شیعیان است. شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان سند دعا را اینگونه ذکر می کند:
علامه مجلسى رحمة اللّه علیه فرموده است: در بعضى از كتابهاى معتبر از محمد بن بابويه نقل كرده‌اند كه اين دعا را از امامان عليهم السّلام روايت كرده و گفته است: در هيچ امرى آن را نخواندم مگر آنكه به زودى اثر اجابت آنرا يافتم.
پیوست
پانویس
- ↑ جعفر سبحانی، توسل، دانشنامه جهان اسلام.
