مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

فريضه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{متوسط}}
+
{{خوب}}
هر آنچه كه خداوند بر بندگان [[واجب]] كرده باشد، از [[نماز]] و [[حج]] و [[زکات|زكاة]] و جز آن،
+
آنچه وجوبش با قرآن كريم ثابت شده باشد/ مطلق واجب/ سهام تعيين شده ارث.
و جمع آن فرائض است.
+
==لغت فریضه==
 +
فرض در اصل معنایش به معنى بریدن شى‏ء محكم و تأثير در آن است.<ref>راغب، مفردات ألفاظ القرآن، ص630</ref> و به همين جهت در معناى" وجوب" استعمال مى‌‏شود، براى اينكه انجام دادنش واجب و امتثال‏ امرش قطعى و معين و بدون تردید است.<ref> تفسير الميزان، ج‏4، ص199</ref>
  
 
==فریضه در قرآن==
 
==فریضه در قرآن==
 +
فریضه در قرآن در مورد مهریه از آن جهت که چیز معین شده است به کار رفته است مانند: «ما لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً<ref>سوره بقره، آیه 236.</ref>؛ماداميكه به آن زنان دست نزده‏‌ايد يا مهريه‏‌اى معيّن نكرده‌‏ايد.» و «لا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما تَراضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ<ref>سوره نساء، آیه 24.</ref>؛
  
{{متن قرآن|«إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ ...فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ...»}}.<ref>توبة:60</ref>
+
در مورد برخی از واجبات نیز از ماده فرض استفاده شده مانند: «إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ ...فَرِيضَةً مِنَ اللَّه<ref>‏سوره توبه، آیه 60</ref>؛ زکات ويژه نيازمندان و تهيدستان و ... است؛ [اين احكام‏] فريضه ‏اى از سوى خداست» و «الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ ...<ref>سوره بقره، آیه 197.</ref>؛ حج در ماه‏هاى معين و معلومى است؛ پس كسى كه در اين ماه‏ها حج را [با احرام بستن و تلبيه‏] بر خود واجب كرد...»
  
==فریضه در روایات==
+
==منظور از فریضه در فقه==
  
[[پیامبر اسلام|رسول الله]] (ص): «ما بين المسلم و بين ان يكفر الاّ ترك الصلاة الفريضة متعمدا او يتهاون بها فلا يصليها...».<ref>وسائل: 4/42</ref>
+
عنوان فريضه در فقه اطلاقهاى متعدد دارد و بيشتر بر احكام واجبى اطلاق مى‌گردد كه وجوب آنها از قرآن كريم استفاده مى‌شود و نه سنّت( سنت)، مانند نماز، روزه، زكات و حج.
  
رسول اكرم (ص) فرمود: «طلب العلم فريضة على كل مسلم و مسلمة».  
+
مقابل آن احكامى است كه وجوب يا استحباب آنها مستفاد از سنّت است، از قبيل غسل، كفن و دفن ميّت. از اين رو، در روايتى تصريح شده كه غسل ميّت سنت است و نه فريضه. مقصود از سنّت اين است كه وجوب آن برگرفته از سنّت پيامبر صلّى اللّه‌ عليه و آله است و قرآن كريم با صراحت متعرض حكم آن نشده است.<ref>حبل المتين/ 93 ؛ وسائل الشيعة 2/ 176 و 479 ؛ جواهر الكلام 11/ 332 ـ 333 ؛ مصباح الفقيه 3/ 138</ref>
  
[[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] (ع) فرمود: «طلب العلم فريضة فى كل حال».<ref> بحار: 1/172</ref>
+
اطلاق فريضه بر مطلق واجب؛ خواه وجوبش با قرآن ثابت شده باشد يا با سنّت نيز شايع است.<ref>مرآة العقول 1/ 103 ؛ ملاذ الاخيار 7/ 465</ref>
  
==فریضه و ارث==
+
برخى گفته‌اند: در روايات، فريضه گاهى بر آنچه رجحانش با قرآن ثابت؛ اعم از واجب و مستحب نيز اطلاق شده است.<ref>مرآة العقول 12/ 284</ref>
  
فریضه به معنای سهم معين و اندازه مقرر از هر چيز، مانند سهم [[ارث]] هر وارث يا سهم مقرر ماهيانه سرباز است. پس ميان فريضه و ارث عموم من وجه است، كه سهم مفروض در [[قرآن]] جهت بازماندگان ميت ارث است.
+
اطلاق ديگر فريضه، سهام تعيين شده در ارث است. اين اطلاق در آيات مربوط به ارث با تعبير «فَريضَةً مِنَ اللّه‌ِ»<ref>نساء/ 11</ref> صورت گرفته است.<ref>مفتاح الكرامة 17/ 4</ref> از اين رو، بسيارى از فقها عنوان باب يا كتاب ارث را «كتاب الفرائض» و يا «كتاب الفرائض و المواريث» قرار داده‌اند.<ref>من لايحضره الفقيه 4/ 254 ؛ المقنعة/ 679 ؛ غنية النزوع/ 309 ؛ المبسوط 4/ 67 ؛ قواعد الاحكام 3/ 339</ref>
 +
 
 +
مقصود از فرائض عنوان باب، مى‌تواند خصوص سهام شش گانه تعيين شده در قرآن باشد. در اين صورت، اخص از مواريث خواهد بود؛ ليكن از آنجا كه مهم‌ترين مباحث ارث در اين سهام خلاصه مى‌شود، به اين عنوان نام گذارى شده است. و مى‌تواند مطلق سهام باشد، حتى سهامى كه از سنّت يا آيه «اولوا الأرحام» استفاده مى‌شود. در اين صورت مرادف مواريث خواهد بود.<ref>مفتاح الكرامة 17/ 4 ـ 5 ؛ جواهر الكلام 39/ 5 ـ 6 ؛ كلمة التقوى 7/ 275</ref>
 +
 
 +
عنوان فريضه بر نماز واجب ـ در مقابل نافله ـ نيز اطلاق شده است.<ref>الحدائق الناضرة 8/ 145 ؛ جواهر الكلام 9/ 343 و 13/ 134</ref>
 +
 
 +
در باب زكات نيز مقصود از «اسنان فرائض» سن حيوانات متعلق زكات همچون شتر، گاو و گوسفند است.<ref>شرائع الاسلام 1/ 111 ؛ جواهر الكلام 15/ 123 .</ref><ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۸۱.</ref>
  
و تعبير بعضى فقهاء از عنوان مبحث ارث به فرائض از باب تغليب و تجوز بوده يا خواسته اند متابعت از حديث نبوى كنند كه فرمود: «تعلّموا الفرائض وعلّموها الناس فانى امرؤ مقبوض وان العلم سيقبض وتظهر الفتن حتى يختلف اثنان فى الفريضة فلا يجدان من يفصل بينهما»، مسائل ارث را ياد بگيريد و آن را به مردم بياموزيد زيرا من از ميان شما رخت بربندم و علم هم به زودى از ميان برود و فتنه ها بروز كند و كار به جائى رسد كه چون دو نفر در امر ارث با يكديگر اختلاف كنند كسى را نيابند كه بين آنها حل و فصل كند.
 
 
==پانویس==  
 
==پانویس==  
 
<references />
 
<references />
  
==منبع==
+
==منابع==
 
+
*مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی.
*سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
+
*طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت،‌ موسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق.
 +
*راغب اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بيروت، دار القلم، چاپ اول، 1412 ق.
 
   
 
   
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 +
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
[[رده: مقاله های مهم]]
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
سطر ۳۳: سطر ۴۲:
 
|شناسه= خوب
 
|شناسه= خوب
 
|عنوان بندی مناسب= خوب
 
|عنوان بندی مناسب= خوب
|کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط
+
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
|جامعیت= متوسط
+
|جامعیت= خوب
 
|رعایت اختصار= خوب
 
|رعایت اختصار= خوب
 
|سیر منطقی= خوب
 
|سیر منطقی= خوب
|کیفیت پژوهش= متوسط
+
|کیفیت پژوهش= خوب
 
|رده= دارد
 
|رده= دارد
 
}}
 
}}

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۲

آنچه وجوبش با قرآن كريم ثابت شده باشد/ مطلق واجب/ سهام تعيين شده ارث.

لغت فریضه

فرض در اصل معنایش به معنى بریدن شى‏ء محكم و تأثير در آن است.[۱] و به همين جهت در معناى" وجوب" استعمال مى‌‏شود، براى اينكه انجام دادنش واجب و امتثال‏ امرش قطعى و معين و بدون تردید است.[۲]

فریضه در قرآن

فریضه در قرآن در مورد مهریه از آن جهت که چیز معین شده است به کار رفته است مانند: «ما لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً[۳]؛ماداميكه به آن زنان دست نزده‏‌ايد يا مهريه‏‌اى معيّن نكرده‌‏ايد.» و «لا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما تَراضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ[۴]؛

در مورد برخی از واجبات نیز از ماده فرض استفاده شده مانند: «إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ ...فَرِيضَةً مِنَ اللَّه[۵]؛ زکات ويژه نيازمندان و تهيدستان و ... است؛ [اين احكام‏] فريضه ‏اى از سوى خداست» و «الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ ...[۶]؛ حج در ماه‏هاى معين و معلومى است؛ پس كسى كه در اين ماه‏ها حج را [با احرام بستن و تلبيه‏] بر خود واجب كرد...»

منظور از فریضه در فقه

عنوان فريضه در فقه اطلاقهاى متعدد دارد و بيشتر بر احكام واجبى اطلاق مى‌گردد كه وجوب آنها از قرآن كريم استفاده مى‌شود و نه سنّت( سنت)، مانند نماز، روزه، زكات و حج.

مقابل آن احكامى است كه وجوب يا استحباب آنها مستفاد از سنّت است، از قبيل غسل، كفن و دفن ميّت. از اين رو، در روايتى تصريح شده كه غسل ميّت سنت است و نه فريضه. مقصود از سنّت اين است كه وجوب آن برگرفته از سنّت پيامبر صلّى اللّه‌ عليه و آله است و قرآن كريم با صراحت متعرض حكم آن نشده است.[۷]

اطلاق فريضه بر مطلق واجب؛ خواه وجوبش با قرآن ثابت شده باشد يا با سنّت نيز شايع است.[۸]

برخى گفته‌اند: در روايات، فريضه گاهى بر آنچه رجحانش با قرآن ثابت؛ اعم از واجب و مستحب نيز اطلاق شده است.[۹]

اطلاق ديگر فريضه، سهام تعيين شده در ارث است. اين اطلاق در آيات مربوط به ارث با تعبير «فَريضَةً مِنَ اللّه‌ِ»[۱۰] صورت گرفته است.[۱۱] از اين رو، بسيارى از فقها عنوان باب يا كتاب ارث را «كتاب الفرائض» و يا «كتاب الفرائض و المواريث» قرار داده‌اند.[۱۲]

مقصود از فرائض عنوان باب، مى‌تواند خصوص سهام شش گانه تعيين شده در قرآن باشد. در اين صورت، اخص از مواريث خواهد بود؛ ليكن از آنجا كه مهم‌ترين مباحث ارث در اين سهام خلاصه مى‌شود، به اين عنوان نام گذارى شده است. و مى‌تواند مطلق سهام باشد، حتى سهامى كه از سنّت يا آيه «اولوا الأرحام» استفاده مى‌شود. در اين صورت مرادف مواريث خواهد بود.[۱۳]

عنوان فريضه بر نماز واجب ـ در مقابل نافله ـ نيز اطلاق شده است.[۱۴]

در باب زكات نيز مقصود از «اسنان فرائض» سن حيوانات متعلق زكات همچون شتر، گاو و گوسفند است.[۱۵][۱۶]

پانویس

  1. راغب، مفردات ألفاظ القرآن، ص630
  2. تفسير الميزان، ج‏4، ص199
  3. سوره بقره، آیه 236.
  4. سوره نساء، آیه 24.
  5. ‏سوره توبه، آیه 60
  6. سوره بقره، آیه 197.
  7. حبل المتين/ 93 ؛ وسائل الشيعة 2/ 176 و 479 ؛ جواهر الكلام 11/ 332 ـ 333 ؛ مصباح الفقيه 3/ 138
  8. مرآة العقول 1/ 103 ؛ ملاذ الاخيار 7/ 465
  9. مرآة العقول 12/ 284
  10. نساء/ 11
  11. مفتاح الكرامة 17/ 4
  12. من لايحضره الفقيه 4/ 254 ؛ المقنعة/ 679 ؛ غنية النزوع/ 309 ؛ المبسوط 4/ 67 ؛ قواعد الاحكام 3/ 339
  13. مفتاح الكرامة 17/ 4 ـ 5 ؛ جواهر الكلام 39/ 5 ـ 6 ؛ كلمة التقوى 7/ 275
  14. الحدائق الناضرة 8/ 145 ؛ جواهر الكلام 9/ 343 و 13/ 134
  15. شرائع الاسلام 1/ 111 ؛ جواهر الكلام 15/ 123 .
  16. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۸۱.

منابع

  • مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی.
  • طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت،‌ موسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق.
  • راغب اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بيروت، دار القلم، چاپ اول، 1412 ق.