کوه قاسیون: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ قاسیون را به کوه قاسیون منتقل کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
قبل از آن که شهر [[دمشق]] ساخته شود، مردم بر دامنه کوه قاسیون که امروز به صالحیه معروف است، زندگى مى‌کردند و سالها بر همین منوال مى‌گذشت تا این که به دنبال افزایش جمعیت خود، به بناى شهر دمشق پرداختند<ref>ابن طولون، القلائد الجوهریه فى تاریخ الصالحیه، تحقیق محمد احمد همان، ص ۱۰ به بعد.</ref>؛ بنابراین آثارى که در دامنه این کوه قرار دارد گاهى از آثار داخل شهر دمشق قدمت بیشترى دارد. این کوه نزد مردم دمشق از تقدس خاصى برخوردار است زیرا شاهد حضور [[انبیاء]] الهى بوده و حتى بعضى از آنان را در دامن خود مدفون ساخته است.
+
قبل از آن که شهر [[دمشق]] ساخته شود، مردم بر دامنه «کوه قاسیون» که امروز به «صالحیه» معروف است، زندگى مى‌کردند و سالها بر همین منوال مى‌گذشت تا این که به دنبال افزایش جمعیت، خود به بناى شهر دمشق پرداختند؛<ref>ابن طولون، القلائد الجوهریه فى تاریخ الصالحیه، تحقیق محمد احمد، ص ۱۰ به بعد.</ref> بنابراین آثارى که در دامنه این کوه قرار دارد، گاهى از آثار داخل شهر دمشق قدمت بیشترى دارد. این کوه نزد مردم دمشق از تقدّس خاصى برخوردار است، زیرا شاهد حضور [[انبیاء]] الهى و حتى مدفن بعضى از آنان بوده است.
[[پرونده:Qasion.jpg|بندانگشتی|شهر دمشق در دامنه کوه قاسیون؛ 1870 میلادی]]
+
[[پرونده:Qasion.jpg|بندانگشتی|شهر دمشق در دامنه کوه قاسیون؛ ۱۸۷۰ میلادی]]
  
 
== موقعیت جغرافیایی ==
 
== موقعیت جغرافیایی ==
کوه قاسیون از سمت مغرب به سلسله جبال [[لبنان]] و از شمال و شرق به سلسله جبال قلمون و منطقه حمص متصل است. شهر [[دمشق]] ‌از سمت شمال ‌در دامنه آن قرار گرفته و در حقیقت، این کوه در جنوب آن واقع شده است. اکنون قاسیون‌ به علت گسترش شهر جزو دمشق است و هیچ فاصله‌اى بین شهر و کوه نیست.
+
کوه قاسیون از سمت مغرب به سلسله جبال [[لبنان]] و از شمال و شرق به سلسله جبال قلمون و منطقه حمص متصل است. شهر [[دمشق]] ‌از سمت شمال ‌در دامنه آن قرار گرفته و در حقیقت، این کوه در جنوب آن واقع شده است. اکنون قاسیون‌ به علت گسترش شهر، جزو دمشق است و هیچ فاصله‌اى بین شهر و کوه نیست.
  
صالحیه یعنى محله‌اى که در دامنه کوه قاسیون قرار گرفته بسیار بزرگ و شاید به اندازه نیمى از دمشق قدیم است که اکثر خانه‌هاى آن در دامنه کوه واقع شده و گاهى تا نزدیکى قله آن نیز مى‌رسد. اشتهار این منطقه به صالحیه از قرن ششم هجرى و به خاطر سکونت «خاندان بنى قدامه» در آن بوده است.
+
صالحیه -یعنى محله‌اى که در دامنه کوه قاسیون قرار گرفته- بسیار بزرگ و شاید به اندازه نیمى از دمشق قدیم است که اکثر خانه‌هاى آن در دامنه کوه واقع شده و گاهى تا نزدیکى قله آن نیز مى‌رسد. اشتهار این منطقه به صالحیه از قرن ششم هجرى و به خاطر سکونت «خاندان بنى قدامه» در آن بوده است.
  
 
== فضیلت کوه قاسیون ==
 
== فضیلت کوه قاسیون ==
روایاتى در فضل این کوه نقل شده است از جمله این که: ابوقتاده گوید: «منظور از تین در [[قرآن|قرآن کریم]] (وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ‌) کوه دمشق (قاسیون) است.<ref> ابن حورانى، زیارات الشام ص ۹۶؛ نصرالدین البحره، همان کتاب، ص ۱۳.</ref>
+
روایاتى در فضل این کوه نقل شده است از جمله این که: ابوقتاده گوید: «منظور از تین در [[قرآن|قرآن کریم]] ({{متن قرآن|وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ‌}}) کوه دمشق (قاسیون) است.<ref> ابن حورانى، زیارات الشام، ص ۹۶؛ نصرالدین البحره، همان کتاب، ص ۱۳.</ref>
  
گویند: در پایین این کوه، [[حضرت آدم علیه السلام|آدم]] ابوالبشر سکونت داشته و در بالاى آن [[قابیل|قابیل]] برادرش [[هابیل]] را کشته، در شرق آن (در منطقه برزه) [[حضرت ابراهیم]] علیه السلام به دنیا آمده، در سمت غرب آن [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت مسیح]] و مادرش [[حضرت مریم|مریم]] پناه گرفته‌اند و ام حنه، مادر مریم در دامنه آن ساکن بوده است.
+
گویند: در پایین این کوه، [[حضرت آدم علیه السلام|آدم]] ابوالبشر سکونت داشته و در بالاى آن [[قابیل|قابیل]] برادرش [[هابیل]] را کشته، در شرق آن (در منطقه برزه) [[حضرت ابراهیم]] علیه السلام به دنیا آمده، در سمت غرب آن [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت مسیح]] و مادرش [[حضرت مریم]] پناه گرفته‌اند و «[[مادر حضرت مریم|حنّه]]»، مادر مریم در دامنه آن ساکن بوده است.
  
از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله روایت شده که بر این کوه، حضرت ابراهیم علیه السلام، [[حضرت لوط]] علیه السلام، [[حضرت موسى]] علیه السلام، [[حضرت عیسى]] علیه السلام و [[حضرت ایوب]] نبى علیه السلام [[نماز]] گزارده‌اند؛ لذا از [[دعا]] در کنار آن غافل نشوید.<ref>محمد احمد دهمان، فى رحاب دمشق، ص ۹.</ref> همچنین آن‌ حضرت فرموده‌اند: در دمشق کوهى است که در پایین آن ابى‌ابراهیم متولد شده است.<ref>ابن حورانى، همان کتاب، ص ۹۶.</ref>
+
از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه وآله روایت شده که بر این کوه، حضرت ابراهیم علیه السلام، [[حضرت لوط]] علیه السلام، [[حضرت موسى]] علیه السلام، [[حضرت عیسى]] علیه السلام و [[حضرت ایوب]] نبى علیه السلام [[نماز]] گزارده‌اند؛ لذا از [[دعا]] در کنار آن غافل نشوید.<ref>محمد احمد دهمان، فى رحاب دمشق، ص ۹.</ref> همچنین آن‌ حضرت فرموده‌اند: در دمشق کوهى است که در پایین آن ابى‌ابراهیم متولد شده است.<ref>ابن حورانى، زیارات الشام، ص ۹۶.</ref>
  
گویند خداوند بر کوه قاسیون [[وحى]] کرد که سایه و برکت خود را بر [[بیت المقدس|بیت المقدس]] گسترده بدار. در این کوه چهل [[پیامبران|پیامبر]] یا چهل تن از [[اولیاء الله|اولیاء خدا]] به غارى پناه برده و در آنجا وفات یافته‌اند که امروزه به «الاربعین» معروف است.
+
گویند خداوند بر کوه قاسیون [[وحى]] کرد که سایه و [[برکت]] خود را بر [[بیت المقدس|بیت المقدس]] گسترده بدار. در این کوه چهل [[پیامبران|پیامبر]] یا چهل تن از [[اولیاء الله|اولیاء خدا]] به غارى پناه برده و در آنجا وفات یافته‌اند که امروزه به «الاربعین» معروف است.
 
 
==آثار تاریخى قاسیون (صالحیه)==
 
  
 +
==آثار تاریخى قاسیون==
 +
برخی از آثار تاریخى قاسیون (صالحیه) عبارتند از:
 
#مغارة الدّم
 
#مغارة الدّم
 
#مغارة الجوع (الاربعین‌)
 
#مغارة الجوع (الاربعین‌)
سطر ۲۸: سطر ۲۸:
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
* اصغر قائدان‌، اماکن زیارتى سیاحتى سوریه، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۷، ص۱۴۳ تا ۱۵۰.
+
* اماکن زیارتى سیاحتى سوریه، اصغر قائدان‌، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۷، ص۱۴۳-۱۵۰.
  
[[رده:جغرافیای تاریخی جهان اسلام]]
+
[[رده:جغرافیای تاریخی جهان اسلام]][[رده:سوریه]][[رده:اماکن سوریه]]
[[رده:سوریه]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۱

قبل از آن که شهر دمشق ساخته شود، مردم بر دامنه «کوه قاسیون» که امروز به «صالحیه» معروف است، زندگى مى‌کردند و سالها بر همین منوال مى‌گذشت تا این که به دنبال افزایش جمعیت، خود به بناى شهر دمشق پرداختند؛[۱] بنابراین آثارى که در دامنه این کوه قرار دارد، گاهى از آثار داخل شهر دمشق قدمت بیشترى دارد. این کوه نزد مردم دمشق از تقدّس خاصى برخوردار است، زیرا شاهد حضور انبیاء الهى و حتى مدفن بعضى از آنان بوده است.

شهر دمشق در دامنه کوه قاسیون؛ ۱۸۷۰ میلادی

موقعیت جغرافیایی

کوه قاسیون از سمت مغرب به سلسله جبال لبنان و از شمال و شرق به سلسله جبال قلمون و منطقه حمص متصل است. شهر دمشق ‌از سمت شمال ‌در دامنه آن قرار گرفته و در حقیقت، این کوه در جنوب آن واقع شده است. اکنون قاسیون‌ به علت گسترش شهر، جزو دمشق است و هیچ فاصله‌اى بین شهر و کوه نیست.

صالحیه -یعنى محله‌اى که در دامنه کوه قاسیون قرار گرفته- بسیار بزرگ و شاید به اندازه نیمى از دمشق قدیم است که اکثر خانه‌هاى آن در دامنه کوه واقع شده و گاهى تا نزدیکى قله آن نیز مى‌رسد. اشتهار این منطقه به صالحیه از قرن ششم هجرى و به خاطر سکونت «خاندان بنى قدامه» در آن بوده است.

فضیلت کوه قاسیون

روایاتى در فضل این کوه نقل شده است از جمله این که: ابوقتاده گوید: «منظور از تین در قرآن کریم (وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ‌) کوه دمشق (قاسیون) است.[۲]

گویند: در پایین این کوه، آدم ابوالبشر سکونت داشته و در بالاى آن قابیل برادرش هابیل را کشته، در شرق آن (در منطقه برزه) حضرت ابراهیم علیه السلام به دنیا آمده، در سمت غرب آن حضرت مسیح و مادرش حضرت مریم پناه گرفته‌اند و «حنّه»، مادر مریم در دامنه آن ساکن بوده است.

از پیامبر صلى الله علیه وآله روایت شده که بر این کوه، حضرت ابراهیم علیه السلام، حضرت لوط علیه السلام، حضرت موسى علیه السلام، حضرت عیسى علیه السلام و حضرت ایوب نبى علیه السلام نماز گزارده‌اند؛ لذا از دعا در کنار آن غافل نشوید.[۳] همچنین آن‌ حضرت فرموده‌اند: در دمشق کوهى است که در پایین آن ابى‌ابراهیم متولد شده است.[۴]

گویند خداوند بر کوه قاسیون وحى کرد که سایه و برکت خود را بر بیت المقدس گسترده بدار. در این کوه چهل پیامبر یا چهل تن از اولیاء خدا به غارى پناه برده و در آنجا وفات یافته‌اند که امروزه به «الاربعین» معروف است.

آثار تاریخى قاسیون

برخی از آثار تاریخى قاسیون (صالحیه) عبارتند از:

  1. مغارة الدّم
  2. مغارة الجوع (الاربعین‌)
  3. غار منسوب به اصحاب کهف‌
  4. جامع و مقبره محیى‌الدین ابن عربى (۵۶۰-۶۳۸ ق)
  5. تکیه سلیمیه‌
  6. بیمارستان قیمریه‌

پانویس

  1. ابن طولون، القلائد الجوهریه فى تاریخ الصالحیه، تحقیق محمد احمد، ص ۱۰ به بعد.
  2. ابن حورانى، زیارات الشام، ص ۹۶؛ نصرالدین البحره، همان کتاب، ص ۱۳.
  3. محمد احمد دهمان، فى رحاب دمشق، ص ۹.
  4. ابن حورانى، زیارات الشام، ص ۹۶.

منابع

  • اماکن زیارتى سیاحتى سوریه، اصغر قائدان‌، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۷، ص۱۴۳-۱۵۰.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه