خشونت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(رده اولویت مقاله)
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{ضعیف}}
+
{{متوسط}}
خشونت و عنف يعنى درشتى در گفتار و کردار و حرکات که ضد آن مدارا و نيکويى با مردم است.
+
«خشونت» و «عنف»، درشتى در گفتار و کردار و حرکات، بی رحمی و تندخویی است،<ref>فرهنگ لغت عمید</ref> و ضد آن «[[مدارا]]» و نیکویى با مردم می باشد.
  
==معنای لغوی==
+
در [[حدیث|حدیث]] «جنود عقل و جهل» مقابل [[رفق]]، «خُرق» (که به معناى شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد.
  
۱.درشتی کردن؛ درشت‌خویی؛ تندخویی. ۲.[قدیمی] زبری؛ زمختی؛ ناهمواری.<ref>فرهنگ لغت عمید</ref>
+
وجود رذیله «خرق» در انسان او را مبغوض و غیرقابل معاشرت مى‌نماید و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد، به خاطر این صفت نکوهیده و خلق ناپسند، کسى از علمش بهره مند نمى‌گردد.
3.بی رحمی،درشتی، ضد لینت و نرمی <ref>فرهنگ فارسی معین</ref>
 
  
==تعریف==
+
شکى نیست که عُنف، خُرق و صعوبت که معناى آن یا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است، باعث مختل شدن امر [[معاد]] و معاش انسان مى‌شود.
  
در حديث ''جنود عقل و جهل'' مقابل رفق، خرق (که به معناى حمق، شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد.
+
[[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله می فرماید: "الخُرقُ شومٌ و الرفقُ یُمنٌ"؛ خرق و درشتى، بدشگونى و رفق، فرخندگى و برکت است.<ref>الکافى، ج۲، ص۱۱۹؛ باب الرفق، ح۴.</ref>
 
 
وجود رذیله ی خرق در انسان او را مبغوض و غيرقابل معاشرت مى‌نمايد و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد به خاطر اين صفت نکوهيده و خلق ناپسند کسى از عملش بهره مند نمى‌گردد.
 
 
 
شکى نيست که عنف، خرق و صعوبت که معناى آن يا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است؛ باعث مختل شدن امر معاد و معاش انسان مى‌شود.
 
 
 
رسول اکرم صلی الله علیه و آلله می فرماید: "الخرق شوم والرفق يمن"؛ خرق و درشتى، بى شگونى و رفق فرخندگى است.<ref>الكافى، ج2، ص119؛ باب الرفق، ح4.</ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۲۱: سطر ۱۴:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [http://thesaurus.islamicdoc.org/thesaurus/ خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی]، بازیابی: 6 اسفند 92.
+
 
 +
*[http://thesaurus.islamicdoc.org/thesaurus/ خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی]، بازیابی: ۶ اسفند ۹۲.
  
 
[[رده:صفات ناپسند]]
 
[[رده:صفات ناپسند]]
 
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
 
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
 
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
 
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۵

«خشونت» و «عنف»، درشتى در گفتار و کردار و حرکات، بی رحمی و تندخویی است،[۱] و ضد آن «مدارا» و نیکویى با مردم می باشد.

در حدیث «جنود عقل و جهل» مقابل رفق، «خُرق» (که به معناى شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد.

وجود رذیله «خرق» در انسان او را مبغوض و غیرقابل معاشرت مى‌نماید و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد، به خاطر این صفت نکوهیده و خلق ناپسند، کسى از علمش بهره مند نمى‌گردد.

شکى نیست که عُنف، خُرق و صعوبت که معناى آن یا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است، باعث مختل شدن امر معاد و معاش انسان مى‌شود.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: "الخُرقُ شومٌ و الرفقُ یُمنٌ"؛ خرق و درشتى، بدشگونى و رفق، فرخندگى و برکت است.[۲]

پانویس

  1. فرهنگ لغت عمید
  2. الکافى، ج۲، ص۱۱۹؛ باب الرفق، ح۴.


منابع