مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابوالائمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (اصلاح جزئی برخی کلمات)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ابوالائمه لقب یا کنیه [[امیرالمومنین]] است زیرا همه امامان شیعه بعد از امیرالمومنین از نسل ایشان بوده اند.
+
{{خوب}}
 
+
«أبو الائمه» [[کنیه]] یا لقب [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی]] (علیه‌السلام) است، زیرا همه [[امامان معصوم]] بعد از امیرالمؤمنین از نسل ایشان بوده اند. این عنوان برای امام علی (علیه‌السلام)، برگرفته از کلام [[رسول الله|رسول خدا]] (صلی الله علیه وآله) است که در روز [[غدیر]] فرمودند: {{متن حدیث|«مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِیاً مِنِّی وَ أَنَا مِنْ عَلِی... وَ هُوَ ...خَیرُ الْوَصِیینَ وَ زَوْجُ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ أَبُو الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِیینَ»}}<ref>الأمالی (للصدوق)، ص ۱۲۶</ref> ای مردم، علی از من است و من از علی هستم... او بهترین اوصیا و همسر سرور زنان عالم و پدر امامان هدایت شده است.
[[امام حسین]] علیه السلام نیز با این لقب خوانده می شوند زیرا 9 امام از 12 امام شیعه از نسل پاک امام حسین علیه السلام هستند. 
 
 
 
عنوان ابوالائمه برای امام علی برگرفته از کلام رسول الله است که در روز غدیر است که فرمودند: {{متن حدیث|«مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِيٍّ... وَ هُوَ ...خَيْرُ الْوَصِيِّينَ وَ زَوْجُ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَ أَبُو الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِيِّينَ»}} <ref>الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 126</ref> ای مردم علی از من است و من از علی هستم...او بهترین اوصیا و همسر سرور زنان عالم و پدر امامان هدایت شده است
 
 
 
همچنین  بنابر آنچه سلمان فارسی نقل نموده رسول خدا(ص) امام حسین علیه السلام را با این عنوان یاد کرده اند. سلمان فارسی می گوید:{{متن حدیث|«دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ ص وَ إِذَا الْحُسَيْنُ عَلَى فَخِذَيْهِ وَ هُوَ يُقَبِّلُ عَيْنَيْهِ وَ يَلْثِمُ فَاهُ وَ هُوَ يَقُولُ أَنْتَ سَيِّدُ بْنُ سَيِّدٍ أَنْتَ إِمَامٌ ابْنُ إِمَامٍ أَبُو الْأَئِمَّةِ أَنْتَ حُجَّةٌ ابْنُ حُجَّةٍ أَبُو حُجَجٍ تِسْعَةٍ مِنْ صُلْبِكَ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ»}}.<ref>الخصال، ج‏2، ص: 475</ref> دیدم که رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، حسین(علیه‌السلام) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسید و می فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی،تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی،تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان(امام زمان عج) می باشد.
 
 
 
  
 +
مطابق روایتی، [[امام حسین]] علیه السلام نیز با لقب «أبو الائمه» خوانده شده اند، زیرا نُه امام از دوازده امام [[شیعه]] از نسل پاک امام حسین (علیه‌السلام) هستند. بنابر آنچه [[سلمان فارسی]] نقل نموده، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) امام حسین (علیه‌السلام) را با این عنوان یاد کرده اند: {{متن حدیث|«دَخَلْتُ عَلَى النَّبِی (ص) وَ إِذَا الْحُسَینُ عَلَى فَخِذَیهِ وَ هُوَ یقَبِّلُ عَینَیهِ وَ یلْثِمُ فَاهُ وَ هُوَ یقُولُ أَنْتَ سَیدُ بْنُ سَیدٍ أَنْتَ إِمَامٌ ابْنُ إِمَامٍ أَبُو الْأَئِمَّةِ أَنْتَ حُجَّةٌ بْنُ حُجَّةٍ أَبُو حُجَجٍ تِسْعَةٍ مِنْ صُلْبِک تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ»}}.<ref>الخصال، ج‏۲، ص ۴۷۵</ref> دیدم که رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، حسین (علیه‌السلام) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسید و می فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان ([[امام زمان]]) می باشد. 
 +
==پانویس==
 +
<references />
 
==منابع==
 
==منابع==
*ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي( للصدوق) - تهران، چاپ: ششم، 1376ش.
+
*ابن بابویه صدوق، الأمالی، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
*ابن بابويه، محمد بن على، الخصال - قم، چاپ: اول، 1362ش.
+
*ابن بابویه صدوق، الخصال، قم، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.
  
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده=دارد
 +
}}
  
 
[[رده:القاب ائمه اطهار]]
 
[[رده:القاب ائمه اطهار]]
 +
[[رده:القاب و کنیه های امیر المومنین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۹

«أبو الائمه» کنیه یا لقب امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) است، زیرا همه امامان معصوم بعد از امیرالمؤمنین از نسل ایشان بوده اند. این عنوان برای امام علی (علیه‌السلام)، برگرفته از کلام رسول خدا (صلی الله علیه وآله) است که در روز غدیر فرمودند: «مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِیاً مِنِّی وَ أَنَا مِنْ عَلِی... وَ هُوَ ...خَیرُ الْوَصِیینَ وَ زَوْجُ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ أَبُو الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِیینَ»[۱] ای مردم، علی از من است و من از علی هستم... او بهترین اوصیا و همسر سرور زنان عالم و پدر امامان هدایت شده است.

مطابق روایتی، امام حسین علیه السلام نیز با لقب «أبو الائمه» خوانده شده اند، زیرا نُه امام از دوازده امام شیعه از نسل پاک امام حسین (علیه‌السلام) هستند. بنابر آنچه سلمان فارسی نقل نموده، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) امام حسین (علیه‌السلام) را با این عنوان یاد کرده اند: «دَخَلْتُ عَلَى النَّبِی (ص) وَ إِذَا الْحُسَینُ عَلَى فَخِذَیهِ وَ هُوَ یقَبِّلُ عَینَیهِ وَ یلْثِمُ فَاهُ وَ هُوَ یقُولُ أَنْتَ سَیدُ بْنُ سَیدٍ أَنْتَ إِمَامٌ ابْنُ إِمَامٍ أَبُو الْأَئِمَّةِ أَنْتَ حُجَّةٌ بْنُ حُجَّةٍ أَبُو حُجَجٍ تِسْعَةٍ مِنْ صُلْبِک تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ».[۲] دیدم که رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، حسین (علیه‌السلام) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسید و می فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان (امام زمان) می باشد.

پانویس

  1. الأمالی (للصدوق)، ص ۱۲۶
  2. الخصال، ج‏۲، ص ۴۷۵

منابع

  • ابن بابویه صدوق، الأمالی، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
  • ابن بابویه صدوق، الخصال، قم، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.