مع علماء النجف الأشرف (کتاب): تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «بندانگشتی|مع علماء النجف الأشرف '''مع علماء النجف الأشرف'''،...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | [[ | + | کتاب '''«مع علماء النجف الأشرف»'''، تألیف [[سید محمد غروی]]، مشتمل بر شرح زندگی علما و فقهای حوزه علمیه [[نجف|نجف اشرف]] از نیمه قرن پنجم هجری تا زمان مؤلف، یعنی قرن پانزدهم (۱۴۱۹ ق) است. |
| + | {{مشخصات کتاب | ||
| − | + | |عنوان= | |
| + | |||
| + | |تصویر=[[پرونده:Ketab413.jpg|مع علماء النجف الأشرف]] | ||
| + | |||
| + | |نویسنده=سید محمد غروی | ||
| + | |||
| + | |موضوع=شرححال علمای نجف | ||
| + | |||
| + | |زبان=عربی | ||
| + | |||
| + | |تعداد جلد=۲ | ||
| + | |||
| + | |عنوان افزوده1= | ||
| + | |||
| + | |افزوده1= | ||
| + | |||
| + | |عنوان افزوده2= | ||
| + | |||
| + | |افزوده2= | ||
| + | |||
| + | |لینک= | ||
| + | }} | ||
| + | ==محتوای کتاب== | ||
| + | کتاب حاضر، مشتمل بر یک مقدمه مختصر و یک مقدمه تفصیلی است. نویسنده در ذیل عنوان «تمهید»، [[حوزه علميه|حوزه علمیه]] [[نجف]] را که امروزه نزد علما و مؤمنین مشهور است، مرکز علمیای دانسته که از زمانهای دور، علوم دینی مشتمل بر [[فقه]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[اصول فقه|اصول فقه]]، [[علم کلام|کلام]]، [[درایه الحدیث|درایه]]، [[علم رجال|رجال]] و [[فلسفه]] اسلامی بر مذهب [[اهل البیت|اهلبیت]](ع) در آن تدریس میشده است. | ||
| − | + | پس از آن علاوه بر ذکر نام [[امام خمینی]]، به تعدادی از علمای بزرگ حوزه نجف، مانند: [[سید محسن حکیم|سید محسن حکیم، سید محمدبا]][[صدر، محمدباقر|قر صدر]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقابزرگ تهرانی]] و [[علامه امینی|شیخ عبدالحسین امینی]] اشاره نموده و تأکید کرده که از این حوزه بابرکت از روز تأسیس، دهها مرجع بزرگ و صدها محقق و مؤلف در زمینه فقه، تفسیر، عقائد و... پرورش یافته و هزاران مبلّغ به اطراف عالم اسلامی اعزام شده است. | |
| − | + | ||
| − | + | در مقدمه تفصیلی کتاب، جغرافیای تاریخی نجف با استفاده از منابع مختلف بررسی شده است. پس از آن به شهادت [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی]](ع) و مخفی بودن قبر آن حضرت تا زمان [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]](ع) اشاره شده است. در ادامه به دو نظریه درباره حوزه علمیه نجف پیش و پس از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] پرداخته شده است. در نظریه اول شش دلیل بر اینکه نجف اشرف سالها پیش از شیخ طوسی دارای [[حوزه علمیه]] بوده، مطرح و مورد مناقشه قرار گرفته است. سپس بر نظریه دوم مبنی بر اینکه حوزه علمیه نجف به دست شیخ طوسی تکوین یافته، پنج دلیل اقامه شده است. | |
| − | + | ||
| − | + | در بخش دیگری از این مقدمه، توضیح مختصری پیرامون ۴۱ مدرسه علمیه نجف اشرف و اطلاعات مفیدی درباره شیوه و مکان و زمان تدریس در حوزه علمیه نجف و تعطیلات و القاب علمی ارائه شده است. | |
| − | + | ||
| − | پس از آن | + | پس از مقدمه، در متن اثر، شرح حال علمای نجف به ترتیب قرن، دستهبندی شده است. در جلد اول علمای قرن پنجم تا سیزدهم قمری (۱۳۰۰ ق) و در جلد دوم علمای قرن چهاردهم قمری (۱۴۱۹ ق) معرفی شدهاند. شرح حال علما از نیمه دوم قرن پنجم هجری با ذکر شرح حال ابوالحسن لؤلویی که از شاگردان [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] بوده، آغاز شده و ۱۴ تن دیگر از علمای این قرن معرفی شدهاند. |
| − | + | پس از آن، در قرن ششم ابتدا چند صفحهای به مقطع پس از رحلت شیخ طوسی پرداخته شده و تأثیرات عظمت شیخ طوسی بر [[اجتهاد]] و صدور [[فتوا]] مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده پس از آن، هشتاد تن از علمای این قرن را معرفی کرده است. | |
| − | در | + | در باب قرون دیگر نیز پیش از ذکر شرح حال علما، مطالب و کلیاتی ذکر شده است؛ البته این مطالب متفاوت بوده و در همه یک شیوه رعایت نشده است؛ مثلاً در قرن دهم تنها به یک تمهید بسنده شده است، اما در قرن یازدهم مطالب متنوعی مانند شهر [[کربلا]] و [[اخباریان|اخباریون]]، محاصره شدن شهر نجف در سال ۱۳۰۴ ق، توسط روم و کتب مختلف تدوین شده در این قرن، ذکر شده است. در قرن سیزدهم نیز حوادثی مانند طاعون، واقعه نجیب پاشا و حوادث مختلف دیگری بیان شده است. |
| − | در | + | بخش اعظم جلد دوم کتاب به قرن چهاردهم هجری اختصاص یافته است. شیوه ذکر مطالب در این بخش با جلد اول متفاوت است. در ابتدای این بخش در ضمن دوازده عنوان، مباحث مهم این قرن گردآوری و شرح شده است. اهتمام علمی حوزه علمیه نجف، شیوه تدریس و کتب آن و مباحثی دیگر در ابتدا آمده است؛ سپس اسامی مهمترین اساتید و مراجع، اسامی [[امام جماعت|ائمه جماعت]] در صحن حیدری، در رواق مطهر، در [[حرم امیرالمؤمنین علیه السلام|حرم علوی]]، در [[مسجد|مساجد]] معروف و... تنها با ذکر نام و سال وفات آمده است. در قسمت دوم از این بخش علمای بزرگ این قرن به ترتیب حروف الفبا با توضیح مختصری معرفی شدهاند. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | در بخش دوم از جلد دوم کتاب نیز علما و مراجع بزرگ دو دهه اول قرن پانزدهم معرفی شدهاند که از آن جملهاند: [[امام خمینی]]، [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]] و [[میرزا جواد تبریزی]]. | |
| − | + | کتاب با ذکر شرح حال مختصری از مؤلف به اتمام رسیده است. | |
| + | ==مشخصات کتاب== | ||
| − | در | + | نویسنده در مقدمه نکاتی را به شرح زیر درباره کتاب خاطرنشان کرده است: |
| − | + | الف) ملاک انتخاب علما: | |
| − | در | + | *هر عالمی که خانواده او نجفی باشد، مانند: آل طریحی؛ |
| + | *هر عالمی که در محضر استاد معروفی که در نجف بوده شاگردی کرده باشد؛ | ||
| + | *هر عالمی که ملقب به غروی یا نجفی و القابی باشد که اشاره به حوزه نجف دارد؛ | ||
| + | *هر عالمی که کتابی علمی را در نجف تألیف یا استنساخ کرده باشد یا [[اجازه (علم الحدیث)|اجازهای]] صادر کرده باشد. اینها ملاک نجفی بودن عالم است، مگر آنکه بهرغم ملقب به نجفی، غروی یا مشهدی بودن، تصریح شده باشد که در خارج نجف متولد شده یا زندگی کرده یا وفات یافته است. | ||
| − | کتاب | + | ب) درباره قرن زندگی هر عالم نیز بر تصریح تاریخ یا شواهد و قرائنی که دلالت بر عصر او دارد، مانند استاد یا شاگردش یا تاریخ تألیف یا همتاهای او یا نظر [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|محقق طهرانی]] در [[طبقات اعلام الشیعه (کتاب)|طبقات اعلام الشیعه]] یا قرینهای که حاکی از قرن زندگی اوست، تکیه شده است. |
| − | + | ج) نویسنده در ذکر شرححالها به روش تقطیع و اختصار اکتفا کرده است؛ چراکه هدف، جمع اسامی علمای نجف برای بیان بخشی از ویژگیهای علمی نجف اشرف بوده است. وی تصریح میکند که کسی که نیازمند تفصیل است باید به مصادری که در شرح حال علما ذکر شده، مراجعه نماید. | |
| − | |||
| − | + | د) اسامی بسیاری از شخصیتهای علمی نجفی در نتیجه غفلت تاریخ یا از بین رفتن آثار، تدوین نشده است؛ پس آنچه از تاریخ پوشیده مانده – از اسامی، حیات و شرح حال علما - بسیار بیشتر از آن چیزی است که به دست آمده است. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | ==منابع== | |
| − | == | + | *[[نرم افزار تراجم و کتابشناسی ۲|نرم افزار تراجم و کتابشناسی]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. |
| − | + | [[رده:منابع رجالی]] | |
| + | [[رده:کتابهای شخصیت شناسی]] | ||
| + | [[رده:سرگذشت نامه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۶
کتاب «مع علماء النجف الأشرف»، تألیف سید محمد غروی، مشتمل بر شرح زندگی علما و فقهای حوزه علمیه نجف اشرف از نیمه قرن پنجم هجری تا زمان مؤلف، یعنی قرن پانزدهم (۱۴۱۹ ق) است.
| |
| نویسنده | سید محمد غروی |
| موضوع | شرححال علمای نجف |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۲ |
|
| |
محتوای کتاب
کتاب حاضر، مشتمل بر یک مقدمه مختصر و یک مقدمه تفصیلی است. نویسنده در ذیل عنوان «تمهید»، حوزه علمیه نجف را که امروزه نزد علما و مؤمنین مشهور است، مرکز علمیای دانسته که از زمانهای دور، علوم دینی مشتمل بر فقه، تفسیر، اصول فقه، کلام، درایه، رجال و فلسفه اسلامی بر مذهب اهلبیت(ع) در آن تدریس میشده است.
پس از آن علاوه بر ذکر نام امام خمینی، به تعدادی از علمای بزرگ حوزه نجف، مانند: سید محسن حکیم، سید محمدباقر صدر، شیخ آقابزرگ تهرانی و شیخ عبدالحسین امینی اشاره نموده و تأکید کرده که از این حوزه بابرکت از روز تأسیس، دهها مرجع بزرگ و صدها محقق و مؤلف در زمینه فقه، تفسیر، عقائد و... پرورش یافته و هزاران مبلّغ به اطراف عالم اسلامی اعزام شده است.
در مقدمه تفصیلی کتاب، جغرافیای تاریخی نجف با استفاده از منابع مختلف بررسی شده است. پس از آن به شهادت امیرالمؤمنین علی(ع) و مخفی بودن قبر آن حضرت تا زمان امام صادق(ع) اشاره شده است. در ادامه به دو نظریه درباره حوزه علمیه نجف پیش و پس از شیخ طوسی پرداخته شده است. در نظریه اول شش دلیل بر اینکه نجف اشرف سالها پیش از شیخ طوسی دارای حوزه علمیه بوده، مطرح و مورد مناقشه قرار گرفته است. سپس بر نظریه دوم مبنی بر اینکه حوزه علمیه نجف به دست شیخ طوسی تکوین یافته، پنج دلیل اقامه شده است.
در بخش دیگری از این مقدمه، توضیح مختصری پیرامون ۴۱ مدرسه علمیه نجف اشرف و اطلاعات مفیدی درباره شیوه و مکان و زمان تدریس در حوزه علمیه نجف و تعطیلات و القاب علمی ارائه شده است.
پس از مقدمه، در متن اثر، شرح حال علمای نجف به ترتیب قرن، دستهبندی شده است. در جلد اول علمای قرن پنجم تا سیزدهم قمری (۱۳۰۰ ق) و در جلد دوم علمای قرن چهاردهم قمری (۱۴۱۹ ق) معرفی شدهاند. شرح حال علما از نیمه دوم قرن پنجم هجری با ذکر شرح حال ابوالحسن لؤلویی که از شاگردان شیخ طوسی بوده، آغاز شده و ۱۴ تن دیگر از علمای این قرن معرفی شدهاند.
پس از آن، در قرن ششم ابتدا چند صفحهای به مقطع پس از رحلت شیخ طوسی پرداخته شده و تأثیرات عظمت شیخ طوسی بر اجتهاد و صدور فتوا مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده پس از آن، هشتاد تن از علمای این قرن را معرفی کرده است.
در باب قرون دیگر نیز پیش از ذکر شرح حال علما، مطالب و کلیاتی ذکر شده است؛ البته این مطالب متفاوت بوده و در همه یک شیوه رعایت نشده است؛ مثلاً در قرن دهم تنها به یک تمهید بسنده شده است، اما در قرن یازدهم مطالب متنوعی مانند شهر کربلا و اخباریون، محاصره شدن شهر نجف در سال ۱۳۰۴ ق، توسط روم و کتب مختلف تدوین شده در این قرن، ذکر شده است. در قرن سیزدهم نیز حوادثی مانند طاعون، واقعه نجیب پاشا و حوادث مختلف دیگری بیان شده است.
بخش اعظم جلد دوم کتاب به قرن چهاردهم هجری اختصاص یافته است. شیوه ذکر مطالب در این بخش با جلد اول متفاوت است. در ابتدای این بخش در ضمن دوازده عنوان، مباحث مهم این قرن گردآوری و شرح شده است. اهتمام علمی حوزه علمیه نجف، شیوه تدریس و کتب آن و مباحثی دیگر در ابتدا آمده است؛ سپس اسامی مهمترین اساتید و مراجع، اسامی ائمه جماعت در صحن حیدری، در رواق مطهر، در حرم علوی، در مساجد معروف و... تنها با ذکر نام و سال وفات آمده است. در قسمت دوم از این بخش علمای بزرگ این قرن به ترتیب حروف الفبا با توضیح مختصری معرفی شدهاند.
در بخش دوم از جلد دوم کتاب نیز علما و مراجع بزرگ دو دهه اول قرن پانزدهم معرفی شدهاند که از آن جملهاند: امام خمینی، سید ابوالقاسم خوئی و میرزا جواد تبریزی.
کتاب با ذکر شرح حال مختصری از مؤلف به اتمام رسیده است.
مشخصات کتاب
نویسنده در مقدمه نکاتی را به شرح زیر درباره کتاب خاطرنشان کرده است:
الف) ملاک انتخاب علما:
- هر عالمی که خانواده او نجفی باشد، مانند: آل طریحی؛
- هر عالمی که در محضر استاد معروفی که در نجف بوده شاگردی کرده باشد؛
- هر عالمی که ملقب به غروی یا نجفی و القابی باشد که اشاره به حوزه نجف دارد؛
- هر عالمی که کتابی علمی را در نجف تألیف یا استنساخ کرده باشد یا اجازهای صادر کرده باشد. اینها ملاک نجفی بودن عالم است، مگر آنکه بهرغم ملقب به نجفی، غروی یا مشهدی بودن، تصریح شده باشد که در خارج نجف متولد شده یا زندگی کرده یا وفات یافته است.
ب) درباره قرن زندگی هر عالم نیز بر تصریح تاریخ یا شواهد و قرائنی که دلالت بر عصر او دارد، مانند استاد یا شاگردش یا تاریخ تألیف یا همتاهای او یا نظر محقق طهرانی در طبقات اعلام الشیعه یا قرینهای که حاکی از قرن زندگی اوست، تکیه شده است.
ج) نویسنده در ذکر شرححالها به روش تقطیع و اختصار اکتفا کرده است؛ چراکه هدف، جمع اسامی علمای نجف برای بیان بخشی از ویژگیهای علمی نجف اشرف بوده است. وی تصریح میکند که کسی که نیازمند تفصیل است باید به مصادری که در شرح حال علما ذکر شده، مراجعه نماید.
د) اسامی بسیاری از شخصیتهای علمی نجفی در نتیجه غفلت تاریخ یا از بین رفتن آثار، تدوین نشده است؛ پس آنچه از تاریخ پوشیده مانده – از اسامی، حیات و شرح حال علما - بسیار بیشتر از آن چیزی است که به دست آمده است.
منابع
- نرم افزار تراجم و کتابشناسی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
