محمد بن علی بن عبدالله بن عباس: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | "محمد بن علی بن [[ابن عباس|عبدالله بن عباس]]"، در اوایل قرن دوم هجری به همراه بسیاری از [[علویان]] و [[بنی هاشم|هاشمیان]] که مخالف حکومت [[بنی امیه|بنی‌امیه]] بودند، جنبشی بر ضد امویان حاکم با عنوان "الرّضا من آل محمد" را پایه‌گذاری نمود و رهبری شاخه [[عباسیان]] را بر عهده گرفت. | |
| − | محمد بن | ||
| − | + | وی در آن روزگار در "حمیه" و یا در "کرار" از مناطق کوهستانی [[شام]] زندگی می‌کرد و داعیان و نمایندگان خویش را به طور پنهانی به سراسر مناطق اسلامی گسیل می داشت و از طریق آنان مردم را به قیام و جنبشی عظیم بر ضد [[امویان]] فرامی‌خواند. ولی عمرش کفاف نکرد و پیش از قیام سراسری مردم در همان مکان در اول [[ذی القعده]] سال ۱۲۶ قمری وفات یافت.<ref> وقایع الأیام، شیخ عباس قمی، ص ۸۵.</ref> | |
| − | از آن پس | + | محمد بن علی به هنگام درگذشت، پسرش ابراهیم را جانشین خود نمود. از آن پس ابراهیم بن محمد معروف به "[[ابراهیم امام]]"، رهبریت قیام عباسیان را بدست گرفت و آن را بسیار گسترده کرد، ولی او نیز به هدف‌هایش دست نیافت. زیرا از سوی مأموران [[مروان حمار]] (آخرین خلیفه اموی) دستگیر و پس از مدتی در زندان کشته شد. اما سایر فرزندان و خاندان محمد بن علی بنا به توصیه ابراهیم امام موفق شدند از [[شام]] به سوی [[کوفه]] هجرت نمایند و در آنجا نخستین حکومت عباسیان را با سرنگونی بنی‌امیه پایه‌گذاری کنند. |
| − | |||
| − | |||
| + | نخستین خلیفه عباسیان، عبدالله بن محمد بن علی معروف به [[ابوالعباس سفاح]] بود و پس از سفاح، برادرش منصور بن محمد معروف به [[منصور (خلیفه عباسی)|منصور دوانقی]] به [[خلافت]] رسید و از آن پس خلافت عباسیان در جامعه اسلامی ریشه دوانید و ماندگار شد.<ref> نک: تاریخ الطبری، ج ۷، ص ۴۱۲؛ تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۳۴۴؛ تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج ۲، ص ۲۰۳.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | + | <references /> | |
| − | <references/> | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[رده:وقایع ماه ذی القعده]] | [[رده:وقایع ماه ذی القعده]] | ||
[[رده:سال ۱۲۶ هجری قمری]] | [[رده:سال ۱۲۶ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۳
"محمد بن علی بن عبدالله بن عباس"، در اوایل قرن دوم هجری به همراه بسیاری از علویان و هاشمیان که مخالف حکومت بنی‌امیه بودند، جنبشی بر ضد امویان حاکم با عنوان "الرّضا من آل محمد" را پایه‌گذاری نمود و رهبری شاخه عباسیان را بر عهده گرفت.
وی در آن روزگار در "حمیه" و یا در "کرار" از مناطق کوهستانی شام زندگی می‌کرد و داعیان و نمایندگان خویش را به طور پنهانی به سراسر مناطق اسلامی گسیل می داشت و از طریق آنان مردم را به قیام و جنبشی عظیم بر ضد امویان فرامی‌خواند. ولی عمرش کفاف نکرد و پیش از قیام سراسری مردم در همان مکان در اول ذی القعده سال ۱۲۶ قمری وفات یافت.[۱]
محمد بن علی به هنگام درگذشت، پسرش ابراهیم را جانشین خود نمود. از آن پس ابراهیم بن محمد معروف به "ابراهیم امام"، رهبریت قیام عباسیان را بدست گرفت و آن را بسیار گسترده کرد، ولی او نیز به هدف‌هایش دست نیافت. زیرا از سوی مأموران مروان حمار (آخرین خلیفه اموی) دستگیر و پس از مدتی در زندان کشته شد. اما سایر فرزندان و خاندان محمد بن علی بنا به توصیه ابراهیم امام موفق شدند از شام به سوی کوفه هجرت نمایند و در آنجا نخستین حکومت عباسیان را با سرنگونی بنی‌امیه پایه‌گذاری کنند.
نخستین خلیفه عباسیان، عبدالله بن محمد بن علی معروف به ابوالعباس سفاح بود و پس از سفاح، برادرش منصور بن محمد معروف به منصور دوانقی به خلافت رسید و از آن پس خلافت عباسیان در جامعه اسلامی ریشه دوانید و ماندگار شد.[۲]
پانویس
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
