|
|
| (۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {|width="100%" border="1" cellspacing="0" cellpadding="5" style="heading1:3em 3em 3em 1; text-align:center; float:center; border-style:solid;"
| + | #تغییرمسیر[[دعاهای قرآنی]] |
| − | |آیه
| |
| − | |ترجمه
| |
| − | |دعا کننده
| |
| − | |style="width:10%"|آدرس آیه
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ * </b>صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ *}}
| |
| − | |ما را به راه راست هدایت کن.. راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی ؛ نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای ؛ و نه گمراهان .
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 1/متن و ترجمه#6-7|فاتحه (1) آیه 6-7]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ </b>ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}
| |
| − | |پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند؛ زیرا تو توانا و حکیمی (و بر این کار، قادری)!»
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#129|بقره(2) آیه 129]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ <b>اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ </b>ۖ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}}
| |
| − | |و (به یاد آورید) هنگامی را که ابراهیم عرض کرد: «پروردگارا! این سرزمین را شهر امنی قرار ده! و اهل آن را -آنها که به خدا و روز بازپسین، ایمان آورده‌اند- از ثمرات (گوناگون)، روزی ده!» گفت: «(ما دعای تو را اجابت کردیم؛ و مؤمنان را از انواع برکات، بهره‌مند ساختیم؛) اما به آنها که کافر شدند، بهره کمی خواهیم داد؛ سپس آنها را به عذاب آتش می‌کشانیم؛ و چه بد سرانجامی دارند»
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#126|بقره (2) آیه 126]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ <b>رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ </b>إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ}}
| |
| − | |و (نیز به یاد آورید) هنگامی را که ابراهیم و اسماعیل، پایه‌های خانه (کعبه) را بالا می‌بردند، (و می‌گفتند:) «پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانایی!
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#127|بقره(2) آیه 127]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ </b>إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}
| |
| − | |پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتی که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبه‌پذیر و مهربانی!
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#128|بقره(2) آیه 128]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ<b> رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا </b>وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ}}
| |
| − | |و هنگامی که مناسکِ (حج) ِ خود را انجام دادید، خدا را یاد کنید، همانند یادآوری از پدرانتان (آن‌گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروهند:) بعضی از مردم می‌گویند: «خداوندا! به ما در دنیا، (*نیکی*) عطا کن!» ولی در آخرت، بهره‌ای ندارند.
| |
| − | |غیر مومنان
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#200|بقره(2) آیه 200]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ<b> رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ</b>}}
| |
| − | |و بعضی می‌گویند: «پروردگارا! به ما در دنیا (*نیکی*) عطا کن! و در آخرت نیز (*نیکی*) مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!»
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#201| سوره بقره(2) آیه 201]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُوا<b> رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ</b>}}
| |
| − | |و هنگامی که در برابر (*جالوت*) و سپاهیان او قرارگرفتند گفتند: «پروردگارا! پیمانه شکیبایی و استقامت را بر ما بریز! و قدمهای ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز بگردان!
| |
| − | |سپاه طالوت
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#250|بقره(2) آیه 250]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | | وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ<b> رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ </b>ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِ ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}
| |
| − | |و (به خاطر بیاور) هنگامی را که ابراهیم گفت: «خدایا! به من نشان بده چگونه مردگان را زنده می‌کنی؟» فرمود: «مگر ایمان نیاورده‌ای؟!» عرض کرد: «آری، ولی می‌خواهم قلبم آرامش یابد.» فرمود: «در این صورت، چهار نوع از مرغان را انتخاب کن! و آنها را (پس از ذبح کردن،) قطعه قطعه کن (و در هم بیامیز)! سپس بر هر کوهی، قسمتی از آن را قرار بده، بعد آنها را بخوان، به سرعت به سوی تو می‌آیند! و بدان خداوند قادر و حکیم است؛ (هم از ذرات بدن مردگان آگاه است، و هم توانایی بر جمع آنها دارد)».
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#260|بقره(2) آیه 260]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ<b> ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ۖ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۚ أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرّر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایی، پس ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان!
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 2/متن و ترجمه#286| سوره بقره(2) آیه 286]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا<b> رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ </b>}}
| |
| − | |سخنشان تنها این بود که: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرویهای ما در کارها، چشم‌پوشی کن! قدمهای ما را استوار بدار! و ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان!
| |
| − | |ملازمان پیامبران
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#147| سوره آل عمران(3) آیه 147]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |الَّذِينَ يَقُولُونَ <b> رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ</b>}}
| |
| − | |همان کسانی که می‌گویند: «پروردگارا! ما ایمان آورده‌ایم؛ پس گناهان ما را بیامرز، و ما را از عذابِ آتش، نگاهدار!»
| |
| − | |عباد الله
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#16| سوره آل عمران(3) آیه 16]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا <b>سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ</b>}}
| |
| − | |همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند؛ و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‌اندیشند؛ (و می‌گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده‌ای! منزهی تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#191|سوره آل عمران(3) آیه 191]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا<b> رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می‌کرد که: «به پروردگار خود، ایمان بیاورید!» و ما ایمان آوردیم؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و بدیهای ما را بپوشان! و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران!
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#193| سوره آل عمران(3) آیه 193]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ </b>إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ}}
| |
| − | |پروردگارا! آنچه را به وسیله پیامبرانت به ما وعده فرمودی، به ما عطا کن! و ما را در روز رستاخیز، رسوا مگردان! زیرا تو هیچ‌گاه از وعده خود، تخلف نمی‌کنی.
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#194| سوره آل عمران(3) آیه 194]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا<b> فَتَقَبَّلْ مِنِّي</b> ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ}}
| |
| − | |(به یاد آورید) هنگامی را که همسرِ «عمران» گفت: «خداوندا! آنچه را در رحم دارم، برای تو نذر کردم، که «محرَّر» (و آزاد، برای خدمت خانه تو) باشد. از من بپذیر، که تو شنوا و دانایی!
| |
| − | |همسر عمران
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#35|ال عمران(3) آیه 35]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ<b> رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ </b>إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ}}
| |
| − | |در آنجا بود که زکریا، (با مشاهده آن همه شایستگی در مریم،) پروردگار خویش را خواند و عرض کرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را می‌شنوی!»
| |
| − | |حضرت زکریا (ع)
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#38| سوره آل عمران(3) آیه 38]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b> قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۖ </b>قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ}}
| |
| − | |(زکریا) عرض کرد: «پروردگارا! نشانه‌ای برای من قرار ده!» گفت: «نشانه تو آن است که سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهی گفت. (و زبان تو، بدون هیچ علّت ظاهری، برای گفتگو با مردم از کار می‌افتد.) پروردگار خود را (به شکرانه این نعمت بزرگ،) بسیار یاد کن! و به هنگام صبح و شام، او را تسبیح بگو!
| |
| − | |حضرت زکریا (ع)
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#41|آل عمران(3) آیه 41]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلَتْ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ<b> فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! به آنچه نازل کرده‌ای، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروی نمودیم؛ ما را در زمره گواهان بنویس!»
| |
| − | |حواریون حضرت عیسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#53| سوره آل عمران(3) آیه 53]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ}}
| |
| − | | (راسخانِ در علم، می‌گویند:) «پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردی، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زیرا تو بخشنده‌ای!
| |
| − | |راسخانِ در علم
| |
| − | |[[سوره 3/متن و ترجمه#8| سوره آل عمران(3) آیه 8]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ <b>الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا</b>}}
| |
| − | |چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمی‌کنید؟! همان افراد (ستمدیده‌ای) که می‌گویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر! و از طرف خود، برای ما سرپرستی قرار ده! و از جانب خود، یار و یاوری برای ما تعیین فرما!
| |
| − | |ستم دیدگان
| |
| − | |[[سوره 4/متن و ترجمه#75|نساء(4) آیه 75]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ <b>اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ ۖ وَارْزُقْنَا</b> وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ}}
| |
| − | |عیسی بن مریم عرض کرد: «خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست! تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد، و نشانه‌ای از تو؛ و به ما روزی ده! تو بهترین روزی دهندگانی!»
| |
| − | |حضرت عیسی مسیح (ع)
| |
| − | |[[سوره 5/متن و ترجمه#114|مائده(5) آیه 114]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ رَبِّ إِنِّي لَا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي ۖ<b> فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ</b>}}
| |
| − | |(موسی) گفت: «پروردگارا! من تنها اختیار خودم و برادرم را دارم، میان ما و این جمعیّت گنهکار، جدایی بیفکن!»
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 5/متن و ترجمه#25|مائده(5) آیه 25]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَمَا تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ<b> رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ</b>}}
| |
| − | |انتقام تو از ما، تنها بخاطر این است که ما به آیات پروردگار خویش -هنگامی که به سراغ ما آمد- ایمان آوردیم. بار الها! صبر و استقامت بر ما فرو ریز! (و آخرین درجه شکیبائی را به ما مرحمت فرما!) و ما را مسلمان بمیران!»
| |
| − | |ساحران فرعون
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#126| سوره اعراف(7) آیه 126]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ <b>رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ </b>وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}}
| |
| − | | (موسی) گفت: «پروردگارا! من و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمت خود داخل فرما، و تو مهربانترین مهربانانی!»
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#151| سوره اعراف(7) آیه 151]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَاخْتَارَ مُوسَىٰ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا ۖ فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَإِيَّايَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا ۖ إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَاءُ وَتَهْدِي مَنْ تَشَاءُ<b> ۖ أَنْتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنْتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ</b>}}
| |
| − | |موسی از قوم خود، هفتاد تن از مردان را برای میعادگاه ما برگزید؛ و هنگامی که زمین‌لرزه آنها را فرا گرفت (و هلاک شدند)، گفت: «پروردگارا! اگر می‌خواستی، می توانستی آنها و مرا پیش از این نیز هلاک کنی! آیا ما را به آنچه سفیهانمان انجام داده‌اند، (مجازات و) هلاک می‌کنی؟! این، جز آزمایش تو، چیز دیگر نیست؛ که هر کس را بخواهی (و مستحق بدانی)، به وسیله آن گمراه می‌سازی؛ و هر کس را بخواهی (و شایسته ببینی)، هدایت می‌کنی! تو ولیّ مایی، و ما را بیامرز، بر ما رحم کن، و تو بهترین آمرزندگانی!
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#155|اعراف(7) آیه 155]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |و<b>َاكْتُبْ لَنَا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ ۚ </b>قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ ۖ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ}}
| |
| − | |و برای ما، در این دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرّر فرما؛ چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده‌ایم! «(خداوند در برابر این تقاضا، به موسی) گفت:» مجازاتم را به هر کس بخواهم می‌رسانم؛ و رحمتم همه چیز را فراگرفته؛ و آن را برای آنها که تقوا پیشه کنند، و زکات را بپردازند، و آنها که به آیات ما ایمان می‌آورند، مقرّر خواهم داشت!
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#156|اعراف(7) آیه 156]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا<b> لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ</b>}}
| |
| − | |او خدایی است که (همه) شما را از یک فرد آفرید؛ و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا در کنار او بیاساید. سپس هنگامی که با او آمیزش کرد، حملی سبک برداشت، که با وجود آن، به کارهای خود ادامه می‌داد؛ و چون سنگین شد، هر دو از خداوند و پروردگار خود خواستند «اگر فرزند صالحی به ما دهی، از شاکران خواهیم بود!»
| |
| − | |آدم و حوا
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#189|اعراف(7) آیه 189]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ}}
| |
| − | |گفتند: «پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود!»
| |
| − | |آدم وحوا
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#23| سوره اعراف(7) آیه 23]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِقَالُوا <b>رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِين</b>}}
| |
| − | |و هنگامی که چشمشان به دوزخیان می‌افتد می‌گویند: «پروردگارا! ما را با گروه ستمگران قرار مده!»
| |
| − | |اصحاب اعراف
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#47|اعراف(7) آیه 47]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُمْ بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَعُودَ فِيهَا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا ۚ<b> رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ </b>وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}
| |
| − | |اگر ما به آیین شما بازگردیم، بعد از آنکه خدا ما را از آن نجات بخشیده، به خدا دروغ بسته‌ایم؛ و شایسته نیست که ما به آن بازگردیم مگر اینکه خدایی که پروردگار ماست بخواهد؛ علم پروردگار ما، به همه چیز احاطه دارد. تنها بر خدا توکل کرده‌ایم. پروردگارا! میان ما و قوم ما بحق داوری کن، که تو بهترین داورانی!»
| |
| − | |قوم حضرت شعیب (ع)
| |
| − | |[[سوره 7/متن و ترجمه#89|اعراف(7) آیه 89]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِمْ بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ<b> لَئِنْ أَنْجَيْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ</b>}}
| |
| − | |او کسی است که شما را در خشکی و دریا سیر می‌دهد؛ زمانی که در کشتی قرارمی‌گیرید، و بادهای موافق آنان را (به سوی مقصد) حرکت می دهد و خوشحال می‌شوند، ناگهان طوفان شدیدی می‌وزد؛ و امواج از هر سو به سراغ آنها می‌آید؛ و گمان می‌کنند هلاک خواهند شد؛ در آن هنگام، خدا را از روی اخلاص می‌خوانند که: «اگر ما را از این گرفتاری نجات دهی، حتماً از سپاسگزاران خواهیم بود!»
| |
| − | |انسان های ضعیف الایمان
| |
| − | |[[سوره 10/متن و ترجمه#22|یونس(10) آیه 22]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا<b> رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ </b>}}
| |
| − | |گفتند: «تنها بر خدا توکل داریم؛ پروردگارا! ما را مورد شکنجه گروه ستمگر قرار مده!
| |
| − | |ساحران فرعون
| |
| − | |[[سوره 10/متن و ترجمه#85<b></b>|یونس(10) آیه 85<b></b>]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ</b>}}
| |
| − | |و ما را با رحمتت از (دست) قوم کافر رهایی بخش!
| |
| − | |ساحران فرعون
| |
| − | |[[سوره 10/متن و ترجمه#86|یونس(10) آیه 86]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ ۖ<b> رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ </b>فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ}}
| |
| − | |موسی گفت: «پروردگارا! تو فرعون و اطرافیانش را زینت و اموالی (سرشار) در زندگی دنیا داده‌ای، پروردگارا! در نتیجه (بندگانت را) از راه تو گمراه می‌سازند! پروردگارا! اموالشان را نابود کن! و (بجرم گناهانشان،) دلهایشان را سخت و سنگین ساز، به گونه‌ای که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند!»
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 10/متن و ترجمه#88|یونس(10) آیه 88]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ ۚ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ<b> تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! بخشی (عظیم) از حکومت به من بخشیدی، و مرا از علم تعبیر خوابها آگاه ساختی! ای آفریننده آسمانها و زمین! تو ولیّ و سرپرست من در دنیا و آخرت هستی، مرا مسلمان بمیران؛ و به صالحان ملحق فرما!»
| |
| − | |حضرت یوسف (ع)
| |
| − | |[[سوره 12/متن و ترجمه#101|یوسف(12) آیه 101]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبِّ <b>اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنَامَ</b>}}
| |
| − | |(به یاد آورید) زمانی را که ابراهیم گفت: «پروردگارا! این شهر [= مکّه] را شهر امنی قرار ده! و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار!
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 14/متن و ترجمه#35|ابراهیم(14) آیه 35]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّم رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاة<b> فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرَاتِ </b>لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ}}
| |
| − | |پروردگارا! من بعضی از فرزندانم را در سرزمین بی‌آب و علفی، در کنار خانه‌ای که حرم توست، ساکن ساختم تا نماز را برپا دارند؛ تو دلهای گروهی از مردم را متوجّه آنها ساز؛ و از ثمرات به آنها روزی ده؛ شاید آنان شکر تو را بجای آورند!
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 14/متن و ترجمه#37|ابراهیم(14) آیه 37]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء</b>}}
| |
| − | |پروردگارا: مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما)، پروردگارا: دعای مرا بپذیر!
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 14/متن و ترجمه#40|سوره ابراهيم(14) آیه 40]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَقُومُ الْحِسَابُ</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا می‌شود، بیامرز!<b> </b>
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 14/متن و ترجمه#41|سوره ابراهیم(14) آیه 41]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَأَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا <b>رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ </b>نُجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ ۗ أَوَلَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُمْ مِنْ قَبْلُ مَا لَكُمْ مِنْ زَوَالٍ}}
| |
| − | |و مردم را از روزی که عذاب الهی به سراغشان می‌آید، بترسان! آن روز که ظالمان می‌گویند: «پروردگارا! مدّت کوتاهی ما را مهلت ده، تا دعوت تو را بپذیریم و از پیامبران پیروی کنیم!» (امّا پاسخ می‌شنوند که:) مگر قبلاً سوگند یاد نکرده بودید که زوال و فنایی برای شما نیست؟!
| |
| − | |ستمگران
| |
| − | |[[سوره 14/متن و ترجمه#44|ابراهیم(14) آیه 44]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ <b>رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرً</b>ا}}
| |
| − | |و بالهای تواضع خویش را از محبّت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو: «پروردگارا! همان‌گونه که آنها مرا در کوچکی تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!»
| |
| − | |انسان مومن
| |
| − | |[[سوره 17/متن و ترجمه#24|اسراء(17) آیه 24]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقُلْ <b>رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا</b>}}
| |
| − | |و بگو: «پروردگارا! مرا (در هر کار،) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوی خود، حجتی یاری کننده برایم قرار ده!»
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 17/متن و ترجمه#80|سوره اسراء(17) آیه 80]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا<b> رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا</b>}}
| |
| − | |زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برای ما فراهم ساز!»
| |
| − | |اصحاب کهف
| |
| − | |[[سوره 18/متن و ترجمه#10| سوره كهف(18) آیه 10]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۚ </b>قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا}}
| |
| − | |عرض کرد: «پروردگارا! نشانه‌ای برای من قرار ده!» فرمود: «نشانه تو این است که سه شبانه روز قدرت تکلّم (با مردم) نخواهی داشت؛ در حالی که زبانت سالم است!»
| |
| − | |حضرت زکریا (ع)
| |
| − | |[[سوره 19/متن و ترجمه#10|مریم(19) آیه 10]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِنْ وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا<b> فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا</b> *<b> يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ</b> ۖ<b> وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا</b> *}}
| |
| − | |و من از بستگانم بعد از خودم بیمناکم (که حق پاسداری از آیین تو را نگاه ندارند)! و (از طرفی) همسرم نازا و عقیم است؛ تو از نزد خود جانشینی به من ببخش... که وارث من و دودمان یعقوب باشد؛ و او را مورد رضایتت قرار ده!»
| |
| − | |حضرت زکریا (ع)
| |
| − | |[[سوره 19/متن و ترجمه#5و6| سوره مريم(19) آیه 5و6]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۗ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَىٰ إِلَيْكَ وَحْيُهُ ۖ<b> وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْما</b>}}
| |
| − | |پس بلندمرتبه است خداوندی که سلطان حقّ است! پس نسبت به (تلاوت) قرآن عجله مکن، پیش از آنکه وحی آن بر تو تمام شود؛ و بگو: «پروردگارا! علم مرا افزون کن!»
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 20/متن و ترجمه#114|طه(20) آیه 114]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي</b> *<b> وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي</b> *<b> وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي</b> *<b> يَفْقَهُوا قَوْلِي</b>*}}
| |
| − | | (موسی) گفت: «پروردگارا! سینه‌ام را گشاده کن؛ و کارم را برایم آسان گردان! و گره از زبانم بگشای؛ تا سخنان مرا بفهمند!<b> </b>
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 20/متن و ترجمه#25-28| سوره طه(20) آیه 25-28]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي * هَارُونَ أَخِي * اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي * وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي *</b>}}
| |
| − | |و وزیری از خاندانم برای من قرار ده.. برادرم هارون را! با او پشتم را محکم کن ؛ و او را در کارم شریک ساز؛
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 20/متن و ترجمه#29-32|طه(20) آیه 29-32]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ <b>رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ </b>ۗ وَرَبُّنَا الرَّحْمَٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ}}
| |
| − | |(و پیامبر) گفت: «پروردگارا! بحق داوری فرما (و این طغیانگران را کیفر ده)! و پروردگار ما (خداوند) رحمان است که در برابر نسبتهای ناروای شما، از او استمداد می‌طلبم!»
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 21/متن و ترجمه#112|انبیاء(21) آیه 112]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}}
| |
| − | |و ایّوب را (به یاد آور) هنگامی که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت): «بدحالی و مشکلات به من روی آورده؛ و تو مهربانترین مهربانانی!»
| |
| − | |حضرت ایوب (ع)
| |
| − | |[[سوره 21/متن و ترجمه#83| سوره انبياء(21) آیه 83]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ <b>رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا</b> وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ}}
| |
| − | |و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندی به من عطا کن)؛ و تو بهترین وارثانی!»
| |
| − | |حضرت زکریا (ع)
| |
| − | |[[سوره 21/متن و ترجمه#89| سوره انبياء(21) آیه 89]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا </b>فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ}}
| |
| − | |پروردگارا! ما را از این (دوزخ) بیرون آر، اگر بار دیگر تکرار کردیم قطعاً ستمگریم (و مستحق عذاب)!»
| |
| − | |خطاکاران
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#107|مومنون(23) آیه 107]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ <b>رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا </b>وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ}}
| |
| − | |(فراموش کرده‌اید) گروهی از بندگانم می‌گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم؛ ما را ببخش و بر ما رحم کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانی!
| |
| − | |عباد الله
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#109|مومنون(23) آیه 109]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقُلْ <b>رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ </b>وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ}}
| |
| − | |و بگو: «پروردگارا! مرا ببخش و رحمت کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانی!
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#118| سوره مومنون(23) آیه 118]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ <b>رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ</b>}}
| |
| − | |(نوح) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیبهای آنان یاری کن!»
| |
| − | |حضرت نوح (ع)
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه# 26|مومنون(23) آیه 26]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقُلْ <b>رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَکا </b>وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ}}
| |
| − | |و بگو: «پروردگارا! ما را در منزلگاهی پربرکت فرود آر، و تو بهترین فرودآورندگانی!»
| |
| − | |حضرت نوح (ع)
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#29|مومنون(23) آیه 29]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ</b>}}
| |
| − | |پروردگار من! مرا (در این عذابها) با گروه ستمگران قرار مده!»
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#94|مومنون(23) آیه 94]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقُلْ <b>رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ</b>}}
| |
| − | |و بگو: «پروردگارا! از وسوسه‌های شیاطین به تو پناه می‌برم!
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#97|مومنون(23) آیه 97]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ</b>}}
| |
| − | |و از اینکه آنان نزد من حاضر شوند (نیز) -ای پروردگار من- به تو پناه می‌برم!»
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#98|مومنون(23) آیه 98]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | | حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ <b>رَبِّ ارْجِعُونِ</b>}}
| |
| − | |(آنها همچنان به راه غلط خود ادامه می‌دهند) تا زمانی که مرگ یکی از آنان فرارسد، می‌گوید: «پروردگار من! مرا بازگردانید
| |
| − | |خطاکاران
| |
| − | |[[سوره 23/متن و ترجمه#99|مومنون(23) آیه 99]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَالَّذِينَ يَقُولُونَ<b> رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ </b>إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا }}
| |
| − | |و کسانی که می‌گویند: «پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، که عذابش سخت و پر دوام است!
| |
| − | |عباد الرحمن
| |
| − | |[[سوره 25/متن و ترجمه#65| سوره فرقان(25) آیه 65]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَالَّذِينَ يَقُولُونَ<b> رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا</b>}}
| |
| − | |و کسانی که می‌گویند: «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه روشنی چشم ما قرارده، و ما را برای پرهیزگاران پیشوا گردان!»
| |
| − | |عباد الرحمن
| |
| − | |[[سوره 25/متن و ترجمه#74| سوره فرقان(25) آیه 74]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ</b>}}
| |
| − | |اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن؛ و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!»
| |
| − | |حضرت نوح(ع)
| |
| − | |[[سوره 26/متن و ترجمه#118|شعراء(26) آیه 118]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ}}
| |
| − | |پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن! و برای من در میان امّتهای آینده، زبان صدق (و ذکر خیری) قرار ده! و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان! و پدرم [= عمویم] را بیامرز، که او از گمراهان بود! و در آن روز که مردم برانگیخته می‌شوند، مرا شرمنده و رسوا مکن! در آن روز که مال و فرزندان سودی نمی‌بخشد، مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید!»<b> </b>
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 26/متن و ترجمه#83-89| سوره شعراء(26) آیه 83-89]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِنْ قَوْلِهَا وَقَالَ<b> رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ</b>}}
| |
| − | |سلیمان از سخن او تبسّمی کرد و خندید و گفت: «پروردگارا! شکر نعمتهایی را که بر من و پدر و مادرم ارزانی داشته‌ای به من الهام کن، و توفیق ده تا عمل صالحی که موجب رضای توست انجام دهم، و مرا برحمت خود در زمره بندگان صالحت وارد کن!»
| |
| − | |حضرت سلیمان (ع)
| |
| − | |[[سوره 27/متن و ترجمه#19| سوره نمل(27) آیه 19]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي<b> فَاغْفِرْ لِي </b>فَغَفَرَ لَهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ}}
| |
| − | |(سپس) عرض کرد: «پروردگارا! من به خویشتن ستم کردم؛ مرا ببخش!» خداوند او را بخشید، که او غفور و رحیم است!
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 28/متن و ترجمه#16|قصص(28) آیه 16]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ <b> رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ</b>}}
| |
| − | |موسی از شهر خارج شد در حالی که ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثه‌ای؛ عرض کرد: «پروردگارا! مرا از این قوم ظالم رهایی بخش!»
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 28/متن و ترجمه#21| سوره قصص(28) آیه 21]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰ إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ<b> رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ</b>}}
| |
| − | |موسی برای (گوسفندان) آن دو آب کشید؛ سپس رو به سایه آورد و عرض کرد: «پروردگارا! هر خیر و نیکی بر من فرستی، به آن نیازمندم!»
| |
| − | |حضرت موسی (ع)
| |
| − | |[[سوره 28/متن و ترجمه#24| سوره قصص(28) آیه 24]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ <b>رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ</b>}}
| |
| − | | عرض کرد: «پروردگارا! مرا در برابر این قوم تبهکار یاری فرما!»
| |
| − | |حضرت لوط (ع)
| |
| − | |[[سوره 29/متن و ترجمه#30|سوره عنكبوت(29) آیه 30]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا </b>وَظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ}}
| |
| − | |ولی (این ناسپاس مردم) گفتند: «پروردگارا! میان سفرهای ما دوری بیفکن» (تا بینوایان نتوانند دوش به دوش اغنیا سفر کنند! و به این طریق) آنها به خویشتن ستم کردند! و ما آنان را داستانهایی (برای عبرت دیگران) قرار دادیم و جمعیّتشان را متلاشی ساختیم؛ در این ماجرا، نشانه‌های عبرتی برای هر صابر شکرگزار است.
| |
| − | |انسان های ناسپاس و ستمگر
| |
| − | |[[سوره 34/متن و ترجمه#19|سبا(34) آیه 19]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! به من از صالحان [= فرزندان صالح] ببخش!»
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 37/متن و ترجمه#100| سوره صافات(37) آیه 100]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقَالُوا <b>رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ</b>}}
| |
| − | |آنها (از روی خیره‌سری) گفتند: «پروردگارا! بهره ما را از عذاب هر چه زودتر قبل از روز حساب به ما ده!»
| |
| − | |تکذیب کنندگان پیامبران
| |
| − | |[[سوره 38/متن و ترجمه#16|ص(38) آیه 16]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالَ <b>رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي ۖ </b>إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ}}
| |
| − | |گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای!
| |
| − | |حضرت سلیمان (ع)
| |
| − | |[[سوره 38/متن و ترجمه#35|ص(38) آیه 35]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَالُوا <b>رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ</b>}}
| |
| − | |(سپس) می‌گویند: «پروردگارا! هر کس این عذاب را برای ما فراهم ساخته، عذابی مضاعف در آتش بر او بیفزا!»
| |
| − | |طاغوتها
| |
| − | |[[سوره 38/متن و ترجمه#61|ص(38) آیه 61]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا<b> رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ</b>}}
| |
| − | |فرشتگانی که حاملان عرشند و آنها که گرداگرد آن (طواف می‌کنند) تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند (و می گویند:) پروردگارا! رحمت و علم تو همه چیز را فراگرفته است؛ پس کسانی را که توبه کرده و راه تو را پیروی می‌کنند بیامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار!
| |
| − | |ملائکه حامل عرش خدا
| |
| − | |[[سوره 40/متن و ترجمه#7| سوره غافر(40) آیه 7]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ </b>أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}
| |
| − | |پروردگارا! آنها را در باغهای جاویدان بهشت که به آنها وعده فرموده‌ای وارد کن، همچنین از پدران و همسران و فرزندانشان هر کدام که صالح بودند، که تو توانا و حکیمی!
| |
| − | |ملائکه حامل عرش خدا
| |
| − | |[[سوره 40/متن و ترجمه#8| سوره غافر(40) آیه 8]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |و<b>َقِهِمُ السَّيِّئَاتِ ۚ </b>وَمَنْ تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}
| |
| − | |و آنان را از بدیها نگاه دار، و هر کس را که در آن روز از بدیها نگاه داری، مشمول رحمتت ساخته‌ای؛ و این است همان رستگاری عظیم!
| |
| − | |ملائکه حامل عرش خدا
| |
| − | |[[سوره 40/متن و ترجمه#9|غافر(40) آیه 9]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ</b>}}
| |
| − | | (می‌گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم.
| |
| − | |پیامبر اکرم (ص)
| |
| − | |[[سوره 44/متن و ترجمه#12| سوره دخان(44) آیه 12]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ <b>رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي </b>ۖ إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ }}
| |
| − | |ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‌کند و با ناراحتی بر زمین می‌گذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمی‌گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»
| |
| − | |انسان مومن
| |
| − | |[[سوره 46/متن و ترجمه#15|احقاف(46) آیه 15]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |فَدَعَا رَبَّهُ <b>أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ</b>}}
| |
| − | |او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‌ام، انتقام مرا از آنها بگیر!»
| |
| − | |حضرت نوح (ع)
| |
| − | |[[سوره 54/متن و ترجمه#10| سوره قمر(54) آیه 10]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | | وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ<b> رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا </b>رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ}}
| |
| − | | (همچنین) کسانی که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار] آمدند و می‌گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!»
| |
| − | |تابعین
| |
| − | |[[سوره 59/متن و ترجمه#10| سوره حشر(59) آیه 10]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۖ<b> رَبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ</b>}}
| |
| − | |برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت، در آن هنگامی که به قوم (مشرک) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیر از خدا می‌پرستید بیزاریم؛ ما نسبت به شما کافریم؛ و میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است؛ تا آن زمان که به خدای یگانه ایمان بیاورید! -جز آن سخن ابراهیم که به پدرش [= عمویش آزر] گفت (و وعده داد) که برای تو آمرزش طلب می‌کنم، و در عین حال در برابر خداوند برای تو مالک چیزی نیستم (و اختیاری ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توکّل کردیم و به سوی تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوی تو است!
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 60/متن و ترجمه#4| سوره ممتحنه(60) آیه 4]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا </b>ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}
| |
| − | |پروردگارا! ما را مایه گمراهی کافران قرار مده، و ما را ببخش، ای پروردگار ما که تو عزیز و حکیمی!»
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 60/متن و ترجمه#5|ممتحنه(60) آیه 5]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا ۖ </b>إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}
| |
| − | |پروردگارا! ما را مایه گمراهی کافران قرار مده، و ما را ببخش، ای پروردگار ما که تو عزیز و حکیمی!»
| |
| − | |حضرت ابراهیم (ع)
| |
| − | |[[سوره 60/متن و ترجمه#5| سوره ممتحنه(60) آیه 5]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُهُمْ يَسْعَىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ <b>رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۖ </b>إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}
| |
| − | |ای کسانی که ایمان آورده‌اید بسوی خدا توبه کنید، توبه‌ای خالص؛ امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد کند، در آن روزی که خداوند پیامبر و کسانی را که با او ایمان آوردند خوار نمی‌کند؛ این در حالی است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوی راستشان در حرکت است، و می‌گویند: «پروردگارا! نور ما را کامل کن و ما را ببخش که تو بر هر چیز توانائی!»
| |
| − | |مومنان
| |
| − | |[[سوره 66/متن و ترجمه#8|تحریم(66) آیه 8]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |وَقَالَ نُوحٌ <b>رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارً</b>ا}}
| |
| − | |نوح گفت: «پروردگارا! هیچ یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار!
| |
| − | |حضرت نوح (ع)
| |
| − | |[[سوره 71/متن و ترجمه#26|نوح(71) آیه 26]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارً</b>ا}}
| |
| − | |پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت میفزا!»
| |
| − | |حضرت نوح (ع)
| |
| − | |[[سوره 71/متن و ترجمه#28|نوح(71) آیه 28]]
| |
| − | | |
| − | |-
| |
| − | | |
| − | |{{متن قرآن
| |
| − | |<b>رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا</b>}}
| |
| − | |پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت میفزا!»
| |
| − | |حضرت نوح (ع)
| |
| − | |[[سوره 71/متن و ترجمه#28| سوره نوح(71) آیه 28]]
| |
| − | | |
| − | |}
| |
| − | | |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | [[رده:دعاهای قرآنی]]
| |
| − | [[رده:فهرست ها]]
| |
