|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 103 سوره انبیاء]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ».|سوره=21|آیه=103}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | آن وحشت بزرگ غمگینشان نکند و [[فرشتگان]] به دیدارشان آیند که این همان روزی است که شما را وعده داده بودند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول آیات 101 تا 103:'''
| |
| − | | |
| − | ابوبصیر و حسن بن راشد طى [[حدیث]] مفصلى از [[امام صادق]] علیه‌السلام و ایشان از طریق آباء گرامى خود از [[امیرالمومنین]] على علیه‌السلام نقل نماید که مختصر آن چنین است. على فرماید: پیامبر به من فرمود: خوشا به حال کسى که تو را دوست داشته باشد و امامت تو را تصدیق نماید و واى بر کسى که تو را دشمن بدارد و امامت تو را تکذیب کند و تو عالم این امت بعد از من مى باشى. تو و شیعیان تو از پایه گذاران عدالت و دادگرى مى باشید و نیز بهترین مخلوق خداوند هستید و در روز رستاخیز و یوم الفزع الاکبر در ظل عرش پروردگار خواهید بود. روزى که همه مردم در ترس و رعب بسر برند ولى دوستداران تو در آن روز نه ترسى دارند و نه در حزن و اندوه باشند و درباره شما این آیات نازل گردید.<ref> کتاب امالى از ابن بابویه و کتاب بشارات الشیعة و البرهان فی تفسیر القرآن.</ref>
| |
| − | | |
| − | ابن عباس گوید: وقتى که آیه «إِنَّکمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ»<ref> آیه 98 [[سوره انبیاء]]، (ترجمه) «البته شما و آنچه را که غیرخدا مى پرستید، آتش افروز [[دوزخ]] هستید و در آتش آن وارد می‌شوید».</ref> نازل گردید. ابن الزبعرى گفت: بنابراین پرستندگان آفتاب و ماه و [[فرشتگان]] با معبودان خویش همه در آتش قرار خواهند گرفت سپس آیه 101 این سوره و آیه 57 [[سوره زخرف]] «وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیمَ مَثَلًا» نازل گردید.<ref> حاکم صاحب المستدرک.</ref>
| |
| − | | |
| − | و نیز گویند: صنا دید قریش در حطیم حاضر بودند و اطراف خانه [[کعبه]] 360 بت نهاده و آن را مى پرستیدند، پیامبر آیه 101 را قرائت فرمود. کفار از این آیه برآشفتند و داد می‌زدند و می‌گفتند: محمد به خدایان ما سخن زشت مى گوید و دشنام مى دهد.
| |
| − | | |
| − | پیامبر بعد از قرائت آیه به راه افتاد، کفار در گفتگوى خود باقى بودند تا این که عبدالله بن الزبعرى آمد و گفت: چه خبر شده است؟ که متغیر و برآشفته هستید؟ آن‌ها موضوع پیامبر را با قرائت آیه براى او بیان کردند.
| |
| − | | |
| − | ابن الزبعرى گفت: کسى را دنبال محمد بفرستید و او را بیاورید. [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله را آوردند. عبدالله گفت: یا محمد آیا این خدایان که ما مى پرستیم فقط آن‌ها به دوزخ می‌روند یا هر معبودى که پائین تر از خداى یگانه که معبود تو است به جهنم خواهد رفت؟
| |
| − | | |
| − | پیامبر فرمود: منظور تمام معبودان غیر از خداى یگانه است. ابن الزّبعرى گفت: حال که چنین است به عقیده تو یهودیانى که عزیر را مى پرستیدند و نیز مسیحیانى را که مسیح را پرستش می‌نمودند و نیز طائفه بنوملیح که [[فرشتگان]] را پرستش می‌کردند، همه در دوزخ خواهند بود؟
| |
| − | | |
| − | پیامبر فرمود: بلى، سپس آیه 101 نازل گردید و فرمود آنان که در سابق بوده و سبقت در زمان داشتند مانند عزیر و مسیح و ملائکه همه از خوبان بودند و از این گونه عبادات بیهوده به دور بوده اند و نیز کراهت داشتند که مورد پرستش و [[عبادت]] دیگران قرار گیرند و درباره کسانى که آن‌ها را مورد پرستش قرار داده و نیز درباره ابن الزّبعرى آیه 58 [[سوره زخرف]] «ما ضَرَبُوهُ لَک إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ» نازل گردیده است که در جاى خود مذکور خواهد شد.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 533.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره انبیاء]]
| |
| − | * [[سوره انبیاء/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره انبیاء]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
