آیه 11 اسراء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پیوندها)
جز (تغییرمسیر به آیه 11 سوره اسراء)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آیه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 11 سوره اسراء]]
 
 
{{قرآن در قاب|«وَيَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً».|سوره=17|آیه=11}}
 
 
 
==ترجمه==
 
 
 
و آدمی به دعا شری را می طلبد چنان که گویی به دعا خیری را می جوید و آدمی تا بوده شتابزده بوده است.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
درباره نزول این آیه چنین گویند که [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله یک نفر اسیر را به سودة دختر زمعة سپرده بود، اسیر مزبور همه شب مى نالید. سودة بر او ترحم نمود و او را بخشیده و بند اسارت وى را سست کرد. اسیر مزبور از موقعیت استفاده نموده از بند گریخت. پیامبر که بامداد اسیر را طلب نمود. گفتند: از اثر بخشودن سودة و سست گردانیدن بند او اسیر مزبور گریخته است.
 
 
 
پیامبر در خشم شد و فرمود: اللّهمّ اقطع یدیها، یعنى خدایا دست‌هاى سودة را قطع کن. سپس فرمود: از خداوند خواستم که لعنت و نفرین مرا بر کسى که از اهل من مستحق رحمت نباشد، نافذ نماید زیرا من بشر هستم و مانند بشر به خشم و غضب می‌افتم و نیز روایت کرده اند که پیامبر مى فرمود: خدایا من بشرم اگر کسى را نفرین بکنم تو نفرین مرا به دعا خیر مبدل گردان سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 494.
 
 
 
==پیوندها==
 
* [[سوره اسراء]]
 
* [[سوره اسراء/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
{{قرآن}}
 
 
 
[[رده:آیات سوره اسراء]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۲۷

تغییرمسیر به: