|
|
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 31 سوره انفال]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 381
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آیه 31 سوره انفال==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آیاتُنا قالُوا».</I>'''<ref> بقیه آیه، «قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ؛ هنگامى كه آیات ما براى آن‌ها خوانده می‌شود، گویند: شنیدیم و اگر بخواهیم ما نیز مانند آن خواهیم گفت و این جز افسانه هاى پیشینیان چیز دیگرى بیش نیست».</ref>
| |
| − | | |
| − | سعید بن جبیر گوید: در روز [[جنگ بدر]] پیامبر دستور قتل عقبة بن ابى‌معیط و طعیمة بن عدى و نضر بن حرث را صادر فرمود، [[مقداد]] از كسانى بود كه نضر بن حرث را به اسیرى گرفته بود. خواست دستور قتل را درباره او اجرا نكند لذا به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله گفت: یا رسول الله، نضر اسیر من است. پیامبر فرمود: اوست كه درباره كتاب خدا آنچه كه نباید بگوید گفته است و این آیه درباره گفتار او نازل شد.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
