|
|
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 93 سوره انعام]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 342
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آیه 93 سوره انعام==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً».</I>'''<ref> بقیه آیة، «أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْ ءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَوْ تَرى إِذِ الظَّالِمُونَ فِی غَمَراتِ الْمَوْتِ وَالْمَلائِكَةُ باسِطُوا أَيْدِیهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما كُنْتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَ كُنْتُمْ عَنْ آیاتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ؛ كیست ستمكارتر از كسانى كه به خداوند [[دروغ]] مى بندند یا این كه گویند: به من پیام و [[وحى]] فرستاده شده. در صورتى كه هیچ وحى و پیامى (از طرف خداوند براى او) فرستاده نشده است و (نیز كیست ستمكارتر از) كسانى كه گویند: بزودى مى فرستم آنچه كه خداوند فرستاده است و اگر مى بینى كه ستمكاران در گرفتارى [[مرگ]] هستند و [[فرشتگان]] دست‌هاى خود را گشاده دارند و (به آن‌ها گویند) بیرون فرستید. جان‌هاى خود را، امروز است كه پاداش شكنجه خوارى را به چیزهائى كه به ناراستى به خداوند مى گفتید و به آیات او گردنكشى می‌نمودید (خواهید دید)».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» درباره نزول آیه كه درباره چه كسى بوده، اختلاف است. اكثر مفسرین برآنند كه این قسمت از آیه «مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى » درباره مسیلمه كذاب نازل شده كه ادعاى [[نبوت]] كرده بود و مى گفت: به او [[وحى]] می‌شود.<ref>و <ref> صاحب جامع البیان آن را از عكرمة روایت كرده است.</ref>. صاحب جامع البیان آن را از عكرمة روایت كرده است.</ref>
| |
| − | | |
| − | و این قسمت از آیة «سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ» درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح نازل گردید<ref> صاحب جامع البیان آن را از عكرمة روایت كرده است.</ref> زیرا او كاتب وحى [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله بوده و [[وحى]] را براى پیامبر مى نوشته است و وقتى كه به او گفته می‌شد كه (علیما حكیما) بنویسد به میل خود (غفوراً رحیما) مى نوشت و اگر به او گفته می‌شد كه (غفوراً رحیما) بنویسد باز به میل خویش (علیماً حكیما) مى نوشت.
| |
| − | | |
| − | این مرد سپس مرتد شد و به مكه رفت و گفت: آنچه بر پیامبر نازل می‌شد من بر او [[وحى]] مى كردم، چنان كه عكرمة و مجاهد و سدى و جبائى و فراء و زجاج و ابن عباس و دیگران روایت كرده اند.<ref> در تفسیر على بن ابراهیم و نیز محمد بن یعقوب كلینى از [[امام باقر]] علیه‌السلام و [[امام صادق]] علیه‌السلام روایت كنند كه آیه مزبور درباره عبدالله بن سعد بن ابى‌سرح نازل شده. این مرد برادر رضاعى عثمان بن عفان بود و خط خوبى داشت وى پس از مرتد شدن، مى گفت: آنچه بر محمد نازل می‌شده بر من نیز نازل می‌شده است پس از فتح مكه پیامبر دستور قتل او را صادر فرمود. ولى عثمان دست او را گرفت و نزد پیامبر آورد و از [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله خواست كه او را ببخشد. پیامبر سكوت فرمود، عثمان اصرار نمود. پیامبر از او صرفنظر كرد. وقتى كه رفتند، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: مگر نگفته بودم كه هر كس او را ببیند، باید بكشد مردى در آن میان گفت: یا رسول اللّه چشم من متوجه شما بود كه اگر اشاره اى مى كردید او را مى كشتم. پیامبر فرمود: انبیاء با اشاره كسى را نمى كشند، بعدها همین شخص از طرف عثمان حاكم [[مصر]] شد و از اثر ظلم و جور، مردم مصر از او شكایت كردند. عثمان توجه نكرد سرانجام مردم مصر و سایر كشورهاى اسلامى كه از دست والیان خود به جان آمده بودند بر عثمان ریختند و او را كشتند.</ref>
| |
| − | | |
| − | عده اى گویند: این آیه فقط درباره مسیلمه كذاب نازل گردیده و عده دیگر هم گویند: فقط درباره ابن ابى‌سرح نازل شد و عقیده اول از [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیه‌السلام روایت گردیده است.
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
