|
|
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 93 سوره مائده]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 316
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 93 سوره مائده==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ».</I>'''<ref> بقيه آية، «فِيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُواالصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ؛ بر كسانى كه [[ایمان]] آورده و كار نيك انجام داده بودند، گناهى نيست. درباره چيزهائى (شرابى) كه خورده اند در صورتى كه پرهيزكار بودند و كار نيك انجام دادند (و اگر به [[گناه]] افتاده باشند) باز پرهيزكارى پيشه گرفته و ايمان آورده باشند سپس (باز) پرهيزكار شده و نيكوكار شوند و خداوند نيكوكاران را دوست مي‌دارد».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» ابن عباس و ابن مالك و براء بن عازب و مجاهد و قتادة و ضحاك گويند: وقتى كه آيه تحريم خمر نازل شد، صحابه گفتند: پس برادران ما كه قبلاً شراب خورده بودند و اكنون مرده اند، چه تكليفى خواهند داشت؟ خداوند اين آية را نازل فرمود و بيان كرد آن‌هائى كه شراب مي‌خوردند و اينك مرده اند. بر آن‌ها گناهى نيست در صورتى كه با[[ایمان]] مرده باشند و عمل صالح انجام داده باشند.<ref> صاحب مجمع البيان چنين افزوده كه گويند: اين آيه درباره قومى نازل گرديده كه خوردن گوشت را بر خود حرام كرده و روش رهبانان (رياضت كشنده) را پيش گرفته بودند. مانند عثمان بن مظعون و ديگران، خداوند در اين آيه بيان فرمود كه درباره خوردن اشياء مباح با اجتناب از گناهان و محرمات مانعى نيست.</ref><ref> اين موضوع را نيز احمد در مسند خود از ابوهريرة و نسائى و بيهقى از ابن عباس نقل و روايت نموده اند.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
