|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 4 سوره مائده]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 272
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 4 سوره مائده==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«يَسْئَلُونَكَ ماذا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُوااسْمَ اللَّهِ عَلَيْهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ؛ از تو (اى پيامبر) پرسش مي‌نمايند كه چه چيز بر آن‌ها [[حلال]] گرديده، بگو: براى شما هر چيز پاكيزه اى حلال است و (نيز) صيدى كه به سگان شكارى آموخته ايد كه به آن‌ها آنچه خدا به شما ياد داده، مى آموزيد. هم حلال است پس از شكار و صيدى كه براى شما (سگان شكارى) نگاه بدارند، بخوريد و نام خدا را بر آن صيد ياد كنيد (يعنى هنگام شكار و صيد بسم اللَّه بگوئيد) و از خداوند بترسيد كه زود به حساب خلق مي‌رسد».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» سلمى، مادر رافع از ابورافع نقل نمايد كه [[جبرئيل]] نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله آمد و اجازه خواست. پيامبر به وى اجازه داد، سپس گفت: يا رسول الله ما وارد خانه اى كه در آن سگ باشد، نمى شويم. ابورافع گويد: پس از آن واقعه پيامبر به من دستور داد كه تمام سگ‌هاى [[مدينه]] را از بين ببرم من نيز اين كار را كردم و همه سگ‌هاى مدينه را كشتم تا به در خانه زنى رسيدم كه سگى داشت، او را رها كرديم. سپس نزد پيامبر آمدم و قضيه را خبر دادم به من دستور داد كه سگ آن زن را هم بكشم پس از آن مردم نزد پيامبر آمدند، گفتند: يا رسول الله در اين صورت چه چيزى براى ما حلال است بعد از چندى سكوت اين آيه نازل شد. چنان كه عكرمة و محمد بن كعب القرظى روايت كرده اند.<ref> طبرانى و حاكم و بيهقى و ديگران از عامه نيز موضوع ابورافع را نقل و روايت كرده اند و طبرى صاحب جامع البيان از طريق شعبى روايت نموده كه عدى بن حاتم الطائى گفت: مردى نزد [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله آمد و از او درباره صيدى كه سگ شكارى بياورد، پرسيد: پيامبر نمى دانست كه در جواب چه بگويد تا اين كه اين آيه نازل گرديد.</ref><ref> صاحب مجمع البيان گويد: بعد از نزول اين آيه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله دستور فرمود: سگانى كه به حال مردم نافع است از بين نبرند ولى سگانى كه نفعى از آن‌ها عائد مردم نيست از بين ببرند.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
