اکبر داناسرشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(آثار)
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''دانا سرشت، اکبر'''
+
'''استاد اکبر داناسرشت (صراف‌ باشی سابق)''' (۱۲۹۰ - ۱۳۶۸ ش) متخلص به صیرفی، قاضی، مترجم و نویسنده معاصر بود. وی به‌سبب آگاهی عمیق از زبان عربی، علاقه و مطالعه مبادی ریاضی و نجوم و علاقه به شعر (به‌ویژه در دهه‌های نخست زندگی)، آثاری در حوزه‌های گوناگون پدید آورد.
  
قرن: 14
+
{{شناسنامه عالم
 +
|نام کامل = اکبر داناسرشت
 +
|تصویر=[[پرونده:Dana.jpg|۲۵۰px|center]]
 +
|زادروز =  ۱۲۹۰ شمسی
 +
|زادگاه =  [[تهران]]
 +
|وفات =    ۱۳۶۸ شمسی 
 +
|مدفن = 
 +
|اساتید = محمدرضا تنکابنی، سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی
 +
|شاگردان =
 +
|آثار = بر سنگ سفید، آثار الباقیه و تاریخ فلاسفه‌ى اسلام
 +
}}
  
* '''محقق'''.
+
==زندگینامه==
* '''تولد:''' 1290، تهران.
+
اکبر، فرزند حاج علی نقى و نوه‌ى حاج علیقلى صراف باشى و در سال 1290 ش در تهران زاده شد. شهرتش به‌تبع پدر، صراف‌باشی بود که بعدها آن را به داناسرشت تغییر داد.  
* '''درگذشت:''' 25 فروردین 1368.
 
  
على‌اكبر داناسرشت (صیوفى)، فرزند حاج علی نقى و نوه‌ى حاج علیقلى صرافباشى زنجانى بود. سال‌هاى كودكى و دوران تحصیل اولیه‌ى على‌اكبر داناسرشت مقارن با جنگ با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانواده‌اش به شهر زنجان كوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى كه دوباره به تهران آمد.
+
==تحصیلات==
 +
سال‌هاى کودکى و دوران تحصیل اولیه‌ ایشان مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانواده‌اش به شهر زنجان کوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى که دوباره به [[تهران]] آمد.
  
در این سال‌ها همچنین به یادگیرى [[قرآن كریم]] و زبان عربى پرداخت. سپس با احساس نیاز به فراگیرى علم جدید به علوم ریاضى روى آورد و نزد اساتیدى چون سید حسن مشكان طبسى و سید جلال تهران به تحصیل این علوم پرداخت و از آن زمان تا پایان عمر به تحقیق در این زمینه‌ها اشتغال داشت.
+
او علاوه بر تحصیلات رسمی، و شش سال آموزش صرف و نحو و شعر و نثر عربی، فقه و علوم اسلامی را نزد شیخ محمدرضا تنکابنی آموخت. او نجوم و اصول هندسه و ریاضیات را از سیدجلال‌الدین طهرانی و سیدباقرخان هَیَوی آموخت. در 1314 شمسی امتحانات نهایی دورة سوم آموزشگاه قضائی را با موفقیت پشت سر گذاشت. در 1316 شمسی درجة مدرّسی در رشتة معقول را از دانشکدة معقول و منقول دریافت کرد و در 1319 شمسی به استخدام وزارت دادگستری (عدلیه) درآمد. وى معاصر با احمد بیرشک و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجم‌آبادى وى اولین بیرونى شناس بود.<ref>دانشنامه جهان اسلام</ref>
  
على‌اكبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه كرد كه از میان آنها مى‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود: روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، چاپ دوم، 1330)؛ رسالة الغفران یا [[بهشت]] و [[دوزخ]] معرى (ابوالعلاء معرى، 1324)؛ تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه (ابوریحان بیرونى، 1334)؛ بر سنگ سفید (آناتول فرانس، 1326)؛ آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، 1321). از آثار دیگر اوست: تاریخ فلاسفه‌ى اسلام (1315)؛ افكار [[سهروردى]] و [[ملاصدرا]] یا خلاصه‌اى از حكمة الاشراق و اسفار.
+
==اساتید==
  
داناسرشت بر اثر سكته‌ى مغزى درگذشت.
+
*محمدرضا تنکابنی
 +
*شیخ ضیاءالدین درّی
 +
*عبدالرزاق بُغایری
 +
*سیدحسن مشکان طبسی
 +
*سیدجلال‌الدین طهرانی
 +
*سیدباقرخان هَیَوی
  
(1368-1290 ش)، ریاضى‌دان و مترجم. وى نوه‌ى حاج على قلى صرافباشى زنجانى بود كه در [[تهران]] متولد شد و ایام كودكى خود را در زنجان سپرى كرد. از اوان كودكى زبان عربى را فراگرفت و به تحصیل علوم ریاضى نزد استادانى چون سید حسن مشكان طبسى، سید جلال تهرانى و بغایرى پرداخت و [[فقه]] را نزد محمدرضا تنكابنى فراگرفت.
+
==آثار==
 +
على‌اکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مى‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود:
 +
[[پرونده:Sang.jpg|thumb|left|بر سنگ سفید - یکی از آثار ترجمه ای استاد داناسرشت]]
 +
*روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، ۱۳۳۰)
 +
*رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴)
 +
*تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه ([[ابوریحان بیرونی|ابوریحان بیرونى]]، ۱۳۳۴)
 +
*بر سنگ سفید (آناتول فرانس، ۱۳۲۶)
 +
*آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۲۱)
 +
*تاریخ فلاسفه‌ى اسلام (۱۳۱۵)
 +
*افکار شهاب الدین سهروردى و [[ملاصدرا]] یا خلاصه‌اى از حکمة الاشراق و اسفار
 +
*انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى
  
وى معاصر با احمد بیرشك و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دكتر نجم‌آبادى وى اولین بیرونى شناس بود. بر اثر سكته مغزى در تهران درگذشت. آثار به جاى مانده از وى: ترجمه‌ى «خلاصه حمكه الاشراق و اسفار»؛ «آثار الباقیه»؛ «روانشناسى یا علم النفس شفاء»؛ «تاریخ فلسفه اسلام».
+
==وفات==
 +
این استاد خبیر، بعد از عمری مجاهدت علمی، در 25 فروردين 1368 شمسی، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج3، ص7.
 
* [http://www.rasekhoon.net/mashahir/print/584635/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%A7-%D8%B3%D8%B1%D8%B4%D8%AA-%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1/ "دانا سرشت، اکبر"، سایت راسخون]، بازیابی 13 آبان 1392
 
  
 +
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۳، ص۷.
 +
*[http://www.rasekhoon.net/mashahir/print/584635/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%A7-%D8%B3%D8%B1%D8%B4%D8%AA-%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1/ "دانا سرشت، اکبر"، سایت راسخون]، بازیابی ۱۳ آبان ۱۳۹۲.
 +
*دانشنامه جهان اسلام
 +
 +
==پانویس==
 +
<references />
 +
 +
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:دانا (2).jpg|اکبر داناسرشت
 +
پرونده:دانا (1).jpg|کتاب روانشناسی شفا، (ترجمه جلد ششم شفاء)، از آثار اکبر داناسرشت
 +
</gallery>
 +
 +
[[رده:علمای معاصر|داناسرشت،اکبر]]
 
[[رده:ریاضیدانان]]
 
[[رده:ریاضیدانان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱

استاد اکبر داناسرشت (صراف‌ باشی سابق) (۱۲۹۰ - ۱۳۶۸ ش) متخلص به صیرفی، قاضی، مترجم و نویسنده معاصر بود. وی به‌سبب آگاهی عمیق از زبان عربی، علاقه و مطالعه مبادی ریاضی و نجوم و علاقه به شعر (به‌ویژه در دهه‌های نخست زندگی)، آثاری در حوزه‌های گوناگون پدید آورد.

۲۵۰px
نام کامل اکبر داناسرشت
زادروز ۱۲۹۰ شمسی
زادگاه تهران
وفات ۱۳۶۸ شمسی

Line.png

اساتید

محمدرضا تنکابنی، سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی


آثار

بر سنگ سفید، آثار الباقیه و تاریخ فلاسفه‌ى اسلام


زندگینامه

اکبر، فرزند حاج علی نقى و نوه‌ى حاج علیقلى صراف باشى و در سال 1290 ش در تهران زاده شد. شهرتش به‌تبع پدر، صراف‌باشی بود که بعدها آن را به داناسرشت تغییر داد.

تحصیلات

سال‌هاى کودکى و دوران تحصیل اولیه‌ ایشان مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانواده‌اش به شهر زنجان کوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى که دوباره به تهران آمد.

او علاوه بر تحصیلات رسمی، و شش سال آموزش صرف و نحو و شعر و نثر عربی، فقه و علوم اسلامی را نزد شیخ محمدرضا تنکابنی آموخت. او نجوم و اصول هندسه و ریاضیات را از سیدجلال‌الدین طهرانی و سیدباقرخان هَیَوی آموخت. در 1314 شمسی امتحانات نهایی دورة سوم آموزشگاه قضائی را با موفقیت پشت سر گذاشت. در 1316 شمسی درجة مدرّسی در رشتة معقول را از دانشکدة معقول و منقول دریافت کرد و در 1319 شمسی به استخدام وزارت دادگستری (عدلیه) درآمد. وى معاصر با احمد بیرشک و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجم‌آبادى وى اولین بیرونى شناس بود.[۱]

اساتید

  • محمدرضا تنکابنی
  • شیخ ضیاءالدین درّی
  • عبدالرزاق بُغایری
  • سیدحسن مشکان طبسی
  • سیدجلال‌الدین طهرانی
  • سیدباقرخان هَیَوی

آثار

على‌اکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مى‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود:

بر سنگ سفید - یکی از آثار ترجمه ای استاد داناسرشت
  • روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، ۱۳۳۰)
  • رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴)
  • تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۳۴)
  • بر سنگ سفید (آناتول فرانس، ۱۳۲۶)
  • آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۲۱)
  • تاریخ فلاسفه‌ى اسلام (۱۳۱۵)
  • افکار شهاب الدین سهروردى و ملاصدرا یا خلاصه‌اى از حکمة الاشراق و اسفار
  • انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى

وفات

این استاد خبیر، بعد از عمری مجاهدت علمی، در 25 فروردين 1368 شمسی، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.

منابع

پانویس

  1. دانشنامه جهان اسلام

آرشیو عکس و تصویر