طالبوف تبریزی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
* ملیت: ایرانی | * ملیت: ایرانی | ||
| − | * قرن: | + | * قرن: ۱۳ (م، ۱۳۲۹/۱۳۲۸ ق) |
| − | + | نویسنده و مترجم. وى در [[تبریز]] به دنیا آمد. شانزده یا هفده ساله بود که تبریز را ترک کرد و به تفلیس رفت و به کسب و کار و تحصیل پرداخت. در اواسط پادشاهى ناصرالدین شاه، طالبوف نیز که از مجراى زبان روسى اطلاعاتى بدست آورده بود. | |
| − | از راه نوشتن به بیدارى مردم و انتقاد از استبداد پرداخت. چنان | + | از راه نوشتن به بیدارى مردم و انتقاد از استبداد پرداخت. چنان که بعد از صدور فرمان [[مشروطیت]]، از طرف مردم آذربایجان به نمایندگى مجلس انتخاب شد اما به دلیل نامعلومى از قبول وکالت سرباز زد. |
| − | او مسلمان با عقیده‌اى بود و مراسم [[حج]] را بجا آورد ولى با این همه هرگز پایبند اوهام نشد. مردى وطن‌پرست و میهن‌دوست بود. در اواخر عمر براى درمان چشمش به برلین رفت و پس از بازگشت درگذشت | + | او مسلمان با عقیده‌اى بود و مراسم [[حج]] را بجا آورد ولى با این همه هرگز پایبند اوهام نشد. مردى وطن‌پرست و میهن‌دوست بود. در اواخر عمر براى درمان چشمش به برلین رفت و پس از بازگشت درگذشت. |
| − | ترجمه «رساله‌ى | + | از آثارش: «سفینه‌ى طالبى» یا «کتاب احمد»؛ «مسالک المحسنین»؛ «مسائل الحیات»؛ «پندنامه مارکوس قیصر روم»؛ ترجمه «رساله‌ى فیزیک»؛ «نخبه‌ى سپهرى» که خلاصه‌اى از «[[ناسخ التواریخ (کتاب)|ناسخ التواریخ]]» است در احوال [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله؛ «ایضاحات در خصوص آزادى»؛ «سیاست طالبى»؛ ترجمه‌ى رساله‌ى «هیئت جدید». |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، | + | |
| + | *[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۴، ص۸۳. | ||
[[رده:تاریخ نویسان]] | [[رده:تاریخ نویسان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۲
طالبوف تبریزی، عبدالرحیم
- ملیت: ایرانی
- قرن: ۱۳ (م، ۱۳۲۹/۱۳۲۸ ق)
نویسنده و مترجم. وى در تبریز به دنیا آمد. شانزده یا هفده ساله بود که تبریز را ترک کرد و به تفلیس رفت و به کسب و کار و تحصیل پرداخت. در اواسط پادشاهى ناصرالدین شاه، طالبوف نیز که از مجراى زبان روسى اطلاعاتى بدست آورده بود.
از راه نوشتن به بیدارى مردم و انتقاد از استبداد پرداخت. چنان که بعد از صدور فرمان مشروطیت، از طرف مردم آذربایجان به نمایندگى مجلس انتخاب شد اما به دلیل نامعلومى از قبول وکالت سرباز زد.
او مسلمان با عقیده‌اى بود و مراسم حج را بجا آورد ولى با این همه هرگز پایبند اوهام نشد. مردى وطن‌پرست و میهن‌دوست بود. در اواخر عمر براى درمان چشمش به برلین رفت و پس از بازگشت درگذشت.
از آثارش: «سفینه‌ى طالبى» یا «کتاب احمد»؛ «مسالک المحسنین»؛ «مسائل الحیات»؛ «پندنامه مارکوس قیصر روم»؛ ترجمه «رساله‌ى فیزیک»؛ «نخبه‌ى سپهرى» که خلاصه‌اى از «ناسخ التواریخ» است در احوال رسول اکرم صلی الله علیه و آله؛ «ایضاحات در خصوص آزادى»؛ «سیاست طالبى»؛ ترجمه‌ى رساله‌ى «هیئت جدید».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۴، ص۸۳.
