آیه 148 نساء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
جز (تغییرمسیر به آیه 148 سوره نساء)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
#تغییرمسیر[[آیه 148 سوره نساء]]
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 257
 
 
 
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
 
 
 
==شأن نزول آيه 148 سوره نساء==
 
 
 
'''<I>«لايُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللَّهُ سَمِيعاً عَلِيماً؛ خداوند كسى را كه به گفتار زشت صداى خود را بلند نمايد، دوست نمى دارد مگر كسى كه به او ستم و ظلم شده باشد و خداوند شنوا و دانا است».</ref>
 
 
 
اين آيه درباره كسانى نازل گرديد كه در ميهمانى از آنان به طور نيكو پذيرائى نكنند در چنين صورتى به ميهمان اجازه و رخصت داده شده است كه از ميزبان به بدى ياد كند و نيز از عبدالرحمن بن زيد نقل شده كه اين آيه درباره ابوبكر بن ابى‌قحافه نازل شده زيرا شخصى در [[مكه]] به او دشنام داده بود، ابوبكر در جواب آن مرد چيزى نگفت. مرد دشنام‌دهنده به دشنام خويش افزود و ابوبكر فقط يكبار به او جواب گفت، [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله كه در آن ميان حضور داشتند از جا برخاستند و اين آية نازل گرديد.
 
 
 
ابوهريرة گويد: مردى به ابوبكر دشنام داد در حالتى كه پيامبر هم نشسته بود. پيامبر خاموش بود، ابوبكر نيز خاموش بوده وقتى كه مرد دشنام‌دهنده ساكت شد. ابوبكر پاسخ دشنام او را داد، پيامبر بعد از شنيدن پاسخ ابوبكر از جا برخاست، ابوبكر به دنبال پيامبر راه افتاد و گفت: يا رسول الله او به من دشنام داد و شما خاموش مانديد وقتى كه من جواب او را دادم از جا برخاستيد.
 
 
 
پيامبر فرمود: اى ابوبكر خداى جهانيان بر دشنام او متوجه بود وقتى كه تو پاسخ او را دادى [[شيطان]] در اين ميان دخالت كرد و من كراهت داشتم كه در آن وقت بنشينم لذا از جاى برخاستم.<ref> تفسير كشف الاسرار از عامه.</ref>
 
 
 
مجاهد گويد: مردى در [[مدينه]] نزد كسى به ميهمانى رفت، ميزبان از او به خوبى پذيرائى نكرد و بلكه پذيرائى بدى از وى به عمل آورد. شخص ميهمان بر ضد ميزبان زبان به سخن گشود و از اين جهت به وى اجازه جهر بسوء داده شده است.<ref> كتاب الزّهد از هناد بن السرى.</ref>
 
 
 
شيخ بزرگوار ما موضوع ميهمانى و عدم پذيرائى ميزبان و مجازبودن ميهمان به بدگوئى در حضور ميزبان را از [[امام صادق]] عليه‌السلام نقل نموده ولى به عنوان شأن و نزول مطلبى به ميان نياورده است.
 
 
 
==پانویس ==
 
<references />
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۱۰

تغییرمسیر به:

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه