|
|
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 7 سوره آل عمران]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 106
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 7 سوره آل‌عمران==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغاءَ تَأْوِيلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُواالْأَلْبابِ ؛ اوست خدائى كه بر تو (اى پيامبر) كتاب ([[قرآن]]) را فرستاد كه از زمره آن، آيات محكم است كه اصل (و پايه ساير آيات) قرآن است و زمره ديگر آن از متشابهات است و كسانى كه در دل‌هاى آنان (ميل به) لغزش و باطل است از آيات متشابهات آن پيروى مى كنند (آن هم) به خاطر طلب و خواستن فتنه گرى و (نيز) طلب و خواستن تأويل آن (در صورتى كه) تأويل آن را كسى جز خدا و بررسى‌كنندگان در دانش (ديگران) نمي‌دانند، مى گويند: ما به خداوند گرويديم و همه از سوى خداى ما است و متذكر (و يادآور) نمى شود مگر صاحبان خرد (و انديشه)».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسى]]» ربيع گويد: درباره وفد بخران نازل گرديد، هنگامى كه با [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله بمحاجّه و مجادله پرداخته و چنين گفتند: كه آيا مسيح كلمة اللَّه و روحى از خدا نمى باشد؟ پيامبر فرمود: بلى چنين است، گفتند: همين امر براى ما كافى است سپس آيه «فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ» و نيز آيه (59) «إِنَّ مَثَلَ عِيسى عِنْدَاللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ» در اين [[سوره آل عمران|سوره]] نازل گرديد.
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
