سند دانشگاه اسلامی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(الگو:نیازمند ویرایش فنی)
(ویرایش)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
−
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
در دهه هفتاد به دلیل نیاز بیش از پیش کشور به سازندگی و رشد و متعاقباً لزوم اصلاح و بهینه کردن مبانی، اهداف و کارکردهای دانشگاه‌های کشور، با تأکیدات مقام معظم رهبری "ستاد اسلامی شدن دانشگاه‌ها" در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تشکیل گردید و سپس در سال ۷۶ با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به "شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی"، به عنوان یکی از شوراهای اقماری شورای عالی تغییر و ارتقاء یافت.<ref> [http://iuec.ir/index.aspx?siteid=14&pageid=1573 تاریخچه شورا، پایگاه شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها]، بازیابی: ۲ خرداد ۱۳۹۲.</ref>
−
در دهه هفتاد به دليل نياز بيش از پيش كشور به سازندگي و رشد و متعاقباً لزوم اصلاح و بهينه كردن مباني، اهداف و كاركردهاي دانشگاه‌هاي كشور، با تأكيدات مقام معظم رهبري "ستاد اسلامي شدن دانشگاه‌ها" در وزارت علوم، تحقيقات و فناوري تشكيل گرديد و سپس در سال 76 با تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي به "شوراي اسلامي شدن دانشگاه‌ها و مراكز آموزشي"، به عنوان يكي از شوراهاي اقماري شوراي عالي تغيير و ارتقاء يافت.
 
  
−
سند دانشگاه اسلامی سندی است که به شرح زیر توسط این شورا تدوین شده است :
+
سند دانشگاه اسلامی سندی است که به شرح زیر توسط این شورا تدوین شده است:
  
−
==اصول حاكم بر دانشگاه اسلامي==
+
==اصول حاکم بر دانشگاه اسلامی==
  
−
دانشگاهها و مراكز آموزش عالي هر جامعه معرّف و مبيّن بالاترين تفكر و علم آن جامعه محسوب مي شوند و اصول جهان بيني و نظام اعتقادي و ارزشي جامعه را در خود متجلّي مي سازند و با تربيت متفكران و دانشمندان و مديران آينده، در جهت بخشيدن به حركتهاي گوناگون فكري، اعتقادي، فرهنگي و سياسي جامعه مؤثر واقع مي شوند. از اينجا مي توان گفت كه دانشگاههاي مختلف جهان، علاوه بر اشتراكاتي كه به اعتبار دانشگاه بودن، با يگديگر دارند، به اعتبار تعلق به جوامعي يا بينشها و ارزشهاي مختلف واجد خصوصياتي هستند كه آنها از يكديگر متفاوت و متمايز مي سازد.
+
دانشگاهها و مراکز آموزش عالی هر جامعه معرف و مبین بالاترین تفکر و علم آن جامعه محسوب می شوند و اصول جهان بینی و نظام اعتقادی و ارزشی جامعه را در خود متجلی می سازند و با تربیت متفکران و دانشمندان و مدیران آینده، در جهت بخشیدن به حرکت های گوناگون فکری، اعتقادی، فرهنگی و سیاسی جامعه مؤثر واقع می شوند.
  
−
جامعه ايراني كه در انقلاب اسلامي خود با رويكردي الهي و معنوي، جهان بيني و نظام ارزشي اسلامي را مبناي شئون گوناگون زندگي خود قرار داده، خواهان آن است كه دانشگاهها يي متناسب با مباني و ارزش هاي اسلامي داشته باشد تا هم بتواند در آن دانشگاهها از مباني و معيارهاي خود آگاهي و شناخت دقيقتر و ژرف تر حاصل كند و هم با تربيت متفكران و مديران بر وفق آن مباني و معيارها، به ترويج و تعميم آنها در كل جامعه مبادرت نمايد.
+
از اینجا می توان گفت که دانشگاههای مختلف جهان، علاوه بر اشتراکاتی که به اعتبار دانشگاه بودن، با یگدیگر دارند، به اعتبار تعلق به جوامعی یا بینشها و ارزشهای مختلف واجد خصوصیاتی هستند که آنها از یکدیگر متفاوت و متمایز می سازد.
  
−
===اصول عمومي دانشگاهها===
+
جامعه ایرانی که در انقلاب اسلامی خود با رویکردی الهی و معنوی، جهان بینی و نظام ارزشی اسلامی را مبنای شئون گوناگون زندگی خود قرار داده، خواهان آن است که دانشگاههایی متناسب با مبانی و ارزش های اسلامی داشته باشد تا هم بتواند در آن دانشگاهها از مبانی و معیارهای خود آگاهی و شناخت دقیقتر و ژرفتر حاصل کند و هم با تربیت متفکران و مدیران بر وفق آن مبانی و معیارها به ترویج و تعمیم آنها در کل جامعه مبادرت نماید.
  
−
1-    اهتمام به علم و دانش و اعتقاد به تأثير بنيادي و قطعي آن در اداره صحيح جامعه و تأمين رفاه و سعادت مردم و رشد و توسعه متوازن.
+
===اصول عمومی دانشگاهها===
  
−
2-    اهميت داشتن فكر و انديشه و وجود آزادي براي تحقيق و نقد و بررسي آراء و نظريات گوناگون.
+
#اهتمام به علم و دانش و اعتقاد به تأثیر بنیادی و قطعی آن در اداره صحیح جامعه و تأمین رفاه و سعادت مردم و رشد و توسعه متوازن.
 +
#اهمیت داشتن فکر و اندیشه و وجود آزادی برای تحقیق و نقد و بررسی آراء و نظریات گوناگون.
 +
#داشتن پیوند با واقعیت های جامعه و توجه به جنبه های علمی و کاربردی اندیشه های نظری.
 +
#داشتن آگاهی از مسائل و مباحث فکری و اجتماعی در عرصه سیاسی جامعه و مشارکت در صحنه زندگی اجتماعی و ایفای نقش در آن.
 +
#شناخت سنت ها و مفاهیم اخلاقی، ارزشی و فرهنگی جامعه.
  
−
3-    داشتن پيوند با واقعيتهاي جامعه و توجه به جنبه هاي علمي و كاربردي انديشه هاي نظري.
+
===اصول اختصاصی دانشگاه اسلامی===
  
−
4-    داشتن آگاهي از مسائل و مباحث فكري و اجتماعي در عرصه سياسي جامعه و مشاركت در صحنه زندگي اجتماعي و ايفاي نقش در آن.
+
علاوه بر اهتمام به اصول عمومی دانشگاهها،‌ دانشگاه اسلامی به اعتبار اسلامی بودن خود ویژگی هایی دارد که ذیلاً و به ترتیب اهمیت و اولویت به آنها اشاره می شود:
  
−
5-    شناخت سنّتها و مفاهيم اخلاقي، ارزشي و فرهنگي جامعه.
+
#دانشگاه اسلامی دانشگاهی است که در آن: بینش توحیدی بر تمامی شئون دانشگاه و تفکر و اندیشه دانشگاهیان حاکمیت دارد و علم آموزی به منزلة یک عبادت در جهت ایجاد و تقویت این نگرش ایفای نقش می کند.
 +
#دانشگاه اسلامی دانشگاهی است که در آن محیطی سرشار از معنویت و مکارم اخلاق به منظور رشد و تعالی فردی و تربیت صحیح تزکیه و تعلیم نفوس ایجاد می شود و حیات و شخصیت معنوی و اخلاقی افراد اعتلا می یابد.
 +
#دانشگاه اسلامی دانشگاهی است که در آن: افراد در پرتو معارف اسلامی با احساس تعهد و مسئولیت نسبت به رشد و تعالی جامعه و تحقق اهداف و ارزشهای اسلامی در فعالیتهای اجتماعی مشارکت می جویند.
  
−
===اصول اختصاصي دانشگاه اسلامي===
+
==راهبردهای اسلامی‌شدن دانشگاه==
  
−
علاوه بر اهتمام به اصول عمومي دانشگاهها،‌ دانشگاه اسلامي به اعتبار اسلامي بودن خود ويژگيهايي دارد كه ذيلاً و به ترتيب اهميت و اولويت به آنها اشاره مي شود:
+
===۱. استاد===
  
−
1-    دانشگاه اسلامي دانشگاهي است كه در آن: بينش توحيدي بر تمامي شئون دانشگاه و تفكر و انديشه دانشگاهيان حاكميت دارد و علم آموزي به منزلة يك عبادت در جهت ايجاد و تقويت اين نگرش ايفاي نقش مي كند.
+
*فراهم آوردن زمینه‌های مساعد قانونی و اجرایی برای جذب و گزینش استادان شایسته از نظر علم، [[ایمان]]،‌ [[تقوا]]،‌ تعهد و آگاهی و پایبندی به مبانی و آرمانهای نظام جمهوری اسلامی ایران.
 +
*جذب و گزینش استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی به منظور گزینش استادان و مدرسانی با توانایی ها و شایستگی‌های بالای علمی، معنوی و اخلاقی.
 +
*فراهم کردن زمینه‌های مناسب مادی و معنوی برای شناسایی و‌ تبیین و تکریم مقام استادان در دانشگاه و جامعه از دیدگاه [[اسلام]] به منظور تشویق و ترغیب آنان و افزایش نشاط و تحرک علمی و اجتماعی.
 +
*برنامه‌ریزی به منظور توأم ساختن فعالیت های آموزشی و پژوهشی اعضای هیئت علمی با نقش تربیتی و اخلاقی آنان در مراکز آموزشی و سطح جامعه. ارتقای سطح دانش و معرفت دینی، سیاسی و اجتماعی استادان متناسب با رشته تخصصی، علایق و تجارب آنان.
 +
*قانونمند کردن فعالیت های سیاسی و فرهنگی استادان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم، آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو، تحرک و فعالیت و ارتقای ‌اندیشه دینی. نظارت و ارزیابی مستمر علمی اعضای هیئت علمی.
  
−
2-    دانشگاه اسلامي دانشگاهي است كه در آن محيطي سرشار از معنويت و مكارم اخلاق به منظور رشد و تعالي فردي و تربيت صحيح تزكيه و تعليم نفوس ايجاد مي شود و حيات و شخصيت معنوي و اخلاقي افراد اعتلا مي يابد.
+
===۲. دانشجو===
  
−
دانشگاه اسلامي دانشگاهي است كه در آن: افراد در پرتو معارف اسلامي با احساس تعهد و مسئوليت نسبت به رشد و تعالي جامعه و تحقق اهداف و ارزش هاي اسلامي در فعاليتهاي اجتماعي مشاركت مي جويند.
+
*ارتقاء سطح بینش اسلامی و اعتقادی دانش‌آموزان برای ورود به آموزش عالی با توجه به پیوستگی و تلازم میان نظام آموزش عالی با نظام آموزش و پرورش. گسترش و تقویت ایمان و اعتقاد اسلامی،‌ تهذیب و [[تزکیه نفس|تزکیه نفس]] و اعتلای عقلانی و علمی دانشجویان.
 +
*تقویت روحیه آرمانگرایی، کمال‌جویی، نقّادی، آزادگی، [[ایثار|ایثارگری]]، مشارکت جویی، حقیقت جویی و تشویق و تقویت احساس مسئولیت اجتماعی دانشجویان.
 +
*ارتقاء سطح دانش و بینش سیاسی و اجتماعی دانشجویان و تجهیز آنان با توانایی ها و قابلیت های مورد نیاز برای تحلیل مسائل جامعه و جهان در جهت تحقق آرمانهای اسلامی. تشویق و زمینه‌سازی به منظور مادام‌العمر تلقی کردن تحصیل علم به عنوان یک ارزش و فریضه اسلامی.
 +
*قانونمند کردن فعالیت های فرهنگی و سیاسی دانشجویان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم و آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو و تحرک و فعالیت و ارتقای اندیشه‌های دینی. حل مشکلات اجتماعی‌ و معشیتی دانشجویان به منظور فراهم آوردن بستر لازم برای فعالیت های علمی،‌ فرهنگی و دینی.
 +
*نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر علمی و اخلاقی دانشجویان و توصیه و تأکید بر خودارزیابی آنها.
  
−
==سياستهاي راهبردي اسلامي شدن دانشگاه==
+
===۳. نظام برنامه ریزی فرهنگی===
  
−
1.   استاد
+
*احیاء حفظ و ترویج [[فرهنگ]] اصیل اسلام در محیطهای علمی با استفاده از روشهای کارآمد و هماهنگ با محیطهای علمی.
 +
*توجه به مبانی اسلامی در تدوین نظام برنامه‌ریزی فرهنگی به منظور تحقق آرمانها و ارزش های انقلاب اسلامی.
 +
*توجه و تأکید بر توأم بودن نظام برنامه‌ریزی فرهنگی با نظام برنامه‌ریزی درسی، آموزشی،‌ پژوهشی،‌ مدیریتی، اداری و مالی.
 +
*توجه به ملازمات و پیوستگی نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالی در برنامه‌ریزی های فرهنگی.
 +
*زمینه‌سازی به منظور ایجاد توانایی بحث و گفتگو و نقد و ارزیابی سایر فرهنگها و تمدنها.
 +
*توجه به مقتضیات زمان و نیازها، علایق و رشته‌های تحصیلی دانشجویان. در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و ارایه چهره‌ای متین و جذّاب از آرمان ها و ارزشهای اسلامی.
 +
*رعایت ویژگی های معماری اسلامی و ملی در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاه.
 +
*توجه و اهتمام ویژه به احداث مساجد و نمازخانه در مراکز آموزشی و اختصاص امکانات و تسهیلات در خور شأن به آن.
 +
*توجه به حفظ عفاف در مراکز آموزشی به ویژه تنظیم روابط بین دانشجویان دختر و پسر و تلاش در جهت فراهم کردن زمینه های مناسب برای این منظور و کاهش اختلاط آنها.
 +
*هماهنگی در سیاستگذاری فرهنگی مراکز علمی با رعایت مقتضیات اجرایی.
 +
*نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر برنامه‌ریزی فرهنگی.
  
−
1.   فراهم آوردن زمينه‌هاي مساعد قانوني و اجرايي براي جذب و گزينش استادان شايسته از نظر علم، ايمان،‌ تقوا،‌ تعهد و آگاهي و پايبندي به مباني و آرمانهاي نظام جمهوري اسلامي ايران.
+
===۴. متون و برنامه‌ریزی درسی===
  
−
جذب و گزينش استادان و مدرسان دروس معارف اسلامي به منظور گزينش استادان و مدرساني با تواناييها و شايستگي‌هاي بالاي علمي، معنوي و اخلاقي.
+
*طراحی نظام آموزشی، تدوین متون و برنامه‌های درسی در تمامی شاخه های علوم بر اساس جهان‌بینی الهی و پژوهش در پدیده‌های هستی به منظور شناخت و شناساندن آیات الهی در جهان.
 +
*توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ها و متون درسی.
 +
*بازنگری نظام برنامه‌ریزی درسی و اصلاح و تدوین متون درسی با استفاده از روشهای نوین و کارآمد علمی و مفاهیم و ارزشهای اسلامی.
 +
*طراحی و تدوین متون و برنامه‌های درسی بر اساس مبانی اسلامی به ویژه در رشته‌های علوم انسانی.
 +
*هدایت نظام برنامه‌ریزی درسی به سمت تقویت فضایل اخلاقی و اجتماعی، پرورش قدرت ابداع و ابتکار و اعتماد به نفس و ایجاد باور به مبانی دینی والتزام به مسئولیت های اجتماعی.
 +
*توجه و تأکید بر هماهنگی و تناسب متون اخلاق و معارف اسلامی با نیازهای جدید و رشته‌های تحصیلی.
 +
*بازشناسی و معرفی مواریث و مفاخر علمی، فرهنگی،‌ تاریخی و معاصر و بهره‌گیری از آنها در تدوین برنامه‌ها و متون درسی برای تقویت روحیه خودباوری و استقلال خواهی.
 +
*تدوین نظام جامع نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر متون و برنامه‌های آموزشی و درسی.
  
−
فراهم كردن زمينه‌هاي مناسب مادي و معنوي براي شناسايي و‌ تبيين و تكريم مقام استادان در دانشگاه و جامعه از ديدگاه اسلام به منظور تشويق و ترغيب آنان و افزايش نشاط و تحرك علمي و اجتماعي.
+
===۵. نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی===
  
−
برنامه‌ريزي به منظور توأم ساختن فعاليتهاي آموزشي و پژوهشي اعضاي هيئت علمي با نقش تربيتي و اخلاقي آنان در مراكز آموزشي و سطح جامعه.
+
*اصلاح و تدوین نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی با توجه به نیازهای جامعه و تحولات روزافزون علوم، با تأکید بر گسترش مرزهای دانش و بر اساس مبانی اسلامی.
 +
*توجه ویژه به اهمیت رشته علوم انسانی در تربیت و انسان‌سازی و تأثیرات مثبت و منفی آنها در تحولات فرهنگی با عنایت به وجود قابلیت ها و ظرفیت‌های فراوان در کشور.
 +
*ایجاد هماهنگی و تناسب بین نظام آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی با توجه به ملازمت و پیوستگی آنها.
 +
*افزایش انعطاف‌پذیری به منظور پاسخگویی به نیازها و تحولات علمی و اجتماعی.
 +
*بهره‌گیری از تجارب علمی در سطوح ملی و بین‌المللی به ویژه تجارب حوزه‌های علوم دینی.
 +
*توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در بینش اسلامی در طراحی و تدوین برنامه‌های آموزشی و پژوهشی.
 +
*تقویت روحیه تحقیق و تتبع، تفکر منتقدانه، استفاده از فناوری های نوین آموزشی و ارائه الگوهای جدید به منظور ایجاد تحول و اصلاح در روشهای تدریس و پژوهش.
 +
*برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی بر اساس پژوهش های علمی و ایجاد تعادل و تناسب میان آموزش و پژوهش در برنامه‌ها و متون.
 +
*نظارت و ارزیابی هدفمند برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی.
  
−
ارتقاي سطح دانش و معرفت ديني، سياسي و اجتماعي استادان متناسب با رشته تخصصي، علايق و تجارب آنان.
+
===۶. مدیریت===
  
−
قانونمند كردن فعاليتهاي سياسي و فرهنگي استادان به منظور فراهم آوردن محيطي سالم، آزاد و مطمئن براي بحث و گفتگو، تحرك و فعاليت و ارتقاي ‌انديشه ديني.
+
*توجه و تأکید بر تقویت ارزش های اسلامی و انقلابی، تعهد اجتماعی، زمان‌شناسی، قانونمندی، تفاهم و احتراز از خودمحوری در طراحی و هدایت نظام مدیریتی.
 +
*اصلاح و طراحی نظام جامع و هماهنگ مدیریت بر اساس ایجاد تعادل در فعالیتهای آموزشی، پژوهشی و اجتماعی با توجه و تأکید بر حذف مراکز موازی تصمیم‌گیری، رایزنی و مشورت با مسئولان و دست‌اندرکاران و جلب مشارکت دانشگاهیان.
 +
*اعتماد به مدیران و ایجاد زمینه‌های ضروری استقلال عمل در حوزه‌های مدیریتی برای افزایش توان رقابت سالم و رشد پیشرفت.
 +
*تربیت و انتخاب مدیرانی متعهد و متخصص با تأکید بر شایسته سالاری.
 +
*توجه به نقش الگویی استادان در رفتارسازی دانشجویان و الگوسازی بر اساس آن نقش از طریق شناسایی و معرفی و تشویق مدیران، استادان، دانشجویان و کارمندان شایسته بر اساس شاخصه‌های مدیریت در نظام اسلامی.
 +
*تقویت زمینه‌های نظری و عملی برای اصلاح مداوم روشهای مدیریتی و افزایش کارآمدی آنها به منظور تحقق ارزشهای اسلامی و معیارهای انقلابی.
 +
*نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر به منظور تقویت ابعاد علمی و اسلامی مدیریت مراکز آموزشی و علمی.
  
−
نظارت و ارزيابي مستمر علمي اعضاي هيئت علمي.
+
===خاتمه===
  
−
2. دانشجو
+
رعایت اصول حاکم بر دانشگاهها و سیاست های راهبردی مربوط به هر یک از مؤلفه‌ها آثار و نتایجی را به بار می‌آورد که به صورت شاخص هایی قابل بررسی و اندازه‌گیری است. مهمترین شاخص های مربوط به اصول و سیاست های عمومی دانشگاهها عبارت است از:
  
−
ارتقاء سطح بينش اسلامي و اعتقادي دانش‌آموزان براي ورود به آموزش عالي با توجه به پيوستگي و تلازم ميان نظام آموزش عالي با نظام آموزش و پرورش.
+
#افزایش سهم کشور در ابداعات و اختراعات و اکتشافات علمی.
 +
#کاهش وابستگی کشور به بیگانگان به ویژه در زمینه علوم و صنایع و فن‌آوری.
 +
#ارتقاء سطح فرهنگی عمومی جامعه و افزایش التزام عملی به مقررات و قوانین.
 +
#گسترش زمینه‌های بحث و گفتگوی سازنده و آمادگی برای پذیرش آرا صحیح دیگران.
 +
#افزایش دانش آموختگان متعهد، متقی، فاضل، شجاع و حساس به سرنوشت کشور.
  
−
گسترش و تقويت ايمان و اعتقاد اسلامي،‌ تهذيب و تزكيه نفس و اعتلاي عقلاني و علمي دانشجويان.
+
همچنین رعایت اصول و ارزشهای اسلامی در سیاستهای مربوط به مؤلفه‌های مختلف دانشگاهها و سایر مراکز آموزشی نتایجی را به بار می‌آورد که به صورت شاخص هایی قابل بررسی و اندازه‌گیری می‌توان ارائه کرد و مهمترین آنها از این قرار است:
  
−
تقويت روحيه آرمانگرايي، كمال‌جويي، نقّادي، آزادگي، ايثارگري، مشاركت جويي، حقيقت جويي و تشويق و تقويت احساس مسئوليت اجتماعي دانشجويان.
+
#افزایش باور عمومی نسبت به عقاید اسلامی و اعتلای روح معنویت و مکارم فضائل اخلاقی.
 +
#افزایش میزان تعهد عملی نسبت به [[احکام شرعی|احکام]] و ارزش های اسلامی و آرمانهای انقلاب.
 +
#فراهم شدن زمینه‌های مشارکت هرچه بیشتر در انجام برنامه‌های دینی و اخلاقی.
 +
#بالا رفتن توان فکری و روحی برای دفاع مؤثر و معقول از دستاوردهای انقلاب و مبارزه با تهاجم فرهنگی.
  
−
ارتقاء سطح دانش و بينش سياسي و اجتماعي دانشجويان و تجهيز آنان با تواناييها و قابليتهاي مورد نياز براي تحليل مسائل جامعه و جهان در جهت تحقق آرمانهاي اسلامي.
+
==سیاستهای اجرایی اسلامی‌شدن دانشگاه==
  
−
تشويق و زمينه‌سازي به منظور مادام‌العمر تلقي كردن تحصيل علم به عنوان يك ارزش و فريضة اسلامي.
+
===۱. استاد===
  
−
قانونمند كردن فعاليتهاي فرهنگي و سياسي دانشجويان به منظور فراهم آوردن محيطي سالم و آزاد و مطمئن براي بحث و گفتگو و تحرك و فعاليت و ارتقاي انديشه‌هاي ديني.
+
*راهبرد ۱: فراهم آوردن زمینه‌های مساعد قانونی و اجرایی برای جذب و گزینش استادان شایسته از نظر [[علم]]، [[ایمان]]،‌ [[تقوا]]،‌ تعهد و آگاهی و پایبندی به مبانی و آرمانهای نظام جمهوری اسلامی [[ایران|ایران]]. سیاستهای اجرایی:
 +
*#ارزیابی ضوابط و عملکرد جذب و گزینش استاد.
 +
*#تلاش برای جذب استادان برجسته از نظر علم، تقوا و تعهد اجتماعی.
 +
*راهبرد ۲: جذب و گزینش استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی به منظور گزینش استادان و مدرسانی با توانایی ها و شایستگی‌های بالای علمی، معنوی و اخلاقی. سیاستهای اجرایی:
 +
*#شناسایی و حمایت از استادان و مدرسان برجسته دروس معارف اسلامی.
 +
*#تلاش برای تقویت آگاهی های استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی در مورد فضای اجتماعی و فرهنگی - سیاسی، دانشگاهها و آشنایی آنان با اقتضائات دانشجویی و محیطهای آموزشی دانشگاهی.
 +
*#اعمال حساسیت و دقت در امر آموزش و گزینش استادان و مدرسان معارف اسلامی از نظر علم، [[اخلاق]] و رفتار اجتماعی.
 +
*#ارزیابی ضوابط و مقررات جذب و گزینش استادان و مدرسان معارف اسلامی.
 +
*#تقویت و در صورت لزوم تأسیس مراکزی برای تأمین و تربیت استادان معارف اسلامی و ایجاد تسهیلات لازم برای استخدام و جایابی آنان.
 +
*#انجام پژوهش های متناسب با شرایط زمانی و مکانی به منظور تقویت و روزآمد کردن دانسته ها و آگاهی های مدرسان معارف اسلامی در مورد حوزه های کاری مربوط.
 +
*راهبرد ۳: فراهم کردن زمینه‌های مناسب مادی و معنوی برای شناسایی و‌ تبیین و تکریم مقام استادان در دانشگاه و جامعه از دیدگاه اسلام به منظور تشویق و ترغیب آنان و افزایش نشاط و تحرک علمی و اجتماعی. سیاستهای اجرایی:
 +
*#افزایش اعتبار و منزلت امر تدریس و تحقیق در دانشگاهها.
 +
*#وضع مقررات و ایجاد تسهیلات رفاهی اداری و اجتماعی متناسب با منزلت استادان.
 +
*#تجدیدنظر در نظام پرداخت حقوقی و رفاهی استادان به منظور ایجاد تسهیلات لازم برای فعالیت علمی و پژوهشی آنان.
 +
*#تجلیل و تکریم مقام رفیع استادان و مفاخر علمی به منظور افزایش نشاط و تحرک علمی و اجتماعی.
 +
*#سوق دادن و تشویق اساتید به جلب مشارکت دانشجویان در محیطهای آموزشی و پژوهشی.
 +
*راهبرد ۴: برنامه‌ریزی به منظور توأم ساختن فعالیت های آموزشی و پژوهشی اعضای هیئت علمی با نقش تربیتی و اخلاقی آنان در مراکز آموزشی و سطح جامعه. سیاست های اجرایی:
 +
*#ترغیب و تشویق استادان به مشارکت در فعالیتهای تربیتی، فرهنگی و اجتماعی.
 +
*#فعال کردن طرح «استاد مشاور» به منظور تسری نقش استادان از حوزه های آموزشی به حوزه های تربیتی و فرهنگی.
 +
*#ایجاد تسهیلات مناسب آموزشی و اداری برای پشتیبانی از فعالیت های تربیتی استادان.
 +
*#تبیین اهمیت نقش تربیتی استادان در ارتقاء شخصیت علمی و اجتماعی دانشجویان.
 +
*راهبرد ۵: ارتقای سطح دانش و معرفت دینی، سیاسی و اجتماعی استادان متناسب با رشته تخصصی، علایق و تجارب آنان. سیاستهای اجرایی:
 +
*#تشویق و حمایت از پژوهش های فرهنگی، دینی و اجتماعی اعضای هیئت علمی.
 +
*#توسعه زمینه‌های بهره‌مندی اعضای هیئت علمی از پایگاههای اطلاع رسانی دینی، فرهنگی و اجتماعی.
 +
*#اعطاء فرصت های مطالعاتی ویژه به استادان در زمینه های مطالعات دینی، فرهنگی و اجتماعی.
 +
*#تلاش برای حفظ حرمت و شأن حرفه‌ای استادان در اجرای برنامه‌های مربوط به ارتقاء سطح دانش و معرفت دینی، سیاسی و اجتماعی آنان.
 +
*#تقویت ارتباط فعال و دوسویه استادان حوزه و دانشگاه.
 +
*راهبرد ۶: قانونمند کردن فعالیت های سیاسی و فرهنگی استادان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم، آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو، تحرک و فعالیت و ارتقای ‌اندیشه دینی. سیاست های اجرایی:
 +
*#ایجاد نظم و انضباط در فعالیت های سیاسی و فرهنگی در چارچوب قوانین و مقررات.
 +
*#ایجاد زمینه لازم برای تشویق و ترغیب استادان به تحرک و فعالیت‌ در حوزه‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و دینی.
 +
*#گسترش و تعمیق فرهنگ نقد و گفتگو با تأکید بر روشهای اثباتی و اقناعی.
 +
*راهبرد ۷: نظارت و ارزیابی مستمر علمی اعضای هیئت علمی. سیاستهای اجرایی:
 +
*#هدایت برنامه و اقدامات مربوط به نظارت و ارزیابی به سمت درون‌زا کردن نظارت و ارزیابی و تحکیم پایه‌های خود ارزیابی اعضای هیئت علمی.
 +
*#هدایت جریان برنامه‌های نظارت و ارزیابی به سمت استفاده از نتایج بدست آمده در تشویق و ترفیع اعضای هیئت علمی.
 +
*#تقویت و کیفیت مدارکردن نظارت و ارزیابی به منظور ارتقاء کارآیی و افزایش بهره‌وری.
 +
*#استمرار و پیوستگی نظارت به منظور توصیف و تحلیل شرایط موجود و ارائه راهکارهای مناسب رسیدن به وضعیت مطلوب.
  
−
حل مشكلات اجتماعي‌ و معشيتي دانشجويان به منظور فراهم آوردن بستر لازم براي فعاليتهاي علمي،‌ فرهنگي و ديني.
+
===۲. دانشجو===
  
−
نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر علمي و اخلاقي دانشجويان و توصيه و تأكيد بر خودارزيابي آنها.
+
*راهبرد ۱: ارتقاء سطح بینش اسلامی و اعتقادی دانش‌آموزان برای ورود به آموزش عالی با توجه به پیوستگی و تلازم میان نظام آموزش عالی با نظام آموزش و پرورش. سیاست های اجرایی:
 +
*#بازنگری، تقویت، اصلاح نظام و روزآمد کردن روشها و برنامه‌های آموزشی، تربیتی و دینی قبل از دانشگاه.
 +
*#تلاش برای ایجاد هماهنگی میان برنامه‌های تربیتی و دینی آموزش و پرورش و آموزش عالی.
 +
*#بازنگری در سیستم جذب و پذیرش نیروی انسانی در آموزش و پرورش و برنامه ریزی و اهتمام در جهت اصلاح و تقویت نظام تربیت معلم.
 +
*راهبرد ۲: گسترش و تقویت [[ایمان]] و اعتقاد اسلامی،‌ تهذیب و [[تزکیه نفس|تزکیه نفس]] و اعتلای عقلانی و علمی دانشجویان. سیاستهای اجرایی:
 +
*#بررسی مستمر سیاست های آموزش دینی و هماهنگ نمودن آنها در سطوح مختلف. (از طریق کمیته هماهنگی آموزشهای دینی)
 +
*#طراحی و بهره گیری از روشهای دقیق علمی و کارآمد برای ترویج غیرمستقیم معارف و ارزشهای دینی و تعمیق آنها.
 +
*#تقویت تشکلهای متنوع علمی، دینی، فرهنگی و صنفی دانشجویان به منظور افزایش نشاط و تحرک و مشارکت آنها.
 +
*#تعظیم شعائر مذهبی برای اعتلای روح دین‌باوری و احترام به ارزش های مذهبی متناسب با فضای علمی و فرهنگی دانشگاه.
 +
*#حمایت مادی و معنوی و پشتیبانی از ابداع، ابتکار و خلاقیت های عملی، هنری و فرهنگی.
 +
*#بازنگری مستمر و متناسب با زمان در محتوا و روشهای ارائه دروس معارف اسلامی برای تعمیق محتوا و ایجاد جذابیت در آنها.
 +
*راهبرد ۳: تقویت روحیه آرمانگرایی، کمال‌جویی، نقّادی، آزادگی، ایثارگری، مشارکت جویی، حقیقت جویی و تشویق و تقویت احساس مسئولیت اجتماعی دانشجویان. سیاست های اجرایی:
 +
*#طراحی و اجرای برنامه های هدفمند فرهنگی، اجتماعی و فوق برنامه در قالب فعالیت های مشارکتی.
 +
*#معرفی چهره های پرتلاش و موفق در حوزه های فرهنگی، علمی و اجتماعی متناسب با شرایط روز و محیطهای دانشگاهی.
 +
*#انجام مطالعات و تحقیقات مستمر برای ارتقای ارزش ها و بازآفرینی سنتهای ملی و مذهبی و انقلابی وفق نیاز و متناسب با اقتضائات نوین.
 +
*#حمایت مادی و معنوی و قانونی از دانشجویان فعال و موفق در عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اسلامی.
 +
*#تشویق و تأیید دانشجویان نمونه در فعالیت های علمی، فرهنگی و اجتماعی.
 +
*راهبرد ۴: ارتقاء سطح دانش و بینش سیاسی و اجتماعی دانشجویان و تجهیز آنان با توانایی ها و قابلیت های مورد نیاز برای تحلیل مسائل جامعه و جهان در جهت تحقق آرمانهای اسلامی. سیاست های اجرایی:
 +
*#آموزش و ترویج روشهای علمی برای ارتقاء دانش و تعمیق بینش و اخلاق سیاسی، فرهنگی و اسلامی.
 +
*#تشویق پژوهش های علمی در مورد انقلاب اسلامی و مسائل جهانی مرتبط با آن.
 +
*#بسترسازی مناسب برای تبادل آزاد اطلاعات و اخبار مورد نیاز برای تحلیل مسائل جامعه و جهان به منظور تحقق آرمانهای اسلامی.
 +
*#تلاش برای افزایش قدرت نقد و دوری از سطحی نگری در میان دانشجویان.
 +
*راهبرد ۵: تشویق و زمینه‌سازی به منظور مادام‌العمر تلقی کردن تحصیل علم به عنوان یک ارزش و فریضة اسلامی. سیاست های اجرایی:
 +
*#حمایت مادی، معنوی و قانونی از فعالیت های تشکل های علمی دانشجویی و دانش آموختگان.
 +
*#تأکید بر دیدگاه اسلامی در مورد توأم بودن علم و [[دین|دین]] و تلاش برای تبیین آن.
 +
*#در نظر گرفتن تسهیلات مادی و معنوی، ویژه استعدادهای برجسته، خلاق و درخشان دانشجویی.
 +
*#تأمین فضای معنوی مناسب برای تشویق به مادام العمر تلقی کردن علم آموزی.
 +
*#تلاش و برنامه ریزی برای تحکیم و تقویت فضای معنوی و اخلاقی پرورش استعدادهای درخشان در کنار سایر اقدامات مربوط به ایجاد تسهیلات ویژه.
 +
*#الگوسازی مناسب و کارآمد از طریق معرفی شخصیت های برجسته و موفق [[اسلام]] و [[ایران|ایران]] در حوزه های مربوط به موضوع.
 +
*#بسترسازی های لازم قانونی و انجام حمایت های ویژه از نهادهای واسط بین دانشگاه و جامعه از قبیل انجمن های علمی و انجمن دانش آموختگان.
 +
*#استفاده از رسانه های جمعی و شبکه های اطلاع رسانی برای توسعه آموزش های نیمه حضوری و غیرحضوری.
 +
*#گسترش و توسعه نهادهای آموزشی، پژوهشی و علمی، آموزش های عالی آزاد و دوره های تخصصی کوتاه مدت.
 +
*#بررسی و پژوهش به منظور بهره گیری از نظام های آموزش سنتی و بومی در ایران و اسلام.
 +
*#تلاش و برنامه ریزی برای گسترش ارتباط دانشگاهیان با محققان و صاحبنظران خارج از دانشگاه.
 +
*راهبرد ۶: قانونمند کردن فعالیت های فرهنگی و سیاسی دانشجویان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم و آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو و تحرک و فعالیت و ارتقای اندیشه‌های دینی. سیاست های اجرایی:
 +
*#وضع قوانین و ضوابط مناسب برای فعالیت های فرهنگی و سیاسی.
 +
*#ترویج و تقویت روحیه قانوگرایی در میان دانشجویان و تشکل ها و نهادهای دانشجویی.
 +
*#به رسمیت شناختن تشکل های مختلف با سلایق و گرایش های متنوع و متکثر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در دانشگاه و در چارچوب قوانین و مقررات.
 +
*#تعمیم حمایت های قانونی از دانشجویان به عرصه های بیرون از دانشگاه.
 +
*#حمایت فعال مدیریت های دانشگاهها از انجام فعالیت های دینی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی توسط دانشجویان در چارچوب قوانین و ضوابط و رعایت تعادل میان آنان و پرهیز از تبعیض و جهت گیریهای غیرقانونی.
 +
*#تأمین فضای امن، مطمئن و سالم برای طرح بحث های فرهنگی، اجتماعی و دین شناسی.
 +
*#هدایت فعالیت های فرهنگی و سیاسی به سمت ایجاد وحدت، همدلی و اخوت ایمانی.
 +
*#زمینه سازی مناسب برای ارتباط متقابل و گفتگوی همدلانه دانشجویان دانشگاهها با طلاب علوم دینی.
 +
*راهبرد ۷: حل مشکلات اجتماعی‌ و معشیتی دانشجویان به منظور فراهم آوردن بستر لازم برای فعالیت های علمی،‌ فرهنگی و دینی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تقویت فرهنگ مشاوره و توسعة نهادهای مشاوره‌ای.
 +
*#حمایت و تشویق و ایجاد تسهیلات برای ازدواج دانشجویان.
 +
*#تلاش برای توسعه منابع مالی دانشگاهها و تنوع بخشی آنها.
 +
*#تأکید بر اصل کفاف و تأمین متناسب با شئون نیازهای دانشجویی با تأکید بر ساده زیستی.
 +
*#حمایت مادی و اجتماعی از دانشجویان نیازمند با حفظ عزت و حرمت آنان.
 +
*#فراهم آوردن امکانات و زمینه های لازم برای دستیابی به منزلت شایسته اجتماعی دانشجویان در ابعاد مادی و معنوی.
 +
*#زمینه سازی برای مشارکت بیشتر دانشجویان در امور رفاهی، صنفی، آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و اجرایی.
 +
*راهبرد ۸: نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر علمی و اخلاقی دانشجویان و توصیه و تأکید بر خود ارزیابی آنها. سیاست های اجرایی:
 +
*#تدوین شاخص ها و روشهای ارزیابی اخلاق فردی، اجتماعی و عبادی بر پایه آموزه‌های دینی.
 +
*#تدوین شاخص ها و روشهای ارزیابی فعالیت های علمی بر پایه‌ آموزه‌های دینی.
 +
*#فراهم آوردن زمینه مشارکت تشکل های علمی و فرهنگی در فرایند ارزیابی.
 +
*#جلب مشارکت دانشجویان در فرایند ارزیابی فعالیت های علمی، فرهنگی و اخلاقی.
 +
*#استمرار و پیوستگی نظارت و ارزیابی به منظور رسیدن به توصیف و تحلیل شرایط موجود و ارائه راهکارهای مناسب برای رسیدن به وضعیت مطلوب.
  
−
3. نظام برنامه ريزي فرهنگي
+
===۳. نظام برنامه ریزی فرهنگی===
  
−
احياء حفظ و ترويج فرهنگ اصيل اسلام در محيطهاي علمي با استفاده از روشهاي كارآمد و هماهنگ با محيطهاي علمي.
+
*راهبرد ۱: احیاء حفظ و ترویج فرهنگ اصیل [[اسلام]] در محیطهای علمی با استفاده از روشهای کارآمد و هماهنگ با محیطهای علمی. سیاست های اجرایی:
 +
*#ضابطه‌مند کردن فعالیت های دینی و تربیتی با تأکید بر مشارکت دانشجویان و دانشگاهیان و با محوریت نهاد نمایندگی.
 +
*#برنامه‌ریزی و زمینه‌سازی برای دستیابی دانشگاهیان به مبانی فرهنگ اصیل اسلامی و دفاع از آرمان‌ها و ارزش های انقلاب اسلامی.
 +
*#محوریت بخشیدن به فرهنگ و ارزشهای اصیل اسلامی در برنامه‌ها و فعالیت های مختلف فرهنگی
 +
*#تأکید بر نقش مؤثر و فعال و مشارکت همه جانبه دانشگاهیان در طرح‌ها، برنامه‌ها و مطالعات فرهنگی.
 +
*#استفاده بهینه و متناسب از ظرفیت‌های علمی و پژوهشی دانشگاهها برای طراحی و شناسایی روش‌های مفید و کارآمد به منظور احیاء فرهنگ اصیل اسلام.
 +
*#تلاش و برنامه‌ریزی برای معرفی شخصیت های مؤثر و موفق دینی و علمی.
 +
*#شناخت و انجام مطالعات در مورد ویژگی های محیطهای علمی به منظور برنامه‌ریزیهای کارآمد فرهنگی.
 +
*راهبرد ۲: توجه به مبانی اسلامی در تدوین نظام برنامه‌ریزی فرهنگی به منظور تحقق آرمانها و ارزشهای انقلاب اسلامی. سیاستهای اجرایی:
 +
*#تدوین اهداف، شاخصها و الگوها، در نظام برنامه‌ریزی فرهنگی بر اساس مبانی اسلامی.
 +
*#تأکید بر ارتباط متقابل علم و ارزشهای دینی و برنامه‌ریزی به منظور ارتقاء توأمان آنها.
 +
*#تأکید بر اسلام ناب محمدی، مطرح شده از سوی حضرت [[امام خمینی]]، به عنوان جلوه‌ای اصیل از فرهنگ اسلام در نظام برنامه‌ریزی فرهنگی.
 +
*#جلب مشارکت اندیشمندان،‌ متفکران و صاحب نظران در تدوین نظام برنامه‌ریزی به منظور تعمیق ارزش‌های اسلامی و توسعه فرهنگی‌.
 +
*#توجه به پدیده جهانی شدن و آثار مثبت و منفی آن و ارائه راهکارهای مناسب برای حفظ و تقویت روحیه اسلامی و ملی.
 +
*راهبرد ۳: توجه و تأکید بر توأم بودن نظام برنامه‌ریزی فرهنگی با نظام برنامه‌ریزی درسی، آموزشی،‌ پژوهشی،‌ مدیریتی، اداری و مالی. سیاست های اجرایی:
 +
*#طراحی ساختار نظام برنامه‌ریزی فرهنگی و نظام برنامه‌ریزی درسی، آموزشی، پژوهشی و مدیریتی دانشگاه.
 +
*#مبتنی ساختن برنامه‌ریزی‌های فرهنگی بر پژوهش‌های علمی.
 +
*#استفاده‌ی متناسب از متون و برنامه‌های درسی، نظام مدیریتی، پژوهشی و آموزشی برای ترویج ارزشهای دینی و فرهنگی.
 +
*#تشویق استادان، مدرسان و محققان برای مشارکت در فعالیت های فرهنگی توأم با فعالیت های آموزشی و تحقیقاتی.
 +
*#وضع مقررات و آئین نامه‌های لازم برای حمایت از فعالیت های فرهنگی و تربیتی استادان.
 +
*#وضع مقررات ویژه با تأکید بر شایسته سالاری، برای انتخاب و انتصاب مدیران فرهنگی.
 +
*راهبرد ۴: توجه به ملازمات و پیوستگی نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالی در برنامه‌ریزی های فرهنگی. سیاست های اجرایی:
 +
*#برنامه‌ریزی و تلاش برای حفظ استمرار و انسجام محتوای برنامه‌ها و فعالیت های فرهنگی در نظام آموزش و پرورش و نظام آموزشی عالی، متناسب با شرایط محیطهای آموزشی و دانشگاهی و نیازها و ضرورت های اجتماعی.
 +
*#بازنگری و اصلاح و تقویت نظام تربیت معلم و تربیت دبیر با هماهنگی و همکاری آموزش و پرورش و آموزش عالی.
 +
*راهبرد ۵: زمینه‌سازی به منظور ایجاد توانایی بحث و گفتگو و نقد و ارزیابی سایر فرهنگها و تمدنها. سیاست های اجرایی:
 +
*#حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی از ترویج فرهنگ بحث و گفتگو و نقد و ارزیابی های فرهنگی، اجتماعی و دینی.
 +
*#انجام مطالعات و تحقیقات گسترده و عمیق به منظور آشنایی با فرهنگ و تمدن اسلامی، افزایش توانایی و ظرفیت های لازم برای اخذ و اقتباس و بومی کردن عناصر مفید و همسو و سازگار سایر فرهنگ ها و تمدنها با فرهنگ و تعالیم اصیل اسلامی و مقابله با عناصر و جنبه های ناهمخوان و مضر آنها.
 +
*#تقویت بنیه‌ها و ظرفیت های علمی و ساختاری برای پاسداری از فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و شفاف کردن مرزهای فرهنگی بین فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و سایر فرهنگ ها، تقویت روحیه‌ی خودباوری و خوداتکایی توأم با افزایش روح فعالیت و خلاقیت در تعامل گفتگوی بین فرهنگها.
 +
*#فراهم آوردن امکانات و ایجاد زمینه و ظرفیتهای لازم برای اعطای نقش واقعی و مؤثر به دانشگاهها در پیشبرد علمی و کارآمد گفتگوی تمدنها.
 +
*#تلاش و برنامه ریزی و اقدام برای تعریق و تعیین جایگاه نهادین و سازگار گفتگوی تمدنها با سایر بخشهای آموزش عالی.
 +
*#تلاش برای اعطای نقش برجسته و مؤثر به دانشمندان و فرهیختگان علمی و فرهنگی در گفتگوی تمدنها.
 +
*راهبرد ۶: توجه به مقتضیات زمان و نیازها، علایق و رشته‌های تحصیلی دانشجویان. در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و ارایه چهره‌ای متین و جذّاب از آرمانها و ارزشهای اسلامی. سیاست های اجرایی:
 +
*#توجه به [[احکام]] و ارزش های اسلامی در برنامه‌ریزی‌ها و فعالیت های فرهنگی.
 +
*#حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی از ابداع و ابتکار در حوزه فعالیت های فرهنگی.
 +
*#حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی از برنامه‌ها و اقداماتی که با مشارکت اکثریت دانش‌آموزان همراه باشد.
 +
*#تلاش برای تنوع بخشی برنامه‌ها و فعالیت های فرهنگی.
 +
*#تأکید بر طراحی و اجرای برنامه‌های جذاب و تعالی‌بخش فرهنگی از طریق روشهای مناسب علمی.
 +
*#تأکید بر طراحی و اجرای برنامه‌های فرهنگی متناسب با رشته های تحصیلی و علایق متنوع و مختلف دانشجویان.
 +
*#تأکید بر ایجاد تعادل و سازگاری بین فرهنگ و ارزشهای اسلامی و مقتضیات زمان در برنامه‌ریزی‌ها و فعالیتهای فرهنگی.
 +
*راهبرد ۷: رعایت ویژگی های معماری اسلامی و ملی در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاه. سیاست های اجرایی:
 +
*#بازشناسی و تعریف نوین از مفاهیم و ارزش های فرهنگی نهفته در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی برای الگوبرداری در ساخت و ساز فضای کالبدی دانشگاه متناسب با مقتضیات زمان.
 +
*#ایجاد الزامات قانونی برای طراحی طرح‌های جامع دانشگاهی بر اساس معماری اسلامی و ملی.
 +
*#حمایت مادی و معنوی از طرح‌ها و اقدامات مربوط به بکارگیری ویژگی های معماری اسلامی و ملی در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاهی.
 +
*#تلاش برای ترکیب ویژگی ها و شیوه‌های معماری اسلامی با فناوری های جدید در طراحی فضاهای دانشگاهی.
 +
*#اولویت دادن به نامهای دینی،‌ تاریخی‌، ملی در نامگذاری دانشگاهها و زیر مجموعه‌های دانشگاهی.
 +
*#در نظر گرفتن نسبت عددی دانشجویان دختر و پسر در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاهها.
 +
*#توجه به ویژگیهای روحی ـ روانی متمایز دانشجویان دختر و پسر در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاهها.
 +
*راهبرد ۸: توجه و اهتمام ویژه به احداث مساجد و نمازخانه در مراکز آموزشی و اختصاص امکانات و تسهیلات در خور شأن به آن. سیاستهای اجرایی:
 +
*#التزام به احداث، راه‌اندازی و تعمیر و نگهداری مساجد و نمازخانه‌ها و حمایت مادی و معنوی از فعالیتهای فرهنگی این نهاد.
 +
*#اختصاص مکانها و نقاط مناسب برای احداث مساجد و نمازخانه‌ها در دانشگاهها.
 +
*#طراحی و معماری مساجدی که امکان انجام سایر فعالیت های دینی و فرهنگی در آنها ممکن باشد.
 +
*#تلاش برای محوریت بخشیدن به مساجد در فعالیتهای فرهنگی و دینی دانشگاهها.
 +
*#تلاش برای انتخاب ائمه جماعت مناسب و آشنا با محیط های دانشگاهی.
 +
*راهبرد ۹: توجه به حفظ عفاف در مراکز آموزشی به ویژه تنظیم روابط بین دانشجویان دختر و پسر و تلاش در جهت فراهم کردن زمینه های مناسب برای این منظور و کاهش اختلاط آنها. سیاستهای اجرایی:
 +
*#تبیین و ترویج فرهنگ عفاف در محیط‌های آموزشی بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در این زمینه.
 +
*#تلاش برای رعایت حدود و ضوابط شرعی در روابط دختر و پسر بر اساس احکام حکومتی (نظریات امام خمینی و مقام معظم رهبری)
 +
*#طراحی و معماری فضاهای دانشگاهی و برنامه‌ریزهای آموزشی و پرورشی به نحوی که منجر به کاهش اختلاط دانشجویان دختر و پسر گردد.
 +
*#تشویق و ترغیب دانشجویان به ازدواج با رعایت اصل سادگی و پرهیز از تکلف.
 +
*#انجام پژوهش های علمی به منظور تعریف و تعیین معیارها، ضوابط و حدود کاهش اختلاط میان دانشجویان دختر و پسر.
 +
*راهبرد ۱۰: هماهنگی در سیاستگذاری فرهنگی مراکز علمی با رعایت مقتضیات اجرایی. سیاست های اجرایی:
 +
*#توجه و تأکید بر سیاستهای کلان نظام و ملحوظ کردن متناسب آنها در سطوح اجرایی.
 +
*#تمرکز در سیاستگذاری و برنامه‌ریزی های کلان بر اساس مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی و عدم تمرکز در سطوح برنامه‌ریزی های خرد و اجرایی با تأکید بر هماهنگی.
 +
*#استفاده بهینه از امکانات موجود در مراکز فرهنگی به منظور افزایش مشارکت و بهره‌وری.
 +
*#تقویت نقش شوراهای فرهنگی دانشگاهها در چارچوب مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی.
 +
*راهبرد ۱۱: نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر برنامه‌ریزی فرهنگی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعیین و تعریف شاخص ها و معیارهای نظارت و ارزیابی.
 +
*#تأکید بر صراحت و شفافیت و هماهنگی در نظارت و ارزیابی.
 +
*#مبتنی کردن تشویق و ارتقاء و تخصیص منابع بر نتایج ارزیابی ها.
 +
*#حفظ، استمرار و تداوم نظارت و ارزیابی فرهنگی و ارائه گزارش های سالانه.
 +
*#مبتنی کردن برنامه‌‌ریزی های فرهنگی در مقاطع مختلف بر نتایج ارزیابی و نظارت.
  
−
توجه به مباني اسلامي در تدوين نظام برنامه‌ريزي فرهنگي به منظور تحقق آرمانها و ارزشهاي انقلاب اسلامي.
+
===۴. متون و برنامه ریزی درسی===
  
−
توجه و تأكيد بر توأم بودن نظام برنامه‌ريزي فرهنگي با نظام برنامه‌ريزي درسي، آموزشي،‌ پژوهشي،‌ مديريتي، اداري و مالي.
+
*راهبرد ۱: طراحی نظام آموزشی، تدوین متون و برنامه‌های درسی در تمامی شاخه های علوم بر اساس جهان‌بینی الهی و پژوهش در پدیده‌های هستی به منظور شناخت و شناساندن آیات الهی در جهان. سیاست های اجرایی:
 +
*#توجه به اصول متقن و محکم جهان‌بینی الهی در طراحی نظام آموزشی و تدوین متون و برنامه‌های درسی
 +
*#معرفی کتاب طبیعت (آفاق) در متون آموزشی به عنوان نشانه‌های حکمت الهی.
 +
*#فراهم کردن زمینه‌های لازم برای تعالی افکار و اندیشه های مختلف به منظور نشان دادن قوت اندیشه‌ اسلامی.
 +
*#تلاش برای جلب مشارکت دانشگاهیان و صاحبنظران حوزوی به منظور ارائه پیشنهاد به دستگاههای اجرایی در تحقق این راهبرد.
 +
*#استفاده از ظرفیت های پژوهشی و علمی دانشگاهها برای طراحی نظام آموزشی، پرورشی تدوین متون و برنامه‌های درسی.
 +
*#استفاده از تجارب موجود داخلی و خارجی در این زمینه.
 +
*#انجام مطالعات مستمر برای ایجاد قابلیت ها و انعطاف های لازم در نظام آموزشی و متون و برنامه‌های درسی به منظور روزآمد کردن آنها.
 +
*راهبرد ۲: توجه به هماهنگی و همسویی [[علم]] و [[دین|دین]] در طراحی و تدوین برنامه‌ها و متون درسی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعریف و تبیین مفهوم همسویی و هماهنگی علم و دین با استفاده از دیدگاههای صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی.
 +
*#تدوین شاخص‌ها و روشهای ملحوظ کردن مفهوم هماهنگی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ها و متون درسی.
 +
*#تأکید بر ضرورت و تشویق علم آموزی از منظر دین.
 +
*#تشویق و پاسداشت برجستگان علم و دانش از موضع اسلام.
 +
*راهبرد ۳: بازنگری نظام برنامه‌ریزی درسی و اصلاح و تدوین متون درسی با استفاده از روشهای نوین و کارآمد علمی و مفاهیم و ارزشهای اسلامی. سیاست های اجرایی:
 +
*#جلب مشارکت متخصصان برنامه‌ریزی آموزشی و صاحبنظران علوم اسلامی در تدوین متون درسی.
 +
*#توجه به جاذبه، تنوع و انعطاف‌پذیری در تدوین متون درسی.
 +
*#انجام مطالعات مستمر و همه‌جانبه برای ارائه تصویری روزآمد و جذاب از مفاهیم و ارزشهای اصیل اسلامی.
 +
*#برقراری ارتباط دقیق، طبیعی، به دور از تکلف و تصنع میان مفاهیم و ارزشهای اسلامی و محتوای برنامه ها و دروس.
 +
*#توجه خاص به فلسفه علم و تعیین جهت‌گیری علوم و فعالیتهای علمی در مسیر کمال انسانی.
 +
*راهبرد ۴: طراحی و تدوین متون و برنامه‌های درسی بر اساس مبانی اسلامی به ویژه در رشته‌های علوم انسانی. سیاست های اجرایی:
 +
*#استفاده از نظرات و آراء صاحبنظران علوم اسلامی و انسانی حوزه و دانشگاه در زمینه تدوین متون و برنامه‌های درسی.
 +
*#ارائه تصویری هماهنگ، سازگار و معقول از ابتناء رشته‌ها علوم انسانی‌ بر مبانی اسلامی.
 +
*#انجام مطالعات و تدوین شاخص ها و روشهای مشخص برای ایجاد ارتباط و سازگاری بین علوم انسانی و مبانی اسلامی.
 +
*#تقویت و هدایت روحیه نقادی به عنوان یک قابلیت ذهنی و یک روش در تدوین متون علوم انسانی.
 +
*#استفاده از تجارب جهانی در زمینه ارتباط علوم انسانی و مفاهیم ارزش ها و روش های اسلامی در تدوین متون علوم انسانی.
 +
*#توجه خاص به فلسفه علم و تعیین جهت گیری علوم و فعالیت های علمی در مسیر کمال انسانی.
 +
*راهبرد ۵: هدایت نظام برنامه‌ریزی درسی به سمت تقویت فضایل اخلاقی و اجتماعی، پرورش قدرت ابداع و ابتکار و اعتماد به نفس و ایجاد باور به مبانی دینی و التزام به مسئولیت های اجتماعی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعریف و تدوین الگوها و معیارهای مناسب فضایل و خصلت های اخلاقی و اجتماعی دانش‌آموزان بر اساس تعالیم اسلامی.
 +
*#رعایت مصالح و اقتضائات دوران جوانی و دانشجویی جهت تقویت فضایل اخلاقی و التزام اجتماعی.
 +
*#تقویت روحیه مشارکت دانشجویان در فعالیت های علمی، فرهنگی، دینی، اجتماعی و سیاسی به منظور پرورش اعتماد به نفس آنان.
 +
*#بهره‌گیری از فناوری های نوین آموزشی در تدوین برنامه‌ها و متون درسی به منظور پرورش قدرت ابداع و ابتکار دانشجویان.
 +
*#ایجاد رابطه عقلانی بین آموزشهای درسی و مبانی دینی و اعتقادی در متون و برنامه‌های درسی.
 +
*#روزآمد کردن روشهای آموزش مبانی دینی و اعتقادی اصیل در متون و برنامه‌های درسی.
 +
*راهبرد ۶: توجه و تأکید بر هماهنگی و تناسب متون اخلاق و معارف اسلامی با نیازهای جدید و رشته‌های تحصیلی. سیاست های اجرایی:
 +
*#انجام مطالعات و بررسی های کارشناسانه برای شناسایی و دسته‌بندی نیازهای جدید فرهنگی، علمی، اجتماعی و اعتقادی دانشجویان با توجه به رشته‌های نوین علمی و تحصیلی.
 +
*#تعریف و تبیین نیازها و اقتضائات فضاهای علمی و فرهنگی دانشگاهها متناسب با شرایط زمانی.
 +
*#استفاده هماهنگ از ظرفیت های علمی پژوهشی در دانشگاهها و حوزه‌های علوم دینی به ویژه گروههای معارف اسلامی.
 +
*#تعریف و تدوین چهارچوبهای نظری و عملی ارتباط و تناسب بین رشته‌های تحصیلی مختلف و متون اخلاق و معارف اسلامی.
 +
*#تلاش برای جلب مشارکت هرچه بیشتر اساتید و دانشجویان در تدوین و روزآمد کردن دروس معارف اسلامی.
 +
*#تلاش برای تنوع دروس معارف اسلامی متناسب با رشته‌های تحصیلی.
 +
*#تلاش برای تمرکز فعالیت های پژوهشی و ارزیابی در مورد دروس معارف اسلامی.
 +
*راهبرد ۷: بازشناسی و معرفی مواریث و مفاخر علمی، فرهنگی،‌ تاریخی و معاصر و بهره‌گیری از آنها در تدوین برنامه‌ها و متون درسی برای تقویت روحیه خودباوری و استقلال خواهی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعریف و تدوین معیارهای مشخص برای ارائه الگوهای علمی، فرهنگی، تاریخی و معاصر.
 +
*#ایجاد هماهنگی میان‌ رشته‌های تحصیلی، نیازهای جدید بخشهای مختلف آموزشی متون و برنامه‌های درسی با معرفی مواریث و مفاخر علمی،‌ فرهنگی، تاریخی و معاصر.
 +
*#انجام مطالعات و بررسی‌های علمی و تاریخی برای شناخت مواریث و مفاخر عملی، فرهنگی، تاریخی و معاصر در جهت تقویت هویت اسلامی و ملی.
 +
*#حمایت از تولید محصولات دیداری و شنیداری و بهره‌گیری از فناوری اطلاعات و تأسیس موزه‌های علمی، فرهنگی در مراکز آموزشی به منظور معرفی مواریث و مفاخر علمی و فرهنگی.
 +
*#توجه به آشناشدن دانشجویان با پیشینه فرهنگ و تمدن اسلامی در تدوین برنامه‌ها و متون درسی.
 +
*#تکریم و تجلیل مفاخر علمی، فرهنگی تاریخی و معاصر در تدوین برنامه‌ها و متون درسی به نحو مقتضی.
 +
*راهبرد ۸: تدوین نظام جامع نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر متون و برنامه‌های آموزشی و درسی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تدوین و تعریف شاخص ها و روشهای بازنگری مستمر متون و برنامه‌های درسی بر اساس مبانی اسلامی، شرایط زمانی، نیازها و ضرورتهای اجتماعی به صورتی اثربخش.
 +
*#الزام به اعمال نتایج نظارت و ارزیابی در تدوین متون و برنامه‌های درسی.
  
−
توجه به ملازمات و پيوستگي نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالي در برنامه‌ريزيهاي فرهنگي.
+
===۵. نظام برنامه ریزی آموزشی و پژوهشی===
  
−
زمينه‌سازي به منظور ايجاد توانايي بحث و گفتگو و نقد و ارزيابي ساير فرهنگها و تمدنها.
+
*راهبرد ۱: اصلاح و تدوین نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی با توجه به نیازهای جامعه و تحولات روزافزون علوم، با تأکید بر گسترش مرزهای دانش و بر اساس مبانی اسلامی. سیاست های اجرایی:
 +
*#شناخت و تحکیم مبانی اسلامی در اصلاح و تدوین نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی.
 +
*#استفاده از صاحبنظران و متخصصان برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی داخل و خارج از دانشگاه به منظور بازنگری، اصلاح و تدوین نظام آموزشی و پژوهشی.
 +
*#مطالعه و بازنگری مستمر برنامه‌های آموزشی و پژوهشی و تجدیدنظر در محتوا و روش ارائه آنها متناسب با تحولات روزافزون علمی و اجتماعی و نیازهای جامعه.
 +
*#شناخت نیازها و ضرورت های جدید اجتماعی، فرهنگی،‌ علمی و اقتصادی و جهت‌دهی نظام آموزشی و پژوهشی برای پاسخگویی آنها.
 +
*#تدوین سیاست های بلندمدت و کلان علمی کشور متناسب با شرایط و نیازهای جامعه، تحولات علمی بین‌المللی و مبانی اسلامی.
 +
*#استفاده بهینه و برنامه‌ریزی شده از ظرفیت های علمی دانشگاهها و مراکز پژوهشی در سطح ملی و بین‌المللی برای تحقق این راهبرد.
 +
*#هدایت نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی به سمت تولید و بومی کردن علم و فناوری های جدید و بالا بردن سهم کشور در تولید آنها.
 +
*راهبرد ۲: توجه ویژه به اهمیت رشته علوم انسانی در تربیت و انسان‌سازی و تأثیرات مثبت و منفی آنها در تحولات فرهنگی با عنایت به وجود قابلیت ها و ظرفیت‌های فراوان در کشور. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعریف و تبیین جایگاه علوم انسانی در چارچوب نظام آموزشی و پژوهشی کشور.
 +
*#تأکید بر اهمیت علوم انسانی در رشد و توسعه متوازن کشور با حمایت های مادی و معنوی از آنها.
 +
*#تقویت بخش هایی از علوم انسانی که از اولویت بیشتری در تربیت، انسان‌سازی و رشد و توسعه کشور برخوردارند.
 +
*#استفاده هماهنگ از ظرفیت های علمی و پژوهشی و متخصصان و صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی رشته‌های علوم انسانی.
 +
*#استفاده بیشتر از آموزه‌های علوم انسانی در ایجاد تحولات مثبت فرهنگی.
 +
*#تأکید بر رشد و توسعه علوم انسانی بومی از طریق خلاقیت و ابداع، بازشناسی و بازتولید سنتهای اصیل اسلامی و ملی و استفاده مستمر و سنجیده از دستاوردهای نوین بشری.
 +
*#تبیین و شفاف سازی پیش فرض های مدون و نامدون علوم انسانی مبتنی بر تعالیم اسلامی و تمایز احتمالی آنها از پیش فرض های دیگر ادیان الهی و تفکر مادی.
 +
*#گشترش ارتباط و تبادل علمی بین اندیشمندان علوم انسانی با مراکز و اندیشمندان جهان اسلام و دیگر کشورها.
 +
*راهبرد ۳: ایجاد هماهنگی و تناسب بین نظام آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی با توجه به ملازمت و پیوستگی آنها. سیاستهای اجرایی:
 +
*#تدوین نظام جامع آموزش و پژوهش بر اساس اهداف مشترک آموزش عالی و آموزش و پرورش
 +
*#تعیین و تبیین حلقه‌های پیوستگی بین نظام‌های آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی بویژه در حوزه آموزشهای دینی.
 +
*#ایجاد الزامات مقتضی و متناسب برای هماهنگی در مقام طراحی و تدوین نظام‌های آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی با توجه به انتظارات کوتاه‌مدت،‌ میان مدت و بلند مدت.
 +
*#استفاده هماهنگ و برنامه‌ریزی شده از صاحبنظران در دو حوزه نظام آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی.
 +
*#طراحی و پیش‌بینی ساز و کارهای قانونی و مدیریتی لازم برای حفظ یکپارچگی و هماهنگی آموزش در کشور و تقویت جایگاه شورای اسلامی شدن مراکز آموزش در این خصوص.
 +
*#تعیین اهداف آموزشهای دینی و حفظ پیوستگی و هماهنگی این آموزشها در آموزش و پرورش و آموزش عالی.
 +
*راهبرد ۴: افزایش انعطاف‌پذیری به منظور پاسخگویی به نیازها و تحولات علمی و اجتماعی. سیاست های اجرایی:
 +
*#پیش‌بینی ساز و کارهای انعطاف‌پذیر در نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی ضمن حفظ اصول و مبانی اصیل اسلامی.
 +
*#شناخت دقیق و کارشناسانه نیازها و اقتضائات جدید در عرصة‌ رشد و توسعه علمی و اجتماعی.
 +
*#انجام مطالعات مستمر برای روزآمد کردن شناخت وضعیت موجود در عرصه نیازها و تحولات علمی و اجتماعی.
 +
*#حفظ تعادل منطقی در میزان ثبات یا انعطاف برنامه‌های آموزشی و پژوهشی.
 +
*#تعیین و تدوین شاخص های مشخص و روش های علمی برای تعیین حدود و تعریف مفاهیم مربوط به انعطاف‌پذیری.
 +
*راهبرد ۵: بهره‌گیری از تجارب علمی در سطوح ملی و بین‌المللی به ویژه تجارب حوزه‌های علوم دینی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعیین و تدوین نظام اخذ و اقتباس و انتقال و ترجمه تجارب علمی در سطوح داخلی و خارجی متناسب با فرهنگ اسلامی و ملّی.
 +
*#استفاده بهینه از ظرفیت های علمی و پژوهشی کشور و اسناد و مدارک موجود و مرتبط با موضوع.
 +
*#تعیین و تدوین نظام همکاری متقابل بین حوزه‌های علوم دینی و دانشگاه‌ها در این زمینه.
 +
*#بومی‌سازی تجارب علمی و بین‌المللی در زمینه برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی.
 +
*#بهره‌گیری از فناوری مدرن اطلاع رسانی متناسب با اخلاق و فرهنگ اسلامی.
 +
*راهبرد ۶: توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در بینش اسلامی در طراحی و تدوین برنامه‌های آموزشی و پژوهشی. سیاستهای اجرایی:
 +
*#تعریف و تبیین مفهوم همسوی و هماهنگی علم و دین با استفاده از دیدگاههای صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی.
 +
*#تدوین روشهای ملحوظ کردن مفهوم هماهنگی علم و دین در برنامه‌ها و متون درسی.
 +
*#انجام مطالعات مستمر برای روزآمد کردن جریان همسویی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ ها و متون درسی.
 +
*#پاسخگویی مستمر به پرسش ها و چالش های موجود در زمینه رابطه علم و دین.
 +
*#تأکید بر ضرورت و تشویق علم‌آموزی از منظر دین.
 +
*#تأکید بر دیدگاه اسلام مبنی بر تشویق و پاسداشت علم و عالم.
 +
*راهبرد ۷: تقویت روحیه تحقیق و تتبع، تفکر منتقدانه، استفاده از فناوری های نوین آموزشی و ارائه الگوهای جدید به منظور ایجاد تحول و اصلاح در روشهای تدریس و پژوهش. سیاست های اجرایی:
 +
*#ایجاد سازوکارهای حمایت مادی و معنوی از محققان، مخترعان و مبتکران.
 +
*#تدوین و طراحی شیوه‌های متناسب استفاده از فناوری های نوین آموزشی.
 +
*#طراحی نظام برنامه‌ و مدیریت تحول و اصلاح در روش های تدریس و پژوهش.
 +
*#هدایت تحقیق و تتبع و فرایند تفکر منتقدانه به سمت اصلاح و ابداع و ابتکار.
 +
*#استفاده از صاحبنظران برای ایجاد تحول و اصلاح در روشهای تدریس و پژوهش.
 +
*#تشویق خلاقیت و خودباوری و تقویت اعتماد به نفس در همه زمینه‌های علوم و فنون.
 +
*#ارائه مستمر دوره‌ها و برنامه‌های بازآموزی مربیان و استادان در زمینه روش‌های تدریس و تحقیق.
 +
*#تجهیز مراکز آموزشی به نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای مورد نیاز در جهت تقویت روحیه و فرهنگ تحقیق و تتبع.
 +
*راهبرد ۸: برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی بر اساس پژوهشهای علمی و ایجاد تعادل و تناسب میان آموزش و پژوهش در برنامه‌ها و متون. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعیین و تعریف اولویت های پژوهشی و آموزشی.
 +
*#ایجاد الزامات مقتضی برای ابتناء برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی بر پژوهش های علمی.
 +
*#استفاده از صاحبنظران و متخصصین برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی به منظور ایجاد تعادل و تناسب میان آموزش و پژوهش.
 +
*#ایجاد تناسب و همسویی و هماهنگی بین برنامه‌ریزی آموزشی و درسی.
 +
*#تقویت زیرساختهای پژوهشی در مراکز آموزشی به منظور ایجاد و حفظ موازنه بین آموزش و پژوهش.
 +
*#تدوین متون و ارائه برنامه‌های آموزشی و پژوهشی بر اساس پژوهشهای علمی.
 +
*#توجه به پژوهش به عنوان شیوه‌ای برای آموزش در برنامه‌ریزی آموزشی و درسی.
 +
*#توجه و تأکید به ایجاد آمادگی های قبلی ذهنی و پیش مطالعه در برنامه‌ریزی آموزشی.
 +
*راهبرد ۹: نظارت و ارزیابی هدفمند برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعیین و تعریف شاخص‌ها و معیارهای نظارت و ارزیابی.
 +
*#تأکید بر صراحت و شفافیت و هماهنگی در نظارت و ارزیابی.
 +
*#حفظ و استمرار و تداوم نظارت و ارزیابی و ارائه گزارش های دوره‌ای.
 +
*#مبتنی کردن برنامه‌ریزی‌های آموزشی و پژوهشی بر نتایج ارزیابی و نظارت.
 +
*#نظارت و ارزشیابی (خود ارزیابی) از طریق مشارکت مدیران، مربیان و استادان.
  
−
توجه به مقتضيات زمان و نيازها، علايق و رشته‌هاي تحصيلي دانشجويان.در برنامه‌ريزي‌هاي فرهنگي و ارايه چهره‌اي متين و جذّاب از آرمانها و ارزشهاي اسلامي.
+
===۶. مدیریت===
−
 
 
−
رعايت ويژگيهاي معماري اسلامي و ملي در طراحي فضاهاي كالبدي دانشگاه.
 
−
 
 
−
توجه و اهتمام ويژه به احداث مساجد و نمازخانه در مراكز آموزشي و اختصاص امكانات و تسهيلات در خور شأن به آن.
 
−
 
 
−
توجه به حفظ عفاف در مراكز آموزشي بويژه تنظيم روابط بين دانشجويان دختر و پسر و تلاش در جهت فراهم كردن زمينه هاي مناسب براي اين منظور و كاهش اختلاط آنها.
 
−
 
 
−
هماهنگي در سياستگذاري فرهنگي مراكز علمي با رعايت مقتضيات اجرايي.
 
−
 
 
−
نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر برنامه‌ريزي فرهنگي.
 
−
 
 
−
4. متون و برنامه ريزي درسي
 
−
 
 
−
طراحي نظام آموزشي، تدوين متون و برنامه‌هاي درسي در تمامي شاخه هاي علوم بر اساس جهان‌بيني الهي و پژوهش در پديده‌هاي هستي به منظور شناخت و شناساندن آيات الهي در جهان.
 
−
 
 
−
توجه به هماهنگي و همسويي علم و دين در طراحي و تدوين برنامه‌ها و متون درسي.
 
−
 
 
−
بازنگري نظام برنامه‌ريزي درسي واصلاح و تدوين متون درسي با استفاده از روشهاي نوين و كارآمد علمي و مفاهيم و ارزشهاي اسلامي.
 
−
 
 
−
طراحي و تدوين متون و برنامه‌هاي درسي بر اساس مباني اسلامي بويژه در رشته‌هاي علوم انساني.
 
−
 
 
−
هدايت نظام برنامه‌ريزي درسي به سمت تقويت فضايل اخلاقي و اجتماعي، پرورش قدرت ابداع و ابتكار و اعتماد به نفس و ايجاد باور به مباني ديني والتزام به مسئوليتهاي اجتماعي.
 
−
 
 
−
توجه و تأكيد بر هماهنگي و تناسب متون اخلاق و معارف اسلامي با نيازهاي جديد و رشته‌هاي تحصيلي.
 
−
 
 
−
بازشناسي و معرفي مواريث و مفاخر علمي، فرهنگي،‌ تاريخي و معاصر و بهره‌گيري از آنها در تدوين برنامه‌ها و متون درسي براي تقويت روحيه خودباوري و استقلال خواهي.
 
−
 
 
−
تدوين نظام جامع نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر متون و برنامه‌هاي آموزشي و درسي.
 
−
 
 
−
5. نظام برنامه ريزي آموزشي و پژوهشي
 
−
 
 
−
اصلاح و تدوين نظام برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي با توجه به نيازهاي جامعه و تحولات روزافزون علوم، با تأكيد بر گسترش مرزهاي دانش و بر اساس مباني اسلامي.
 
−
 
 
−
توجه ويژه به اهميت رشته علوم انساني در تربيت و انسان‌سازي و تأثيرات مثبت و منفي آنها در تحولات فرهنگي با عنايت به وجود قابليتها و ظرفيت‌هاي فراوان در كشور.
 
−
 
 
−
ايجاد هماهنگي و تناسب بين نظام آموزشي و پژوهشي آموزش و پرورش و آموزش عالي با توجه به ملازمت و پيوستگي آنها.
 
−
 
 
−
افزايش انعطاف‌پذيري به منظور پاسخگويي به نيازها و تحولات علمي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
بهره‌گيري از تجارب علمي در سطوح ملي و بين‌المللي بويژه تجارب حوزه‌هاي علوم ديني.
 
−
 
 
−
توجه به هماهنگي و همسويي علم و دين در بينش اسلامي در طراحي و تدوين برنامه‌هاي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
تقويت روحيه تحقيق و تتبع، تفكر منتقدانه، استفاده از فناوريهاي نوين آموزشي و ارائه الگوهاي جديد به منظور ايجاد تحول و اصلاح در روشهاي تدريس و پژوهش.
 
−
 
 
−
برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي بر اساس پژوهشهاي علمي و ايجاد تعادل و تناسب ميان آموزش و پژوهش در برنامه‌ها و متون.
 
−
 
 
−
نظارت و ارزيابي هدفمند برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
6. مديريت
 
−
 
 
−
توجه و تأكيد بر تقويت ارزشهاي اسلامي و انقلابي، تعهد اجتماعي، زمان‌شناسي، قانونمندي، تفاهم و احتراز از خودمحوري در طراحي و هدايت نظام مديريتي.
 
−
 
 
−
اصلاح و طراحي نظام جامع و هماهنگ مديريت بر اساس ايجاد تعادل در فعاليتهاي آموزشي، پژوهشي و اجتماعي با توجه و تأكيد بر حذف مراكز موازي تصميم‌گيري، رايزني و مشورت با مسئولان و دست‌اندركاران و جلب مشاركت دانشگاهيان.
 
−
 
 
−
اعتماد به مديران و ايجاد زمينه‌هاي ضروري استقلال عمل در حوزه‌هاي مديريتي براي افزايش توان رقابت سالم و رشد پيشرفت.
 
−
 
 
−
تربيت و انتخاب مديراني متعهد و متخصص با تأكيد بر شايسته سالاري.
 
−
 
 
−
توجه به نقش الگويي استادان در رفتار سازي دانشجويان و الگوسازي بر اساس آن نقش از طريق شناسايي و معرفي و تشويق مديران، استادان، دانشجويان و كارمندان شايسته بر اساس شاخصه‌هاي مديريت در نظام اسلامي.
 
−
 
 
−
تقويت زمينه‌هاي نظري و عملي براي اصلاح مداوم روشهاي مديريتي و افزايش كارآمدي آنها به منظور تحقق ارزشهاي اسلامي و معيارهاي انقلابي.
 
−
 
 
−
نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر به منظور تقويت ابعاد علمي و اسلامي مديريت مراكز آموزشي و علمي.
 
−
 
 
−
===خاتمـــه===
 
−
 
 
−
رعايت اصول حاكم بر دانشگاهها وسياستهاي راهبردي مربوط به هر يك از مؤلفه‌ها آثار و نتايجي را به بار مي‌آورد كه به صورت شاخصهايي قابل بررسي و اندازه‌گيري است. مهمترين شاخصهاي مربوط به اصول و سياستهاي عمومي دانشگاهها عبارت است از:
 
−
 
 
−
1.      افزايش سهم كشور در ابداعات و اختراعات و اكتشافات علمي.
 
−
 
 
−
2.      كاهش وابستگي كشور به بيگانگانه به ويژه در زمينه علوم و صنايع و فن‌آوري.
 
−
 
 
−
3.      ارتقاء سطح فرهنگي عمومي جامعه و افزايش التزام عملي به مقررات و قوانين.
 
−
 
 
−
4.      گسترش زمينه‌هاي بحث و گفتگوي سازنده و آمادگي براي پذيرش آراء صحيح ديگران.
 
−
 
 
−
5.      افزايش دانش آموختگان متعهد، متقي، فاضل، شجاع و حساس به سرنوشت كشور.
 
−
 
 
−
همچنين رعايت اصول و ارزشهاي اسلامي در سياستهاي مربوط به مؤلفه‌هاي مختلف دانشگاهها و ساير مراكز آموزشي نتايجي را به بار مي‌آورد كه به صورت شاخصهايي قابل بررسي و اندازه‌گيري مي‌توان ارائه كرد و مهمترين آنها از اين قرار است:
 
−
 
 
−
1.      افزايش باور عمومي نسبت به عقايد اسلامي و اعتلاي روح معنويت و مكارم فضائل اخلاقي.
 
−
 
 
−
2.      افزايش ميزان تعهد عملي نسبت به احكام و ارزشهاي اسلامي و آرمانهاي انقلاب.
 
−
 
 
−
3.      فراهم شدن زمينه‌هاي مشاركت هرچه بيشتر در انجام برنامه‌هاي ديني و اخلاقي.
 
−
 
 
−
بالا رفتن توان فكري و روحي براي دفاع مؤثر و معقول از دستاوردهاي انقلاب و مبارزه با تهاجم فرهنگي.
 
−
 
 
−
==سياستهاي اجرايي اسلامي شدن==
 
−
 
 
−
1. استاد
 
−
 
 
−
راهبرد1 ـ فراهم آوردن زمينه‌هاي مساعد قانوني و اجرايي براي جذب و گزينش استادان شايسته از نظر علم، ايمان،‌ تقوا،‌ تعهد و آگاهي و پايبندي به مباني و آرمانهاي نظام جمهوري اسلامي ايران.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
1-1- ارزيابي ضوابط و عملكرد جذب و گزينش استاد.
 
−
 
 
−
1-2- تلاش براي جذب استادان برجسته از نظر علم، تقوا و تعهد اجتماعي.
 
−
 
 
−
راهبرد2ـ جذب و گزينش استادان و مدرسان دروس معارف اسلامي به منظور گزينش استادان و مدرساني با تواناييها و شايستگي‌هاي بالاي علمي، معنوي و اخلاقي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
2-1- شناسايي و حمايت از استادان و مدرسان برجسته دروس معارف اسلامي.
 
−
 
 
−
2-2- تلاش براي تقويت آگاهيهاي استادان و مدرسان دروس معارف اسلامي در مورد فضاي اجتماعي و فرهنگي- سياسي، دانشگاهها و آشنايي آنان با اقتضائات دانشجويي و محيط هاي آموزشي دانشگاهي.
 
−
 
 
−
2-3- اعمال حساسيت و دقت در امر آموزش و گزينش استادان و مدرسان معارف اسلامي از نظر علم، اخلاق و رفتار اجتماعي.
 
−
 
 
−
2-4- ارزيابي ضوابط و مقررات جذب و گزينش استادان و مدرسان معارف اسلامي.
 
−
 
 
−
2-5-تقويت و در صورت لزوم تأسيس مراكزي براي تأمين و تربيت استادان معارف اسلامي و ايجاد تسهيلات لازم براي استخدام و جايابي آنان.
 
−
 
 
−
2-6-    انجام پژوهشهاي متناسب با شرايط زماني و مكاني به منظور تقويت و روزآمد كردن دانسته ها و آگاهيهاي مدرسان معارف اسلامي در مورد حوزه هاي كاري مربوط.
 
−
 
 
−
راهبرد3 ـ فراهم كردن زمينه‌هاي مناسب مادي و معنوي براي شناسايي و‌ تبيين و تكريم مقام استادان در دانشگاه و جامعه از ديدگاه اسلام به منظور تشويق و ترغيب آنان و افزايش نشاط و تحرك علمي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
3-1- افزايش اعتبار و منزلت امر تدريس و تحقيق در دانشگاهها.
 
−
 
 
−
3-2- وضع مقررات و ايجاد تسهيلات رفاهي اداري و اجتماعي متناسب با منزلت استادان.
 
−
 
 
−
3-3- تجديد نظر در نظام پرداخت حقوقي و رفاهي استادان به منظور ايجاد تسهيلات لازم براي فعاليت علمي و پژوهشي آنان.
 
−
 
 
−
3-4- تجليل و تكريم مقام رفيع استادان و مفاخر علمي به منظور افزايش نشاط و تحرك علمي و اجتماعي
 
−
 
 
−
3-5- سوق دادن و تشويق اساتيد به جلب مشاركت دانشجويان در محيطهاي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
راهبرد4 ـ برنامه‌ريزي به منظور توأم ساختن فعاليتهاي آموزشي و پژوهشي اعضاي هيئت علمي با نقش تربيتي و اخلاقي آنان در مراكز آموزشي و سطح جامعه.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
4-1-    ترغيب و تشويق استادان به مشاركت در فعاليتهاي تربيتي، فرهنگي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
4-2-    فعال كردن طرح «استاد مشاور»به منظور تسري نقش استادان از حوزه هاي آموزشي به حوزه هاي تربيتي و فرهنگي.
 
−
 
 
−
4-3-    ايجاد تسهيلات مناسب آموزشي و اداري براي پشتيباني از فعاليتهاي تربيتي استادان.
 
−
 
 
−
4-4-    تبيين اهميت نقش تربيتي استادان در ارتقاء شخصيت علمي و اجتماعي دانشجويان.
 
−
 
 
−
راهبرد5 ـ ارتقاي سطح دانش و معرفت ديني، سياسي و اجتماعي استادان متناسب با رشته تخصصي، علايق و تجارب آنان.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
5-1-    تشويق و حمايت از پژوهشهاي فرهنگي، ديني و اجتماعي اعضاي هيئت علمي.
 
−
 
 
−
5-2- توسعه زمينه‌هاي بهره‌مندي اعضاي هيئت علمي از پايگاههاي اطلاع رساني ديني، فرهنگي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
5-3- اعطاء فرصتهاي مطالعاتي ويژه به استادان در زمينه هاي مطالعات ديني، فرهنگي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
5-4-تلاش براي حفظ حرمت و شأن حرفه‌اي استادان در اجراي برنامه‌هاي مربوط به ارتقاء سطح دانش و معرفت ديني، سياسي و اجتماعي آنان.
 
−
 
 
−
5-5- تقويت ارتباط فعال و دوسويه استادان حوزه و دانشگاه.
 
−
 
 
−
راهبرد6 ـ قانونمند كردن فعاليتهاي سياسي و فرهنگي استادان به منظور فراهم آوردن محيطي سالم، آزاد و مطمئن براي بحث و گفتگو، تحرك و فعاليت و ارتقاي ‌انديشه ديني.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
6-1-    ايجاد نظم و انضباط در فعاليتهاي سياسي و فرهنگي در چارچوب قوانين و مقررات.
 
−
 
 
−
6-2-    ايجاد زمينه لازم براي تشويق و ترغيب استادان به تحرك و فعاليت‌ در حوزه‌هاي فرهنگي، سياسي، اجتماعي و ديني.
 
−
 
 
−
6-3-    گسترش و تعميق فرهنگ نقد و گفتگو با تأكيد بر روشهاي اثباتي و اقناعي.
 
−
 
 
−
راهبرد7 ـ نظارت و ارزيابي مستمر علمي اعضاي هيئت علمي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
7-1-  هدايت برنامه و اقدامات مربوط به نظارت و ارزيابي به سمت درون‌زا كردن نظارت و ارزيابي و تحكيم پايه‌هاي خود ارزيابي اعضاي هيئت علمي.
 
−
 
 
−
7-2-    هدايت جريان برنامه‌هاي نظارت و ارزيابي به سمت استفاده از نتايج بدست آمده در تشويق و ترفيع اعضاي هيئت علمي.
 
−
 
 
−
7-3-    تقويت و كيفيت مدار كردن نظارت و ارزيابي به منظور ارتقاء كارآيي و افزايش بهره‌وري.
 
−
 
 
−
7-4-    استمرار و پيوستگي نظارت به منظور توصيف و تحليل شرايط موجود و ارائه راهكارهاي مناسب رسيدن به وضعيت مطلوب.
 
−
 
 
−
2. دانشجو
 
−
 
 
−
راهبرد1ـ ارتقاء سطح بينش اسلامي و اعتقادي دانش‌آموزان براي ورود به آموزش عالي با توجه به پيوستگي و تلازم ميان نظام آموزش عالي با نظام آموزش و پرورش.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
1-1-    بازنگري، تقويت، اصلاح نظام و روزآمد كردن روشها و برنامه‌هاي آموزشي، تربيتي و ديني قبل از دانشگاه.
 
−
 
 
−
1-2-    تلاش براي ايجاد هماهنگي ميان برنامه‌هاي تربيتي و ديني آموزش و پرورش و آموزش عالي.
 
−
 
 
−
1-3-  بازنگري در سيستم جذب و پذيرش نيروي انساني در آموزش و پرورش و برنامه ريزي و اهتمام در جهت اصلاح و تقويت نظام تربيت معلم.
 
−
 
 
−
راهبرد2ـ گسترش و تقويت ايمان و اعتقاد اسلامي،‌ تهذيب و تزكيه نفس و اعتلاي عقلاني و علمي دانشجويان.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
2-1-  بررسي مستمر سياستهاي آموزش ديني و هماهنگ نمودن آنها در سطوح مختلف (از طريق كميته هماهنگي آموزشهاي ديني).
 
−
 
 
−
2-2-  طراحي و بهره گيري از روشهاي دقيق علمي و كارآمد براي ترويج غيرمستقيم معارف و ارزشهاي ديني و تعميق آنها.
 
−
 
 
−
2-3-  تقويت تشكلهاي متنوع علمي، ديني، فرهنگي و صنفي دانشجويان به منظور افزايش نشاط و تحرك و مشاركت آنها.
 
−
 
 
−
2-4-  تعظيم شعائر مذهبي براي اعتلاي روح دين‌باوري و احترام به ارزشهاي مذهبي متناسب با فضاي علمي و فرهنگي دانشگاه.
 
−
 
 
−
2-5-  حمايت مادي و معنوي و پشتيباني از ابداع، ابتكار و خلاقيتهاي عملي، هنري و فرهنگي.
 
−
 
 
−
2-6-  بازنگري مستمر و متناسب با زمان در محتوا و روشهاي ارائه دروس معارف اسلامي براي تعميق محتوا و ايجاد جذابيت در آنها.
 
−
 
 
−
راهبرد3 ـ تقويت روحيه آرمانگرايي، كمال‌جويي، نقّادي، آزادگي، ايثارگري، مشاركت جويي، حقيقت جويي و تشويق و تقويت احساس مسئوليت اجتماعي دانشجويان.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
3-1-    طراحي و اجراي برنامه هاي هدفمند فرهنگي، اجتماعي و فوق برنامه در قالب فعاليتهاي مشاركتي.
 
−
 
 
−
3-2-    معرفي چهره هاي پرتلاش و موفق در حوزه هاي فرهنگي، علمي و اجتماعي متناسب با شرايط روز و محيطهاي دانشگاهي.
 
−
 
 
−
3-3- انجام مطالعات و تحقيقات مستمر براي ارتقاي ارزشها و بازآفريني سنتهاي ملي و مذهبي و انقلابي وفق نياز و متناسب با اقتضائات نوين.
 
−
 
 
−
3-4-    حمايت مادي و معنوي و قانوني از دانشجويان فعال و موفق در عرصه هاي اجتماعي، سياسي، فرهنگي و اسلامي.
 
−
 
 
−
3-5-    تشويق و تأييد دانشجويان نمونه در فعاليتهاي علمي، فرهنگي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
راهبرد4 ـ ارتقاء سطح دانش و بينش سياسي و اجتماعي دانشجويان و تجهيز آنان با تواناييها و قابليتهاي مورد نياز براي تحليل مسائل جامعه و جهان در جهت تحقق آرمانهاي اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
4-1-    آموزش و ترويج روشهاي علمي براي ارتقاء دانش و تعميق بينش و اخلاق سياسي، فرهنگي و اسلامي.
 
−
 
 
−
4-2-    تشويق پژوهشهاي علمي در مورد انقلاب اسلامي و مسائل جهاني مرتبط با آن.
 
−
 
 
−
4-3- بسترسازي مناسب براي تبادل آزاد اطلاعات و اخبار مورد نياز براي تحليل مسائل جامعه و جهان به منظور تحقق آرمانهاي اسلامي.
 
−
 
 
−
4-4-    تلاش براي افزايش قدرت نقد و دوري از سطحي نگري در ميان دانشجويان.
 
−
 
 
−
راهبرد5 ـ تشويق و زمينه‌سازي به منظور مادام‌العمر تلقي كردن تحصيل علم به عنوان يك ارزش و فريضة اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
5-1-    حمايت مادي، معنوي و قانوني از فعاليتهاي تشكلهاي علمي دانشجويي و دانش آموختگان.
 
−
 
 
−
5-2-    تأكيد بر ديدگاه اسلامي در مورد توأم بودن علم و دين و تلاش براي تبيين آن.
 
−
 
 
−
5-3-    در نظر گرفتن تسهيلات مادي و معنوي، ويژه استعدادهاي برجسته، خلاق و درخشان دانشجويي.
 
−
 
 
−
5-4-    تأمين فضاي معنوي مناسب براي تشويق به مادام العمر تلقي كردن علم آموزي.
 
−
 
 
−
5-5- تلاش و برنامه ريزي براي تحكيم و تقويت فضاي معنوي و اخلاقي پرورش استعدادهاي درخشان در كنار ساير اقدامات مربوط به ايجاد تسهيلات ويژه.
 
−
 
 
−
5-6-    الگوسازي مناسب و كارآمد از طريق معرفي شخصيتهاي برجسته و موفق اسلام و ايران در حوزه هاي مربوط به موضوع.
 
−
 
 
−
5-7- بسترسازيهاي لازم قانوني و انجام حمايتهاي ويژه از نهادهاي واسط بين دانشگاه و جامعه از قبيل انجمن هاي علمي و انجمن دانش آموختگان.
 
−
 
 
−
5-8-    استفاده از رسانه هاي جمعي و شبكه هاي اطلاع رساني براي توسعة آموزشهاي نيمه حضوري و غيرحضوري.
 
−
 
 
−
5-9-    گسترش و توسعة نهادهاي آموزشي، پژوهشي و علمي، آموزشهاي عالي آزاد و دوره هاي تخصصي كوتاه مدت.
 
−
 
 
−
5-10-بررسي و پژوهش به منظور بهره گيري از نظام هاي آموزش سنتي و بومي در ايران و اسلام.
 
−
 
 
−
5-11-تلاش و برنامه ريزي براي گسترش ارتباط دانشگاهيان با محققان و صاحبنظران خارج ار دانشگاه.
 
−
 
 
−
راهبرد6 ـ قانونمند كردن فعاليتهاي فرهنگي و سياسي دانشجويان به منظور فراهم آوردن محيطي سالم و آزاد و مطمئن براي بحث و گفتگو و تحرك و فعاليت و ارتقاي انديشه‌هاي ديني.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
6-1-      وضع قوانين و ضوابط مناسب براي فعاليتهاي فرهنگي و سياسي.
 
−
 
 
−
6-2-      ترويج و تقويت روحيه قانوگرايي در ميان دانشجويان و تشكلها و نهادهاي دانشجويي.
 
−
 
 
−
6-3-  به رسميت شناختن تشكلهاي مختلف با سلايق و گرايشهاي متنوع و متكثر سياسي، اجتماعي و فرهنگي در دانشگاه و در چارچوب قوانين و مقررات.
 
−
 
 
−
6-4-      تعميم حمايتهاي قانوني از دانشجويان به عرصه هاي بيرون از دانشگاه.
 
−
 
 
−
6-5-  حمايت فعال مديريتهاي دانشگاهها از انجام فعاليتهاي ديني، فرهنگي، اجتماعي و سياسي توسط دانشجويان در چارچوب قوانين و ضوابط و رعايت تعادل ميان آنان و پرهيز از تبعيض و جهت گيريهاي غيرقانوني.
 
−
 
 
−
6-6-      تأمين فضاي امن، مطمئن و سالم براي طرح بحثهاي فرهنگي، اجتماعي و دين شناسي.
 
−
 
 
−
6-7-      هدايت فعاليتهاي فرهنگي و سياسي به سمت ايجاد وحدت، همدلي و اخوت ايماني.
 
−
 
 
−
6-8-      زمينه سازي مناسب براي ارتباط متقابل و گفتگوي همدلانه دانشجويان دانشگاهها با طلاب علوم ديني.
 
−
 
 
−
راهبرد7 ـ حل مشكلات اجتماعي‌ و معشيتي دانشجويان به منظور فراهم آوردن بستر لازم براي فعاليتهاي علمي،‌ فرهنگي و ديني.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
7-1-    تقويت فرهنگ مشاوره و توسعة نهادهاي مشاوره‌اي.
 
−
 
 
−
7-2-    حمايت و تشويق و ايجاد تسهيلات براي ازدواج دانشجويان.
 
−
 
 
−
7-3-    تلاش براي توسعة منابع مالي دانشگاهها و تنوع بخشي آنها.
 
−
 
 
−
7-4-    تأكيد بر اصل كفاف و تأمين متناسب با شئون نيازهاي دانشجويي با تأكيد بر ساده زيستي.
 
−
 
 
−
7-5-    حمايت مادي و اجتماعي از دانشجويان نيازمند با حفظ عزّت و حرمت آنان.
 
−
 
 
−
7-6-    فراهم آوردن امكانات و زمينه هاي لازم براي دستيابي به منزلت شايسته اجتماعي دانشجويان در ابعاد مادي و معنوي.
 
−
 
 
−
7-7-    زمينه سازي براي مشاركت بيشتر دانشجويان در امور رفاهي، صنفي، آموزشي، پژوهشي، فرهنگي و اجرايي.
 
−
 
 
−
راهبرد8 ـ نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر علمي و اخلاقي دانشجويان و توصيه و تأكيد بر خودارزيابي آنها.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
8-1-    تدوين شاخصها و روشهاي ارزيابي اخلاق فردي، اجتماعي و عبادي بر پايه آموزه‌هاي ديني.
 
−
 
 
−
8-2-    تدوين شاخصها و روشهاي ارزيابي فعاليتهاي علمي بر پايه‌ آموزه‌هاي ديني.
 
−
 
 
−
8-3-    فراهم آوردن زمينه مشاركت تشكلهاي علمي و فرهنگي در فرايند ارزيابي.
 
−
 
 
−
8-4-    جلب مشاركت دانشجويان در فرايند ارزيابي فعاليتهاي علمي، فرهنگي و اخلاقي.
 
−
 
 
−
8-5- استمرار و پيوستگي نظارت و ارزيابي به منظور رسيدن به توصيف و تحليل شرايط موجود و ارائه راهكارهاي مناسب براي رسيدن به وضعيت مطلوب.
 
−
 
 
−
3. نظام برنامه ريزي فرهنگي
 
−
 
 
−
راهبرد1ـ احياء حفظ و ترويج فرهنگ اصيل اسلام در محيطهاي علمي با استفاده از روشهاي كارآمد و هماهنگ با محيطهاي علمي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
1-1-    ضابطه‌مند كردن فعاليتهاي ديني و تربيتي با تأكيد بر مشاركت دانشجويان و دانشگاهيان و با محوريت نهاد نمايندگي.
 
−
 
 
−
1-2-    برنامه‌ريزي و زمينه‌سازي براي دستيابي دانشگاهيان به مباني فرهنگ اصيل اسلامي و دفاع از آرمان‌ها و ارزشهاي انقلاب اسلامي
 
−
 
 
−
1-3-    محوريّت بخشيدن به فرهنگ و ارزشهاي اصيل اسلامي در برنامه‌ها و فعاليتهاي مختلف فرهنگي
 
−
 
 
−
1-4-    تأكيد بر نقش مؤثر و فعال و مشاركت همه جانبه دانشگاهيان در طرح‌ها، برنامه‌ها و مطالعات فرهنگي.
 
−
 
 
−
1-5- استفاده بهينه و متناسب از ظرفيت‌هاي علمي و پژوهشي دانشگاهها براي طراحي و شناسايي روش‌هاي مفيد و كارآمد به منظور احياء فرهنگ اصيل اسلام.
 
−
 
 
−
1-6-    تلاش و برنامه‌ريزي براي معرفي شخصيتهاي مؤثر و موفق ديني و علمي.
 
−
 
 
−
1-7-    شناخت و انجام مطالعات در مورد ويژگيهاي محيطهاي علمي به منظور برنامه‌ريزيهاي كارآمد فرهنگي.
 
−
 
 
−
راهبرد2 ـ توجه به مباني اسلامي در تدوين نظام برنامه‌ريزي فرهنگي به منظور تحقق آرمانها و ارزشهاي انقلاب اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
2-1-    تدوين اهداف، شاخصها و الگوها، در نظام برنامه‌ريزي فرهنگي بر اساس مباني اسلامي.
 
−
 
 
−
2-2-    تأكيد بر ارتباط متقابل علم و ارزشهاي ديني و برنامه‌ريزي به منظور ارتقاء توأمان آنها.
 
−
 
 
−
2-3- تأكيد بر اسلام ناب محمدي، مطرح شده از سوي حضرت امام خميني(ره)، به عنوان جلوه‌اي اصيل از فرهنگ اسلام در نظام برنامه‌ريزي فرهنگي.
 
−
 
 
−
2-4-    جلب مشاركت انديشمندان،‌ متفكران و صاحبنظران در تدوين نظام برنامه‌ريزي به منظور تعميق ارزش‌هاي اسلامي و توسعه فرهنگي‌.
 
−
 
 
−
2-5-    توجه به پديده جهاني شدن و آثار مثبت و منفي آن و ارائه راهكارهاي مناسب براي حفظ و تقويت روحيه اسلامي و ملي.
 
−
 
 
−
راهبرد3 ـ توجه و تأكيد بر توأم بودن نظام برنامه‌ريزي فرهنگي با نظام برنامه‌ريزي درسي، آموزشي،‌ پژوهشي،‌ مديريتي، اداري و مالي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
3-1-    طراحي ساختار نظام برنامه‌ريزي فرهنگي و نظام برنامه‌ريزي درسي، آموزشي، پژوهشي و مديريتي دانشگاه.
 
−
 
 
−
3-2-    مبتني ساختن برنامه‌ريزي‌هاي فرهنگي بر پژوهش‌هاي علمي.
 
−
 
 
−
3-3-    استفاده‌ي متناسب از متون و برنامه‌هاي درسي، نظام مديريتي، پژوهشي و آموزشي براي ترويج ارزشهاي ديني و فرهنگي.
 
−
 
 
−
3-4-    تشويق استادان، مدرسان و محققان براي مشاركت در فعاليتهاي فرهنگي توأم با فعاليتهاي آموزشي و تحقيقاتي.
 
−
 
 
−
3-5-    وضع مقررات و آئين نامه‌هاي لازم براي حمايت از فعاليتهاي فرهنگي و تربيتي استادان.
 
−
 
 
−
3-6-    وضع مقررات ويژه با تأكيد بر شايسته سالاري، براي  انتخاب و انتصاب مديران فرهنگي.
 
−
 
 
−
راهبرد4 ـ توجه به ملازمات و پيوستگي نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالي در برنامه‌ريزيهاي فرهنگي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
4-1- برنامه‌ريزي و تلاش براي حفظ استمرار و انسجام محتواي برنامه‌ها و فعاليتهاي فرهنگي در نظام آموزش و پرورش و نظام آموزشي عالي، متناسب با شرايط محيطهاي آموزشي و دانشگاهي و نيازها و ضرورتهاي اجتماعي.
 
−
 
 
−
4-2-    بازنگري و اصلاح و تقويت نظام تربيت معلم و تربيت دبير با هماهنگي و همكاري آموزش و پرورش و آموزش عالي.
 
−
 
 
−
راهبرد5 ـ زمينه‌سازي به منظور ايجاد توانايي بحث و گفتگو و نقد و ارزيابي ساير فرهنگها و تمدنها.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
5-1-    حمايت و پشتيباني مادي و معنوي از ترويج فرهنگ بحث و گفتگو و نقد و ارزيابيهاي فرهنگي، اجتماعي و ديني.
 
−
 
 
−
5-2- انجام مطالعات و تحقيقات گسترده و عميق به منظور آشنايي با فرهنگ و تمدن اسلامي، افزايش توانايي و ظرفيتهاي لازم براي اخذ و اقتباس و بومي كردن عناصر مفيد و همسو و سازگار ساير فرهنگها و تمدنها با فرهنگ و تعاليم اصيل اسلامي و مقابله با عناصر و جنبه هاي ناهمخوان و مضر آنها.
 
−
 
 
−
5-3- تقويت بنيه‌ها و ظرفيتهاي علمي و ساختاري براي پاسداري از فرهنگ اسلامي ـ ايراني و شفاف كردن مرزهاي فرهنگي بين فرهنگ اسلامي ـ ايراني و ساير فرهنگها، تقويت روحيه‌ي خودباوري و خوداتكايي توأم با افزايش روح فعاليت و خلاقيت در تعامل گفتگوي بين فرهنگها.
 
−
 
 
−
5-4- فراهم آوردن امكانات و ايجاد زمينه و ظرفيتهاي لازم براي اعطاي نقش واقعي و مؤثر به دانشگاهها در پيشبرد علمي و كارآمد گفتگوي تمدنها.
 
−
 
 
−
5-5-    تلاش و برنامه ريزي و اقدام براي تعريق و تعيين جايگاه نهادين و سازگار گفتگوي تمدنها با ساير بخشهاي آموزش عالي.
 
−
 
 
−
5-6-    تلاش براي اعطاي نقش برجسته و مؤثر به دانشمندان و فرهيختگان علمي و فرهنگي در گفتگوي تمدنها.
 
−
 
 
−
راهبرد6 ـ توجه به مقتضيات زمان و نيازها، علايق و رشته‌هاي تحصيلي دانشجويان.در برنامه‌ريزي‌هاي فرهنگي و ارايه چهره‌اي متين و جذّاب از آرمانها و ارزشهاي اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
6-1-    توجه به احكام و ارزشهاي اسلامي در برنامه‌ريزي‌ها و فعاليتهاي فرهنگي.
 
−
 
 
−
6-2-    حمايت و پشتيباني مادي و معنوي از ابداع و ابتكار در حوزة فعاليتهاي فرهنگي.
 
−
 
 
−
6-3-    حمايت و پشتيباني مادي و معنوي از برنامه‌ها و اقداماتي كه با مشاركت اكثريت دانش‌آموزان همراه باشد.
 
−
 
 
−
6-4-    تلاش براي تنوع بخشي برنامه‌ها و فعاليتهاي فرهنگي.
 
−
 
 
−
6-5-    تأكيد بر طراحي و اجراي برنامه‌هاي جذاب و تعالي‌بخش فرهنگي از طريق روشهاي مناسب علمي.
 
−
 
 
−
6-6-    تأكيد بر طراحي و اجراي برنامه‌هاي فرهنگي متناسب با رشته هاي تحصيلي و علايق متنوع و مختلف دانشجويان.
 
−
 
 
−
6-7-    تأكيد بر ايجاد تعادل و سازگاري بين فرهنگ و ارزشهاي اسلامي و مقتضيات زمان در برنامه‌ريزي‌ها و فعاليتهاي فرهنگي.
 
−
 
 
−
راهبرد7ـ رعايت ويژگيهاي معماري اسلامي و ملي در طراحي فضاهاي كالبدي دانشگاه.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
7-1- بازشناسي و تعريف نوين ار مفاهيم و ارزشهاي فرهنگي نهفته در تاريخ فرهنگ و تمدن اسلامي و ايراني براي الگوبرداري در ساخت و ساز فضاي كالبدي دانشگاه متناسب با مقتضيات زمان.
 
−
 
 
−
7-2-    ايجاد الزامات قانوني براي طراحي طرح‌هاي جامع دانشگاهي بر اساس معماري اسلامي و ملي.
 
−
 
 
−
7-3- حمايت مادي و معنوي از طرح‌ها و اقدامات مربوط به بكارگيري ويژگيهاي معماري اسلامي و ملي در طراحي فضاهاي كالبدي دانشگاهي.
 
−
 
 
−
7-4-    تلاش براي تركيب ويژگيها و شيوه‌هاي معماري اسلامي با فناوريهاي جديد در طراحي فضاهاي دانشگاهي.
 
−
 
 
−
7-5-    اولويت دادن به نامهاي ديني،‌ تاريخي‌، ملي در نامگذاري دانشگاهها و زير مجموعه‌هاي دانشگاهي.
 
−
 
 
−
7-6-    در نظر گرفتن نسبت عددي دانشجويان دختر و پسر در طراحي فضاهاي كالبدي دانشگاهها.
 
−
 
 
−
7-7-    توجه به ويژگيهاي روحي ـ رواني متمايز دانشجويان دختر و پسر در طراحي فضاهاي كالبدي دانشگاهها.
 
−
 
 
−
راهبرد8ـ توجه و اهتمام ويژه به احداث مساجد و نمازخانه در مراكز آموزشي و اختصاص امكانات و تسهيلات در خور شأن به آن.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
8-1-    التزام به احداث، راه‌اندازي و تعمير و نگهداري مساجد و نمازخانه‌ها و حمايت مادي و معنوي از فعاليتهاي فرهنگي اين نهاد.
 
−
 
 
−
8-2-    اختصاص مكانها و نقاط مناسب براي احداث مساجد و نمازخانه‌ها در دانشگاهها.
 
−
 
 
−
8-3-    طراحي و معماري مساجدي كه امكان انجام ساير فعاليتهاي ديني و فرهنگي در آنها ممكن باشد.
 
−
 
 
−
8-4-    تلاش براي محوريت بخشيدن به مساجد در فعاليتهاي فرهنگي و ديني دانشگاهها.
 
−
 
 
−
8-5-    تلاش براي انتخاب ائمه جماعت مناسب و آشنا با محيطهاي دانشگاهي.
 
−
 
 
−
راهبرد9ـ توجه به حفظ عفاف در مراكز آموزشي بويژه تنظيم روابط بين دانشجويان دختر و پسر و تلاش در جهت فراهم كردن زمينه هاي مناسب براي اين منظور و كاهش اختلاط آنها.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
9-1-    تبيين و ترويج فرهنگ عفاف در محيط‌هاي آموزشي بر اساس مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي در اين زمينه.
 
−
 
 
−
9-2- تلاش براي رعايت حدود و ضوابط شرعي در روابط دختر و پسر بر اساس احكام حكومتي (نظريات امام خميني(ره) و مقام معظم رهبري)
 
−
 
 
−
9-3-    طراحي و معماري فضاهاي دانشگاهي و برنامه‌ريزهاي آموزشي و پرورشي به نحوي كه منجر به كاهش اختلاط دانشجويان دختر و پسرگردد.
 
−
 
 
−
9-4-    تشويق و ترغيب دانشجويان به ازدواج با رعايت اصل سادگي و پرهيز از تكلف.
 
−
 
 
−
9-5-    انجام پژوهشهاي علمي به منظور تعريف و تعيين معيارها، ضوابط و حدود كاهش اختلاط ميان دانشجويان دختر و پسر.
 
−
 
 
−
راهبرد10 ـ هماهنگي در سياستگذاري فرهنگي مراكز علمي با رعايت مقتضيات اجرايي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
16-1- توجه و تأكيد بر سياستهاي كلان نظام و ملحوظ كردن متناسب آنها در سطوح اجرايي.
 
−
 
 
−
16-2-تمركز در سياستگذاري و برنامه‌ريزيهاي كلان بر اساس مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي و مجلس شوراي اسلامي و عدم تمركز در سطوح برنامه‌ريزيهاي خرد و اجرايي با تأكيد بر هماهنگي.
 
−
 
 
−
16-3- استفاده بهينه از امكانات موجود در مراكز فرهنگي به منظور افزايش مشاركت و بهره‌وري.
 
−
 
 
−
16-4- تقويت نقش شوراهاي فرهنگي دانشگاهها در چارچوب مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي.
 
−
 
 
−
راهبرد11 ـ نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر برنامه‌ريزي فرهنگي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
17-1-    تعيين و تعريف شاخصها و معيارهاي نظارت و ارزيابي.
 
−
 
 
−
17-2-    تأكيد بر صراحت و شفافيت و هماهنگي در نظارت و ارزيابي.
 
−
 
 
−
17-3-    مبتني كردن تشويق و ارتقاء و تخصيص منابع بر نتايج ارزيابي ها.
 
−
 
 
−
17-4-    حفظ، استمرار و تداوم نظارت و ارزيابي فرهنگي و ارائه گزارشهاي سالانه.
 
−
 
 
−
17-5-    مبتني كردن برنامه‌‌ريزيهاي فرهنگي در مقاطع مختلف بر نتايج ارزيابي و نظارت.
 
−
 
 
−
4. متون و برنامه ريزي درسي
 
−
 
 
−
راهبرد1 ـ طراحي نظام آموزشي، تدوين متون و برنامه‌هاي درسي در تمامي شاخه هاي علوم بر اساس جهان‌بيني الهي و پژوهش در پديده‌هاي هستي به منظور شناخت و شناساندن آيات الهي در جهان.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
1-1-    توجه به اصول متقن و محكم جهان‌بيني الهي در طراحي نظام آموزشي و تدوين متون و برنامه‌هاي درسي
 
−
 
 
−
1-2-    معرفي كتاب طبيعت(آفاق) در متون آموزشي به عنوان نشانه‌هاي حكمت الهي.
 
−
 
 
−
1-3-    فراهم كردن زمينه‌هاي لازم براي تعالي افكار و انديشه هاي مختلف به منظور نشان دادن قوت انديشه‌ اسلامي.
 
−
 
 
−
1-4-    تلاش براي جلب مشاركت دانشگاهيان و صاحبنظران حوزوي به منظور ارائه پيشنهاد به دستگاههاي اجرايي در تحقق اين راهبرد.
 
−
 
 
−
1-5-    استفاده از ظرفيتهاي پژوهشي و علمي دانشگاهها براي طراحي نظام آموزشي، پرورشي تدوين متون و برنامه‌هاي درسي.
 
−
 
 
−
1-6-    استفاده از تجارب موجود داخلي و خارجي در اين زمينه.
 
−
 
 
−
1-7-    انجام مطالعات مستمر براي ايجاد قابليتها و انعطافهاي لازم در نظام آموزشي و متون و برنامه‌هاي درسي به منظور روزآمد كردن آنها.
 
−
 
 
−
راهبرد2 ـ توجه به هماهنگي و همسويي علم و دين در طراحي و تدوين برنامه‌ها و متون درسي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
2-1- تعريف و تبيين مفهوم همسويي و هماهنگي علم و دين با استفاده از ديدگاههاي صاحبنظران دانشگاهي و حوزوي.
 
−
 
 
−
2-2- تدوين شاخص‌ها و روشهاي ملحوظ كردن مفهوم هماهنگي علم و دين در طراحي و تدوين برنامه‌ها و متون درسي.
 
−
 
 
−
2-3- تأكيد بر ضرورت و تشويق علم آموزي از منظر دين.
 
−
 
 
−
2-4- تشويق و پاسداشت برجستگان علم و دانش از موضع اسلام.
 
−
 
 
−
راهبرد3 ـ بازنگري نظام برنامه‌ريزي درسي واصلاح و تدوين متون درسي با استفاده از روشهاي نوين و كارآمد علمي و مفاهيم و ارزشهاي اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
3-1-  جلب مشاركت متخصصان برنامه‌ريزي آموزشي و صاحبنظران علوم اسلامي در تدوين متون درسي.
 
−
 
 
−
3-2-  توجه به جاذبه، تنوع و انعطاف‌پذيري در تدوين متون درسي.
 
−
 
 
−
3-3-  انجام مطالعات مستمر و همه‌جانبه براي ارائه تصويري روزآمد و جذاب از مفاهيم و ارزشهاي اصيل اسلامي.
 
−
 
 
−
3-4-  برقراري ارتباط دقيق، طبيعي، به دور از تكلف و تصنع ميان مفاهيم و ارزشهاي اسلامي و محتواي برنامه ها و دروس.
 
−
 
 
−
3-5-  توجه خاص به فلسفه علم و تعيين جهت‌گيري علوم و فعاليتهاي علمي در مسير كمال انساني.
 
−
 
 
−
راهبرد4 ـ طراحي و تدوين متون و برنامه‌هاي درسي بر اساس مباني اسلامي بويژه در رشته‌هاي علوم انساني.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
4-1- استفاده از نظرات و آراء صاحبنظران علوم اسلامي و انساني حوزه و دانشگاه در زمينه تدوين متون و برنامه‌هاي درسي.
 
−
 
 
−
4-2- ارائه تصويري هماهنگ، سازگار و معقول از ابتناء رشته‌ها علوم انساني‌ بر مباني اسلامي.
 
−
 
 
−
4-3- انجام مطالعات و تدوين شاخصها و روشهاي مشخص براي ايجاد ارتباط و سازگاري بين علوم انساني و مباني اسلامي.
 
−
 
 
−
4-4- تقويت و هدايت روحيه نقادي بعنوان يك قابليت ذهني و يك روش در تدوين متون علوم انساني.
 
−
 
 
−
4-5- استفاده از تجارب جهاني در زمينه ارتباط علوم انساني و مفاهيم ارزشها و روشهاي اسلامي در تدوين متون علوم انساني.
 
−
 
 
−
4-6- توجه خاص به فلسفه علم و تعيين جهت گيري علوم و فعاليتهاي علمي در مسير كمال انساني.
 
−
 
 
−
راهبرد5 ـ هدايت نظام برنامه‌ريزي درسي به سمت تقويت فضايل اخلاقي و اجتماعي، پرورش قدرت ابداع و ابتكار و اعتماد به نفس و ايجاد باور به مباني ديني والتزام به مسئوليتهاي اجتماعي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
5-1-تعريف و تدوين الگوها و معيارهاي مناسب فضايل و خصلتهاي اخلاقي و اجتماعي دانش‌آموزان بر اساس تعاليم اسلامي.
 
−
 
 
−
5-2-رعايت مصالح و اقتضائات دوران جواني و دانشجويي جهت تقويت فضايل اخلاقي و التزام اجتماعي.
 
−
 
 
−
5-3-تقويت روحيه مشاركت دانشجويان در فعاليتهاي علمي، فرهنگي، ديني، اجتماعي و سياسي به منظور پرورش اعتماد به نفس آنان.
 
−
 
 
−
5-4- بهره‌گيري از فناوريهاي نوين آموزشي در تدوين برنامه‌ها و متون درسي به منظور پرورش قدرت ابداع و ابتكار دانشجويان.
 
−
 
 
−
5-5-ايجاد رابطه عقلاني بين آموزشهاي درسي و مباني ديني و اعتقادي در متون و برنامه‌هاي درسي.
 
−
 
 
−
5-6-روزآمد كردن روشهاي آموزش مباني ديني و اعتقادي اصيل در متون و برنامه‌هاي درسي.
 
−
 
 
−
راهبرد6 ـ توجه و تأكيد بر هماهنگي و تناسب متون اخلاق و معارف اسلامي با نيازهاي جديد و رشته‌هاي تحصيلي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
6-1- انجام مطالعات و بررسيهاي كارشناسانه براي شناسايي و دسته‌بندي نيازهاي جديد فرهنگي، علمي، اجتماعي و اعتقادي دانشجويان با توجه به رشته‌هاي نوين علمي و تحصيلي.
 
−
 
 
−
6-2-  تعريف و تبيين نيازها و اقتضائات فضاهاي علمي و فرهنگي دانشگاهها متناسب با شرايط زماني.
 
−
 
 
−
6-3-  استفاده هماهنگ از ظرفيتهاي علمي پژوهشي در دانشگاهها و حوزه‌هاي علوم ديني بويژه گروههاي معارف اسلامي.
 
−
 
 
−
6-4-  تعريف و تدوين چهارچوبهاي نظري و عملي ارتباط و تناسب بين رشته‌هاي تحصيلي مختلف و متون اخلاق و معارف اسلامي.
 
−
 
 
−
6-5-  تلاش براي جلب مشاركت هرچه بيشتر اساتيد و دانشجويان در تدوين و روزآمد كردن دروس معارف اسلامي.
 
−
 
 
−
6-6-    تلاش براي تنوع دروس معارف اسلامي متناسب با رشته‌هاي تحصيلي.
 
−
 
 
−
6-7-  تلاش براي تمركز فعاليتهاي پژوهشي و ارزيابي در مورد دروس معارف اسلامي.
 
−
 
 
−
راهبرد7ـ بازشناسي و معرفي مواريث و مفاخر علمي، فرهنگي،‌ تاريخي و معاصر و بهره‌گيري از آنها در تدوين برنامه‌ها و متون درسي براي تقويت روحيه خودباوري و استقلال خواهي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
7-1-تعريف و تدوين معيارهاي مشخص براي ارائه الگوهاي علمي، فرهنگي، تاريخي و معاصر.
 
−
 
 
−
7-2- ايجاد هماهنگي ميان‌رشته‌هاي تحصيلي، نيازهاي جديد بخشهاي مختلف آموزشي متون و برنامه‌هاي درسي با معرفي مواريث و مفاخر علمي،‌ فرهنگي، تاريخي و معاصر.
 
−
 
 
−
7-3-انجام مطالعات و بررسي‌هاي علمي و تاريخي براي شناخت مواريث و مفاخر عملي، فرهنگي، تاريخي و معاصر در جهت تقويت هويت اسلامي و ملي.
 
−
 
 
−
7-4-حمايت از توليد محصولات ديداري و شنيداري و بهره‌گيري از فناوري اطلاعات و تأسيس موزه‌هاي علمي، فرهنگي در مراكز آموزشي به منظور معرفي مواريث و مفاخر علمي و فرهنگي.
 
−
 
 
−
7-5-توجه به آشنا شدن دانشجويان با پيشينه فرهنگ و تمدن اسلامي در تدوين برنامه‌ها و متون درسي.
 
−
 
 
−
7-6- تكريم و تجليل مفاخر علمي، فرهنگي تاريخي و معاصر در تدوين برنامه‌ها و متون درسي بنحو مقتضي.
 
−
 
 
−
راهبرد8 ـ تدوين نظام جامع نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر متون و برنامه‌هاي آموزشي و درسي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
8-1-تدوين و تعريف شاخصها و روشهاي بازنگري مستمر متون و برنامه‌هاي درسي بر اساس مباني اسلامي، شرايط زماني، نيازها و ضرورتهاي اجتماعي بصورتي اثربخش.
 
−
 
 
−
8-2- الزام به اعمال نتايج نظارت و ارزيابي در تدوين متون و برنامه‌هاي درسي.
 
−
 
 
−
5. نظام برنامه ريزي آموزشي و پژوهشي
 
−
 
 
−
راهبرد1ـ اصلاح و تدوين نظام برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي با توجه به نيازهاي جامعه و تحولات روزافزون علوم، با تأكيد بر گسترش مرزهاي دانش و بر اساس مباني اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
1-1- شناخت و تحكيم مباني اسلامي در اصلاح و تدوين نظام برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
1-2-استفاده از صاحبنظران و متخصصان برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي داخل و خارج از دانشگاه به منظور بازنگري، اصلاح و تدوين نظام آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
1-3-مطالعه و بازنگري مستمر برنامه‌هاي آموزشي و پژوهشي و تجديدنظر در محتوا و روش ارائه آنها متناسب با تحولات روزافزون علمي و اجتماعي و نيازهاي جامعه.
 
−
 
 
−
1-4- شناخت نيازها و ضرورتهاي جديد اجتماعي، فرهنگي،‌ علمي و اقتصادي و جهت‌دهي نظام آموزشي و پژوهشي براي پاسخگويي آنها.
 
−
 
 
−
1-5-  تدوين سياستهاي بلندمدت و كلان علمي كشور متناسب با شرايط و نيازهاي جامعه، تحولات علمي بين‌المللي و مباني اسلامي.
 
−
 
 
−
1-6-    استفاده بهينه و برنامه‌ريزي شده از ظرفيتهاي علمي دانشگاهها و مراكز پژوهشي در سطح ملي و بين‌المللي براي تحقق اين راهبرد.
 
−
 
 
−
1-7-هدايت نظام برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي به سمت توليد و بومي كردن علم و فناوريهاي جديد و بالا بردن سهم كشور در توليد آنها.
 
−
 
 
−
راهبرد2ـ توجه ويژه به اهميت رشته علوم انساني در تربيت و انسان‌سازي و تأثيرات مثبت و منفي آنها در تحولات فرهنگي با عنايت به وجود قابليتها و ظرفيت‌هاي فراوان در كشور.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
2-1- تعريف و تبيين جايگاه علوم انساني در چارچوب نظام آموزشي و پژوهشي كشور.
 
−
 
 
−
2-2- تأكيد بر اهميت علوم انساني در رشد و توسعه متوازن كشور با حمايتهاي مادي و معنوي از آنها.
 
−
 
 
−
2-3- تقويت بخشهايي از علوم انساني كه از اولويت بيشتري در تربيت، انسان‌سازي و رشد و توسعه كشور برخوردارند.
 
−
 
 
−
2-4- استفاده هماهنگ از ظرفيتهاي علمي و پژوهشي و متخصصان و صاحبنظران دانشگاهي و حوزوي رشته‌هاي علوم انساني.
 
−
 
 
−
2-5- استفاده بيشتر از آموزه‌هاي علوم انساني در ايجاد تحولات مثبت فرهنگي.
 
−
 
 
−
2-6- تأكيد بر رشد و توسعه علوم انساني بومي از طريق خلاقيت و ابداع، بازشناسي و بازتوليد سنتهاي اصيل اسلامي و ملي و استفاده مستمر و سنجيده از دستاوردهاي نوين بشري.
 
−
 
 
−
2-7-تبيين و شفاف سازي پيش فرضهاي مدون و نامدون علوم انساني مبتني بر تعاليم اسلامي و تمايز احتمالي آنها از پيش فرضهاي ديگر اديان الهي و تفكر مادي.
 
−
 
 
−
2-8- گشترش ارتباط و تبادل علمي بين انديشمندان علوم انساني با مراكز و انديشمندان جهان اسلام و ديگر كشورها.
 
−
 
 
−
راهبرد3ـ ايجاد هماهنگي و تناسب بين نظام آموزشي و پژوهشي آموزش و پرورش و آموزش عالي با توجه به ملازمت و پيوستگي آنها.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
3-1- تدوين نظام جامع آموزش و پژوهش بر اساس اهداف مشترك آموزش عالي و آموزش و پرورش
 
−
 
 
−
3-2- تعيين و تبيين حلقه‌هاي پيوستگي بين نظام‌هاي آموزشي و پژوهشي آموزش و پرورش و آموزش عالي بويژه در حوزة آموزشهاي ديني.
 
−
 
 
−
3-3-ايجاد الزامات مقتضي و متناسب براي هماهنگي در مقام طراحي و تدوين نظام‌هاي آموزشي و پژوهشي آموزش و پرورش و آموزش عالي با توجه به انتظارات كوتاه‌مدت،‌ ميان مدت و بلند مدت.
 
−
 
 
−
3-4- استفاده هماهنگ و برنامه‌ريزي شده از صاحبنظران در دو حوزه نظام آموزشي و پژوهشي آموزش و پرورش و آموزش عالي.
 
−
 
 
−
3-5-طراحي و پيش‌بيني ساز و كارهاي قانوني و مديريتي لازم براي حفظ يكپارچگي و هماهنگي آموزش در كشور و تقويت جايگاه شوراي اسلامي شدن مراكز آموزش در اين خصوص.
 
−
 
 
−
3-6- تعيين اهداف آموزشهاي ديني و حفظ پيوستگي و هماهنگي اين آموزشها در آموزش و پرورش و آموزش عالي.
 
−
 
 
−
راهبرد4ـ افزايش انعطاف‌پذيري به منظور پاسخگويي به نيازها و تحولات علمي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
4-1- پيش‌بيني ساز و كارهاي انعطاف‌پذير در نظام برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي ضمن حفظ اصول و مباني اصيل اسلامي.
 
−
 
 
−
4-2- شناخت دقيق و كارشناسانه نيازها و اقتضائات جديد در عرصة‌ رشد و توسعه علمي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
4-3- انجام مطالعات مستمر براي روزآمد كردن شناخت وضعيت موجود در عرصة نيازها و تحولات علمي و اجتماعي.
 
−
 
 
−
4-4- حفظ تعادل منطقي در ميزان ثبات يا انعطاف برنامه‌هاي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
4-5- تعيين و تدوين شاخصهاي مشخص و روشهاي علمي براي تعيين حدود و تعريف مفاهيم مربوط به انعطاف‌پذيري.
 
−
 
 
−
راهبرد5ـ بهره‌گيري از تجارب علمي در سطوح ملي و بين‌المللي بويژه تجارب حوزه‌هاي علوم ديني.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
5-1- تعيين و تدوين نظام اخذ و اقتباس و انتقال و ترجمة تجارب علمي در سطوح داخلي و خارجي متناسب با فرهنگ اسلامي و ملّي.
 
−
 
 
−
5-2- استفادة بهينه از ظرفيتهاي علمي و پژوهشي كشور و اسناد و مدارك موجود و مرتبط با موضوع.
 
−
 
 
−
5-3- تعيين و تدوين نظام همكاري متقابل بين حوزه‌هاي علوم ديني و دانشگاه‌ها در اين زمينه.
 
−
 
 
−
5-4- بومي‌سازي تجارب علمي و بين‌المللي در زمينة برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
5-5- بهره‌گيري از فناوري مدرن اطلاع رساني متناسب با اخلاق و فرهنگ اسلامي.
 
−
 
 
−
راهبرد6ـ توجه به هماهنگي و همسويي علم و دين در بينش اسلامي در طراحي و تدوين برنامه‌هاي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
6-1-    تعريف و تبيين مفهوم همسوي و هماهنگي علم و دين با استفاده از ديدگاههاي صاحبنظران دانشگاهي و حوزوي.
 
−
 
 
−
6-2-    تدوين روشهاي ملحوظ كردن مفهوم هماهنگي علم و دين در برنامه‌ها و متون درسي.
 
−
 
 
−
6-3-    انجام مطالعات مستمر براي روزآمد كردن جريان همسويي علم و دين در طراحي و تدوين برنامه‌ ها و متون درسي.
 
−
 
 
−
6-4-    پاسخگويي مستمر به پرسشها و چالشهاي موجود در زمينه رابطه علم و دين.
 
−
 
 
−
6-5-    تأكيد بر ضرورت و تشويق علم‌آموزي از منظر دين.
 
−
 
 
−
6-6-    تأكيد بر ديدگاه اسلام مبني بر تشويق و پاسداشت علم و عالم.
 
−
 
 
−
راهبرد7ـ تقويت روحيه تحقيق و تتبع، تفكر منتقدانه، استفاده از فناوريهاي نوين آموزشي و ارائه الگوهاي جديد به منظور ايجاد تحول و اصلاح در روشهاي تدريس و پژوهش.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
7-1- ايجاد سازوكارهاي حمايت مادي و معنوي از محققان، مخترعان و مبتكران.
 
−
 
 
−
7-2- تدوين و طراحي شيوه‌هاي متناسب استفاده از فناوريهاي نوين آموزشي.
 
−
 
 
−
7-3- طراحي نظام برنامه‌ و مديريت تحول و اصلاح در روشهاي تدريس و پژوهش.
 
−
 
 
−
7-4- هدايت تحقيق و تتبع و فرايند تفكر منتقدانه به سمت اصلاح و ابداع و ابتكار.
 
−
 
 
−
7-5- استفاده از صاحبنظران براي ايجاد تحول و اصلاح در روشهاي تدريس و پژوهش.
 
−
 
 
−
7-6-  تشويق خلاقيت و خودباوري و تقويت اعتماد به نفس در همه زمينه‌هاي علوم و فنون.
 
−
 
 
−
7-7- ارائه مستمر دوره‌ها و برنامه‌هاي بازآموزي مربيان و استادان در زمينه روش‌هاي تدريس و تحقيق.
 
−
 
 
−
7-8- تجهيز مراكز آموزشي به نرم‌افزارها و سخت‌افزارهاي مورد نياز در جهت تقويت روحيه و فرهنگ تحقيق و تتبع.
 
−
 
 
−
راهبرد8ـ برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي بر اساس پژوهشهاي علمي و ايجاد تعادل و تناسب ميان آموزش و پژوهش در برنامه‌ها و متون.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
8-1- تعيين و تعريف اولويتهاي پژوهشي و آموزشي.
 
−
 
 
−
8-2- ايجاد الزامات مقتضي براي ابتناء برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي بر پژوهشهاي علمي.
 
−
 
 
−
8-3- استفاده از صاحبنظران و متخصصين برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي به منظور ايجاد تعادل و تناسب ميان آموزش و پژوهش.
 
−
 
 
−
8-4- ايجاد تناسب و همسويي و هماهنگي بين برنامه‌ريزي آموزشي و درسي.
 
−
 
 
−
8-5- تقويت زيرساختهاي پژوهشي در مراكز آموزشي به منظور ايجاد و حفظ موازنه بين آموزش و پژوهش.
 
−
 
 
−
8-6-  تدوين متون و ارائه برنامه‌هاي آموزشي و پژوهشي بر اساس پژوهشهاي علمي.
 
−
 
 
−
8-7- توجه به پژوهش به عنوان شيوه‌اي براي آموزش در برنامه‌ريزي آموزشي و درسي.
 
−
 
 
−
8-8- توجه و تأكيد به ايجاد آمادگيهاي قبلي ذهني و پيش مطالعه در برنامه‌ريزي آموزشي.
 
−
 
 
−
راهبرد9ـ نظارت و ارزيابي هدفمند برنامه‌ريزي آموزشي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
9-1- تعيين و تعريف شاخص‌ها و معيارهاي نظارت و ارزيابي.
 
−
 
 
−
9-2- تأكيد بر صراحت و شفافيت و هماهنگي در نظارت و ارزيابي.
 
−
 
 
−
9-3- حفظ و استمرار و تداوم نظارت و ارزيابي و ارائه گزارشهاي دوره‌اي.
 
−
 
 
−
9-4- مبتني كردن برنامه‌ريزي‌هاي آموزشي و پژوهشي بر نتايج ارزيابي و نظارت.
 
−
 
 
−
9-5- نظارت و ارزشيابي (خود ارزيابي) از طريق مشاركت مديران، مربيان و استادان.
 
−
 
 
−
6. مديريت
 
−
 
 
−
راهبرد1ـ توجه و تأكيد بر تقويت ارزشهاي اسلامي و انقلابي، تعهد اجتماعي، زمان‌شناسي، قانونمندي، تفاهم و احتراز از خودمحوري در طراحي و هدايت نظام مديريتي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
1-1- تعريف و تدوين روشمند و اجماعي شاخص‌هاي ارزشهاي اسلامي و انقلابي.
 
−
 
 
−
1-2- تعيين ضوابط و ويژگيهاي مديران دانشگاهي بر اساس مفاهيمي چون تعهد اجتماعي، زمان‌شناسي، قانونمندي.
 
−
 
 
−
1-3- هدايت نظام مديريتي به سمت مشاركت قانونمندي و پاسخگويي.
 
−
 
 
−
1-4- سوق دادن نظام مديريتي به سمت افزايش مشاركت دانشگاهيان.
 
−
 
 
−
1-5- تقويت قانونمندي و پاسخگويي نظام مديريتي دانشگاهها در ارتباط با وظايف و كاركردهاي خود.
 
−
 
 
−
راهبرد2ـ اصلاح و طراحي نظام جامع و هماهنگ مديريت بر اساس ايجاد تعادل در فعاليتهاي آموزشي، پژوهشي و اجتماعي با توجه و تأكيد بر حذف مراكز موازي تصميم‌گيري، رايزني و مشورت با مسئولان و دست‌اندركاران و جلب مشاركت دانشگاهيان.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
2-1- استفاده از صاحبنظران و متخصصين مديريت در اصلاح و طراحي نظام مديريت دانشگاهها.
 
−
 
 
−
2-2-تفكيك روشمند و علمي حوزه فعاليتهاي آموزشي، پژوهشي و اجتماعي در سطح دانشگاهها به منظور ايجاد روابط متعادل و همسو كردن جهت‌گيري‌هاي عمومي بين آنها.
 
−
 
 
−
2-3- شناسايي دقيق مراكز موازي يا متداخل در تصميم گيريهاي مربوط به آموزش عالي.
 
−
 
 
−
2-4- تعريف و تدوين شاخص‌ها و روشهاي مشاركت در نظام مديريتي دانشگاه.
 
−
 
 
−
2-5- ايجاد روابط هماهنگ و منسجم و منطقي بين مقوله‌هاي مشاركت، اقتدار، پاسخگويي و قانومندي در نظام مديريتي دانشگاهها.
 
−
 
 
−
راهبرد3ـ اعتماد به مديران و ايجاد زمينه‌هاي ضروري استقلال عمل در حوزه‌هاي مديريتي براي افزايش توان رقابت سالم و رشد پيشرفت.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
3-1- تبيين و تعريف مفهوم «استقلال عمل مديران» در چهارچوب نظام مديريتي دانشگاهها.
 
−
 
 
−
3-2- ايجاد رابطه معقول بين اعتماد به مديران و كنترل و ارزيابي و پاسخگو بودن آنان.
 
−
 
 
−
3-3- تدوين شاخصها و روشهاي رقابت و مقايسه، ويژة محيطهاي علمي.
 
−
 
 
−
3-4- تقويت فرهنگ اعتماد به مديران در دانشگاهها.
 
−
 
 
−
راهبرد4ـ تربيت و انتخاب مديراني متعهد و متخصص با تأكيد بر شايسته سالاري.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
4-1-  تبيين و تعريف و شاخص سازي مفهوم «تركيب تعهد و تخصص و شايسته سالاري» در چارچوب نظام مديريتي دانشگاهها.
 
−
 
 
−
4-2-  مواجهة راهبردي با آموزش و تربيت مديران مراكز دانشگاهي و پژوهشي.
 
−
 
 
−
راهبرد5ـ توجه به نقش الگويي استادان در رفتار سازي دانشجويان و الگوسازي بر اساس آن نقش از طريق شناسايي و معرفي و تشويق مديران، استادان، دانشجويان و كارمندان شايسته بر اساس شاخصه‌هاي مديريت در نظام اسلامي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
5-1-    تعيين و تعريف ضوابط متناسب با مراكز دانشگاهي براي استادان، دانشجويان و مديران الگو.
 
−
 
 
−
5-2-  تأكيد بر سياستهاي اقناع و ارشاد در رفتارسازي دانشجويان و تقدم آنها بر روشهاي منع و دفع.
 
−
 
 
−
5-3-    ضابطه‌مند كردن نظام تشويقي بر اساس مباني و شاخصه‌هاي مديريت در نظام اسلامي.
 
−
 
 
−
5-4-  ايجاد تعادل بين ابعاد علمي، فرهنگي و اجتماعي نظام تشويقي در دانشگاهها.
 
−
 
 
−
راهبرد6ـ تقويت زمينه‌هاي نظري و عملي براي اصلاح مداوم روشهاي مديريتي و افزايش كارآمدي آنها به منظور تحقق ارزشهاي اسلامي و معيارهاي انقلابي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
6-1-            انجام مطالعات مستمر به منظور تقويت و غني‌سازي مفاهيم، رويكردها و روشهاي اصلاح نظام مديريتي به منظور افزايش كارآمدي آنها.
 
−
 
 
−
6-2-                        پيش‌بيني نظام تشويقي و ترغيبي متناسب با مراكز دانشگاهي و پژوهشي براي ارائه روشهاي ابداعي و اصلاحي نظام مديريتي.
 
−
 
 
−
6-3-            پيگيري و اصلاح مداوم روشهاي مديريتي از طريق ايجاد ارتباطات گسترده و سازمان‌ يافته بين مراكز دانشگاهي و پژوهشي با همديگر.
 
−
 
 
−
راهبرد7ـ نظارت و ارزيابي هدفمند و مستمر به منظور تقويت ابعاد علمي و اسلامي مديريت مراكز آموزشي و علمي.
 
−
 
 
−
سياستهاي اجرايي:
 
−
 
 
−
9-1-    تعريف و تدوين شاخص‌هاي نظارت و ارزيابي در چارچوب نظام مديريتي.
 
−
 
 
−
9-2-    تأكيد بر صراحت، شفافيت و هماهنگي در نظارت و ارزيابي.
 
−
 
 
−
9-3-    تأكيد بر استمرار و روشمند بودن نظارت و ارزيابي.
 
−
 
 
−
9-4-    مبتني كردن تشويق و ارتقاء بر نتايج نظارت و ارزيابي. <ref> [http://www.iuec.ir/index.aspx?siteid=14&pageid=6152&newsview=16754 دبیرخانه شورای اسلامی شدن دانشگاه ها]، بازیابی: 2 تیر 1392 </ref>
 
  
 +
*راهبرد ۱: توجه و تأکید بر تقویت ارزش های اسلامی و انقلابی، تعهد اجتماعی، زمان‌شناسی، قانونمندی، تفاهم و احتراز از خودمحوری در طراحی و هدایت نظام مدیریتی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعریف و تدوین روشمند و اجماعی شاخص‌های ارزشهای اسلامی و انقلابی.
 +
*#تعیین ضوابط و ویژگیهای مدیران دانشگاهی بر اساس مفاهیمی چون تعهد اجتماعی، زمان‌شناسی، قانونمندی.
 +
*#هدایت نظام مدیریتی به سمت مشارکت قانونمندی و پاسخگویی.
 +
*#سوق دادن نظام مدیریتی به سمت افزایش مشارکت دانشگاهیان.
 +
*#تقویت قانونمندی و پاسخگویی نظام مدیریتی دانشگاهها در ارتباط با وظایف و کارکردهای خود.
 +
*راهبرد ۲: اصلاح و طراحی نظام جامع و هماهنگ مدیریت بر اساس ایجاد تعادل در فعالیت های آموزشی، پژوهشی و اجتماعی با توجه و تأکید بر حذف مراکز موازی تصمیم‌گیری، رایزنی و مشورت با مسئولان و دست‌اندرکاران و جلب مشارکت دانشگاهیان. سیاستهای اجرایی:
 +
*#استفاده از صاحبنظران و متخصصین مدیریت در اصلاح و طراحی نظام مدیریت دانشگاهها.
 +
*#تفکیک روشمند و علمی حوزه فعالیت های آموزشی، پژوهشی و اجتماعی در سطح دانشگاهها به منظور ایجاد روابط متعادل و همسو کردن جهت‌گیری‌های عمومی بین آنها.
 +
*#شناسایی دقیق مراکز موازی یا متداخل در تصمیم گیریهای مربوط به آموزش عالی.
 +
*#تعریف و تدوین شاخص‌ها و روشهای مشارکت در نظام مدیریتی دانشگاه.
 +
*#ایجاد روابط هماهنگ و منسجم و منطقی بین مقوله‌های مشارکت، اقتدار، پاسخگویی و قانومندی در نظام مدیریتی دانشگاهها.
 +
*راهبرد ۳: اعتماد به مدیران و ایجاد زمینه‌های ضروری استقلال عمل در حوزه‌های مدیریتی برای افزایش توان رقابت سالم و رشد پیشرفت. سیاستهای اجرایی:
 +
*#تبیین و تعریف مفهوم «استقلال عمل مدیران» در چهارچوب نظام مدیریتی دانشگاهها.
 +
*#ایجاد رابطه معقول بین اعتماد به مدیران و کنترل و ارزیابی و پاسخگو بودن آنان.
 +
*#تدوین شاخص ها و روشهای رقابت و مقایسه، ویژه محیطهای علمی.
 +
*#تقویت فرهنگ اعتماد به مدیران در دانشگاهها.
 +
*راهبرد ۴: تربیت و انتخاب مدیرانی متعهد و متخصص با تأکید بر شایسته سالاری. سیاست های اجرایی:
 +
*#تبیین و تعریف و شاخص سازی مفهوم «ترکیب تعهد و تخصص و شایسته سالاری» در چارچوب نظام مدیریتی دانشگاهها.
 +
*#مواجهة راهبردی با آموزش و تربیت مدیران مراکز دانشگاهی و پژوهشی.
 +
*راهبرد ۵: توجه به نقش الگویی استادان در رفتارسازی دانشجویان و الگوسازی بر اساس آن نقش از طریق شناسایی و معرفی و تشویق مدیران، استادان، دانشجویان و کارمندان شایسته بر اساس شاخصه‌های مدیریت در نظام اسلامی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعیین و تعریف ضوابط متناسب با مراکز دانشگاهی برای استادان، دانشجویان و مدیران الگو.
 +
*#تأکید بر سیاستهای اقناع و ارشاد در رفتارسازی دانشجویان و تقدم آنها بر روشهای منع و دفع.
 +
*#ضابطه‌مند کردن نظام تشویقی بر اساس مبانی و شاخصه‌های مدیریت در نظام اسلامی.
 +
*#ایجاد تعادل بین ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی نظام تشویقی در دانشگاهها.
 +
*راهبرد ۶: تقویت زمینه‌های نظری و عملی برای اصلاح مداوم روشهای مدیریتی و افزایش کارآمدی آنها به منظور تحقق ارزشهای اسلامی و معیارهای انقلابی. سیاستهای اجرایی:
 +
*#انجام مطالعات مستمر به منظور تقویت و غنی‌سازی مفاهیم، رویکردها و روشهای اصلاح نظام مدیریتی به منظور افزایش کارآمدی آنها.
 +
*#پیش‌بینی نظام تشویقی و ترغیبی متناسب با مراکز دانشگاهی و پژوهشی برای ارائه روشهای ابداعی و اصلاحی نظام مدیریتی.
 +
*#پیگیری و اصلاح مداوم روشهای مدیریتی از طریق ایجاد ارتباطات گسترده و سازمان‌ یافته بین مراکز دانشگاهی و پژوهشی با همدیگر.
 +
*راهبرد ۷: نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر به منظور تقویت ابعاد علمی و اسلامی مدیریت مراکز آموزشی و علمی. سیاست های اجرایی:
 +
*#تعریف و تدوین شاخص‌های نظارت و ارزیابی در چارچوب نظام مدیریتی.
 +
*#تأکید بر صراحت، شفافیت و هماهنگی در نظارت و ارزیابی.
 +
*#تأکید بر استمرار و روشمند بودن نظارت و ارزیابی.
 +
*#مبتنی کردن تشویق و ارتقاء بر نتایج نظارت و ارزیابی.<ref> [http://www.iuec.ir/index.aspx?siteid=14&pageid=6152&newsview=16754 دبیرخانه شورای اسلامی شدن دانشگاه ها]، بازیابی: ۲ تیر ۱۳۹۲.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
 +
[[رده:دانشگاه های جمهوری اسلامی ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۳

در دهه هفتاد به دلیل نیاز بیش از پیش کشور به سازندگی و رشد و متعاقباً لزوم اصلاح و بهینه کردن مبانی، اهداف و کارکردهای دانشگاه‌های کشور، با تأکیدات مقام معظم رهبری "ستاد اسلامی شدن دانشگاه‌ها" در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تشکیل گردید و سپس در سال ۷۶ با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به "شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی"، به عنوان یکی از شوراهای اقماری شورای عالی تغییر و ارتقاء یافت.[۱]

سند دانشگاه اسلامی سندی است که به شرح زیر توسط این شورا تدوین شده است:

اصول حاکم بر دانشگاه اسلامی

دانشگاهها و مراکز آموزش عالی هر جامعه معرف و مبین بالاترین تفکر و علم آن جامعه محسوب می شوند و اصول جهان بینی و نظام اعتقادی و ارزشی جامعه را در خود متجلی می سازند و با تربیت متفکران و دانشمندان و مدیران آینده، در جهت بخشیدن به حرکت های گوناگون فکری، اعتقادی، فرهنگی و سیاسی جامعه مؤثر واقع می شوند.

از اینجا می توان گفت که دانشگاههای مختلف جهان، علاوه بر اشتراکاتی که به اعتبار دانشگاه بودن، با یگدیگر دارند، به اعتبار تعلق به جوامعی یا بینشها و ارزشهای مختلف واجد خصوصیاتی هستند که آنها از یکدیگر متفاوت و متمایز می سازد.

جامعه ایرانی که در انقلاب اسلامی خود با رویکردی الهی و معنوی، جهان بینی و نظام ارزشی اسلامی را مبنای شئون گوناگون زندگی خود قرار داده، خواهان آن است که دانشگاههایی متناسب با مبانی و ارزش های اسلامی داشته باشد تا هم بتواند در آن دانشگاهها از مبانی و معیارهای خود آگاهی و شناخت دقیقتر و ژرفتر حاصل کند و هم با تربیت متفکران و مدیران بر وفق آن مبانی و معیارها به ترویج و تعمیم آنها در کل جامعه مبادرت نماید.

اصول عمومی دانشگاهها

  1. اهتمام به علم و دانش و اعتقاد به تأثیر بنیادی و قطعی آن در اداره صحیح جامعه و تأمین رفاه و سعادت مردم و رشد و توسعه متوازن.
  2. اهمیت داشتن فکر و اندیشه و وجود آزادی برای تحقیق و نقد و بررسی آراء و نظریات گوناگون.
  3. داشتن پیوند با واقعیت های جامعه و توجه به جنبه های علمی و کاربردی اندیشه های نظری.
  4. داشتن آگاهی از مسائل و مباحث فکری و اجتماعی در عرصه سیاسی جامعه و مشارکت در صحنه زندگی اجتماعی و ایفای نقش در آن.
  5. شناخت سنت ها و مفاهیم اخلاقی، ارزشی و فرهنگی جامعه.

اصول اختصاصی دانشگاه اسلامی

علاوه بر اهتمام به اصول عمومی دانشگاهها،‌ دانشگاه اسلامی به اعتبار اسلامی بودن خود ویژگی هایی دارد که ذیلاً و به ترتیب اهمیت و اولویت به آنها اشاره می شود:

  1. دانشگاه اسلامی دانشگاهی است که در آن: بینش توحیدی بر تمامی شئون دانشگاه و تفکر و اندیشه دانشگاهیان حاکمیت دارد و علم آموزی به منزلة یک عبادت در جهت ایجاد و تقویت این نگرش ایفای نقش می کند.
  2. دانشگاه اسلامی دانشگاهی است که در آن محیطی سرشار از معنویت و مکارم اخلاق به منظور رشد و تعالی فردی و تربیت صحیح تزکیه و تعلیم نفوس ایجاد می شود و حیات و شخصیت معنوی و اخلاقی افراد اعتلا می یابد.
  3. دانشگاه اسلامی دانشگاهی است که در آن: افراد در پرتو معارف اسلامی با احساس تعهد و مسئولیت نسبت به رشد و تعالی جامعه و تحقق اهداف و ارزشهای اسلامی در فعالیتهای اجتماعی مشارکت می جویند.

راهبردهای اسلامی‌شدن دانشگاه

۱. استاد

  • فراهم آوردن زمینه‌های مساعد قانونی و اجرایی برای جذب و گزینش استادان شایسته از نظر علم، ایمان،‌ تقوا،‌ تعهد و آگاهی و پایبندی به مبانی و آرمانهای نظام جمهوری اسلامی ایران.
  • جذب و گزینش استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی به منظور گزینش استادان و مدرسانی با توانایی ها و شایستگی‌های بالای علمی، معنوی و اخلاقی.
  • فراهم کردن زمینه‌های مناسب مادی و معنوی برای شناسایی و‌ تبیین و تکریم مقام استادان در دانشگاه و جامعه از دیدگاه اسلام به منظور تشویق و ترغیب آنان و افزایش نشاط و تحرک علمی و اجتماعی.
  • برنامه‌ریزی به منظور توأم ساختن فعالیت های آموزشی و پژوهشی اعضای هیئت علمی با نقش تربیتی و اخلاقی آنان در مراکز آموزشی و سطح جامعه. ارتقای سطح دانش و معرفت دینی، سیاسی و اجتماعی استادان متناسب با رشته تخصصی، علایق و تجارب آنان.
  • قانونمند کردن فعالیت های سیاسی و فرهنگی استادان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم، آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو، تحرک و فعالیت و ارتقای ‌اندیشه دینی. نظارت و ارزیابی مستمر علمی اعضای هیئت علمی.

۲. دانشجو

  • ارتقاء سطح بینش اسلامی و اعتقادی دانش‌آموزان برای ورود به آموزش عالی با توجه به پیوستگی و تلازم میان نظام آموزش عالی با نظام آموزش و پرورش. گسترش و تقویت ایمان و اعتقاد اسلامی،‌ تهذیب و تزکیه نفس و اعتلای عقلانی و علمی دانشجویان.
  • تقویت روحیه آرمانگرایی، کمال‌جویی، نقّادی، آزادگی، ایثارگری، مشارکت جویی، حقیقت جویی و تشویق و تقویت احساس مسئولیت اجتماعی دانشجویان.
  • ارتقاء سطح دانش و بینش سیاسی و اجتماعی دانشجویان و تجهیز آنان با توانایی ها و قابلیت های مورد نیاز برای تحلیل مسائل جامعه و جهان در جهت تحقق آرمانهای اسلامی. تشویق و زمینه‌سازی به منظور مادام‌العمر تلقی کردن تحصیل علم به عنوان یک ارزش و فریضه اسلامی.
  • قانونمند کردن فعالیت های فرهنگی و سیاسی دانشجویان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم و آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو و تحرک و فعالیت و ارتقای اندیشه‌های دینی. حل مشکلات اجتماعی‌ و معشیتی دانشجویان به منظور فراهم آوردن بستر لازم برای فعالیت های علمی،‌ فرهنگی و دینی.
  • نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر علمی و اخلاقی دانشجویان و توصیه و تأکید بر خودارزیابی آنها.

۳. نظام برنامه ریزی فرهنگی

  • احیاء حفظ و ترویج فرهنگ اصیل اسلام در محیطهای علمی با استفاده از روشهای کارآمد و هماهنگ با محیطهای علمی.
  • توجه به مبانی اسلامی در تدوین نظام برنامه‌ریزی فرهنگی به منظور تحقق آرمانها و ارزش های انقلاب اسلامی.
  • توجه و تأکید بر توأم بودن نظام برنامه‌ریزی فرهنگی با نظام برنامه‌ریزی درسی، آموزشی،‌ پژوهشی،‌ مدیریتی، اداری و مالی.
  • توجه به ملازمات و پیوستگی نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالی در برنامه‌ریزی های فرهنگی.
  • زمینه‌سازی به منظور ایجاد توانایی بحث و گفتگو و نقد و ارزیابی سایر فرهنگها و تمدنها.
  • توجه به مقتضیات زمان و نیازها، علایق و رشته‌های تحصیلی دانشجویان. در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و ارایه چهره‌ای متین و جذّاب از آرمان ها و ارزشهای اسلامی.
  • رعایت ویژگی های معماری اسلامی و ملی در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاه.
  • توجه و اهتمام ویژه به احداث مساجد و نمازخانه در مراکز آموزشی و اختصاص امکانات و تسهیلات در خور شأن به آن.
  • توجه به حفظ عفاف در مراکز آموزشی به ویژه تنظیم روابط بین دانشجویان دختر و پسر و تلاش در جهت فراهم کردن زمینه های مناسب برای این منظور و کاهش اختلاط آنها.
  • هماهنگی در سیاستگذاری فرهنگی مراکز علمی با رعایت مقتضیات اجرایی.
  • نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر برنامه‌ریزی فرهنگی.

۴. متون و برنامه‌ریزی درسی

  • طراحی نظام آموزشی، تدوین متون و برنامه‌های درسی در تمامی شاخه های علوم بر اساس جهان‌بینی الهی و پژوهش در پدیده‌های هستی به منظور شناخت و شناساندن آیات الهی در جهان.
  • توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ها و متون درسی.
  • بازنگری نظام برنامه‌ریزی درسی و اصلاح و تدوین متون درسی با استفاده از روشهای نوین و کارآمد علمی و مفاهیم و ارزشهای اسلامی.
  • طراحی و تدوین متون و برنامه‌های درسی بر اساس مبانی اسلامی به ویژه در رشته‌های علوم انسانی.
  • هدایت نظام برنامه‌ریزی درسی به سمت تقویت فضایل اخلاقی و اجتماعی، پرورش قدرت ابداع و ابتکار و اعتماد به نفس و ایجاد باور به مبانی دینی والتزام به مسئولیت های اجتماعی.
  • توجه و تأکید بر هماهنگی و تناسب متون اخلاق و معارف اسلامی با نیازهای جدید و رشته‌های تحصیلی.
  • بازشناسی و معرفی مواریث و مفاخر علمی، فرهنگی،‌ تاریخی و معاصر و بهره‌گیری از آنها در تدوین برنامه‌ها و متون درسی برای تقویت روحیه خودباوری و استقلال خواهی.
  • تدوین نظام جامع نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر متون و برنامه‌های آموزشی و درسی.

۵. نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی

  • اصلاح و تدوین نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی با توجه به نیازهای جامعه و تحولات روزافزون علوم، با تأکید بر گسترش مرزهای دانش و بر اساس مبانی اسلامی.
  • توجه ویژه به اهمیت رشته علوم انسانی در تربیت و انسان‌سازی و تأثیرات مثبت و منفی آنها در تحولات فرهنگی با عنایت به وجود قابلیت ها و ظرفیت‌های فراوان در کشور.
  • ایجاد هماهنگی و تناسب بین نظام آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی با توجه به ملازمت و پیوستگی آنها.
  • افزایش انعطاف‌پذیری به منظور پاسخگویی به نیازها و تحولات علمی و اجتماعی.
  • بهره‌گیری از تجارب علمی در سطوح ملی و بین‌المللی به ویژه تجارب حوزه‌های علوم دینی.
  • توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در بینش اسلامی در طراحی و تدوین برنامه‌های آموزشی و پژوهشی.
  • تقویت روحیه تحقیق و تتبع، تفکر منتقدانه، استفاده از فناوری های نوین آموزشی و ارائه الگوهای جدید به منظور ایجاد تحول و اصلاح در روشهای تدریس و پژوهش.
  • برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی بر اساس پژوهش های علمی و ایجاد تعادل و تناسب میان آموزش و پژوهش در برنامه‌ها و متون.
  • نظارت و ارزیابی هدفمند برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی.

۶. مدیریت

  • توجه و تأکید بر تقویت ارزش های اسلامی و انقلابی، تعهد اجتماعی، زمان‌شناسی، قانونمندی، تفاهم و احتراز از خودمحوری در طراحی و هدایت نظام مدیریتی.
  • اصلاح و طراحی نظام جامع و هماهنگ مدیریت بر اساس ایجاد تعادل در فعالیتهای آموزشی، پژوهشی و اجتماعی با توجه و تأکید بر حذف مراکز موازی تصمیم‌گیری، رایزنی و مشورت با مسئولان و دست‌اندرکاران و جلب مشارکت دانشگاهیان.
  • اعتماد به مدیران و ایجاد زمینه‌های ضروری استقلال عمل در حوزه‌های مدیریتی برای افزایش توان رقابت سالم و رشد پیشرفت.
  • تربیت و انتخاب مدیرانی متعهد و متخصص با تأکید بر شایسته سالاری.
  • توجه به نقش الگویی استادان در رفتارسازی دانشجویان و الگوسازی بر اساس آن نقش از طریق شناسایی و معرفی و تشویق مدیران، استادان، دانشجویان و کارمندان شایسته بر اساس شاخصه‌های مدیریت در نظام اسلامی.
  • تقویت زمینه‌های نظری و عملی برای اصلاح مداوم روشهای مدیریتی و افزایش کارآمدی آنها به منظور تحقق ارزشهای اسلامی و معیارهای انقلابی.
  • نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر به منظور تقویت ابعاد علمی و اسلامی مدیریت مراکز آموزشی و علمی.

خاتمه

رعایت اصول حاکم بر دانشگاهها و سیاست های راهبردی مربوط به هر یک از مؤلفه‌ها آثار و نتایجی را به بار می‌آورد که به صورت شاخص هایی قابل بررسی و اندازه‌گیری است. مهمترین شاخص های مربوط به اصول و سیاست های عمومی دانشگاهها عبارت است از:

  1. افزایش سهم کشور در ابداعات و اختراعات و اکتشافات علمی.
  2. کاهش وابستگی کشور به بیگانگان به ویژه در زمینه علوم و صنایع و فن‌آوری.
  3. ارتقاء سطح فرهنگی عمومی جامعه و افزایش التزام عملی به مقررات و قوانین.
  4. گسترش زمینه‌های بحث و گفتگوی سازنده و آمادگی برای پذیرش آرا صحیح دیگران.
  5. افزایش دانش آموختگان متعهد، متقی، فاضل، شجاع و حساس به سرنوشت کشور.

همچنین رعایت اصول و ارزشهای اسلامی در سیاستهای مربوط به مؤلفه‌های مختلف دانشگاهها و سایر مراکز آموزشی نتایجی را به بار می‌آورد که به صورت شاخص هایی قابل بررسی و اندازه‌گیری می‌توان ارائه کرد و مهمترین آنها از این قرار است:

  1. افزایش باور عمومی نسبت به عقاید اسلامی و اعتلای روح معنویت و مکارم فضائل اخلاقی.
  2. افزایش میزان تعهد عملی نسبت به احکام و ارزش های اسلامی و آرمانهای انقلاب.
  3. فراهم شدن زمینه‌های مشارکت هرچه بیشتر در انجام برنامه‌های دینی و اخلاقی.
  4. بالا رفتن توان فکری و روحی برای دفاع مؤثر و معقول از دستاوردهای انقلاب و مبارزه با تهاجم فرهنگی.

سیاستهای اجرایی اسلامی‌شدن دانشگاه

۱. استاد

  • راهبرد ۱: فراهم آوردن زمینه‌های مساعد قانونی و اجرایی برای جذب و گزینش استادان شایسته از نظر علم، ایمان،‌ تقوا،‌ تعهد و آگاهی و پایبندی به مبانی و آرمانهای نظام جمهوری اسلامی ایران. سیاستهای اجرایی:
    1. ارزیابی ضوابط و عملکرد جذب و گزینش استاد.
    2. تلاش برای جذب استادان برجسته از نظر علم، تقوا و تعهد اجتماعی.
  • راهبرد ۲: جذب و گزینش استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی به منظور گزینش استادان و مدرسانی با توانایی ها و شایستگی‌های بالای علمی، معنوی و اخلاقی. سیاستهای اجرایی:
    1. شناسایی و حمایت از استادان و مدرسان برجسته دروس معارف اسلامی.
    2. تلاش برای تقویت آگاهی های استادان و مدرسان دروس معارف اسلامی در مورد فضای اجتماعی و فرهنگی - سیاسی، دانشگاهها و آشنایی آنان با اقتضائات دانشجویی و محیطهای آموزشی دانشگاهی.
    3. اعمال حساسیت و دقت در امر آموزش و گزینش استادان و مدرسان معارف اسلامی از نظر علم، اخلاق و رفتار اجتماعی.
    4. ارزیابی ضوابط و مقررات جذب و گزینش استادان و مدرسان معارف اسلامی.
    5. تقویت و در صورت لزوم تأسیس مراکزی برای تأمین و تربیت استادان معارف اسلامی و ایجاد تسهیلات لازم برای استخدام و جایابی آنان.
    6. انجام پژوهش های متناسب با شرایط زمانی و مکانی به منظور تقویت و روزآمد کردن دانسته ها و آگاهی های مدرسان معارف اسلامی در مورد حوزه های کاری مربوط.
  • راهبرد ۳: فراهم کردن زمینه‌های مناسب مادی و معنوی برای شناسایی و‌ تبیین و تکریم مقام استادان در دانشگاه و جامعه از دیدگاه اسلام به منظور تشویق و ترغیب آنان و افزایش نشاط و تحرک علمی و اجتماعی. سیاستهای اجرایی:
    1. افزایش اعتبار و منزلت امر تدریس و تحقیق در دانشگاهها.
    2. وضع مقررات و ایجاد تسهیلات رفاهی اداری و اجتماعی متناسب با منزلت استادان.
    3. تجدیدنظر در نظام پرداخت حقوقی و رفاهی استادان به منظور ایجاد تسهیلات لازم برای فعالیت علمی و پژوهشی آنان.
    4. تجلیل و تکریم مقام رفیع استادان و مفاخر علمی به منظور افزایش نشاط و تحرک علمی و اجتماعی.
    5. سوق دادن و تشویق اساتید به جلب مشارکت دانشجویان در محیطهای آموزشی و پژوهشی.
  • راهبرد ۴: برنامه‌ریزی به منظور توأم ساختن فعالیت های آموزشی و پژوهشی اعضای هیئت علمی با نقش تربیتی و اخلاقی آنان در مراکز آموزشی و سطح جامعه. سیاست های اجرایی:
    1. ترغیب و تشویق استادان به مشارکت در فعالیتهای تربیتی، فرهنگی و اجتماعی.
    2. فعال کردن طرح «استاد مشاور» به منظور تسری نقش استادان از حوزه های آموزشی به حوزه های تربیتی و فرهنگی.
    3. ایجاد تسهیلات مناسب آموزشی و اداری برای پشتیبانی از فعالیت های تربیتی استادان.
    4. تبیین اهمیت نقش تربیتی استادان در ارتقاء شخصیت علمی و اجتماعی دانشجویان.
  • راهبرد ۵: ارتقای سطح دانش و معرفت دینی، سیاسی و اجتماعی استادان متناسب با رشته تخصصی، علایق و تجارب آنان. سیاستهای اجرایی:
    1. تشویق و حمایت از پژوهش های فرهنگی، دینی و اجتماعی اعضای هیئت علمی.
    2. توسعه زمینه‌های بهره‌مندی اعضای هیئت علمی از پایگاههای اطلاع رسانی دینی، فرهنگی و اجتماعی.
    3. اعطاء فرصت های مطالعاتی ویژه به استادان در زمینه های مطالعات دینی، فرهنگی و اجتماعی.
    4. تلاش برای حفظ حرمت و شأن حرفه‌ای استادان در اجرای برنامه‌های مربوط به ارتقاء سطح دانش و معرفت دینی، سیاسی و اجتماعی آنان.
    5. تقویت ارتباط فعال و دوسویه استادان حوزه و دانشگاه.
  • راهبرد ۶: قانونمند کردن فعالیت های سیاسی و فرهنگی استادان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم، آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو، تحرک و فعالیت و ارتقای ‌اندیشه دینی. سیاست های اجرایی:
    1. ایجاد نظم و انضباط در فعالیت های سیاسی و فرهنگی در چارچوب قوانین و مقررات.
    2. ایجاد زمینه لازم برای تشویق و ترغیب استادان به تحرک و فعالیت‌ در حوزه‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و دینی.
    3. گسترش و تعمیق فرهنگ نقد و گفتگو با تأکید بر روشهای اثباتی و اقناعی.
  • راهبرد ۷: نظارت و ارزیابی مستمر علمی اعضای هیئت علمی. سیاستهای اجرایی:
    1. هدایت برنامه و اقدامات مربوط به نظارت و ارزیابی به سمت درون‌زا کردن نظارت و ارزیابی و تحکیم پایه‌های خود ارزیابی اعضای هیئت علمی.
    2. هدایت جریان برنامه‌های نظارت و ارزیابی به سمت استفاده از نتایج بدست آمده در تشویق و ترفیع اعضای هیئت علمی.
    3. تقویت و کیفیت مدارکردن نظارت و ارزیابی به منظور ارتقاء کارآیی و افزایش بهره‌وری.
    4. استمرار و پیوستگی نظارت به منظور توصیف و تحلیل شرایط موجود و ارائه راهکارهای مناسب رسیدن به وضعیت مطلوب.

۲. دانشجو

  • راهبرد ۱: ارتقاء سطح بینش اسلامی و اعتقادی دانش‌آموزان برای ورود به آموزش عالی با توجه به پیوستگی و تلازم میان نظام آموزش عالی با نظام آموزش و پرورش. سیاست های اجرایی:
    1. بازنگری، تقویت، اصلاح نظام و روزآمد کردن روشها و برنامه‌های آموزشی، تربیتی و دینی قبل از دانشگاه.
    2. تلاش برای ایجاد هماهنگی میان برنامه‌های تربیتی و دینی آموزش و پرورش و آموزش عالی.
    3. بازنگری در سیستم جذب و پذیرش نیروی انسانی در آموزش و پرورش و برنامه ریزی و اهتمام در جهت اصلاح و تقویت نظام تربیت معلم.
  • راهبرد ۲: گسترش و تقویت ایمان و اعتقاد اسلامی،‌ تهذیب و تزکیه نفس و اعتلای عقلانی و علمی دانشجویان. سیاستهای اجرایی:
    1. بررسی مستمر سیاست های آموزش دینی و هماهنگ نمودن آنها در سطوح مختلف. (از طریق کمیته هماهنگی آموزشهای دینی)
    2. طراحی و بهره گیری از روشهای دقیق علمی و کارآمد برای ترویج غیرمستقیم معارف و ارزشهای دینی و تعمیق آنها.
    3. تقویت تشکلهای متنوع علمی، دینی، فرهنگی و صنفی دانشجویان به منظور افزایش نشاط و تحرک و مشارکت آنها.
    4. تعظیم شعائر مذهبی برای اعتلای روح دین‌باوری و احترام به ارزش های مذهبی متناسب با فضای علمی و فرهنگی دانشگاه.
    5. حمایت مادی و معنوی و پشتیبانی از ابداع، ابتکار و خلاقیت های عملی، هنری و فرهنگی.
    6. بازنگری مستمر و متناسب با زمان در محتوا و روشهای ارائه دروس معارف اسلامی برای تعمیق محتوا و ایجاد جذابیت در آنها.
  • راهبرد ۳: تقویت روحیه آرمانگرایی، کمال‌جویی، نقّادی، آزادگی، ایثارگری، مشارکت جویی، حقیقت جویی و تشویق و تقویت احساس مسئولیت اجتماعی دانشجویان. سیاست های اجرایی:
    1. طراحی و اجرای برنامه های هدفمند فرهنگی، اجتماعی و فوق برنامه در قالب فعالیت های مشارکتی.
    2. معرفی چهره های پرتلاش و موفق در حوزه های فرهنگی، علمی و اجتماعی متناسب با شرایط روز و محیطهای دانشگاهی.
    3. انجام مطالعات و تحقیقات مستمر برای ارتقای ارزش ها و بازآفرینی سنتهای ملی و مذهبی و انقلابی وفق نیاز و متناسب با اقتضائات نوین.
    4. حمایت مادی و معنوی و قانونی از دانشجویان فعال و موفق در عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اسلامی.
    5. تشویق و تأیید دانشجویان نمونه در فعالیت های علمی، فرهنگی و اجتماعی.
  • راهبرد ۴: ارتقاء سطح دانش و بینش سیاسی و اجتماعی دانشجویان و تجهیز آنان با توانایی ها و قابلیت های مورد نیاز برای تحلیل مسائل جامعه و جهان در جهت تحقق آرمانهای اسلامی. سیاست های اجرایی:
    1. آموزش و ترویج روشهای علمی برای ارتقاء دانش و تعمیق بینش و اخلاق سیاسی، فرهنگی و اسلامی.
    2. تشویق پژوهش های علمی در مورد انقلاب اسلامی و مسائل جهانی مرتبط با آن.
    3. بسترسازی مناسب برای تبادل آزاد اطلاعات و اخبار مورد نیاز برای تحلیل مسائل جامعه و جهان به منظور تحقق آرمانهای اسلامی.
    4. تلاش برای افزایش قدرت نقد و دوری از سطحی نگری در میان دانشجویان.
  • راهبرد ۵: تشویق و زمینه‌سازی به منظور مادام‌العمر تلقی کردن تحصیل علم به عنوان یک ارزش و فریضة اسلامی. سیاست های اجرایی:
    1. حمایت مادی، معنوی و قانونی از فعالیت های تشکل های علمی دانشجویی و دانش آموختگان.
    2. تأکید بر دیدگاه اسلامی در مورد توأم بودن علم و دین و تلاش برای تبیین آن.
    3. در نظر گرفتن تسهیلات مادی و معنوی، ویژه استعدادهای برجسته، خلاق و درخشان دانشجویی.
    4. تأمین فضای معنوی مناسب برای تشویق به مادام العمر تلقی کردن علم آموزی.
    5. تلاش و برنامه ریزی برای تحکیم و تقویت فضای معنوی و اخلاقی پرورش استعدادهای درخشان در کنار سایر اقدامات مربوط به ایجاد تسهیلات ویژه.
    6. الگوسازی مناسب و کارآمد از طریق معرفی شخصیت های برجسته و موفق اسلام و ایران در حوزه های مربوط به موضوع.
    7. بسترسازی های لازم قانونی و انجام حمایت های ویژه از نهادهای واسط بین دانشگاه و جامعه از قبیل انجمن های علمی و انجمن دانش آموختگان.
    8. استفاده از رسانه های جمعی و شبکه های اطلاع رسانی برای توسعه آموزش های نیمه حضوری و غیرحضوری.
    9. گسترش و توسعه نهادهای آموزشی، پژوهشی و علمی، آموزش های عالی آزاد و دوره های تخصصی کوتاه مدت.
    10. بررسی و پژوهش به منظور بهره گیری از نظام های آموزش سنتی و بومی در ایران و اسلام.
    11. تلاش و برنامه ریزی برای گسترش ارتباط دانشگاهیان با محققان و صاحبنظران خارج از دانشگاه.
  • راهبرد ۶: قانونمند کردن فعالیت های فرهنگی و سیاسی دانشجویان به منظور فراهم آوردن محیطی سالم و آزاد و مطمئن برای بحث و گفتگو و تحرک و فعالیت و ارتقای اندیشه‌های دینی. سیاست های اجرایی:
    1. وضع قوانین و ضوابط مناسب برای فعالیت های فرهنگی و سیاسی.
    2. ترویج و تقویت روحیه قانوگرایی در میان دانشجویان و تشکل ها و نهادهای دانشجویی.
    3. به رسمیت شناختن تشکل های مختلف با سلایق و گرایش های متنوع و متکثر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در دانشگاه و در چارچوب قوانین و مقررات.
    4. تعمیم حمایت های قانونی از دانشجویان به عرصه های بیرون از دانشگاه.
    5. حمایت فعال مدیریت های دانشگاهها از انجام فعالیت های دینی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی توسط دانشجویان در چارچوب قوانین و ضوابط و رعایت تعادل میان آنان و پرهیز از تبعیض و جهت گیریهای غیرقانونی.
    6. تأمین فضای امن، مطمئن و سالم برای طرح بحث های فرهنگی، اجتماعی و دین شناسی.
    7. هدایت فعالیت های فرهنگی و سیاسی به سمت ایجاد وحدت، همدلی و اخوت ایمانی.
    8. زمینه سازی مناسب برای ارتباط متقابل و گفتگوی همدلانه دانشجویان دانشگاهها با طلاب علوم دینی.
  • راهبرد ۷: حل مشکلات اجتماعی‌ و معشیتی دانشجویان به منظور فراهم آوردن بستر لازم برای فعالیت های علمی،‌ فرهنگی و دینی. سیاست های اجرایی:
    1. تقویت فرهنگ مشاوره و توسعة نهادهای مشاوره‌ای.
    2. حمایت و تشویق و ایجاد تسهیلات برای ازدواج دانشجویان.
    3. تلاش برای توسعه منابع مالی دانشگاهها و تنوع بخشی آنها.
    4. تأکید بر اصل کفاف و تأمین متناسب با شئون نیازهای دانشجویی با تأکید بر ساده زیستی.
    5. حمایت مادی و اجتماعی از دانشجویان نیازمند با حفظ عزت و حرمت آنان.
    6. فراهم آوردن امکانات و زمینه های لازم برای دستیابی به منزلت شایسته اجتماعی دانشجویان در ابعاد مادی و معنوی.
    7. زمینه سازی برای مشارکت بیشتر دانشجویان در امور رفاهی، صنفی، آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و اجرایی.
  • راهبرد ۸: نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر علمی و اخلاقی دانشجویان و توصیه و تأکید بر خود ارزیابی آنها. سیاست های اجرایی:
    1. تدوین شاخص ها و روشهای ارزیابی اخلاق فردی، اجتماعی و عبادی بر پایه آموزه‌های دینی.
    2. تدوین شاخص ها و روشهای ارزیابی فعالیت های علمی بر پایه‌ آموزه‌های دینی.
    3. فراهم آوردن زمینه مشارکت تشکل های علمی و فرهنگی در فرایند ارزیابی.
    4. جلب مشارکت دانشجویان در فرایند ارزیابی فعالیت های علمی، فرهنگی و اخلاقی.
    5. استمرار و پیوستگی نظارت و ارزیابی به منظور رسیدن به توصیف و تحلیل شرایط موجود و ارائه راهکارهای مناسب برای رسیدن به وضعیت مطلوب.

۳. نظام برنامه ریزی فرهنگی

  • راهبرد ۱: احیاء حفظ و ترویج فرهنگ اصیل اسلام در محیطهای علمی با استفاده از روشهای کارآمد و هماهنگ با محیطهای علمی. سیاست های اجرایی:
    1. ضابطه‌مند کردن فعالیت های دینی و تربیتی با تأکید بر مشارکت دانشجویان و دانشگاهیان و با محوریت نهاد نمایندگی.
    2. برنامه‌ریزی و زمینه‌سازی برای دستیابی دانشگاهیان به مبانی فرهنگ اصیل اسلامی و دفاع از آرمان‌ها و ارزش های انقلاب اسلامی.
    3. محوریت بخشیدن به فرهنگ و ارزشهای اصیل اسلامی در برنامه‌ها و فعالیت های مختلف فرهنگی
    4. تأکید بر نقش مؤثر و فعال و مشارکت همه جانبه دانشگاهیان در طرح‌ها، برنامه‌ها و مطالعات فرهنگی.
    5. استفاده بهینه و متناسب از ظرفیت‌های علمی و پژوهشی دانشگاهها برای طراحی و شناسایی روش‌های مفید و کارآمد به منظور احیاء فرهنگ اصیل اسلام.
    6. تلاش و برنامه‌ریزی برای معرفی شخصیت های مؤثر و موفق دینی و علمی.
    7. شناخت و انجام مطالعات در مورد ویژگی های محیطهای علمی به منظور برنامه‌ریزیهای کارآمد فرهنگی.
  • راهبرد ۲: توجه به مبانی اسلامی در تدوین نظام برنامه‌ریزی فرهنگی به منظور تحقق آرمانها و ارزشهای انقلاب اسلامی. سیاستهای اجرایی:
    1. تدوین اهداف، شاخصها و الگوها، در نظام برنامه‌ریزی فرهنگی بر اساس مبانی اسلامی.
    2. تأکید بر ارتباط متقابل علم و ارزشهای دینی و برنامه‌ریزی به منظور ارتقاء توأمان آنها.
    3. تأکید بر اسلام ناب محمدی، مطرح شده از سوی حضرت امام خمینی، به عنوان جلوه‌ای اصیل از فرهنگ اسلام در نظام برنامه‌ریزی فرهنگی.
    4. جلب مشارکت اندیشمندان،‌ متفکران و صاحب نظران در تدوین نظام برنامه‌ریزی به منظور تعمیق ارزش‌های اسلامی و توسعه فرهنگی‌.
    5. توجه به پدیده جهانی شدن و آثار مثبت و منفی آن و ارائه راهکارهای مناسب برای حفظ و تقویت روحیه اسلامی و ملی.
  • راهبرد ۳: توجه و تأکید بر توأم بودن نظام برنامه‌ریزی فرهنگی با نظام برنامه‌ریزی درسی، آموزشی،‌ پژوهشی،‌ مدیریتی، اداری و مالی. سیاست های اجرایی:
    1. طراحی ساختار نظام برنامه‌ریزی فرهنگی و نظام برنامه‌ریزی درسی، آموزشی، پژوهشی و مدیریتی دانشگاه.
    2. مبتنی ساختن برنامه‌ریزی‌های فرهنگی بر پژوهش‌های علمی.
    3. استفاده‌ی متناسب از متون و برنامه‌های درسی، نظام مدیریتی، پژوهشی و آموزشی برای ترویج ارزشهای دینی و فرهنگی.
    4. تشویق استادان، مدرسان و محققان برای مشارکت در فعالیت های فرهنگی توأم با فعالیت های آموزشی و تحقیقاتی.
    5. وضع مقررات و آئین نامه‌های لازم برای حمایت از فعالیت های فرهنگی و تربیتی استادان.
    6. وضع مقررات ویژه با تأکید بر شایسته سالاری، برای انتخاب و انتصاب مدیران فرهنگی.
  • راهبرد ۴: توجه به ملازمات و پیوستگی نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالی در برنامه‌ریزی های فرهنگی. سیاست های اجرایی:
    1. برنامه‌ریزی و تلاش برای حفظ استمرار و انسجام محتوای برنامه‌ها و فعالیت های فرهنگی در نظام آموزش و پرورش و نظام آموزشی عالی، متناسب با شرایط محیطهای آموزشی و دانشگاهی و نیازها و ضرورت های اجتماعی.
    2. بازنگری و اصلاح و تقویت نظام تربیت معلم و تربیت دبیر با هماهنگی و همکاری آموزش و پرورش و آموزش عالی.
  • راهبرد ۵: زمینه‌سازی به منظور ایجاد توانایی بحث و گفتگو و نقد و ارزیابی سایر فرهنگها و تمدنها. سیاست های اجرایی:
    1. حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی از ترویج فرهنگ بحث و گفتگو و نقد و ارزیابی های فرهنگی، اجتماعی و دینی.
    2. انجام مطالعات و تحقیقات گسترده و عمیق به منظور آشنایی با فرهنگ و تمدن اسلامی، افزایش توانایی و ظرفیت های لازم برای اخذ و اقتباس و بومی کردن عناصر مفید و همسو و سازگار سایر فرهنگ ها و تمدنها با فرهنگ و تعالیم اصیل اسلامی و مقابله با عناصر و جنبه های ناهمخوان و مضر آنها.
    3. تقویت بنیه‌ها و ظرفیت های علمی و ساختاری برای پاسداری از فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و شفاف کردن مرزهای فرهنگی بین فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و سایر فرهنگ ها، تقویت روحیه‌ی خودباوری و خوداتکایی توأم با افزایش روح فعالیت و خلاقیت در تعامل گفتگوی بین فرهنگها.
    4. فراهم آوردن امکانات و ایجاد زمینه و ظرفیتهای لازم برای اعطای نقش واقعی و مؤثر به دانشگاهها در پیشبرد علمی و کارآمد گفتگوی تمدنها.
    5. تلاش و برنامه ریزی و اقدام برای تعریق و تعیین جایگاه نهادین و سازگار گفتگوی تمدنها با سایر بخشهای آموزش عالی.
    6. تلاش برای اعطای نقش برجسته و مؤثر به دانشمندان و فرهیختگان علمی و فرهنگی در گفتگوی تمدنها.
  • راهبرد ۶: توجه به مقتضیات زمان و نیازها، علایق و رشته‌های تحصیلی دانشجویان. در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و ارایه چهره‌ای متین و جذّاب از آرمانها و ارزشهای اسلامی. سیاست های اجرایی:
    1. توجه به احکام و ارزش های اسلامی در برنامه‌ریزی‌ها و فعالیت های فرهنگی.
    2. حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی از ابداع و ابتکار در حوزه فعالیت های فرهنگی.
    3. حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی از برنامه‌ها و اقداماتی که با مشارکت اکثریت دانش‌آموزان همراه باشد.
    4. تلاش برای تنوع بخشی برنامه‌ها و فعالیت های فرهنگی.
    5. تأکید بر طراحی و اجرای برنامه‌های جذاب و تعالی‌بخش فرهنگی از طریق روشهای مناسب علمی.
    6. تأکید بر طراحی و اجرای برنامه‌های فرهنگی متناسب با رشته های تحصیلی و علایق متنوع و مختلف دانشجویان.
    7. تأکید بر ایجاد تعادل و سازگاری بین فرهنگ و ارزشهای اسلامی و مقتضیات زمان در برنامه‌ریزی‌ها و فعالیتهای فرهنگی.
  • راهبرد ۷: رعایت ویژگی های معماری اسلامی و ملی در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاه. سیاست های اجرایی:
    1. بازشناسی و تعریف نوین از مفاهیم و ارزش های فرهنگی نهفته در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی برای الگوبرداری در ساخت و ساز فضای کالبدی دانشگاه متناسب با مقتضیات زمان.
    2. ایجاد الزامات قانونی برای طراحی طرح‌های جامع دانشگاهی بر اساس معماری اسلامی و ملی.
    3. حمایت مادی و معنوی از طرح‌ها و اقدامات مربوط به بکارگیری ویژگی های معماری اسلامی و ملی در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاهی.
    4. تلاش برای ترکیب ویژگی ها و شیوه‌های معماری اسلامی با فناوری های جدید در طراحی فضاهای دانشگاهی.
    5. اولویت دادن به نامهای دینی،‌ تاریخی‌، ملی در نامگذاری دانشگاهها و زیر مجموعه‌های دانشگاهی.
    6. در نظر گرفتن نسبت عددی دانشجویان دختر و پسر در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاهها.
    7. توجه به ویژگیهای روحی ـ روانی متمایز دانشجویان دختر و پسر در طراحی فضاهای کالبدی دانشگاهها.
  • راهبرد ۸: توجه و اهتمام ویژه به احداث مساجد و نمازخانه در مراکز آموزشی و اختصاص امکانات و تسهیلات در خور شأن به آن. سیاستهای اجرایی:
    1. التزام به احداث، راه‌اندازی و تعمیر و نگهداری مساجد و نمازخانه‌ها و حمایت مادی و معنوی از فعالیتهای فرهنگی این نهاد.
    2. اختصاص مکانها و نقاط مناسب برای احداث مساجد و نمازخانه‌ها در دانشگاهها.
    3. طراحی و معماری مساجدی که امکان انجام سایر فعالیت های دینی و فرهنگی در آنها ممکن باشد.
    4. تلاش برای محوریت بخشیدن به مساجد در فعالیتهای فرهنگی و دینی دانشگاهها.
    5. تلاش برای انتخاب ائمه جماعت مناسب و آشنا با محیط های دانشگاهی.
  • راهبرد ۹: توجه به حفظ عفاف در مراکز آموزشی به ویژه تنظیم روابط بین دانشجویان دختر و پسر و تلاش در جهت فراهم کردن زمینه های مناسب برای این منظور و کاهش اختلاط آنها. سیاستهای اجرایی:
    1. تبیین و ترویج فرهنگ عفاف در محیط‌های آموزشی بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در این زمینه.
    2. تلاش برای رعایت حدود و ضوابط شرعی در روابط دختر و پسر بر اساس احکام حکومتی (نظریات امام خمینی و مقام معظم رهبری)
    3. طراحی و معماری فضاهای دانشگاهی و برنامه‌ریزهای آموزشی و پرورشی به نحوی که منجر به کاهش اختلاط دانشجویان دختر و پسر گردد.
    4. تشویق و ترغیب دانشجویان به ازدواج با رعایت اصل سادگی و پرهیز از تکلف.
    5. انجام پژوهش های علمی به منظور تعریف و تعیین معیارها، ضوابط و حدود کاهش اختلاط میان دانشجویان دختر و پسر.
  • راهبرد ۱۰: هماهنگی در سیاستگذاری فرهنگی مراکز علمی با رعایت مقتضیات اجرایی. سیاست های اجرایی:
    1. توجه و تأکید بر سیاستهای کلان نظام و ملحوظ کردن متناسب آنها در سطوح اجرایی.
    2. تمرکز در سیاستگذاری و برنامه‌ریزی های کلان بر اساس مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی و عدم تمرکز در سطوح برنامه‌ریزی های خرد و اجرایی با تأکید بر هماهنگی.
    3. استفاده بهینه از امکانات موجود در مراکز فرهنگی به منظور افزایش مشارکت و بهره‌وری.
    4. تقویت نقش شوراهای فرهنگی دانشگاهها در چارچوب مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی.
  • راهبرد ۱۱: نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر برنامه‌ریزی فرهنگی. سیاست های اجرایی:
    1. تعیین و تعریف شاخص ها و معیارهای نظارت و ارزیابی.
    2. تأکید بر صراحت و شفافیت و هماهنگی در نظارت و ارزیابی.
    3. مبتنی کردن تشویق و ارتقاء و تخصیص منابع بر نتایج ارزیابی ها.
    4. حفظ، استمرار و تداوم نظارت و ارزیابی فرهنگی و ارائه گزارش های سالانه.
    5. مبتنی کردن برنامه‌‌ریزی های فرهنگی در مقاطع مختلف بر نتایج ارزیابی و نظارت.

۴. متون و برنامه ریزی درسی

  • راهبرد ۱: طراحی نظام آموزشی، تدوین متون و برنامه‌های درسی در تمامی شاخه های علوم بر اساس جهان‌بینی الهی و پژوهش در پدیده‌های هستی به منظور شناخت و شناساندن آیات الهی در جهان. سیاست های اجرایی:
    1. توجه به اصول متقن و محکم جهان‌بینی الهی در طراحی نظام آموزشی و تدوین متون و برنامه‌های درسی
    2. معرفی کتاب طبیعت (آفاق) در متون آموزشی به عنوان نشانه‌های حکمت الهی.
    3. فراهم کردن زمینه‌های لازم برای تعالی افکار و اندیشه های مختلف به منظور نشان دادن قوت اندیشه‌ اسلامی.
    4. تلاش برای جلب مشارکت دانشگاهیان و صاحبنظران حوزوی به منظور ارائه پیشنهاد به دستگاههای اجرایی در تحقق این راهبرد.
    5. استفاده از ظرفیت های پژوهشی و علمی دانشگاهها برای طراحی نظام آموزشی، پرورشی تدوین متون و برنامه‌های درسی.
    6. استفاده از تجارب موجود داخلی و خارجی در این زمینه.
    7. انجام مطالعات مستمر برای ایجاد قابلیت ها و انعطاف های لازم در نظام آموزشی و متون و برنامه‌های درسی به منظور روزآمد کردن آنها.
  • راهبرد ۲: توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ها و متون درسی. سیاست های اجرایی:
    1. تعریف و تبیین مفهوم همسویی و هماهنگی علم و دین با استفاده از دیدگاههای صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی.
    2. تدوین شاخص‌ها و روشهای ملحوظ کردن مفهوم هماهنگی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ها و متون درسی.
    3. تأکید بر ضرورت و تشویق علم آموزی از منظر دین.
    4. تشویق و پاسداشت برجستگان علم و دانش از موضع اسلام.
  • راهبرد ۳: بازنگری نظام برنامه‌ریزی درسی و اصلاح و تدوین متون درسی با استفاده از روشهای نوین و کارآمد علمی و مفاهیم و ارزشهای اسلامی. سیاست های اجرایی:
    1. جلب مشارکت متخصصان برنامه‌ریزی آموزشی و صاحبنظران علوم اسلامی در تدوین متون درسی.
    2. توجه به جاذبه، تنوع و انعطاف‌پذیری در تدوین متون درسی.
    3. انجام مطالعات مستمر و همه‌جانبه برای ارائه تصویری روزآمد و جذاب از مفاهیم و ارزشهای اصیل اسلامی.
    4. برقراری ارتباط دقیق، طبیعی، به دور از تکلف و تصنع میان مفاهیم و ارزشهای اسلامی و محتوای برنامه ها و دروس.
    5. توجه خاص به فلسفه علم و تعیین جهت‌گیری علوم و فعالیتهای علمی در مسیر کمال انسانی.
  • راهبرد ۴: طراحی و تدوین متون و برنامه‌های درسی بر اساس مبانی اسلامی به ویژه در رشته‌های علوم انسانی. سیاست های اجرایی:
    1. استفاده از نظرات و آراء صاحبنظران علوم اسلامی و انسانی حوزه و دانشگاه در زمینه تدوین متون و برنامه‌های درسی.
    2. ارائه تصویری هماهنگ، سازگار و معقول از ابتناء رشته‌ها علوم انسانی‌ بر مبانی اسلامی.
    3. انجام مطالعات و تدوین شاخص ها و روشهای مشخص برای ایجاد ارتباط و سازگاری بین علوم انسانی و مبانی اسلامی.
    4. تقویت و هدایت روحیه نقادی به عنوان یک قابلیت ذهنی و یک روش در تدوین متون علوم انسانی.
    5. استفاده از تجارب جهانی در زمینه ارتباط علوم انسانی و مفاهیم ارزش ها و روش های اسلامی در تدوین متون علوم انسانی.
    6. توجه خاص به فلسفه علم و تعیین جهت گیری علوم و فعالیت های علمی در مسیر کمال انسانی.
  • راهبرد ۵: هدایت نظام برنامه‌ریزی درسی به سمت تقویت فضایل اخلاقی و اجتماعی، پرورش قدرت ابداع و ابتکار و اعتماد به نفس و ایجاد باور به مبانی دینی و التزام به مسئولیت های اجتماعی. سیاست های اجرایی:
    1. تعریف و تدوین الگوها و معیارهای مناسب فضایل و خصلت های اخلاقی و اجتماعی دانش‌آموزان بر اساس تعالیم اسلامی.
    2. رعایت مصالح و اقتضائات دوران جوانی و دانشجویی جهت تقویت فضایل اخلاقی و التزام اجتماعی.
    3. تقویت روحیه مشارکت دانشجویان در فعالیت های علمی، فرهنگی، دینی، اجتماعی و سیاسی به منظور پرورش اعتماد به نفس آنان.
    4. بهره‌گیری از فناوری های نوین آموزشی در تدوین برنامه‌ها و متون درسی به منظور پرورش قدرت ابداع و ابتکار دانشجویان.
    5. ایجاد رابطه عقلانی بین آموزشهای درسی و مبانی دینی و اعتقادی در متون و برنامه‌های درسی.
    6. روزآمد کردن روشهای آموزش مبانی دینی و اعتقادی اصیل در متون و برنامه‌های درسی.
  • راهبرد ۶: توجه و تأکید بر هماهنگی و تناسب متون اخلاق و معارف اسلامی با نیازهای جدید و رشته‌های تحصیلی. سیاست های اجرایی:
    1. انجام مطالعات و بررسی های کارشناسانه برای شناسایی و دسته‌بندی نیازهای جدید فرهنگی، علمی، اجتماعی و اعتقادی دانشجویان با توجه به رشته‌های نوین علمی و تحصیلی.
    2. تعریف و تبیین نیازها و اقتضائات فضاهای علمی و فرهنگی دانشگاهها متناسب با شرایط زمانی.
    3. استفاده هماهنگ از ظرفیت های علمی پژوهشی در دانشگاهها و حوزه‌های علوم دینی به ویژه گروههای معارف اسلامی.
    4. تعریف و تدوین چهارچوبهای نظری و عملی ارتباط و تناسب بین رشته‌های تحصیلی مختلف و متون اخلاق و معارف اسلامی.
    5. تلاش برای جلب مشارکت هرچه بیشتر اساتید و دانشجویان در تدوین و روزآمد کردن دروس معارف اسلامی.
    6. تلاش برای تنوع دروس معارف اسلامی متناسب با رشته‌های تحصیلی.
    7. تلاش برای تمرکز فعالیت های پژوهشی و ارزیابی در مورد دروس معارف اسلامی.
  • راهبرد ۷: بازشناسی و معرفی مواریث و مفاخر علمی، فرهنگی،‌ تاریخی و معاصر و بهره‌گیری از آنها در تدوین برنامه‌ها و متون درسی برای تقویت روحیه خودباوری و استقلال خواهی. سیاست های اجرایی:
    1. تعریف و تدوین معیارهای مشخص برای ارائه الگوهای علمی، فرهنگی، تاریخی و معاصر.
    2. ایجاد هماهنگی میان‌ رشته‌های تحصیلی، نیازهای جدید بخشهای مختلف آموزشی متون و برنامه‌های درسی با معرفی مواریث و مفاخر علمی،‌ فرهنگی، تاریخی و معاصر.
    3. انجام مطالعات و بررسی‌های علمی و تاریخی برای شناخت مواریث و مفاخر عملی، فرهنگی، تاریخی و معاصر در جهت تقویت هویت اسلامی و ملی.
    4. حمایت از تولید محصولات دیداری و شنیداری و بهره‌گیری از فناوری اطلاعات و تأسیس موزه‌های علمی، فرهنگی در مراکز آموزشی به منظور معرفی مواریث و مفاخر علمی و فرهنگی.
    5. توجه به آشناشدن دانشجویان با پیشینه فرهنگ و تمدن اسلامی در تدوین برنامه‌ها و متون درسی.
    6. تکریم و تجلیل مفاخر علمی، فرهنگی تاریخی و معاصر در تدوین برنامه‌ها و متون درسی به نحو مقتضی.
  • راهبرد ۸: تدوین نظام جامع نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر متون و برنامه‌های آموزشی و درسی. سیاست های اجرایی:
    1. تدوین و تعریف شاخص ها و روشهای بازنگری مستمر متون و برنامه‌های درسی بر اساس مبانی اسلامی، شرایط زمانی، نیازها و ضرورتهای اجتماعی به صورتی اثربخش.
    2. الزام به اعمال نتایج نظارت و ارزیابی در تدوین متون و برنامه‌های درسی.

۵. نظام برنامه ریزی آموزشی و پژوهشی

  • راهبرد ۱: اصلاح و تدوین نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی با توجه به نیازهای جامعه و تحولات روزافزون علوم، با تأکید بر گسترش مرزهای دانش و بر اساس مبانی اسلامی. سیاست های اجرایی:
    1. شناخت و تحکیم مبانی اسلامی در اصلاح و تدوین نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی.
    2. استفاده از صاحبنظران و متخصصان برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی داخل و خارج از دانشگاه به منظور بازنگری، اصلاح و تدوین نظام آموزشی و پژوهشی.
    3. مطالعه و بازنگری مستمر برنامه‌های آموزشی و پژوهشی و تجدیدنظر در محتوا و روش ارائه آنها متناسب با تحولات روزافزون علمی و اجتماعی و نیازهای جامعه.
    4. شناخت نیازها و ضرورت های جدید اجتماعی، فرهنگی،‌ علمی و اقتصادی و جهت‌دهی نظام آموزشی و پژوهشی برای پاسخگویی آنها.
    5. تدوین سیاست های بلندمدت و کلان علمی کشور متناسب با شرایط و نیازهای جامعه، تحولات علمی بین‌المللی و مبانی اسلامی.
    6. استفاده بهینه و برنامه‌ریزی شده از ظرفیت های علمی دانشگاهها و مراکز پژوهشی در سطح ملی و بین‌المللی برای تحقق این راهبرد.
    7. هدایت نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی به سمت تولید و بومی کردن علم و فناوری های جدید و بالا بردن سهم کشور در تولید آنها.
  • راهبرد ۲: توجه ویژه به اهمیت رشته علوم انسانی در تربیت و انسان‌سازی و تأثیرات مثبت و منفی آنها در تحولات فرهنگی با عنایت به وجود قابلیت ها و ظرفیت‌های فراوان در کشور. سیاست های اجرایی:
    1. تعریف و تبیین جایگاه علوم انسانی در چارچوب نظام آموزشی و پژوهشی کشور.
    2. تأکید بر اهمیت علوم انسانی در رشد و توسعه متوازن کشور با حمایت های مادی و معنوی از آنها.
    3. تقویت بخش هایی از علوم انسانی که از اولویت بیشتری در تربیت، انسان‌سازی و رشد و توسعه کشور برخوردارند.
    4. استفاده هماهنگ از ظرفیت های علمی و پژوهشی و متخصصان و صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی رشته‌های علوم انسانی.
    5. استفاده بیشتر از آموزه‌های علوم انسانی در ایجاد تحولات مثبت فرهنگی.
    6. تأکید بر رشد و توسعه علوم انسانی بومی از طریق خلاقیت و ابداع، بازشناسی و بازتولید سنتهای اصیل اسلامی و ملی و استفاده مستمر و سنجیده از دستاوردهای نوین بشری.
    7. تبیین و شفاف سازی پیش فرض های مدون و نامدون علوم انسانی مبتنی بر تعالیم اسلامی و تمایز احتمالی آنها از پیش فرض های دیگر ادیان الهی و تفکر مادی.
    8. گشترش ارتباط و تبادل علمی بین اندیشمندان علوم انسانی با مراکز و اندیشمندان جهان اسلام و دیگر کشورها.
  • راهبرد ۳: ایجاد هماهنگی و تناسب بین نظام آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی با توجه به ملازمت و پیوستگی آنها. سیاستهای اجرایی:
    1. تدوین نظام جامع آموزش و پژوهش بر اساس اهداف مشترک آموزش عالی و آموزش و پرورش
    2. تعیین و تبیین حلقه‌های پیوستگی بین نظام‌های آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی بویژه در حوزه آموزشهای دینی.
    3. ایجاد الزامات مقتضی و متناسب برای هماهنگی در مقام طراحی و تدوین نظام‌های آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی با توجه به انتظارات کوتاه‌مدت،‌ میان مدت و بلند مدت.
    4. استفاده هماهنگ و برنامه‌ریزی شده از صاحبنظران در دو حوزه نظام آموزشی و پژوهشی آموزش و پرورش و آموزش عالی.
    5. طراحی و پیش‌بینی ساز و کارهای قانونی و مدیریتی لازم برای حفظ یکپارچگی و هماهنگی آموزش در کشور و تقویت جایگاه شورای اسلامی شدن مراکز آموزش در این خصوص.
    6. تعیین اهداف آموزشهای دینی و حفظ پیوستگی و هماهنگی این آموزشها در آموزش و پرورش و آموزش عالی.
  • راهبرد ۴: افزایش انعطاف‌پذیری به منظور پاسخگویی به نیازها و تحولات علمی و اجتماعی. سیاست های اجرایی:
    1. پیش‌بینی ساز و کارهای انعطاف‌پذیر در نظام برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی ضمن حفظ اصول و مبانی اصیل اسلامی.
    2. شناخت دقیق و کارشناسانه نیازها و اقتضائات جدید در عرصة‌ رشد و توسعه علمی و اجتماعی.
    3. انجام مطالعات مستمر برای روزآمد کردن شناخت وضعیت موجود در عرصه نیازها و تحولات علمی و اجتماعی.
    4. حفظ تعادل منطقی در میزان ثبات یا انعطاف برنامه‌های آموزشی و پژوهشی.
    5. تعیین و تدوین شاخص های مشخص و روش های علمی برای تعیین حدود و تعریف مفاهیم مربوط به انعطاف‌پذیری.
  • راهبرد ۵: بهره‌گیری از تجارب علمی در سطوح ملی و بین‌المللی به ویژه تجارب حوزه‌های علوم دینی. سیاست های اجرایی:
    1. تعیین و تدوین نظام اخذ و اقتباس و انتقال و ترجمه تجارب علمی در سطوح داخلی و خارجی متناسب با فرهنگ اسلامی و ملّی.
    2. استفاده بهینه از ظرفیت های علمی و پژوهشی کشور و اسناد و مدارک موجود و مرتبط با موضوع.
    3. تعیین و تدوین نظام همکاری متقابل بین حوزه‌های علوم دینی و دانشگاه‌ها در این زمینه.
    4. بومی‌سازی تجارب علمی و بین‌المللی در زمینه برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی.
    5. بهره‌گیری از فناوری مدرن اطلاع رسانی متناسب با اخلاق و فرهنگ اسلامی.
  • راهبرد ۶: توجه به هماهنگی و همسویی علم و دین در بینش اسلامی در طراحی و تدوین برنامه‌های آموزشی و پژوهشی. سیاستهای اجرایی:
    1. تعریف و تبیین مفهوم همسوی و هماهنگی علم و دین با استفاده از دیدگاههای صاحبنظران دانشگاهی و حوزوی.
    2. تدوین روشهای ملحوظ کردن مفهوم هماهنگی علم و دین در برنامه‌ها و متون درسی.
    3. انجام مطالعات مستمر برای روزآمد کردن جریان همسویی علم و دین در طراحی و تدوین برنامه‌ ها و متون درسی.
    4. پاسخگویی مستمر به پرسش ها و چالش های موجود در زمینه رابطه علم و دین.
    5. تأکید بر ضرورت و تشویق علم‌آموزی از منظر دین.
    6. تأکید بر دیدگاه اسلام مبنی بر تشویق و پاسداشت علم و عالم.
  • راهبرد ۷: تقویت روحیه تحقیق و تتبع، تفکر منتقدانه، استفاده از فناوری های نوین آموزشی و ارائه الگوهای جدید به منظور ایجاد تحول و اصلاح در روشهای تدریس و پژوهش. سیاست های اجرایی:
    1. ایجاد سازوکارهای حمایت مادی و معنوی از محققان، مخترعان و مبتکران.
    2. تدوین و طراحی شیوه‌های متناسب استفاده از فناوری های نوین آموزشی.
    3. طراحی نظام برنامه‌ و مدیریت تحول و اصلاح در روش های تدریس و پژوهش.
    4. هدایت تحقیق و تتبع و فرایند تفکر منتقدانه به سمت اصلاح و ابداع و ابتکار.
    5. استفاده از صاحبنظران برای ایجاد تحول و اصلاح در روشهای تدریس و پژوهش.
    6. تشویق خلاقیت و خودباوری و تقویت اعتماد به نفس در همه زمینه‌های علوم و فنون.
    7. ارائه مستمر دوره‌ها و برنامه‌های بازآموزی مربیان و استادان در زمینه روش‌های تدریس و تحقیق.
    8. تجهیز مراکز آموزشی به نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای مورد نیاز در جهت تقویت روحیه و فرهنگ تحقیق و تتبع.
  • راهبرد ۸: برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی بر اساس پژوهشهای علمی و ایجاد تعادل و تناسب میان آموزش و پژوهش در برنامه‌ها و متون. سیاست های اجرایی:
    1. تعیین و تعریف اولویت های پژوهشی و آموزشی.
    2. ایجاد الزامات مقتضی برای ابتناء برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی بر پژوهش های علمی.
    3. استفاده از صاحبنظران و متخصصین برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی به منظور ایجاد تعادل و تناسب میان آموزش و پژوهش.
    4. ایجاد تناسب و همسویی و هماهنگی بین برنامه‌ریزی آموزشی و درسی.
    5. تقویت زیرساختهای پژوهشی در مراکز آموزشی به منظور ایجاد و حفظ موازنه بین آموزش و پژوهش.
    6. تدوین متون و ارائه برنامه‌های آموزشی و پژوهشی بر اساس پژوهشهای علمی.
    7. توجه به پژوهش به عنوان شیوه‌ای برای آموزش در برنامه‌ریزی آموزشی و درسی.
    8. توجه و تأکید به ایجاد آمادگی های قبلی ذهنی و پیش مطالعه در برنامه‌ریزی آموزشی.
  • راهبرد ۹: نظارت و ارزیابی هدفمند برنامه‌ریزی آموزشی و پژوهشی. سیاست های اجرایی:
    1. تعیین و تعریف شاخص‌ها و معیارهای نظارت و ارزیابی.
    2. تأکید بر صراحت و شفافیت و هماهنگی در نظارت و ارزیابی.
    3. حفظ و استمرار و تداوم نظارت و ارزیابی و ارائه گزارش های دوره‌ای.
    4. مبتنی کردن برنامه‌ریزی‌های آموزشی و پژوهشی بر نتایج ارزیابی و نظارت.
    5. نظارت و ارزشیابی (خود ارزیابی) از طریق مشارکت مدیران، مربیان و استادان.

۶. مدیریت

  • راهبرد ۱: توجه و تأکید بر تقویت ارزش های اسلامی و انقلابی، تعهد اجتماعی، زمان‌شناسی، قانونمندی، تفاهم و احتراز از خودمحوری در طراحی و هدایت نظام مدیریتی. سیاست های اجرایی:
    1. تعریف و تدوین روشمند و اجماعی شاخص‌های ارزشهای اسلامی و انقلابی.
    2. تعیین ضوابط و ویژگیهای مدیران دانشگاهی بر اساس مفاهیمی چون تعهد اجتماعی، زمان‌شناسی، قانونمندی.
    3. هدایت نظام مدیریتی به سمت مشارکت قانونمندی و پاسخگویی.
    4. سوق دادن نظام مدیریتی به سمت افزایش مشارکت دانشگاهیان.
    5. تقویت قانونمندی و پاسخگویی نظام مدیریتی دانشگاهها در ارتباط با وظایف و کارکردهای خود.
  • راهبرد ۲: اصلاح و طراحی نظام جامع و هماهنگ مدیریت بر اساس ایجاد تعادل در فعالیت های آموزشی، پژوهشی و اجتماعی با توجه و تأکید بر حذف مراکز موازی تصمیم‌گیری، رایزنی و مشورت با مسئولان و دست‌اندرکاران و جلب مشارکت دانشگاهیان. سیاستهای اجرایی:
    1. استفاده از صاحبنظران و متخصصین مدیریت در اصلاح و طراحی نظام مدیریت دانشگاهها.
    2. تفکیک روشمند و علمی حوزه فعالیت های آموزشی، پژوهشی و اجتماعی در سطح دانشگاهها به منظور ایجاد روابط متعادل و همسو کردن جهت‌گیری‌های عمومی بین آنها.
    3. شناسایی دقیق مراکز موازی یا متداخل در تصمیم گیریهای مربوط به آموزش عالی.
    4. تعریف و تدوین شاخص‌ها و روشهای مشارکت در نظام مدیریتی دانشگاه.
    5. ایجاد روابط هماهنگ و منسجم و منطقی بین مقوله‌های مشارکت، اقتدار، پاسخگویی و قانومندی در نظام مدیریتی دانشگاهها.
  • راهبرد ۳: اعتماد به مدیران و ایجاد زمینه‌های ضروری استقلال عمل در حوزه‌های مدیریتی برای افزایش توان رقابت سالم و رشد پیشرفت. سیاستهای اجرایی:
    1. تبیین و تعریف مفهوم «استقلال عمل مدیران» در چهارچوب نظام مدیریتی دانشگاهها.
    2. ایجاد رابطه معقول بین اعتماد به مدیران و کنترل و ارزیابی و پاسخگو بودن آنان.
    3. تدوین شاخص ها و روشهای رقابت و مقایسه، ویژه محیطهای علمی.
    4. تقویت فرهنگ اعتماد به مدیران در دانشگاهها.
  • راهبرد ۴: تربیت و انتخاب مدیرانی متعهد و متخصص با تأکید بر شایسته سالاری. سیاست های اجرایی:
    1. تبیین و تعریف و شاخص سازی مفهوم «ترکیب تعهد و تخصص و شایسته سالاری» در چارچوب نظام مدیریتی دانشگاهها.
    2. مواجهة راهبردی با آموزش و تربیت مدیران مراکز دانشگاهی و پژوهشی.
  • راهبرد ۵: توجه به نقش الگویی استادان در رفتارسازی دانشجویان و الگوسازی بر اساس آن نقش از طریق شناسایی و معرفی و تشویق مدیران، استادان، دانشجویان و کارمندان شایسته بر اساس شاخصه‌های مدیریت در نظام اسلامی. سیاست های اجرایی:
    1. تعیین و تعریف ضوابط متناسب با مراکز دانشگاهی برای استادان، دانشجویان و مدیران الگو.
    2. تأکید بر سیاستهای اقناع و ارشاد در رفتارسازی دانشجویان و تقدم آنها بر روشهای منع و دفع.
    3. ضابطه‌مند کردن نظام تشویقی بر اساس مبانی و شاخصه‌های مدیریت در نظام اسلامی.
    4. ایجاد تعادل بین ابعاد علمی، فرهنگی و اجتماعی نظام تشویقی در دانشگاهها.
  • راهبرد ۶: تقویت زمینه‌های نظری و عملی برای اصلاح مداوم روشهای مدیریتی و افزایش کارآمدی آنها به منظور تحقق ارزشهای اسلامی و معیارهای انقلابی. سیاستهای اجرایی:
    1. انجام مطالعات مستمر به منظور تقویت و غنی‌سازی مفاهیم، رویکردها و روشهای اصلاح نظام مدیریتی به منظور افزایش کارآمدی آنها.
    2. پیش‌بینی نظام تشویقی و ترغیبی متناسب با مراکز دانشگاهی و پژوهشی برای ارائه روشهای ابداعی و اصلاحی نظام مدیریتی.
    3. پیگیری و اصلاح مداوم روشهای مدیریتی از طریق ایجاد ارتباطات گسترده و سازمان‌ یافته بین مراکز دانشگاهی و پژوهشی با همدیگر.
  • راهبرد ۷: نظارت و ارزیابی هدفمند و مستمر به منظور تقویت ابعاد علمی و اسلامی مدیریت مراکز آموزشی و علمی. سیاست های اجرایی:
    1. تعریف و تدوین شاخص‌های نظارت و ارزیابی در چارچوب نظام مدیریتی.
    2. تأکید بر صراحت، شفافیت و هماهنگی در نظارت و ارزیابی.
    3. تأکید بر استمرار و روشمند بودن نظارت و ارزیابی.
    4. مبتنی کردن تشویق و ارتقاء بر نتایج نظارت و ارزیابی.[۲]

پانویس

  1. ↑ تاریخچه شورا، پایگاه شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها، بازیابی: ۲ خرداد ۱۳۹۲.
  2. ↑ دبیرخانه شورای اسلامی شدن دانشگاه ها، بازیابی: ۲ تیر ۱۳۹۲.
برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=سند_دانشگاه_اسلامی&oldid=129979»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا