عبد الله بن عمیر بن جناب الکلبی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} <keywords content='کلید واژه: یاران امام حسین علیه السلام، شهدای کربل...' ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
  
 +
«عبدالله بن عمیر» جزء اولین شهداست که از جبهه [[امام حسین]] علیه السلام در [[روز عاشورا]] به میدان نبرد رفت.
  
 +
وى که [[کنیه|کنیه‌اش]] ابو وهب بود، جوانى دلاور و حماسى از شیعیان [[کوفه]] بشمار می رفت. عبدالله به کوفه آمده، در نزدیکى بئرالعبد خانه اى گرفت و با همسرش به آن جا منتقل شد. وقتى دید [[عمر بن سعد|عمر سعد]]، نیرو آماده و سازماندهى مى کند تا از [[نخیله|نخیله]] به جنگ [[امام حسین علیه السلام|حسین بن على]]  علیه السلام در [[کربلا]] بروند، پیش خود گفت: به خدا قسم شیفته [[جهاد]] با مشرکان بودم. امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند [[پیامبر اسلام|پیامبر]] مى روند، نزد خداوند کم‌ثواب تر از جهاد با مشرکان نباشد. 
  
 +
پس پیش همسرش رفت و نیت خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم [[ماه محرم|محرم]] به یاوران حسین علیه السلام در کربلا پیوستند.<ref> [[تنقيح المقال]]، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.</ref> عبدالله، دومین شهید از اصحاب [[امام حسین]] علیه السلام بود.<ref> انصار الحسین، ص۸۴؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۸، ص۶۶.</ref> نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است.
  
==عبدالله بن عمير كلبى==
+
همسر او نیز از [[شهدای کربلا|شهداى کربلا]] بود. پس از شهادت عبدالله، زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهره او مى زدود که به دستور [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]]، یکى از غلامانش (به نام رستم) با گرزى بر سر او زد و کنار شوهرش به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید. 
  
جزء اولين شهداست كه از جبهه [[امام حسين ]] علیه السلام در [[روز عاشورا]] به ميدان نبرد رفت.
+
==پانویس==
 
+
<references />
وى كه كنيه اش ابووهب بود، جوانى دلاور و حماسى از شيعيان [[كوفه]] بود. به كوفه آمده، در نزديكى بئرالعبد خانه اى گرفت و با همسرش به آن جا منتقل شد. وقتى ديد عمر سعد، نيرو آماده و سازماندهى مى كند تا از نخيله به جنگ حسين بن على  علیه السلام در [[كربلا]] بروند، پيش خود گفت: به خدا قسم شيفته جهاد با مشركان بودم.
 
 
 
اميدوارم جنگ با اينان كه به  نبرد فرزند پيامبر مى روند، نزد خداوند كم‌ثواب تر از جهاد با مشركان نباشد. پيش  همسرش رفت و نيت  خود را با او در ميان گذاشت، شبانه هر دو از كوفه بيرون رفتند و شب هشتم [[محرم]] به ياوران حسين در كربلا پيوستند.<ref> انصارالحسين، ص 84، موسوعة العتبات المقدسه، ج 8، ص 66.</ref> همسر او نيز از شهداى كربلا بود.
 
  
پس از شهادت عبدالله، زنش خود را به بالين او رساند و خاك از چهره او مى زدود كه به  دستور شمر، يكى از غلامانش (به نام رستم) با گرزى بر سر او زد و كنار شوهرش به  شهادت رسيد. عبدالله، دومين شهيد از اصحاب [[امام حسين ]] علیه السلام بود.<ref> تنقيح المقال، مامقانى، ج 2، ص 217.</ref> نامش در [[زيارت  ناحيه مقدسه]] هم آمده است.
+
==منابع==
  
==پانویس ==
+
*جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]].
<references />
 
===منبع===
 
  
جواد محدثی, فرهنگ عاشورا
+
[[رده:شهدای کربلا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۵

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«عبدالله بن عمیر» جزء اولین شهداست که از جبهه امام حسین علیه السلام در روز عاشورا به میدان نبرد رفت.

وى که کنیه‌اش ابو وهب بود، جوانى دلاور و حماسى از شیعیان کوفه بشمار می رفت. عبدالله به کوفه آمده، در نزدیکى بئرالعبد خانه اى گرفت و با همسرش به آن جا منتقل شد. وقتى دید عمر سعد، نیرو آماده و سازماندهى مى کند تا از نخیله به جنگ حسین بن على علیه السلام در کربلا بروند، پیش خود گفت: به خدا قسم شیفته جهاد با مشرکان بودم. امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند پیامبر مى روند، نزد خداوند کم‌ثواب تر از جهاد با مشرکان نباشد.

پس پیش همسرش رفت و نیت خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم محرم به یاوران حسین علیه السلام در کربلا پیوستند.[۱] عبدالله، دومین شهید از اصحاب امام حسین علیه السلام بود.[۲] نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است.

همسر او نیز از شهداى کربلا بود. پس از شهادت عبدالله، زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهره او مى زدود که به دستور شمر، یکى از غلامانش (به نام رستم) با گرزى بر سر او زد و کنار شوهرش به شهادت رسید.

پانویس

  1. تنقيح المقال، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.
  2. انصار الحسین، ص۸۴؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۸، ص۶۶.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها