کوه قاسیون: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ قاسیون را به کوه قاسیون منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
__toc__
+
قبل از آن که شهر [[دمشق]] ساخته شود، مردم بر دامنه کوه قاسیون که امروز به صالحیه معروف است، زندگى مى‌کردند و سالها بر همین منوال مى‌گذشت تا این که به دنبال افزایش جمعیت خود، به بناى شهر دمشق پرداختند<ref>ابن طولون، القلائد الجوهریه فى تاریخ الصالحیه، تحقیق محمد احمد همان، ص ۱۰ به بعد.</ref>؛ بنابراین آثارى که در دامنه این کوه قرار دارد گاهى از آثار داخل شهر دمشق قدمت بیشترى دارد. این کوه نزد مردم دمشق از تقدس خاصى برخوردار است زیرا شاهد حضور [[انبیاء]] الهى بوده و حتى بعضى از آنان را در دامن خود مدفون ساخته است.
 +
[[پرونده:Qasion.jpg|بندانگشتی|شهر دمشق در دامنه کوه قاسیون؛ 1870 میلادی]]
  
قبل از آن كه شهر [[دمشق]] ساخته شود، مردم بر دامنه كوه قاسيون كه امروز به صالحيه معروف است، زندگى مى‌كردند و سالها بر همين منوال مى‌گذشت تا اين كه به دنبال افزايش جمعيت خود، به بناى شهر دمشق پرداختند<ref>ابن طولون، القلائد الجوهريه فى تاريخ الصالحيه، تحقيق محمد احمد همان، ص 10 به بعد.</ref>؛ بنابراين آثارى كه در دامنه اين كوه قرار دارد گاهى از آثار داخل شهر دمشق قدمت بيشترى دارد. اين كوه نزد مردم دمشق از تقدس خاصى برخوردار است زيرا شاهد حضور انبياء الهى بوده و حتى بعضى از آنان را در دامن خود مدفون ساخته است.
+
== موقعیت جغرافیایی ==
 +
کوه قاسیون از سمت مغرب به سلسله جبال [[لبنان]] و از شمال و شرق به سلسله جبال قلمون و منطقه حمص متصل است. شهر [[دمشق]] ‌از سمت شمال ‌در دامنه آن قرار گرفته و در حقیقت، این کوه در جنوب آن واقع شده است. اکنون قاسیون‌ به علت گسترش شهر جزو دمشق است و هیچ فاصله‌اى بین شهر و کوه نیست.
  
رواياتى در فضل اين كوه نقل شده است از جمله اين كه: ابوقتاده گويد: «منظور از تين در قرآن كريم (وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ‌) كوه دمشق (قاسيون) است.<ref> ابن حورانى، زيارات الشام ص 96؛ نصرالدين البحره، همان كتاب، ص 13.</ref>
+
صالحیه یعنى محله‌اى که در دامنه کوه قاسیون قرار گرفته بسیار بزرگ و شاید به اندازه نیمى از دمشق قدیم است که اکثر خانه‌هاى آن در دامنه کوه واقع شده و گاهى تا نزدیکى قله آن نیز مى‌رسد. اشتهار این منطقه به صالحیه از قرن ششم هجرى و به خاطر سکونت «خاندان بنى قدامه» در آن بوده است.
  
گويند: در پايين اين كوه، آدم ابوالبشر سكونت داشته و در بالاى آن قابيل، برادرش هابيل را كشته در شرق آن (در منطقه برزه) [[حضرت ابراهيم]] عليه السلام به دنيا آمده، در سمت غرب آن حضرت مسيح و مادرش مريم پناه گرفته‌اند و ام حنه، مادر مريم در دامنه آن ساكن بوده است.
+
== فضیلت کوه قاسیون ==
 +
روایاتى در فضل این کوه نقل شده است از جمله این که: ابوقتاده گوید: «منظور از تین در [[قرآن|قرآن کریم]] (وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ‌) کوه دمشق (قاسیون) است.<ref> ابن حورانى، زیارات الشام ص ۹۶؛ نصرالدین البحره، همان کتاب، ص ۱۳.</ref>
  
از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده كه بر اين كوه، حضرت ابراهيم عليه السلام، [[حضرت لوط]] عليه السلام، [[حضرت موسى]] عليه السلام، [[حضرت عيسى]] عليه السلام و [[حضرت ايوب]] نبى عليه السلام نماز گزارده‌اند؛ لذا از [[دعا]] در كنار آن غافل نشويد.<ref>محمد احمد دهمان، فى رحاب دمشق، ص 9.</ref> همچنين آن‌ حضرت فرموده‌اند: در دمشق كوهى است كه در پايين آن ابى‌ابراهيم متولد شده است.<ref>ابن حورانى، همان كتاب، ص 96.</ref>
+
گویند: در پایین این کوه، [[حضرت آدم علیه السلام|آدم]] ابوالبشر سکونت داشته و در بالاى آن [[قابیل|قابیل]] برادرش [[هابیل]] را کشته، در شرق آن (در منطقه برزه) [[حضرت ابراهیم]] علیه السلام به دنیا آمده، در سمت غرب آن [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت مسیح]] و مادرش [[حضرت مریم|مریم]] پناه گرفته‌اند و ام حنه، مادر مریم در دامنه آن ساکن بوده است.
  
گويند خداوند بر كوه قاسيون [[وحى]] كرد كه سايه و بركت خود را بر بيت المقدس گسترده بدار. در اين كوه چهل پيامبر يا چهل تن از اولياء خدا به غارى پناه برده و در آنجا وفات يافته‌اند كه امروزه به «الاربعين» معروف است.
+
از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله روایت شده که بر این کوه، حضرت ابراهیم علیه السلام، [[حضرت لوط]] علیه السلام، [[حضرت موسى]] علیه السلام، [[حضرت عیسى]] علیه السلام و [[حضرت ایوب]] نبى علیه السلام [[نماز]] گزارده‌اند؛ لذا از [[دعا]] در کنار آن غافل نشوید.<ref>محمد احمد دهمان، فى رحاب دمشق، ص ۹.</ref> همچنین آن‌ حضرت فرموده‌اند: در دمشق کوهى است که در پایین آن ابى‌ابراهیم متولد شده است.<ref>ابن حورانى، همان کتاب، ص ۹۶.</ref>
  
كوه قاسيون از سمت مغرب به سلسله جبال لبنان و از شمال و شرق به سلسله جبال قلمون و منطقه حمص متصل است. شهر دمشق ‌از سمت شمال ‌در دامنه آن قرار گرفته و در حقيقت، اين كوه در جنوب آن واقع شده است. اكنون قاسيون‌ به علت گسترش شهر جزو دمشق است و هيچ فاصله‌اى بين شهر و كوه نيست.
+
گویند خداوند بر کوه قاسیون [[وحى]] کرد که سایه و برکت خود را بر [[بیت المقدس|بیت المقدس]] گسترده بدار. در این کوه چهل [[پیامبران|پیامبر]] یا چهل تن از [[اولیاء الله|اولیاء خدا]] به غارى پناه برده و در آنجا وفات یافته‌اند که امروزه به «الاربعین» معروف است.
  
صالحيه يعنى محله‌اى كه در دامنه كوه قاسيون قرار گرفته بسيار بزرگ و شايد به اندازه نيمى از دمشق قديم است كه اكثر خانه‌هاى آن در دامنه كوه واقع شده و گاهى تا نزديكى قله آن نيز مى‌رسد. اشتهار اين منطقه به صالحيه از قرن ششم هجرى و به خاطر سكونت «خاندان بنى قدامه» در آن بوده است.
+
==آثار تاریخى قاسیون (صالحیه)==
  
==آثار تاريخى قاسيون (صالحيه)==
+
#مغارة الدّم
 
+
#مغارة الجوع (الاربعین‌)
# مغارة الدّم
+
#غار منسوب به [[اصحاب کهف|اصحاب کهف‌]]
# مغارة الجوع/الاربعين‌
+
#جامع و مقبره [[محیی الدین ابن عربی|محیى‌الدین ابن عربى]] (۵۶۰-۶۳۸ ق)
# غار منسوب به اصحاب كهف‌
+
#تکیه سلیمیه‌
 
+
#بیمارستان قیمریه‌
==آثار اسلامى قاسيون (صالحيه)==
 
 
 
# جامع و مقبره محيى‌الدين ابن عربى (560-638)
 
# تكيه سليميه‌
 
# بيمارستان قيمريه‌
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
 
==منابع==
 
==منابع==
اصغر قائدان‌، اماكن زيارتى سياحتى سوريه، نشر مشعر، تهران، 1387، ص143 تا 150.
+
* اصغر قائدان‌، اماکن زیارتى سیاحتى سوریه، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۷، ص۱۴۳ تا ۱۵۰.
  
 
[[رده:جغرافیای تاریخی جهان اسلام]]
 
[[رده:جغرافیای تاریخی جهان اسلام]]
 
[[رده:سوریه]]
 
[[رده:سوریه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۱

قبل از آن که شهر دمشق ساخته شود، مردم بر دامنه کوه قاسیون که امروز به صالحیه معروف است، زندگى مى‌کردند و سالها بر همین منوال مى‌گذشت تا این که به دنبال افزایش جمعیت خود، به بناى شهر دمشق پرداختند[۱]؛ بنابراین آثارى که در دامنه این کوه قرار دارد گاهى از آثار داخل شهر دمشق قدمت بیشترى دارد. این کوه نزد مردم دمشق از تقدس خاصى برخوردار است زیرا شاهد حضور انبیاء الهى بوده و حتى بعضى از آنان را در دامن خود مدفون ساخته است.

شهر دمشق در دامنه کوه قاسیون؛ 1870 میلادی

موقعیت جغرافیایی

کوه قاسیون از سمت مغرب به سلسله جبال لبنان و از شمال و شرق به سلسله جبال قلمون و منطقه حمص متصل است. شهر دمشق ‌از سمت شمال ‌در دامنه آن قرار گرفته و در حقیقت، این کوه در جنوب آن واقع شده است. اکنون قاسیون‌ به علت گسترش شهر جزو دمشق است و هیچ فاصله‌اى بین شهر و کوه نیست.

صالحیه یعنى محله‌اى که در دامنه کوه قاسیون قرار گرفته بسیار بزرگ و شاید به اندازه نیمى از دمشق قدیم است که اکثر خانه‌هاى آن در دامنه کوه واقع شده و گاهى تا نزدیکى قله آن نیز مى‌رسد. اشتهار این منطقه به صالحیه از قرن ششم هجرى و به خاطر سکونت «خاندان بنى قدامه» در آن بوده است.

فضیلت کوه قاسیون

روایاتى در فضل این کوه نقل شده است از جمله این که: ابوقتاده گوید: «منظور از تین در قرآن کریم (وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ‌) کوه دمشق (قاسیون) است.[۲]

گویند: در پایین این کوه، آدم ابوالبشر سکونت داشته و در بالاى آن قابیل برادرش هابیل را کشته، در شرق آن (در منطقه برزه) حضرت ابراهیم علیه السلام به دنیا آمده، در سمت غرب آن حضرت مسیح و مادرش مریم پناه گرفته‌اند و ام حنه، مادر مریم در دامنه آن ساکن بوده است.

از پیامبر صلى الله علیه و آله روایت شده که بر این کوه، حضرت ابراهیم علیه السلام، حضرت لوط علیه السلام، حضرت موسى علیه السلام، حضرت عیسى علیه السلام و حضرت ایوب نبى علیه السلام نماز گزارده‌اند؛ لذا از دعا در کنار آن غافل نشوید.[۳] همچنین آن‌ حضرت فرموده‌اند: در دمشق کوهى است که در پایین آن ابى‌ابراهیم متولد شده است.[۴]

گویند خداوند بر کوه قاسیون وحى کرد که سایه و برکت خود را بر بیت المقدس گسترده بدار. در این کوه چهل پیامبر یا چهل تن از اولیاء خدا به غارى پناه برده و در آنجا وفات یافته‌اند که امروزه به «الاربعین» معروف است.

آثار تاریخى قاسیون (صالحیه)

  1. مغارة الدّم
  2. مغارة الجوع (الاربعین‌)
  3. غار منسوب به اصحاب کهف‌
  4. جامع و مقبره محیى‌الدین ابن عربى (۵۶۰-۶۳۸ ق)
  5. تکیه سلیمیه‌
  6. بیمارستان قیمریه‌

پانویس

  1. ابن طولون، القلائد الجوهریه فى تاریخ الصالحیه، تحقیق محمد احمد همان، ص ۱۰ به بعد.
  2. ابن حورانى، زیارات الشام ص ۹۶؛ نصرالدین البحره، همان کتاب، ص ۱۳.
  3. محمد احمد دهمان، فى رحاب دمشق، ص ۹.
  4. ابن حورانى، همان کتاب، ص ۹۶.

منابع

  • اصغر قائدان‌، اماکن زیارتى سیاحتى سوریه، نشر مشعر، تهران، ۱۳۸۷، ص۱۴۳ تا ۱۵۰.