ابوالائمه

«أبو الائمه» کنیه یا لقب امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) است، زیرا همه امامان معصوم بعد از امیرالمؤمنین از نسل ایشان بوده اند. این عنوان برای امام علی (علیه‌السلام)، برگرفته از کلام رسول خدا (صلی الله علیه وآله) است که در روز غدیر فرمودند: «مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِیاً مِنِّی وَ أَنَا مِنْ عَلِی... وَ هُوَ ...خَیرُ الْوَصِیینَ وَ زَوْجُ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ أَبُو الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِیینَ» ای مردم، علی از من است و من از علی هستم... او بهترین اوصیا و همسر سرور زنان عالم و پدر امامان هدایت شده است.

مطابق روایتی، امام حسین علیه السلام نیز با لقب «أبو الائمه» خوانده شده اند، زیرا نُه امام از دوازده امام شیعه از نسل پاک امام حسین (علیه‌السلام) هستند. بنابر آنچه سلمان فارسی نقل نموده، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) امام حسین (علیه‌السلام) را با این عنوان یاد کرده اند: «دَخَلْتُ عَلَى النَّبِی (ص) وَ إِذَا الْحُسَینُ عَلَى فَخِذَیهِ وَ هُوَ یقَبِّلُ عَینَیهِ وَ یلْثِمُ فَاهُ وَ هُوَ یقُولُ أَنْتَ سَیدُ بْنُ سَیدٍ أَنْتَ إِمَامٌ ابْنُ إِمَامٍ أَبُو الْأَئِمَّةِ أَنْتَ حُجَّةٌ بْنُ حُجَّةٍ أَبُو حُجَجٍ تِسْعَةٍ مِنْ صُلْبِک تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ». دیدم که رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، حسین (علیه‌السلام) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسید و می فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان (امام زمان) می باشد.

منابع

• ابن بابویه صدوق، الأمالی، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
• ابن بابویه صدوق، الخصال، قم، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.