دارالعلم بهاء الدوله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} ابو نصرْ شاپور بن اردشير ملقّب به بهاء الدوله ، در سال 381ق ...' ایجاد کرد)
 
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
ابونصرْ شاپور بن اردشیر، ملقب به «بهاءالدوله»، در سال ۳۸۱ قمری در محله کرخ [[بغداد]]، دارالعلمی تأسیس نمود و [[وقف|موقوفاتى]] را براى آن تعیین کرد. این دارالعلم دومین مدرسه بغداد بوده است؛ نخستین مدرسه را [[هارون الرشید]] بنا نهاد و «[[بیت الحكمه|بیت الحکمه]]» نامید.
ابو نصرْ شاپور بن اردشير ملقّب به بهاء الدوله ، در سال 381ق در محلّه كرخ بغداد ، دار العلمی تأسيس ، و موقوفاتى را براى آن تعيين كرد . اين دارالعلم دومین مدرسه ي بغداد بوده است، نخستين مدرسه را هارون الرشيد بنا نهاد و «بيت الحكمه» ناميد
 
  
دار العلم ابونصر وزیر، پس از فوت او به سال 416ق، به سيّد مرتضى سپرده شد. وى نيز براى آن ، سرپرستى تعيين كرد ، تا آن كه در سال 451ق با ورود طغرل بيگ و آتش سوزى در محلّه كرخ ، از بين رفت .
+
دارالعلم ابونصر وزیر، پس از فوت او به سال ۴۱۶ قمری، به [[سید مرتضی|سید مرتضى]] سپرده شد. وى نیز براى آن سرپرستى تعیین کرد تا آن که در سال ۴۵۱ قمری با ورود طغرل بیگ و آتش سوزى در محله کرخ، از بین رفت.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
بازشناسی منابع اصلی رجال شيعه ، محمد کاظم رحمان ستایش و محمدرضا جدیدی نژاد
+
* بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه، محمدکاظم رحمان ستایش و محمدرضا جدیدی نژاد.
 
+
* فروغ فقه و ادب زندگینامه فشرده علامه شریف رضی، سید محسن دین پرور، ص۵۲.
فروغ فقه و ادب زندگينامه فشرده علامه شريف رضي، سيد محسن دين پرور، ص 52
 
  
 
[[رده:مدارس تاریخی جهان اسلام]]
 
[[رده:مدارس تاریخی جهان اسلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۹

ابونصرْ شاپور بن اردشیر، ملقب به «بهاءالدوله»، در سال ۳۸۱ قمری در محله کرخ بغداد، دارالعلمی تأسیس نمود و موقوفاتى را براى آن تعیین کرد. این دارالعلم دومین مدرسه بغداد بوده است؛ نخستین مدرسه را هارون الرشید بنا نهاد و «بیت الحکمه» نامید.

دارالعلم ابونصر وزیر، پس از فوت او به سال ۴۱۶ قمری، به سید مرتضى سپرده شد. وى نیز براى آن سرپرستى تعیین کرد تا آن که در سال ۴۵۱ قمری با ورود طغرل بیگ و آتش سوزى در محله کرخ، از بین رفت.

منابع

  • بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه، محمدکاظم رحمان ستایش و محمدرضا جدیدی نژاد.
  • فروغ فقه و ادب زندگینامه فشرده علامه شریف رضی، سید محسن دین پرور، ص۵۲.