اماکن اربعه: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | ||
| + | «اماکن اربعه» مکان‌هاى چهارگانه تخییر بین قصر و اتمام [[نماز]] براى مسافر است. از این عنوان در باب «صلات» بحث شده است. | ||
| − | + | منظور از اماکن اربعه، چهار شهر [[مکه]]، [[مدینه]]، [[کوفه]] و [[کربلا]] است که مسافر در آن‌ها مخیّر است نمازهاى چهار [[رکعت|رکعتى]] را قصر (شکسته) یا تمام بخواند. قول به جواز تخییر در شهر [[مکه]] و [[مدینه]]، به مشهور نسبت داده شده است.<ref> مفتاح الکرامة، ۶/۱۷۷۱-۱۷۷۴.</ref> | |
| − | + | البته نسبت به گستره تخییر در اماکن یاد شده اختلاف وجود دارد؛ قدر مسلم از آن، [[مسجد الحرام]]، [[مسجد النبى]]، [[مسجد کوفه]] و حائر [[امام حسین]] علیه‌السلام (حرم و اطراف آن) است.<ref> العروة الوثقى، ۲/۱۶۴.</ref> | |
| − | + | قول مشهور میان [[فقها]]، تخییر نمازهاى چهار رکعتى بین قصر و اتمام در اماکن یادشده است؛ هر چند اتمام افضل مى‌باشد.<ref> جواهر الکلام، ۱۴/۳۲۹.</ref> حکم تخییر اختصاص به [[نماز]] دارد و شامل [[روزه]] نمى‌شود.<ref> العروة الوثقى، ۲/۱۶۵.</ref> | |
| − | + | تخییر در مکان‌هاى مذکور، استمرارى است. بنابراین نمازى را که به [[نیت]] قصر شروع کرده، مى‌تواند چهار رکعتى تمام کند و بالعکس؛ یا مثلاً [[نماز ظهر]] را قصر و [[نماز عصر]] را تمام بخواند.<ref> مستند العروة، (الصلاة) ۸/۴۲۶؛ العروة الوثقى، ۲/۱۶۵.</ref> | |
| − | + | در سقوط [[نافله های شبانه روز|نافله‌هاى]] ظهر و عصر از مسافر در مکان‌هاى یاد شده، اختلاف است.<ref> جواهر الکلام، ۱۴/۳۴۲؛ الحدائق الناضرة، ۱۱/۴۶۷-۴۶۹؛ مهذب الاحکام، ۵/۲۴؛ فقه الصادق، ۴/۲۱-۲۲.</ref> | |
| − | |||
| − | در سقوط نافله‌هاى ظهر و عصر از مسافر در | ||
| − | |||
| − | |||
| + | هرگاه در یکى از مکان‌هاى مزبور، نماز قضا شود، در این که شخص در قضاى آن همچون ادا مخیّر بین قصر و اتمام است، یا قصر متعین مى‌باشد و یا در صورت بجا آوردن قضاى آن در یکى از این مکان‌ها بین قصر و اتمام اختیار دارد، اختلاف مى‌باشد.<ref> جواهر الکلام، ۱۳/۱۱۴-۱۱۵؛ العروة الوثقى، ۱/۷۳۴-۷۳۵؛ مستمسک العروة، ۷/۶۶-۶۷.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود | + | * [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]، جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودى، ج۱، ص۶۴۳. |
| − | + | [[رده:اماکن مذهبی]] | |
[[رده:نماز]] | [[رده:نماز]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷
«اماکن اربعه» مکان‌هاى چهارگانه تخییر بین قصر و اتمام نماز براى مسافر است. از این عنوان در باب «صلات» بحث شده است.
منظور از اماکن اربعه، چهار شهر مکه، مدینه، کوفه و کربلا است که مسافر در آن‌ها مخیّر است نمازهاى چهار رکعتى را قصر (شکسته) یا تمام بخواند. قول به جواز تخییر در شهر مکه و مدینه، به مشهور نسبت داده شده است.[۱]
البته نسبت به گستره تخییر در اماکن یاد شده اختلاف وجود دارد؛ قدر مسلم از آن، مسجد الحرام، مسجد النبى، مسجد کوفه و حائر امام حسین علیه‌السلام (حرم و اطراف آن) است.[۲]
قول مشهور میان فقها، تخییر نمازهاى چهار رکعتى بین قصر و اتمام در اماکن یادشده است؛ هر چند اتمام افضل مى‌باشد.[۳] حکم تخییر اختصاص به نماز دارد و شامل روزه نمى‌شود.[۴]
تخییر در مکان‌هاى مذکور، استمرارى است. بنابراین نمازى را که به نیت قصر شروع کرده، مى‌تواند چهار رکعتى تمام کند و بالعکس؛ یا مثلاً نماز ظهر را قصر و نماز عصر را تمام بخواند.[۵]
در سقوط نافله‌هاى ظهر و عصر از مسافر در مکان‌هاى یاد شده، اختلاف است.[۶]
هرگاه در یکى از مکان‌هاى مزبور، نماز قضا شود، در این که شخص در قضاى آن همچون ادا مخیّر بین قصر و اتمام است، یا قصر متعین مى‌باشد و یا در صورت بجا آوردن قضاى آن در یکى از این مکان‌ها بین قصر و اتمام اختیار دارد، اختلاف مى‌باشد.[۷]
پانویس
- ↑ مفتاح الکرامة، ۶/۱۷۷۱-۱۷۷۴.
- ↑ العروة الوثقى، ۲/۱۶۴.
- ↑ جواهر الکلام، ۱۴/۳۲۹.
- ↑ العروة الوثقى، ۲/۱۶۵.
- ↑ مستند العروة، (الصلاة) ۸/۴۲۶؛ العروة الوثقى، ۲/۱۶۵.
- ↑ جواهر الکلام، ۱۴/۳۴۲؛ الحدائق الناضرة، ۱۱/۴۶۷-۴۶۹؛ مهذب الاحکام، ۵/۲۴؛ فقه الصادق، ۴/۲۱-۲۲.
- ↑ جواهر الکلام، ۱۳/۱۱۴-۱۱۵؛ العروة الوثقى، ۱/۷۳۴-۷۳۵؛ مستمسک العروة، ۷/۶۶-۶۷.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودى، ج۱، ص۶۴۳.
