|
|
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | === متن آیه ===
| + | #تغییرمسیر[[آیه 27 سوره فرقان]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا |سوره=25|آیه=27}}
| |
| − | | |
| − | === ترجمه ===
| |
| − | | |
| − | روزی که کافر دستان خود را به دندان گزد و گوید: ای کاش راهی را که رسول در پیش گرفته بود، در پیش گرفته بودم ،
| |
| − | | |
| − | === شأن نزول ===
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسى]]» گویند: این آیه درباره ابىّ بن خلف و عقبة بن ابى معیط نازل گردیده که با هم دوست بودند، ابىّ از دین اسلام مرتد گردید به خاطر انصرافى که عقبة بن ابى معیط در او ایجاد کرده بود و عقبة در [[جنگ بدر]] کشته شد و ابى بن خلف نیز در [[جنگ احد]] بدست پیامبر کشته شد، چنان که قتاده روایت کرده است.<ref> صاحب مجمع البیان از ابن عباس نقل نماید و گوید این آیه درباره عقبة ابن ابى معیط و ابى بن خلف نازل گردیده و دو نفر مزبور با هم دوست بودند و عقبة هر وقتى از سفرى مى آمد، اطعام می‌کرد و اشراف طایفه را خبر می‌نمود و با پیامبر زیاد نشست و برخاست داشت. روزى از سفرى وارد شده بود و طعامى دائر کرد و رسول خدا صلی الله علیه و آله را در آن طعام دعوت نمود وقتى که سفره طعام آماده گردید، پیامبر فرمود: من از طعام تو نخواهم خورد تا شهادت به یکتائى خداوند و به نبوت من ندهى. عقبه گفت: اشهد ان لا اله الا اللّه و ان محمّدا رسول اللّه، خبر به ابى بن خلف رسید. به عقبه گفت: چرا از دین خود خارج شدى؟ عقبه گفت: محمد بر من وارد شد و از خوردن غذاى من امتناع نمود و گفت: تا دین او را قبول نکنم از غذاى من نخواهد خورد. من هم شرم نمودم و شهادتین بر زبان جارى ساختم. ابى گفت: از تو راضى نخواهم شد تا از دین محمّد برگردى. عقبه چنین کرد و مرتد گردید. خبر به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله رسید. فرمود: امیدوارم تو را در خارج [[مکه]] ملاقات نکنم مگر این که سر تو را روى نیزه ببینم. عقبه در [[جنگ بدر]] کشته شد و ابىّ بن خلف در [[جنگ احد]] بدست رسول خدا کشته شد - ضحاک گوید: وقتى که عقبه آب دهن به صورت پیامبر انداخت بزاق آن به صورت خودش برگشت و دهن وى بسوخت و تا دم [[مرگ]] از آن رنج مى برد و نیز گویند این آیه درباره هر کافر و ظالمى که ترک پیروى پیامبر بنماید نازل گردیده است. [[امام صادق]] علیه‌السلام فرماید: مردى از قریش باقى نماند مگر آن که یک یا دو آیه درباره او نازل گردیده یا او را به طرف [[بهشت]] سوق داده و یا او را بسوى جهنم کشانیده است. - در کتاب نهج البیان این روایت از امامین همامین [[امام باقر|باقر]] و [[امام صادق|صادق]] علیهماالسلام بنام دو نفر از مشایخ قریش وارد شده است.</ref>(4)
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
| − | ===
| |
| − | | |
| − | (2). طبرى صاحب جامع البیان از طریق سعید و عکرمة از ابن عباس روایت کند که ابى بن خلف گاهى نزد [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مى آمد و عقبة بن ابى معیط او را از این حیث سرزنش می‌کرد و مانع می‌شد سپس این آیه نازل گردید، چنان که مانند آن را نیز از شعبى و مقسم روایت نموده است».
| |
| − | | |
| − | | |
| − | === منابع ===
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | | |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 583
| |
| − | | |
| − | === پیوندها ===
| |
| − | | |
| − | *[[سوره فرقان ]]
| |
| − | | |
| − | *[[سوره فرقان /متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره فرقان ]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
